LOGINShare
บทที่ 53
Last Updated:
2025-05-02 12:30:07บทที่ 53
พอออกมาด้านนอกแล้ว หนึ่งนทีก็รีบบอกเล่าเรื่องที่เขากำลังเป็นกังวลออกมาทันที
“ไอ้ดินบอกว่ามีคนขับรถตามมา ตั้งแต่ออกจากบ้านเราครับพ่อ”
“พวกมันตามยัยไอซ์สินะ” คุณจอห์นเอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงเย็นเยียบ
“พวกมันรู้แล้วเหรอ” พ่อเลี้ยงสิงหาสงสัยเรื่องนี้จึงเอ่ยถามบ้าง
“อื้อ ไทเกอร์มาเจอยัยไอซ์” คุณจอห์นบอกเพื่อนรัก
“ว่าไงนะ!” พ่อเลี้ยงสิงหาตกใจมากที่ได้ยินแบบนั้น
“ฉันเลยพาลูกมาหลบที่นี่ก่อนไง เบาเสียวด้วย ฉันไม่อยากให้คุณหญิงกับคุณม่านแก้วรู้” คุณจอห์นทำเสียงขึงขังใส่เพื่อน เมื่อเพื่อนส่งเสียงดัง
“มันจะเอากันให้ตายไปข้างหนึ่งเลยใช่ไหม” พ่อเลี้ยงสิงหาพูดขึ้นอย่างเคียดแค้น
“ผมจะดูแลน้องให้ดีที่สุดครับ” หนึ่งนทีไม่ได้พูดแค่ให้ผู้ใหญ่สบายใจ แต่เขาพูดจากใจจริงที่อยากจะปกป้องธารทีราให้ดีที่สุด
สองอาทิตย์แล้วที่กลับมาจากเชียงใหม่ วันนี้ธารทีราจึงกลับมาทำงานตามปกติ และวันนี้ก็เป็นวันแรกที่เธอเข้ามาทำงาน
“อ้าวไอซ์ มาทำงานได้แล้วเหรอ” อุษาถามเมื่อเห็นเพื่อนยืนชงเครื่องดื่มอยู่ในห้องพักผ่อนของแผนก
“อื้อ” หญิงสาวพยักหน้าให้เพื่อน แล้วเดินไปยืนพิงที่ขอบโต๊ะใกล้ ๆ เพื่อน
“แล้วไปเที่ยวมาเป็นยังไงบ้าง” อุษาชงกาแฟ พร้อมถามเพื่อนไปด้วย
“ก็ดีนะ”
อุษาเห็นท่าทีของหญิงสาวที่ดูสดใสและมีรอยยิ้มนิด ๆ ก็หมั่นไส้เล็กน้อย จึงเอ่ยล้อเพื่อนว่า
“หน้าตาอิ่มเอิบ มีความสุขดีนะ”
“จ้า” ธารทีราทำหน้าทะเล้นใส่เพื่อนเมื่อถูกแซว
“ชิ!” อุษาทำเสียงขึ้นจมูกใส่อย่างหมั่นไส้ ก่อนที่ทั้งสองจะประสานเสียงหัวเราะไปพร้อมกัน
เมื่อคุยกันไปสักพัก หญิงสาวก็ถามถึงงานที่ฝากเพื่อนไว้ว่า
“แล้วนี่คนไข้ที่ฝากไว้เป็นยังไงบ้าง”
“ทุกอย่างเรียบร้อยดี” อุษาบอก แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่ายังมีคนไข้ไม่มาตามนัดหนึ่งคนจึงบอกเพื่อนไปว่า “แต่มีคนหนึ่งนะที่ไม่ได้มาตามนัด”
“คุณไทเกอร์น่ะเหรอ”ธารทีราพอจะเดาออกว่าเป็นใคร
อุษาจึงพยักหน้า และเพราะเป็นห่วงเพื่อนจึงบอกไปว่า
“ระวังตัวนะแก ฉันว่าเขาดูแปลก ๆ”
“ขอบใจแกมากนะ” หญิงสาวยิ้มให้เพื่อน พลางจิบกาแฟไปด้วย
ธารทีราทำงานจนถึงเที่ยงก็กลับไปที่บ้าน เพราะช่วงเย็นต้องเตรียมตัวไปงานเลี้ยงกับมารดา ในขณะที่มีนาขับรถผ่านถนนเส้นหนึ่งก็มีรถขับมาตัดหน้ารถของเธอ
เอี๊ยดด!!!
