LOGINShare
บทที่ 54
Last Updated:
2025-05-02 12:30:24บทที่ 54
กรี๊ดด!!!
ธารทีราตกใจจนเผลอกดตัดสายทิ้งไปอย่างไม่ตั้งใจ
“ไอซ์!” เขตแดนพยายามเรียก แต่กลับไม่มีการตอบรับ จึงเผลอสบถออกมา “เหี้ยเอ๊ย!”
“คุณหนู เป็นอะไรไหมคะ” มีนาถามพร้อมคลานไปหาเจ้านายสาวที่กำลังนั่งตัวสั่นอยู่ตรงเบาะรถด้านหลัง
“ไม่ค่ะ” ธารทีราเช็ดน้ำตาแล้วส่ายหน้าไปมา
“เดี๋ยวเราจะออกจากรถไป แล้วหลบทางโน้นนะคะ” มีนาใช้ปืนชี้ให้ดู ว่าทางที่จะไปหลบซ่อนนั้นอยู่ไม่ไกลจากที่นี่
“ค่ะ” ธารทีราพยักหน้าให้ แล้วทำตามมีนาบอก ซึ่งอีกฝ่ายก็เอื้อมมือไปเปิดประตูอีกฝั่ง แล้วหันมาคุ้มกันเจ้านายสาวออกจากรถ
ทั้งคู่วิ่งมาหลบที่ริมทาง โดยที่มีนาเองก็ยิงสวนคนร้ายไปด้วย
“ไม่ต้องกลัวนะ คุณไอซ์” มีนาหันมาปลอบและยิงสู้กับคนร้ายไปด้วย
“ค่ะ” ธารทีราพยักหน้าไปอย่างนั้นเอง ทั้งที่เธอกลัวจนใจจะขาดแล้ว ซ้ำยังต้องหมอบหลบ และซุกตัวเข้าข้างหลังของมีนาทุกครั้งเมื่อมีเสียงปืนดังขึ้น
“ยื้อเวลาให้ได้นานที่สุด” มีนาพูดกับคนของเธอที่ฟังอยู่ในอุปกรณ์สื่อสาร
ทันใดนั้นโทรศัพท์ของมีนาก็ดังขึ้น และเธอก็รีบกดรับและกรอกเสียงแข็งห้าว ๆ บอกคนในสายว่า
“ซันกูถูกซุ่มยิง ที่ถนน XXX”
เสียงปืนดังขึ้นเป็นระยะ ซึ่งมีนาก็ยิงสวนกลับไป พร้อมกับคอยตอบคำถามของซันไปด้วย ซึ่งอีกฝ่ายบอกกลับมาว่าอีกไม่เกินสิบนาทีจะมีรถไปรับ
ไม่ถึงสิบนาทีอย่างที่ซันบอกก็มีรถมาจอดข้าง ๆ รถของเธอ มีนาจึงหันมาบอกเจ้านายของตน
“รถมาแล้วค่ะ” พอมีนาเห็นว่าเป็นรถของใคร เธอก็ยิ้มออก แล้วหันไปบอกกับธารทีราทันที
“พี่แวน” ธารทีรายิ้มอย่างดีใจ เมื่อเห็นแวนเปิดประตูรถแล้ววิ่งลงมาหาเธอ
“คุณหนูเป็นอะไรไหมครับ” แวนถามพร้อมกับสำรวจดูตามตัวของธารทีราด้วยความเป็นห่วง
“มะ...ไม่ค่ะ” ธารทีราส่ายหน้า
“พาคุณหนูไปขึ้นรถ” มีนารีบบอกแวน ก่อนที่คนของเธอจะต้านคนร้ายไม่ไหว
แวนได้ยินเช่นนั้น จึงคุ้มกันธารทีราไปขึ้นรถ
“ไปครับ”
ส่วนมีนาก็ยังคงยิงคุ้มกันให้จากด้านหลัง แล้ววิ่งตามหลังมาด้วย
ปัง!..
ในขณะที่มีนายิงใส่คนร้าย คนร้ายก็ยิงสวนมา จนกระสุนเข้าที่หน้าท้องของเธออย่างจัง
“อึก!” มีนาทรุดลงนั่งคุกเข่าเมื่อถูกยิง
เสียงของมีนา ทำให้ธารทีราหันไปมอง เธอเห็นอีกฝ่ายพยายามจะลุกขึ้นยืน จึงคิดจะกลับไปช่วย
“พี่มีนา!”
