All Chapters of สลักรักเคียงใจ: Chapter 51 - Chapter 60

บทที่ 51เมื่อวางสายจากพี่ชายแล้ว เธอก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตากินอาหาร ซึ่งมีคนตัวใหญ่คอยตักนั่นตักนี้ให้ ผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง ทั้งสองก็อิ่มหนำกันแล้ว ซึ่งเขตแดนก็รับหน้าที่จ่ายเงินในมื้อนี้“จะเข้าห้องน้ำไหม” ชายหนุ่มลุกขึ้นจากโต๊ะ หลังจากจ่ายเงินแล้ว จากนั้นก็เดินเข้ามาช่วยถือกระเป๋า และยื่นมือมาตรงหน้าของหญิงสาว“ไม่ค่ะ” ธารทีรามีท่าทีลังเลเล็กน้อย จนอีกฝ่ายต้องเป็นฝ่ายดึงมือของเธอขึ้นมาจับไว้ พร้อมกับเอ่ยชวน“ไปเถอะ” หญิงสาวปล่อยให้อีกฝ่ายจูงมือตนออกจากร้านไปอย่างว่าง่าย โดยมีสายตาของเจ้าของร้านและลูกค้าหลายคนมองมาที่เขาและเธออย่างชื่นชม“อีกไกลไหมคะ” เธอเอ่ยถามอย่างชวนคุย เมื่อก้าวขึ้นมานั่งในรถแล้ว โดยมีชายหนุ่มเดินมาเปิดประตูให้“ไม่ไกล” เขาตอบด้วยรอยยิ้มนิด ๆ ก่อนจะปิดประตูแล้วเดินอ้อมมาขึ้นรถในฝั่งคนขับ แล้วขับรถออกจากร้านอาหารมุ่งหน้าสู่จุดหมายปลายทางเวลาทุ่มครึ่งที่ไร่ทานตะวัน เสียงรถที่วิ่งเข้ามาจอดบริเวณหน้าบ้านทรงไทยหลังใหญ่ ทำให้ทุกคนในบ้านที่นั่งคุยกันอยู่ต้องหันไปมองอย่างรอคอย และเป็นแม่เลี้ยงม่านแก้วที่เอ่ยทัก เมื่อเห็นเขตแดนเดินถือกระเป๋าเข้ามา โดยมืออีกข้างจูงมือของธา

บทที่ 53พอออกมาด้านนอกแล้ว หนึ่งนทีก็รีบบอกเล่าเรื่องที่เขากำลังเป็นกังวลออกมาทันที“ไอ้ดินบอกว่ามีคนขับรถตามมา ตั้งแต่ออกจากบ้านเราครับพ่อ”“พวกมันตามยัยไอซ์สินะ” คุณจอห์นเอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงเย็นเยียบ“พวกมันรู้แล้วเหรอ” พ่อเลี้ยงสิงหาสงสัยเรื่องนี้จึงเอ่ยถามบ้าง“อื้อ ไทเกอร์มาเจอยัยไอซ์” คุณจอห์นบอกเพื่อนรัก“ว่าไงนะ!” พ่อเลี้ยงสิงหาตกใจมากที่ได้ยินแบบนั้น“ฉันเลยพาลูกมาหลบที่นี่ก่อนไง เบาเสียวด้วย ฉันไม่อยากให้คุณหญิงกับคุณม่านแก้วรู้” คุณจอห์นทำเสียงขึงขังใส่เพื่อน เมื่อเพื่อนส่งเสียงดัง“มันจะเอากันให้ตายไปข้างหนึ่งเลยใช่ไหม” พ่อเลี้ยงสิงหาพูดขึ้นอย่างเคียดแค้น“ผมจะดูแลน้องให้ดีที่สุดครับ” หนึ่งนทีไม่ได้พูดแค่ให้ผู้ใหญ่สบายใจ แต่เขาพูดจากใจจริงที่อยากจะปกป้องธารทีราให้ดีที่สุดสองอาทิตย์แล้วที่กลับมาจากเชียงใหม่ วันนี้ธารทีราจึงกลับมาทำงานตามปกติ และวันนี้ก็เป็นวันแรกที่เธอเข้ามาทำงาน“อ้าวไอซ์ มาทำงานได้แล้วเหรอ” อุษาถามเมื่อเห็นเพื่อนยืนชงเครื่องดื่มอยู่ในห้องพักผ่อนของแผนก“อื้อ” หญิงสาวพยักหน้าให้เพื่อน แล้วเดินไปยืนพิงที่ขอบโต๊ะใกล้ ๆ เพื่อน“แล้วไปเที่ยวมาเป็นยังไงบ้าง” อ