เสียงรถเบรกดังสนั่น พร้อมกับกระสุนที่สาดมายังรถของหญิงสาวไม่ยั้ง
ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!..
“คุณไอซ์หลบค่ะ” มีนารีบบอกให้คุณหนูหมอบลงทันที แม้ว่ารถจะกันกระสุน แต่ก็ประมาทไม่ได้
“คุณไอซ์ช่วยติดต่อหาคุณซีลได้ไหมคะ” มีนาบอกพร้อมหยิบปืนขึ้นมาถือไว้ ตอนนี้ด้านนอกกำลังเกิดการปะทะกันอย่างหนัก ระหว่างคนของมีนากับคนร้าย
“ได้ค่ะ” แม้ธารทีราถึงจะกลัวแค่ไหน แต่เมื่อมีนาบอกเช่นนั้น เธอก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาพี่ชายทันที แต่โทรเท่าไรก็ไม่มีวี่แววว่าอีกฝ่ายจะรับสาย
“พี่ซีลไม่รับสายเลยค่ะ” ทว่าพอสิ้นประโยคที่ตนเองเพิ่งพูดไป ภาพของใครอีกคนก็ปรากฏขึ้นมาในห้วงคิด “เดี๋ยวไอซ์จะโทรหาพี่ดิน”
รอสายไม่นานคนฝั่งโน้นก็กดรับ ซึ่งเธอไม่รอให้ชายหนุ่มถาม แต่กลับรีบเรียกเขาด้วยเสียงสั่น ๆ ไปตามสาย
“พี่ดิน”
เสียงสั่นระริกเหมือนกำลังร้องไห้ ทำให้เขตแดนขมวดคิ้วสงสัยแล้วถามขึ้นทันที
“ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น”
“ไอซ์ถูกคนดักยิงค่ะ”ธารทีราบอกพร้อมส่งเสียงร้องกรี๊ด ๆ เมื่อมีกระสุนปืนถูกยิงมาใส่รถที่เธอนั่งอยู่อีกระลอก
“ว่ายังไงนะ” เขตแดนผุดลุกขึ้นยืนทันที เมื่อได้ยินเสียงร้องกรี๊ดของหญิงสาวผสมกับเสียงปืน
“ฮืออ พี่ดินช่วยด้วย!” ธารทีราร้องไห้ พลางบอกคนในสายให้มาช่วยเธอ
“อย่าร้อง ตอนนี้อยู่ที่ไหน” เขตแดนพูดปลอบ แล้วถามหาพิกัดทันที
“ถนน XXX ค่ะ” ธารทีราบอกคนในสายไม่ทันจบประโยค เสียงปืนที่ยิงรัวเข้ามาก็ทำให้เธอหวีดร้องด้วยความกลัว
Related chapters
สลักรักเคียงใจ บทที่ 54
บทที่ 54กรี๊ดด!!! ธารทีราตกใจจนเผลอกดตัดสายทิ้งไปอย่างไม่ตั้งใจ“ไอซ์!” เขตแดนพยายามเรียก แต่กลับไม่มีการตอบรับ จึงเผลอสบถออกมา “เหี้ยเอ๊ย!”“คุณหนู เป็นอะไรไหมคะ” มีนาถามพร้อมคลานไปหาเจ้านายสาวที่กำลังนั่งตัวสั่นอยู่ตรงเบาะรถด้านหลัง“ไม่ค่ะ” ธารทีราเช็ดน้ำตาแล้วส่ายหน้าไปมา“เดี๋ยวเราจะออกจากรถไป แล้วหลบทางโน้นนะคะ” มีนาใช้ปืนชี้ให้ดู ว่าทางที่จะไปหลบซ่อนนั้นอยู่ไม่ไกลจากที่นี่“ค่ะ” ธารทีราพยักหน้าให้ แล้วทำตามมีนาบอก ซึ่งอีกฝ่ายก็เอื้อมมือไปเปิดประตูอีกฝั่ง แล้วหันมาคุ้มกันเจ้านายสาวออกจากรถทั้งคู่วิ่งมาหลบที่ริมทาง โดยที่มีนาเองก็ยิงสวนคนร้ายไปด้วย“ไม่ต้องกลัวนะ คุณไอซ์” มีนาหันมาปลอบและยิงสู้กับคนร้ายไปด้วย“ค่ะ” ธารทีราพยักหน้าไปอย่างนั้นเอง