“มีนา!” แวนเองก็ตกใจเช่นกัน
“ไม่ต้องห่วงฉัน” มีนาบอกแวน แล้วฝืนใจยิงปืนสวนกลับไปแล้ววิ่งมาที่รถ
เมื่อมีนาขึ้นมานั่งบนรถแล้ว ธารทีราก็ถามพร้อมทั้งขอดูบาดแผล
“พี่มีนาขอดูแผลก่อนค่ะ”
“พี่ไม่เป็นไรค่ะ” มีนาหอบหายใจ แล้วพยายามพูดออกมา
“ต้องไปโรงพยาบาลนะคะ” เธอเป็นหมอจึงรู้ว่ามีนาไม่มีทางทนไหวแน่นอน และหากไปช้าก็จะยิ่งอันตรายมาก
“พาคุณหนูกลับบ้าน” มีนาห่วงใยเจ้านายของตนมากกว่าจึงหันไปบอกแวนให้รีบพากลับบ้าน
“ไม่ค่ะ เราจะต้องไปโรงพยาบาล...เดี๋ยวนี้” หญิงสาวออกคำสั่งก่อนจะรีบใช้ชายเสื้อที่ฉีกออกมากดที่บาดแผลเพื่อห้ามเลือดไว้
“แต่มันอันตรายนะคะคุณหนู” มีนาพูดเสียงอ่อน แล้วเบ้หน้าเล็กน้อยด้วยความเจ็บปวด
“ไม่ค่ะ เราจะไปโรงพยาบาล พี่แวนคะ...ขับไปเลย”
เธอหันไปบอกแวน แต่แล้วก็ต้องเงียบไป เมื่ออีกฝ่ายกำลังรับโทรศัพท์
“ครับนาย” แวนกดรับโทรศัพท์ แล้วหันมองธารทีราที่คอยปฐมพยาบาลมีนาอยู่ที่เบาะหลังเป็นระยะ
“ครับ ตอนนี้คุณหนูอยู่กับผมแล้วครับ แต่…” แวนรายงานและกำลังจะบอกเจ้านายว่ามีนาถูกยิง ทว่าเขาก็ต้องหยุดพูด เมื่อคนด้านหลังโวยวายขึ้นมาก่อน
Related chapters
สลักรักเคียงใจ บทที่ 55
บทที่ 55“พี่แวน พี่มีนาไม่ไหวแล้ว รีบขับรถให้เร็ว ๆ กว่านี้ได้ไหมคะ”ธารทีราบอก เมื่อเห็นมีนาเริ่มแน่นิ่งไป“นายครับ แค่นี้ก่อนนะ” แวนไม่ตอบคำถามของหนึ่งนทีที่ถามกลับมาว่าใครเป็นอะไร จากนั้นชายหนุ่มก็วางสาย แล้วหักพวงมาลัยไปทางขวามุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลของธารทีรา ซึ่งอยู่ใกล้จากจุดนี้ที่สุดเมื่อแวนจอดรถที่หน้าห้องฉุกเฉินก็มีบุรุษพยาบาลเข็นเตียงมารับมีนาพาไปดูแลต่อ ซึ่งธารทีราก็ตั้งใจจะเดินตามบุรุษพยาบาลไปยังห้องฉุกเฉินด้วย“ไอซ์” เสียงเรียกของพี่ชาย ทำให้ธารทีราหันไปมองแล้วเดินไปหา แต่กลับเป็นเขตแดนที่เดินก้าวยาว ๆ ไปยืนเผชิญหน้ากับเธอ“พี่ดิน” ธารทีราอุทานเสียงเบา เมื่อถูกคนตัวสูงจับบ่าสองข้างของเธอเอาไว้“เป็นอะไร ทำไมถึงมีเลือด” เขตแดนถาม เมื่อเห็นว่าเลือดเลอะเต็มเสื้อของหญิงสาว“ไอซ์ไม่ได้เป็นอะไร นี่เป็นเลือดของพี่มีนาค่ะ” ธารทีราบอกคนตรงหน้า แล้วมองไปทางห้องฉุกเฉิน“โล่งอก” เขตแดนโล่งอกขึ้นมาทันที“ไอซ์จะเข้าไปดูพี่มีนาค่ะ” ธารทีราดันมือของเขตแดนออกจากแขนทั้งสองข้าง แล้วตั้งใจจะเดินไปยังห้องฉุกเฉินแต่เขตแดนกลับรั้งแขนเธอไว้ก่อน แล้วเอ่ยบอกเสียงนิ่ง ๆ ว่า“ดูแลตัวเองด้วยนะ”“ค่
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 56
บทที่ 56ในห้องนอนของมาดามอันนาเมื่อเห็นแม่บ้านเปิดประตูเข้ามา และทำท่าตื่นเต้น มาดามอันนาก็ถามแม่บ้านว่า“ได้เรื่องว่ายังไงบ้าง”“มาดาม ฉันได้ยินมาว่าใครถูกซุ่มยิงนี่แหละค่ะ” แม่บ้านจีบปากจีบคอรายงาน สิ่งที่ตัวเองได้ยินให้นายหญิงฟัง“แล้วคุณดาเนียลว่ายังไงบ้าง” มาดามอันนาปรับสีหน้าซีดเผือดให้เป็นปกติและหันไปมองแม่บ้านเวลาถามถึงสามี“คุณดาเนียลพูดว่าคนที่ทำไม่ใช่คนของท่านค่ะ แล้วท่านยังสั่งให้คนตามคุณไทด์ด้วยนะคะ” แม่บ้านเข้าไปกระซิบเสียงเบา ๆ ที่ข้างหูของนายหญิง“เขาไม่ไว้ใจไทด์เหรอ”เมื่อได้ยินว่าสามีให้คนตามลูกชาย มาดามก็ยิ่งไม่ชอบใจ มือที่กำลังกำมือถือนั้นชื้นไปด้วยเหงื่อ แม่บ้านไม่พูด แต่พยักหน้าให้ ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้พูดอะไรกันต่อ ก็มีคนเปิดประตูเข้ามาเสียก่อนแม่บ้านแทบจะหยุดหายใจ เมื่อประตูห้องถูกเปิดออก แต่เมื่อเห็นว่าคนที่ก้าวเข้ามาเป็นใครก็เอ่ยด้วยเสียงที่โล่งอก“คุณเดีย ป้าหัวใจจะหยุดเต้นเสียให้ได้”“ป้าเข้ามาทำอะไร” นาเดียร์ทำหน้าสงสัย พร้อมเดินไปนั่งข้างแม่ ที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง“ไงลูกแม่” มาดามถามพร้อมทั้งยกมือลูบศีรษะของลูกสาว“ป้ายังไม่บอกฉันเลย เข้ามาทำ
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 57
บทที่ 57“คุณแม่อย่าพูดอย่างนี้สิคะ” เธอได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจรีบห้ามท่านทันที“รับปากแม่สิ” มาดามอันนามองหน้าลูกสาวอย่างคาดคั้น“คุณแม่ต้องไปบอกพี่ไทด์โน่น ว่าให้รักและดูแลเดียให้ดี”นาเดียร์ยังน้อยใจพี่ชายอยู่จึงพูดประชดมาดามอันนาขมวดคิ้วสงสัยกับท่าทีของลูกสาวจึงเอ่ยถาม“ทำไม มีอะไรไม่พอใจพี่เขาหรือ”“ก็พี่ไทด์ไม่ยอมช่วยเหลือเดียน่ะสิ” นาเดียร์ทำหน้างอนใส่แม่“เรื่องอะไร”“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เดียก็พูดไปเรื่อย” แต่พอจะฟ้องจริง ๆ กลับไม่กล้าพูด เพราะกลัวจะโดนดุอีกคน จึงเลี่ยงที่จะไม่ตอบมาดามยังไม่ทันที่จะได้ถามอะไรต่อ รถก็ขับมาถึงโรงพยาบาล“มาดามครับ ถึงแล้วครับ”“ขอบใจ” มาดามอันนาลงจากรถ แล้วเดินเกาะแขนของลูกสาวเข้าไปในบริเวณโถงรับรองของโรงพยาบาล“ติดต่อเรื่องอะไรคะ” ประชาสัมพันธ์ยกมือไหว้ พร้อมเอ่ยถามเสียงไพเราะ เมื่อมีคนไข้มายืนตรงหน้าเคาน์เตอร์“มาติดตามผลตรวจสุขภาพค่ะ ขอคุณหมอผู้หญิงนะคะ” นาเดียร์บอกประชาสัมพันธ์“เชิญทางด้านนี้ค่ะ”ในจังหวะที่มาดามอันนาเดินเกาะแขนลูกสาวไปตามทางที่ประชาสัมพันธ์บอก มาดามก็ต้องชะงักเมื่อมีคนเรียกชื่อของตน“อันนา”พอมาดามอันนาหันไปมองก็ต้องตกใจ เมื่อเ
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 58
บทที่ 58หลังจากเดินไปส่งพ่อแม่ขึ้นรถกลับบ้านแล้ว หนึ่งนทีกับธารทีราก็กลับมาที่ห้องทำงาน ซึ่งมีเขตแดนนั่งรออยู่นานแล้ว“จะไปไหน” ชายหนุ่มเอ่ยถาม เมื่อเห็นน้องสาวทำท่าจะเดินออกจากห้อง“ทำงานค่ะ”“ไม่ต้องทำแล้ว”“พี่ซีล” ธารทีราทำหน้ายุ่ง เมื่อพี่ชายห้ามเรื่องนี้“ขอให้พ้นช่วงนี้ไปก่อนนะ ให้พี่จัดการทุกอย่างจบก่อน”“แต่ไอซ์มีคนไข้ที่ต้องดูแลนะคะ”“ส่งให้คนอื่นทำ”เขตแดนนั่งฟังสองพี่น้องโต้ตอบกันไปมาอยู่นานแล้ว จึงตัดสินใจพูดแทรกขึ้นราวกับจะบังคับหญิงสาวอีกคน“ทำตามคำสั่งของไอ้ซีลซะ”ธารทีราไม่ได้พูดอะไร แต่กลับมองชายหนุ่มสองคนในห้องนั้นสลับกันไปมา“ทุกคนเป็นห่วงเธอนะ” เขตแดนลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปนั่งที่ขอบโต๊ะ ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากร่างบอบบางมากนัก “ก็ได้ค่ะ ไอซ์จะไม่มาทำงานที่โรงพยาบาลแล้ว แต่ต้องให้ไอซ์ไปทำงานกับพี่ซีลด้วยนะ”“แต่งานของพี่มันอันตรายนะ”“ทำไมดื้ออย่างนี้นะ” เขตแดนยืนกอดอกมองคนตัวเล็กที่กำลังแสดงท่าทีเอาแต่ใจ“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ไอซ์ไปทำงานกับไอ้ดินเถอะ”หนึ่งนทีทำหน้าเจ้าเล่ห์ โยนความรับผิดชอบในตัวธารทีราให้เขตแดน“กับกูเนี่ยนะ”“เออ มึงจะไปทำงานที่ใต้ไม่ใช่เหรอ เอาน้องก
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 59
บทที่ 59สุดท้ายเขตแดนก็พาธารทีรามาทำงานด้วย ตามคำขอของหนึ่งนทีบนเกาะแห่งหนึ่งในจังหวัดสุราษฎร์ธานี เพราะชายหนุ่มได้ร่วมหุ้นกับพี่ชายของหญิงสาวมาทำโรงแรม และได้สร้างผับใหม่ที่นี่ด้วยเมื่อรถหรูจอดตรงบริเวณหน้าห้องพักที่ทางพนักงานจัดไว้ให้สำหรับเขาและเธอ ธารทีราก็หันไปมองแล้วถามคนตัวใหญ่ที่ยังนั่งอยู่ฝั่งคนขับว่า“นี่เหรอคะโรงแรงของพี่ดินกับพี่ซีล”“อื้อ” เขตแดนทำเสียงในลำคอแล้วลงจากรถ ก่อนจะเดินอ้อมไปด้านหน้ารถไป เพื่อเปิดประตูฝั่งที่หญิงสาวนั่ง“เงียบดีจัง” หญิงสาวสูดอากาศเข้าปอด ก่อนจะมองไปยังห้องพักที่เงียบสงบตรงหน้า“อยู่ได้ใช่ไหม”เขตแดนถามหลังจากได้บอกพนักงานให้มาขนของเข้าไปเก็บไว้ในห้องพัก“สบายมากค่ะ” ธารทีราหันมายิ้มให้ชายหนุ่ม แล้วเดินไปยืนตรงต้นมะพร้าว สายตาคู่งามส่องแระกายระยิบระยับ ขณะมองคลื่นทะเลซัดฝั่งเสียงดังซ่าๆ“เดี๋ยวตอนเย็นจะพาไปดูพระอาทิตย์ตก” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นขณะเดินไปยืนด้านหลังของหญิงสาว“ที่ไหนคะ” คนตัวเล็กไม่กล้าหันมามองชายหนุ่มที่ยืนชิดหลังเธอจนรู้สึกได้จากไออุ่นของเขาที่แผ่ซ่านมากระทบหลังตน“ทางโน้น” เขตแดนชะโงกหน้าไปกระซิบชิดข้างหู“อยากให้ถึงตอนเย็นเร็ว ๆ จ
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 60
บทที่ 60เวลานี้ความหึงหวงเริ่มก่อตัวขึ้นมา โดยที่ชายหนุ่มไม่รู้ตัว เขาไม่อยากคิดเลยว่าตอนเธออยู่อเมริกาจะมีผู้ชายที่ไหนมาวุ่นวายแบบนี้หรือไม่“พี่ดินอย่าห้ามไอซ์สิคะ ไหนบอกว่าจะปล่อยให้กินดื่มตามสบายไง” ธารทีราบอกพร้อมดื่มเหล้าแก้วสุดท้าย แล้วลุกขึ้นยืนเต้นส่ายสะโพกไปมา เมื่อได้ยินเสียงเพลงที่ชอบ“นี่เขาไม่ได้เรียกว่าดื่มแล้ว หยุดเต้นแล้วมานั่งนี่” เขตแดนยังนั่งหลังพิงเบาะโซฟา แขนสองข้างกางออกพาดไว้ตรงพนัก สายตาสีเข้มมองหญิงสาวโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาอย่างไม่วางตาไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ในสายตาของเขาก้มีแค่เพียงเธอ ทว่าบัดนี้ความรู้สึกในใจมันต่างออกไป เขาไม่ได้มองเธอเป็นเพียงน้องสาวคนสำคัญอย่างในวันวานอีกต่อไปแล้วไม่น่าเชื่อว่าจากกันไปหลายปี คนสำคัญที่สุดของเขาจะเติบโตไปมากขนาดนี้แล้ว ซ้ำยังมีเสน่ห์ที่สามารถมัดใจเขาได้อย่างเหลือร้ายด้วย“ไม่ พี่ดินมาเต้นกับไอซ์สิคะ”ธารทีราเดินไปยืนตรงหน้าเขา มือน้อยยื่นไปจับมือหนาเพื่อดึงคนตัวโตให้ลุกขึ้น“เฮ้ย!” เขตแดนอุทานด้วยความตกใจ เมื่อหญิงสาวตรงหน้าเสียหลักเซลงมาบนร่างของเขา“พี่ดินขี้โกง” ธารทีราขยับตัวนั่งบนตักแกร่ง พลางโอบลำคอหนา มืออีกข้
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 61
บทที่ 61“โอเค ใจเย็น ๆ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงแหบแห้ง เมื่อจุมพิตกันเนิ่นนาน ซึ่งเป็นเขาเองที่ตัดใจถอนจูบออก พลางซุกไซ้ไปตามลำคอหอมกรุ่นการถูกดูดดึงริมฝีปากอย่างร้อนแรง ทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บ แต่กลับไม่คิดห้ามปราม เธอแค่เพียงจิกนิ้วลงบนไหล่กว้างเพื่อระบายความรู้สึกร้อนแรงที่พุ่งพล่านอยู่ตอนนี้เท่านั้น“ฮื่ออ...เจ็บ”ธารทีราท้วงขึ้นเสียงเบาหวิว เมื่อรู้สึกว่าเขาจุมพิตตนเองอย่างดูดดื่มเกินไปแล้วพออีกฝ่ายเอ่ยประท้วง ชายหนุ่มก็ผละริมฝีปากออกมา พลางเลื่อนไล้ฝ่ามือไปตามเรือนร่างบอบบาง ดวงตาสองคู่สบประสานกัน ก่อนที่เขตแดนจะเอ่ยออกมาด้วยเสียงแหบพร่า“ไอซ์พี่ไม่ไหวแล้ว ขอนะ”“อา...