บทที่ 55“พี่แวน พี่มีนาไม่ไหวแล้ว รีบขับรถให้เร็ว ๆ กว่านี้ได้ไหมคะ”ธารทีราบอก เมื่อเห็นมีนาเริ่มแน่นิ่งไป“นายครับ แค่นี้ก่อนนะ” แวนไม่ตอบคำถามของหนึ่งนทีที่ถามกลับมาว่าใครเป็นอะไร จากนั้นชายหนุ่มก็วางสาย แล้วหักพวงมาลัยไปทางขวามุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลของธารทีรา ซึ่งอยู่ใกล้จากจุดนี้ที่สุดเมื่อแวนจอดรถที่หน้าห้องฉุกเฉินก็มีบุรุษพยาบาลเข็นเตียงมารับมีนาพาไปดูแลต่อ ซึ่งธารทีราก็ตั้งใจจะเดินตามบุรุษพยาบาลไปยังห้องฉุกเฉินด้วย“ไอซ์” เสียงเรียกของพี่ชาย ทำให้ธารทีราหันไปมองแล้วเดินไปหา แต่กลับเป็นเขตแดนที่เดินก้าวยาว ๆ ไปยืนเผชิญหน้ากับเธอ“พี่ดิน” ธารทีราอุทานเสียงเบา เมื่อถูกคนตัวสูงจับบ่าสองข้างของเธอเอาไว้“เป็นอะไร ทำไมถึงมีเลือด” เขตแดนถาม เมื่อเห็นว่าเลือดเลอะเต็มเสื้อของหญิงสาว“ไอซ์ไม่ได้เป็นอะไร นี่เป็นเลือดของพี่มีนาค่ะ” ธารทีราบอกคนตรงหน้า แล้วมองไปทางห้องฉุกเฉิน“โล่งอก” เขตแดนโล่งอกขึ้นมาทันที“ไอซ์จะเข้าไปดูพี่มีนาค่ะ” ธารทีราดันมือของเขตแดนออกจากแขนทั้งสองข้าง แล้วตั้งใจจะเดินไปยังห้องฉุกเฉินแต่เขตแดนกลับรั้งแขนเธอไว้ก่อน แล้วเอ่ยบอกเสียงนิ่ง ๆ ว่า“ดูแลตัวเองด้วยนะ”“ค่

บทที่ 57“คุณแม่อย่าพูดอย่างนี้สิคะ” เธอได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจรีบห้ามท่านทันที“รับปากแม่สิ” มาดามอันนามองหน้าลูกสาวอย่างคาดคั้น“คุณแม่ต้องไปบอกพี่ไทด์โน่น ว่าให้รักและดูแลเดียให้ดี”นาเดียร์ยังน้อยใจพี่ชายอยู่จึงพูดประชดมาดามอันนาขมวดคิ้วสงสัยกับท่าทีของลูกสาวจึงเอ่ยถาม“ทำไม มีอะไรไม่พอใจพี่เขาหรือ”“ก็พี่ไทด์ไม่ยอมช่วยเหลือเดียน่ะสิ” นาเดียร์ทำหน้างอนใส่แม่“เรื่องอะไร”“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เดียก็พูดไปเรื่อย” แต่พอจะฟ้องจริง ๆ กลับไม่กล้าพูด เพราะกลัวจะโดนดุอีกคน จึงเลี่ยงที่จะไม่ตอบมาดามยังไม่ทันที่จะได้ถามอะไรต่อ รถก็ขับมาถึงโรงพยาบาล“มาดามครับ ถึงแล้วครับ”“ขอบใจ” มาดามอันนาลงจากรถ แล้วเดินเกาะแขนของลูกสาวเข้าไปในบริเวณโถงรับรองของโรงพยาบาล“ติดต่อเรื่องอะไรคะ” ประชาสัมพันธ์ยกมือไหว้ พร้อมเอ่ยถามเสียงไพเราะ เมื่อมีคนไข้มายืนตรงหน้าเคาน์เตอร์“มาติดตามผลตรวจสุขภาพค่ะ ขอคุณหมอผู้หญิงนะคะ” นาเดียร์บอกประชาสัมพันธ์“เชิญทางด้านนี้ค่ะ”ในจังหวะที่มาดามอันนาเดินเกาะแขนลูกสาวไปตามทางที่ประชาสัมพันธ์บอก มาดามก็ต้องชะงักเมื่อมีคนเรียกชื่อของตน“อันนา”พอมาดามอันนาหันไปมองก็ต้องตกใจ เมื่อเ

บทที่ 59สุดท้ายเขตแดนก็พาธารทีรามาทำงานด้วย ตามคำขอของหนึ่งนทีบนเกาะแห่งหนึ่งในจังหวัดสุราษฎร์ธานี เพราะชายหนุ่มได้ร่วมหุ้นกับพี่ชายของหญิงสาวมาทำโรงแรม และได้สร้างผับใหม่ที่นี่ด้วยเมื่อรถหรูจอดตรงบริเวณหน้าห้องพักที่ทางพนักงานจัดไว้ให้สำหรับเขาและเธอ ธารทีราก็หันไปมองแล้วถามคนตัวใหญ่ที่ยังนั่งอยู่ฝั่งคนขับว่า“นี่เหรอคะโรงแรงของพี่ดินกับพี่ซีล”“อื้อ” เขตแดนทำเสียงในลำคอแล้วลงจากรถ ก่อนจะเดินอ้อมไปด้านหน้ารถไป เพื่อเปิดประตูฝั่งที่หญิงสาวนั่ง“เงียบดีจัง” หญิงสาวสูดอากาศเข้าปอด ก่อนจะมองไปยังห้องพักที่เงียบสงบตรงหน้า“อยู่ได้ใช่ไหม”เขตแดนถามหลังจากได้บอกพนักงานให้มาขนของเข้าไปเก็บไว้ในห้องพัก“สบายมากค่ะ” ธารทีราหันมายิ้มให้ชายหนุ่ม แล้วเดินไปยืนตรงต้นมะพร้าว สายตาคู่งามส่องแระกายระยิบระยับ ขณะมองคลื่นทะเลซัดฝั่งเสียงดังซ่าๆ“เดี๋ยวตอนเย็นจะพาไปดูพระอาทิตย์ตก” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นขณะเดินไปยืนด้านหลังของหญิงสาว“ที่ไหนคะ” คนตัวเล็กไม่กล้าหันมามองชายหนุ่มที่ยืนชิดหลังเธอจนรู้สึกได้จากไออุ่นของเขาที่แผ่ซ่านมากระทบหลังตน“ทางโน้น” เขตแดนชะโงกหน้าไปกระซิบชิดข้างหู“อยากให้ถึงตอนเย็นเร็ว ๆ จ