ทั้งที่เธอกลัวจนใจจะขาดแล้ว ซ้ำยังต้องหมอบหลบ และซุกตัวเข้าข้างหลังของมีนาทุกครั้งเมื่อมีเสียงปืนดังขึ้น“ยื้อเวลาให้ได้นานที่สุด” มีนาพูดกับคนของเธอที่ฟังอยู่ในอุปกรณ์สื่อสารทันใดนั้นโทรศัพท์ของมีนาก็ดังขึ้น และเธอก็รีบกดรับและกรอกเสียงแข็งห้าว ๆ บอกคนในสายว่า“ซันกูถูกซุ่มยิง ที่ถนน XXX”เสียงปืนดังขึ้นเป็นระยะ ซึ่งมีนาก็ยิงสวนกลับไป
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 55
บทที่ 55“พี่แวน พี่มีนาไม่ไหวแล้ว รีบขับรถให้เร็ว ๆ กว่านี้ได้ไหมคะ”ธารทีราบอก เมื่อเห็นมีนาเริ่มแน่นิ่งไป“นายครับ แค่นี้ก่อนนะ” แวนไม่ตอบคำถามของหนึ่งนทีที่ถามกลับมาว่าใครเป็นอะไร จากนั้นชายหนุ่มก็วางสาย แล้วหักพวงมาลัยไปทางขวามุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลของธารทีรา ซึ่งอยู่ใกล้จากจุดนี้ที่สุดเมื่อแวนจอดรถที่หน้าห้องฉุกเฉินก็มีบุรุษพยาบาลเข็นเตียงมารับมีนาพาไปดูแลต่อ ซึ่งธารทีราก็ตั้งใจจะเดินตามบุรุษพยาบาลไปยังห้องฉุกเฉินด้วย“ไอซ์” เสียงเรียกของพี่ชาย ทำให้ธารทีราหันไปมองแล้วเดินไปหา แต่กลับเป็นเขตแดนที่เดินก้าวยาว ๆ ไปยืนเผชิญหน้ากับเธอ“พี่ดิน” ธารทีราอุทานเสียงเบา เมื่อถูกคนตัวสูงจับบ่าสองข้างของเธอเอาไว้“เป็นอะไร ทำไมถึงมีเลือด” เขตแดนถาม เมื่อเห็นว่าเลือดเลอะเต็มเสื้อของหญิงสาว“ไอซ์ไม่ได้เป็นอะไร นี่เป็นเลือดของพี่มีนาค่ะ” ธารทีราบอกคนตรงหน้า แล้วมองไปทางห้องฉุกเฉิน“โล่งอก” เขตแดนโล่งอกขึ้นมาทันที“ไอซ์จะเข้าไปดูพี่มีนาค่ะ” ธารทีราดันมือของเขตแดนออกจากแขนทั้งสองข้าง แล้วตั้งใจจะเดินไปยังห้องฉุกเฉินแต่เขตแดนกลับรั้งแขนเธอไว้ก่อน แล้วเอ่ยบอกเสียงนิ่ง ๆ ว่า“ดูแลตัวเองด้วยนะ”“ค่
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 56
บทที่ 56ในห้องนอนของมาดามอันนาเมื่อเห็นแม่บ้านเปิดประตูเข้ามา และทำท่าตื่นเต้น มาดามอันนาก็ถามแม่บ้านว่า“ได้เรื่องว่ายังไงบ้าง”“มาดาม ฉันได้ยินมาว่าใครถูกซุ่มยิงนี่แหละค่ะ” แม่บ้านจีบปากจีบคอรายงาน สิ่งที่ตัวเองได้ยินให้นายหญิงฟัง“แล้วคุณดาเนียลว่ายังไงบ้าง” มาดามอันนาปรับสีหน้าซีดเผือดให้เป็นปกติและหันไปมองแม่บ้านเวลาถามถึงสามี“คุณดาเนียลพูดว่าคนที่ทำไม่ใช่คนของท่านค่ะ แล้วท่านยังสั่งให้คนตามคุณไทด์ด้วยนะคะ” แม่บ้านเข้าไปกระซิบเสียงเบา ๆ ที่ข้างหูของนายหญิง“เขาไม่ไว้ใจไทด์เหรอ”เมื่อได้ยินว่าสามีให้คนตามลูกชาย มาดามก็ยิ่งไม่ชอบใจ มือที่กำลังกำมือถือนั้นชื้นไปด้วยเหงื่อ แม่บ้านไม่พูด แต่พยักหน้าให้ ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะได้พูดอะไรกันต่อ ก็มีคนเปิดประตูเข้ามาเสียก่อนแม่บ้านแทบจะหยุดหายใจ เมื่อประตูห้องถูกเปิดออก แต่เมื่อเห็นว่าคนที่ก้าวเข้ามาเป็นใครก็เอ่ยด้วยเสียงที่โล่งอก“คุณเดีย ป้าหัวใจจะหยุดเต้นเสียให้ได้”“ป้าเข้ามาทำอะไร” นาเดียร์ทำหน้าสงสัย พร้อมเดินไปนั่งข้างแม่ ที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง“ไงลูกแม่” มาดามถามพร้อมทั้งยกมือลูบศีรษะของลูกสาว“ป้ายังไม่บอกฉันเลย เข้ามาทำ
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 57
บทที่ 57“คุณแม่อย่าพูดอย่างนี้สิคะ” เธอได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจรีบห้ามท่านทันที“รับปากแม่สิ” มาดามอันนามองหน้าลูกสาวอย่างคาดคั้น“คุณแม่ต้องไปบอกพี่ไทด์โน่น ว่าให้รักและดูแลเดียให้ดี”นาเดียร์ยังน้อยใจพี่ชายอยู่จึงพูดประชดมาดามอันนาขมวดคิ้วสงสัยกับท่าทีของลูกสาวจึงเอ่ยถาม“ทำไม มีอะไรไม่พอใจพี่เขาหรือ”“ก็พี่ไทด์ไม่ยอมช่วยเหลือเดียน่ะสิ” นาเดียร์ทำหน้างอนใส่แม่“เรื่องอะไร”“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เดียก็พูดไปเรื่อย” แต่พอจะฟ้องจริง ๆ กลับไม่กล้าพูด เพราะกลัวจะโดนดุอีกคน จึงเลี่ยงที่จะไม่ตอบมาดามยังไม่ทันที่จะได้ถามอะไรต่อ รถก็ขับมาถึงโรงพยาบาล“มาดามครับ ถึงแล้วครับ”“ขอบใจ” มาดามอันนาลงจากรถ แล้วเดินเกาะแขนของลูกสาวเข้าไปในบริเวณโถงรับรองของโรงพยาบาล“ติดต่อเรื่องอะไรคะ” ประชาสัมพันธ์ยกมือไหว้ พร้อมเอ่ยถามเสียงไพเราะ เมื่อมีคนไข้มายืนตรงหน้าเคาน์เตอร์“มาติดตามผลตรวจสุขภาพค่ะ ขอคุณหมอผู้หญิงนะคะ” นาเดียร์บอกประชาสัมพันธ์“เชิญทางด้านนี้ค่ะ”ในจังหวะที่มาดามอันนาเดินเกาะแขนลูกสาวไปตามทางที่ประชาสัมพันธ์บอก มาดามก็ต้องชะงักเมื่อมีคนเรียกชื่อของตน“อันนา”พอมาดามอันนาหันไปมองก็ต้องตกใจ เมื่อเ
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 58
บทที่ 58หลังจากเดินไปส่งพ่อแม่ขึ้นรถกลับบ้านแล้ว หนึ่งนทีกับธารทีราก็กลับมาที่ห้องทำงาน ซึ่งมีเขตแดนนั่งรออยู่นานแล้ว“จะไปไหน” ชายหนุ่มเอ่ยถาม เมื่อเห็นน้องสาวทำท่าจะเดินออกจากห้อง“ทำงานค่ะ”“ไม่ต้องทำแล้ว”“พี่ซีล” ธารทีราทำหน้ายุ่ง เมื่อพี่ชายห้ามเรื่องนี้“ขอให้พ้นช่วงนี้ไปก่อนนะ ให้พี่จัดการทุกอย่างจบก่อน”“แต่ไอซ์มีคนไข้ที่ต้องดูแลนะคะ”“ส่งให้คนอื่นทำ”เขตแดนนั่งฟังสองพี่น้องโต้ตอบกันไปมาอยู่นานแล้ว จึงตัดสินใจพูดแทรกขึ้นราวกับจะบังคับหญิงสาวอีกคน“ทำตามคำสั่งของไอ้ซีลซะ”ธารทีราไม่ได้พูดอะไร แต่กลับมองชายหนุ่มสองคนในห้องนั้นสลับกันไปมา“ทุกคนเป็นห่วงเธอนะ” เขตแดนลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปนั่งที่ขอบโต๊ะ ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากร่างบอบบางมากนัก “ก็ได้ค่ะ ไอซ์จะไม่มาทำงานที่โรงพยาบาลแล้ว แต่ต้องให้ไอซ์ไปทำงานกับพี่ซีลด้วยนะ”“แต่งานของพี่มันอันตรายนะ”“ทำไมดื้ออย่างนี้นะ” เขตแดนยืนกอดอกมองคนตัวเล็กที่กำลังแสดงท่าทีเอาแต่ใจ“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ไอซ์ไปทำงานกับไอ้ดินเถอะ”หนึ่งนทีทำหน้าเจ้าเล่ห์ โยนความรับผิดชอบในตัวธารทีราให้เขตแดน“กับกูเนี่ยนะ”“เออ มึงจะไปทำงานที่ใต้ไม่ใช่เหรอ เอาน้องก
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 59
บทที่ 59สุดท้ายเขตแดนก็พาธารทีรามาทำงานด้วย ตามคำขอของหนึ่งนทีบนเกาะแห่งหนึ่งในจังหวัดสุราษฎร์ธานี เพราะชายหนุ่มได้ร่วมหุ้นกับพี่ชายของหญิงสาวมาทำโรงแรม และได้สร้างผับใหม่ที่นี่ด้วยเมื่อรถหรูจอดตรงบริเวณหน้าห้องพักที่ทางพนักงานจัดไว้ให้สำหรับเขาและเธอ ธารทีราก็หันไปมองแล้วถามคนตัวใหญ่ที่ยังนั่งอยู่ฝั่งคนขับว่า“นี่เหรอคะโรงแรงของพี่ดินกับพี่ซีล”“อื้อ” เขตแดนทำเสียงในลำคอแล้วลงจากรถ ก่อนจะเดินอ้อมไปด้านหน้ารถไป เพื่อเปิดประตูฝั่งที่หญิงสาวนั่ง“เงียบดีจัง” หญิงสาวสูดอากาศเข้าปอด ก่อนจะมองไปยังห้องพักที่เงียบสงบตรงหน้า“อยู่ได้ใช่ไหม”เขตแดนถามหลังจากได้บอกพนักงานให้มาขนของเข้าไปเก็บไว้ในห้องพัก“สบายมากค่ะ” ธารทีราหันมายิ้มให้ชายหนุ่ม แล้วเดินไปยืนตรงต้นมะพร้าว สายตาคู่งามส่องแระกายระยิบระยับ ขณะมองคลื่นทะเลซัดฝั่งเสียงดังซ่าๆ“เดี๋ยวตอนเย็นจะพาไปดูพระอาทิตย์ตก” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นขณะเดินไปยืนด้านหลังของหญิงสาว“ที่ไหนคะ” คนตัวเล็กไม่กล้าหันมามองชายหนุ่มที่ยืนชิดหลังเธอจนรู้สึกได้จากไออุ่นของเขาที่แผ่ซ่านมากระทบหลังตน“ทางโน้น” เขตแดนชะโงกหน้าไปกระซิบชิดข้างหู“อยากให้ถึงตอนเย็นเร็ว ๆ จ
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 60