พี่ดิน” ธารทีราเอ่ยเสียงกระเส่า เมื่อคนตรงหน้าบีบเคล้นที่หน้าอกของเธอเบา ๆ เพื่อสร้างอารมณ์ให้เขาและเธอเขตแดนยังคงทำหน้าที่ได้ดี ริมฝีปากอุ่นยังขบเม้มที่ซอกคอหอมกรุ่น พรมจูบไปทั่วใบหน้าสวย ส่วนมือข้างหนึ่งก็บีบเคล้นหน้าอกอย่างแผ่วเบาสลับร้อนแรง“อ๊ะ” หญิงสาวร้องอุทาน เมื่อถูกช้อนอุ้มให้ลอยจากโซฟา ขาสองข้างยกขึ้นเกี่ยวเอวสอบไว้โดยอัตโนมัติชายหนุ่มไม่รั้งรอที่จะอุ้มหญิงสาวที่มีร่างกายหอมกรุ่นเย้ายวนไปยังห้องนอนที่อยู่
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 62
บทที่ 62ชายหนุ่มเหมือนจะอ่านสายตาหวาดหวั่นของอีกฝ่ายออก จึงขยับเข้าไปหา พร้อมกับจุมพิตหน้าผากมนอย่างอ้อยอิ่ง“ไม่ต้องกลัว” พอเอ่ยจบก็ดันให้เธอนอนราบลงบนฟูก ก่อนจะเคลื่อนกายเข้าครอบครอง แล้วกดเธอให้อยู่ใต้อาณัติของเขามือหนาถอดแพนตี้ตัวน้อยออกอย่างรีบเร่ง ก่อนที่เขาจะแทรกตัวเข้าไป ทว่ายังไม่ทันได้ก้าวผ่านช่องทางคับแน่น หญิงสาวก็ถึงกับตัวสั่นด้วยความกระสัน เพราะแก่นกายของเขาสัมผัสอยู่ตรงจุดอ่อนไหวด้านหน้า“นุ่มมาก” เขตแดนพึมพำ ขณะใช้มือบีบเคล้นหน้าอกอิ่ม ส่วนริมฝีปากก็ดูดดึงยอดเต้างามสองข้างสลับกันไปมา และแม้แต่มืออีกข้างที่ว่างเขาก็เลื่อนมันลงไปปั่นป่วนดอกไม้น้อย ๆ ของเธอด้วยธารทีราร้องครางออกมา เมื่อเขาสอดนิ้วเข้าไปที่ร่องรัก เสียงน่าอายผสมกับเสียงครางเบา ๆ ทำให้เขตแดนเงยหน้าขึ้นจากอกอิ่ม แล้วประกบจูบปากนุ่ม ซึ่งธารทีราก็แหงนหน้ารับจูบจากเขาอย่างเต็มใจ“พร้อมนะ” เขตแดนถอนจูบ พร้อมกับถอนมือออกจากร่องรักของเธอ เพื่อขยับตัวลุกขึ้นนั่งมือใหญ่จับสะโพกกลมกลึงไว้ด้วยมือเดียว ส่วนมืออีกข้างจับแก่นกายของตนมาถูกับร่องรักที่เปียกชื้น“พะ พี่ดิน” ธารทีราเรียกหาเขา และเกร็งหน้าท้องอย่างเสียวซ่า
Last Updated : 2025-05-02
Latest chapter
สลักรักเคียงใจ บทที่ 97
บทที่ 97สองอาทิตย์แล้วที่นักรบกลับมาอยู่บ้าน และวันนี้เป็นวันแรกที่ธารทีราต้องไปยังบริษัทอีกแห่ง ซึ่งพ่อของเธอและพ่อของเขตแดนหุ้นกันเปิดขึ้นมาตั้งแต่เธอยังเล็ก ๆ“มาหาใครคะ” พนักงานต้อนรับเอ่ยถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“คุณเขตแดนค่ะ” ธารทีราบอกพนักงาน“เอ่อ คุณได้นัดไว้ไหมคะ แล้วคุณ…”ธารทีราไม่รอให้พนักงานถามจนจบ เธอก็บอกไปว่า“ฉันชื่อธารทีราค่ะ เป็นน้องสาวของคุณหนึ่งนที” เธอบอกออกไปก่อนจะส่งบัตรวีไอพีของที่นี่ให้อีกฝ่ายดู“อ๋อค่ะ สวัสดีค่ะ” พนักงานฟังแล้วก็รีบเอ่ยทักทายอย่างรวดเร็วจากนั้นพนักงานก็เชิญเธอไปที่ลิฟต์“ชะ...เชิญทางนี้เลยค่ะ”เมื่อขึ้นลิฟต์มาถึงหน้าห้องทำงานของเขตแดน พนักงานก็ขอตัวทันที ทำให้หญิงสาวเคาะประตูขออนุญาต“เชิญ”เมื่อได้รับอนุญาตจากคนด้านใน ธารทีราก็เปิดประตูเข้าไปทันทีด้านเขตแดนที่นั่งทำงานอยู่เงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อย พอเห็นว่าใครเปิดประตูเข้ามาก็รีบลุกขึ้นแล้วเดินไปหา“น้ำมาได้ยังไงครับ”“ทำอะไรอยู่คะ น้ำมากวนหรือเปล่า” หญิงสาวเอ่ยถาม ก่อนจะยอมให้อีกฝ่ายคว้าร่างของเธอไปกอด“ไม่กวนครับ” เขตแดนเอ่ยอย่างนุ่มนวล พลางฉวยโอกาสหอมแก้มไปหนึ่งที“พี่ดิน” เธอตีที่ท่อนแขนแข็
สลักรักเคียงใจ บทที่ 96
บทที่ 96“ป้านมคือคนที่คอยเลี้ยงเราสองคนไง” ธารทีราหันไปอธิบายให้พี่ชายฟังด้วยรอยยิ้ม“ขอโทษด้วยครับ ผม…” นักรบเอ่ยด้วยเสียงที่ขาดห้วงไป ด้วยรู้สึกผิดที่ตนเองจำคนใกล้ตัวในอดีตไม่ได้เลย ป้านมเห็นอีกฝ่ายมีท่าทีอึดอัดใจจึงเอ่ยแทรกขึ้นว่า“ไม่เป็นไรนะคะ ป้าดีใจที่สุดเลยค่ะที่คุณรบกลับมา”“นี่เป็นเอกสารใหม่ของรบนะ คุณลุงทำไว้ให้จ้ะ” คุณหญิงโสภายื่นซองเอกสารไปให้หลานชายนักรบหยิบเอกสารขึ้นมาเปิดดู ซึ่งมันคือเอกสารการเปลี่ยนชื่อและเอกสารกรรมสิทธิ์ต่าง ๆ ของเขา ทั้งเรื่องบ้านและตัวธุรกิจที่เคยเป็นส่วนแบ่งของหมอคาร์ล“ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นกรรมสิทธิ์ของรบนะ”“แล้วน้ำล่ะครับ บ้านหลังนี้ก็ของพ่อแม่นี่ ทำไมถึง…” นักรบถามไม่ทันจบคำ ธารทีราก็พูดขึ้นว่า“คุณแม่จะยกบ้านหลังโน้นของคุณแม่ให้น้ำค่ะ ส่วนของพี่ซีลคุณแม่จะยกบ้านตากอากาศอีกหลังหนึ่งให้แทน”นักรบมองตามมือน้องสาวที่ชี้ให้เขาดูบ้านที่มีขนาดใหญ่พอ ๆ กับบ้านหลังนี้ ซึ่งอยู่ข้าง ๆ กัน โดยแค่มีรั้วต้นไม้กั้นไว้เท่านั้น“รบคงไม่ว่าป้านะ ถ้าในช่วงนี้ป้าจะให้น้ำไปอยู่กับป้า”"ผมเข้าใจครับ มีน้ำไปอยู่กับคุณป้าก็ดีแล้วล่ะครับ““ขอบใจมากจ้ะ ตอนนี้ซีลไปพักท
สลักรักเคียงใจ บทที่ 95
บทที่ 95พอมาถึงเจดีย์สีขาวสะอาดที่โดยรอบมีการทำความสะอาดและมีดอกไม้พร้อมกระถางธูปจัดวางอย่างเรียบร้อย ชายหนุ่มก็หันมาหาน้องสาว“น้ำมาที่นี่บ่อยใช่ไหม”“คุณพ่อ...เอ่อ...ลุงจอห์นให้คนจัดการให้ตลอดค่ะ มันก็เลยดูดีแล้วก็สะอาดแบบนี้” หญิงสาวเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ เพราะทุกวันนี้เธอก็ยังคงเสียใจอยู่ จนพี่ชายต้องยกมือขึ้นไปจับที่บ่าบางแล้วบีบเบา ๆ“น้ำ ไม่เป็นไรนะ”“ค่ะ น้ำก็แค่คิดถึงอดีตที่ดี ๆ น่ะค่ะ คุณพ่อดีกับน้ำมาก ทั้งที่น้ำเป็นแค่หลานเท่านั้นเอง” เธอหันไปบอกพี่ชาย ก่อนจะยกมือขึ้นสัมผัสที่รูปของพ่อแม่ที่กำลังอุ้มพี่ชายของเธอตอนเล็ก ๆ อยู่ด้วย“เอาไว้น้ำจะให้คนมาเปลี่ยนรูปให้ใหม่นะคะ คุณพ่อคุณแม่”ธารทีราเอ่ยกับพ่อแม่ ทำเหมือนกับว่าท่านทั้งสองได้ยินสิ่งที่พูดไป จากนั้นก็หันมายิ้มให้พี่ชายสลับกับการมองเจดีย์ตรงหน้า“พ่อคะ แม่คะ น้ำพาพี่รบมาหาค่ะ”“พ่อครับ แม่ครับ ผมมาหาแล้วนะครับ” นักรบยกมือไหว้พ่อแม่ แม้หมอจะบอกว่าเขาคงไม่อาจจดจำอะไรได้แล้ว แต่เขาก็รู้ว่าพ่อกับแม่จะต้องรักเขามากอย่างแน่นอน จึงรู้สึกดีใจระคนเศร้าที่ได้มาหาพวกท่านจากนั้นสองพี่น้องต่างก็จมอยู่ในห้วงคิดส่วนตัว แต่แววตาของค
สลักรักเคียงใจ บทที่ 94
บทที่ 94หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...เมื่อรถจอดตรงลานจอด เขตแดนก็ลงจากรถเดินอ้อมไปฝั่งข้างคนขับเพื่อเปิดประตูให้ธารทีรา“นี่ถ้าคุณแม่ไม่บอกให้มา น้ำก็ไม่อยากมาหรอกนะคะ”“พี่เข้าใจ ยังไงเขาก็ตายแล้ว น้ำก็อโหสิกรรมให้เขาเถอะ”“ก็เพราะว่าอโหสิกรรมให้ไงคะน้ำถึงมา” ธารทีราย่นหน้าใส่เขตแดน เอาจริงๆ ถึงจะโกรธและแค้นดาเนียลมากแค่ไหนพ่อแม่เธอก็คงไม่ฟื้นขึ้นมาอยู่ดี“งั้นเข้าไปกันเถอะ” เขตแดนบอก พร้อมจับมือหญิงสาวมากุม แล้วพาเดินเข้าไปในวัดช่วงเวลาที่เดินเข้าไปในวัดนั้น ธารทีราก็ถามเพราะสงสัยมากที่ดาเนียลซึ่งเป็นลูกครึ่งนั้นนับถือศาสนาพุทธ“ตอนแรกนึกว่าเขาจะจัดงานศพแบบคริสต์นะคะเนี่ย”“เห็นว่าเขานับถือศาสนาตามภรรยาน่ะ”“อ้อ...” ธารทีราตอบรับ ก่อนจะถามถึงเรื่องอื่น “พี่ดิน พี่รู้ไหมว่าพี่ซีลไปไหน ตั้งแต่เสร็จงานศพคุณพ่อก็ไม่ยอมกลับบ้านเลยค่ะ โทรไปหาก็บอกแต่ว่าขอไปพักผ่อนเงียบ ๆ สักพัก พอถามก็ไม่ยอมบอกว่าอยู่ที่ไหน”“ไม่รู้สิ พี่ก็ไม่เห็นมันไปที่ผับนานแล้วนะ ปกติมันจะเข้าผับทุกคืน นี่มันยังทิ้งงานที่บริษัทให้พี่ทำเลย บอกแค่ว่าอยากไปทำใจสักพัก”“ความจริงงานศพของดาเนียลคุณแม่จะให้พี่ซีลมานะ แต่พี่ซีลเล่น
สลักรักเคียงใจ บทที่ 93
บทที่ 93นักรบเองก็อึ้งไปเช่นกัน แต่แล้วชายหนุ่มก็ดึงสติกลับมาเมื่อมีมือของนาเดียร์ยื่นมาจับมืออีกข้างของเขาไว้ โดยที่มีอีกข้างตอนนี้มีธารทีราจับไว้เช่นกัน“แล้วแม่ล่ะ” นักรบถามเสียงเรียบ ทั้งที่ในใจกำลังห่วงใยมาดามอันนาอย่างที่สุด“คุณแม่ความดันกำเริบหมดสติ ตอนนี้นอนพักอยู่ที่ห้องพักฟื้นค่ะ” หญิงสาวร้องไห้ออกมาอีก ตอนนี้เธอเอาแต่ก้มหน้า เพราะไม่กล้าจะสู้หน้าใคร ทั้งที่เมื่อก่อนเป็นผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเองมาตลอด“แม่...” นักรบเอ่ยเสียงสั่น ครั้งนี้เขายอมปล่อยมือน้องสาวแท้ ๆ เพื่ออ้าแขนโอบกอดน้องสาวอีกคนไว้ ถึงจะไม่ใช่น้องแท้ ๆ แต่เขาก็รักเธอเหมือนน้องสาว“ไม่ต้องร้องไห้นะ เงียบซะ” นักรบกอดนาเดียร์ไว้แน่น และพูดปลอบขวัญอย่างอ่อนโยน“พี่ไทด์อยู่เป็นเพื่อนเดียก่อนได้ไหม เดียไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี ป๋ายังนอนอยู่ในนั้น คุณแม่ก็…” นาเดียร์ไม่ทันได้พูดจบประโยค เสียงทุ้มต่ำที่เธอไม่อยากได้ยินก็ดังขึ้น“ไอ้รบ ถ้ามึงช่วยเป็นธุระจัดงานศพให้ไอ้ฆาตกรที่มันฆ่าพ่อแม่มึงและฆ่าพ่อกู กูจะขอเป็นศัตรูกับมึงตลอดไป” หนึ่งนทีปล่อยแม่ให้ยืนอยู่กับธารทีรา แล้วเดินเข้าไปยืนใกล้นักรบที่กำลังยืนกอดนาเดียร์อยู่“ซี
สลักรักเคียงใจ บทที่ 92
บทที่ 92ณ โรงพยาบาลคุณหญิงโสภรีบเดินทางมายังโรงพยาบาลทันทีหลังทราบว่าสามีของตนถูกยิงได้รับบาดเจ็บ“ซีล น้ำ พ่อเป็นยังไงบ้าง” เสียงสั่นเครือของคุณหญิงดังมาก่อนตัว โดยตอนนี้ที่หน้าห้องฉุกเฉินมีทั้งธารทีรา นักรบ หนึ่งนที รวมถึงเขตแดนยืนออกันอยู่“หมอยังไม่ออกมาบอกเลยค่ะ”“เกิดอะไรขึ้น ใครยิงพ่อ” คุณหญิงโสภามองลูกสาวและลูกชายที่ยังยืนหันหลังให้ เพราะหนึ่งนทีเอาแต่ยืนมองประตูห้องฉุกเฉินอย่างไม่ยอมละสายตาคำถามของแม่ ทำให้หญิงสาวหันไปมองนักรบ เมื่อพี่ชายพยักหน้าจึงเล่าให้แม่ฟัง“น้ำไม่แน่ใจค่ะว่าใครยิงคุณพ่อ เหตุการณืตอนนั้นวุ่นวายไปหมด แต่ที่แน่ ๆ ดาเนียลสั่งลูกน้องให้ยิงพวกเราค่ะ”“ไอ้ดาเนียล มึงทำร้ายพ่อกู ถ้าพ่อกูเป็นอะไรขึ้นมา กูจะฆ่าล้างโคตรมึง” หนึ่งนทีมองนักรบด้วยแววตาไม่พอใจ แม้เขาจะไม่โทษอีกฝ่ายออกมาตรง ๆ แต่ลึก ๆ ธารทีรารู้ดีว่าหนึ่งนทีคงไม่พอใจนักรบอย่างมากที่เอาตัวเข้าไปเสี่ยง จนทำให้พ่อของเขาต้องตามไปช่วย“คุณหมอ คุณลุงเป็นยังไงบ้างครับ” เขตแดนเอ่ยถามเมื่อเห็นว่ามีหมอคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินด้านคุณหมอมีสีหน้าเคร่งเครียด เขามองหน้าทุกคน โดยเฉพาะคุณหญิงโสภา ก่อนจะพูดอ
สลักรักเคียงใจ บทที่ 91
บทที่ 91“พี่รบ” ธารทีรากรีดร้อง ขณะถูกผลักให้พ้นจากวิถีกระสุน“ไม่เป็นไรนะน้ำ” นักรบถามพร้อมกับเข้าไปกอดน้องสาวไว้ แล้วยิงสวนกลับไปแต่ก็พลาดเป้าเนื่องจากฝ่ายตรงข้ามหลบเข้าที่กำบังได้ทันเวลา“ไทด์ ไม่ต้องห่วงแม่ พาน้องไทด์หนีไป” มาดามอันนาตะโกนบอกลูกชายดาเนียลจึงหันไปยิงปืนขู่ภรรยาทันที ทำให้ทั้งอันนาและนาเดียร์ต่างก็กรีดร้อง และกระโจนเข้ากอดกันด้วยความกลัว“กูบอกให้เงียบ!” ดาเนียลสั่งพร้อมชี้ปืนใส่ภรรยากับลูกสาว“พอได้แล้วดาเนียล” คุณจอห์นที่เข้ามาใกล้ตัวดาเนียลมากขึ้นพยายามห้าม แต่ตอนนี้ดาเนียลได้คลั่งไปแล้ว ทั้งยังสั่งให้ลูกน้องกราดยิงไปทั่ว“กูไม่หยุด วันนี้พวกมึงกับกูต้องตายกันไปข้าง ยิงพวกมันให้ตายไปให้หมด!”หลังจากที่คาเนีลออกคำสั่งก็เกิดการชุลมุนกันเกิดขึ้น กระสุนจำนวนมากสาดไปทั่วทุกทิศ ทว่านัดหนึ่งกลับพุ่งเข้าใส่คุณจอห์นที่หลบไม่ทัน“โอ๊ย!” คุณจอห์นใช้มือกุมหน้าอกที่เลือดค่อยๆ ไหลออกมา ทำให้เขาทรุดลงไปนอนนิ่งบนพื้น“คุณพ่อ!” ธารทีราที่อยู่ใกล้ที่สุดรีบวิ่งเข้าไปหาพ่อที่นอนนิ่งอยู่บนพื้นด้วยความตกใจด้านนักรบทนเห็นดาเนียลทำร้ายใครต่อไปไม่ได้อีกแล้ว จึงตัดสินใจยิงไปที่อีกฝ
สลักรักเคียงใจ บทที่ 90
บทที่ 90หลังวางสายจากดาเนียลเมื่อวาน ในที่สุดนักรบก็ออกจากโรงพยาบาล ทั้งที่ยังบาดเจ็บและหมอก็ห้ามแต่เขาไม่ฟัง และในตอนนี้ทั้งธารทีรากับนักรบก็เดินทางมาถึงโกดังร้างที่นัดหมายไว้กับดาเนียลเรียบร้อยแล้ว โดยมีน้องสาวเป็นคนขับรถมาให้“ผมมาแล้ว” นักรบลงจากรถ แล้วเดินอ้อมไปยืนข้างน้องสาว พร้อมพูดเสียงเรียบใส่มือถือที่กำลังสนทนาอยู่กับดาเนียล“เข้ามา” ดาเนียลพอใจที่เห็นสองพี่น้องมากันแค่สองคนผ่านกล้องวงจรปิด เขาละสายตาจากกล้องที่ดูอยู่หันไปหัวเราะใส่ภรรยา“ฮ่า ๆ มันรักเธอจริง ๆ นะอันนา”“คุณมันเลว” มาดามอันนาโกรธจัด จึงต่อว่าสามีที่เอาเธอกับลูกสาวมาเป็นเหยื่อล่อดาเนียลหัวเราะเสียงดัง เขาไม่สนใจความรู้สึกของภรรยาและลูกสาว เพราะตอนนี้เขามีความสุขมากที่กำลังจะได้ทวงแค้นคืนจากครอบครัวนั้น และช่วงที่เขากำลังมีความสุขกับเสียงหัวเราะ ดาเนียลก็ต้องหุบยิ้ม เมื่อสองพี่น้องก้าวเข้ามา“หวัดดี ไอ้ลูกรัก หนูธารทีรา” ดาเนียลทักทายทั้งสองคนด้วยท่าทางสบาย ๆ“พี่รบ” ธารทีรารีบขยับไปยืนข้างหลังของพี่ชาย เพราะรู้สึกกลัวสายตาของคนตรงหน้าที่มองมา“น้ำไม่ต้องกลัว” นักรบกระซิบบอกน้องสาว พลางใช้ร่างของตนบังอีกฝ่ายเ
สลักรักเคียงใจ บทที่ 89
บทที่ 89เมื่อได้ยินเสียงปืนและเสียงร้องของแม่กับน้องนักรบก็ยิ่งร้อนรน เขาพยายามจะลงจากเตียง ทำให้น้องสาวที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ต้องถลันเข้าไปหา“พี่รบ อย่าค่ะ” ธารทีราพยายามห้ามพี่ชาย แต่ก็พอจะเดาได้ว่าคงจะเกิดเรื่องไม่ดีบางอย่างขึ้นกับมาดามอันนาและนาเดียร์แน่นอน พี่ชายของเธอถึงได้ร้อนรนปานนี้“ว่ายังไง”เสียงถามจากคนในสาย ทำให้นักรบหลือบตามองธารทีราครู่หนึ่ง ก่อนจะถามกลับไปว่า“ที่ไหน”“โกดังร้างนอกเมืองที่มึงก็น่าจะรู้จักดี”เมื่อได้บอกที่นัดหมายแล้ว ดาเนียลก็วางสายไปทันทีด้านนักรบเมื่อได้คำตอบแล้ว ชายหนุ่มก็ทรุดนั่งบนขอบเตียง มือใหญ่กำมือถือไว้แน่นจนเส้นเอ็นปูด“พี่รบเกิดอะไรขึ้นคะ” หญิงสาวเอ่ยถาม พร้อมทั้งเอามือถือจากมือพี่มาเก็บไว้ “คลายมือออกก่อนนะคะ เลือดย้อนขึ้นไปในสายน้ำเกลือหมดแล้ว”“น้ำ…” นักรบยังไม่ทันได้บอกน้องสาว ทั้งสองก็ต้องหันไปมองที่ประตูที่มีคนเปิดเข้ามา“มีอะไรกัน” คุณจอห์นเอ่ยถามขึ้น เพราะเมื่อครู่เหมือนจะทันได้ยินเสียงร้อนรนของลูกสาว ในขณะที่คุณหญิงโสภา หนึ่งนที รวมถึงเขตแดนที่ตามเข้ามาด้วยก็มองมาอย่างห่วงใยเช่นกัน“คุณพ่อ คุณแม่” หญิงสาวเรียกท่านทั้งสอง แต่ยังไม่กล