บทที่ 60เวลานี้ความหึงหวงเริ่มก่อตัวขึ้นมา โดยที่ชายหนุ่มไม่รู้ตัว เขาไม่อยากคิดเลยว่าตอนเธออยู่อเมริกาจะมีผู้ชายที่ไหนมาวุ่นวายแบบนี้หรือไม่“พี่ดินอย่าห้ามไอซ์สิคะ ไหนบอกว่าจะปล่อยให้กินดื่มตามสบายไง” ธารทีราบอกพร้อมดื่มเหล้าแก้วสุดท้าย แล้วลุกขึ้นยืนเต้นส่ายสะโพกไปมา เมื่อได้ยินเสียงเพลงที่ชอบ“นี่เขาไม่ได้เรียกว่าดื่มแล้ว หยุดเต้นแล้วมานั่งนี่” เขตแดนยังนั่งหลังพิงเบาะโซฟา แขนสองข้างกางออกพาดไว้ตรงพนัก สายตาสีเข้มมองหญิงสาวโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาอย่างไม่วางตาไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ในสายตาของเขาก้มีแค่เพียงเธอ ทว่าบัดนี้ความรู้สึกในใจมันต่างออกไป เขาไม่ได้มองเธอเป็นเพียงน้องสาวคนสำคัญอย่างในวันวานอีกต่อไปแล้วไม่น่าเชื่อว่าจากกันไปหลายปี คนสำคัญที่สุดของเขาจะเติบโตไปมากขนาดนี้แล้ว ซ้ำยังมีเสน่ห์ที่สามารถมัดใจเขาได้อย่างเหลือร้ายด้วย“ไม่ พี่ดินมาเต้นกับไอซ์สิคะ”ธารทีราเดินไปยืนตรงหน้าเขา มือน้อยยื่นไปจับมือหนาเพื่อดึงคนตัวโตให้ลุกขึ้น“เฮ้ย!” เขตแดนอุทานด้วยความตกใจ เมื่อหญิงสาวตรงหน้าเสียหลักเซลงมาบนร่างของเขา“พี่ดินขี้โกง” ธารทีราขยับตัวนั่งบนตักแกร่ง พลางโอบลำคอหนา มืออีกข้
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 61
บทที่ 61“โอเค ใจเย็น ๆ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงแหบแห้ง เมื่อจุมพิตกันเนิ่นนาน ซึ่งเป็นเขาเองที่ตัดใจถอนจูบออก พลางซุกไซ้ไปตามลำคอหอมกรุ่นการถูกดูดดึงริมฝีปากอย่างร้อนแรง ทำให้หญิงสาวรู้สึกเจ็บ แต่กลับไม่คิดห้ามปราม เธอแค่เพียงจิกนิ้วลงบนไหล่กว้างเพื่อระบายความรู้สึกร้อนแรงที่พุ่งพล่านอยู่ตอนนี้เท่านั้น“ฮื่ออ...เจ็บ”ธารทีราท้วงขึ้นเสียงเบาหวิว เมื่อรู้สึกว่าเขาจุมพิตตนเองอย่างดูดดื่มเกินไปแล้วพออีกฝ่ายเอ่ยประท้วง ชายหนุ่มก็ผละริมฝีปากออกมา พลางเลื่อนไล้ฝ่ามือไปตามเรือนร่างบอบบาง ดวงตาสองคู่สบประสานกัน ก่อนที่เขตแดนจะเอ่ยออกมาด้วยเสียงแหบพร่า“ไอซ์พี่ไม่ไหวแล้ว ขอนะ”“อา...พี่ดิน” ธารทีราเอ่ยเสียงกระเส่า เมื่อคนตรงหน้าบีบเคล้นที่หน้าอกของเธอเบา ๆ เพื่อสร้างอารมณ์ให้เขาและเธอเขตแดนยังคงทำหน้าที่ได้ดี ริมฝีปากอุ่นยังขบเม้มที่ซอกคอหอมกรุ่น พรมจูบไปทั่วใบหน้าสวย ส่วนมือข้างหนึ่งก็บีบเคล้นหน้าอกอย่างแผ่วเบาสลับร้อนแรง“อ๊ะ” หญิงสาวร้องอุทาน เมื่อถูกช้อนอุ้มให้ลอยจากโซฟา ขาสองข้างยกขึ้นเกี่ยวเอวสอบไว้โดยอัตโนมัติชายหนุ่มไม่รั้งรอที่จะอุ้มหญิงสาวที่มีร่างกายหอมกรุ่นเย้ายวนไปยังห้องนอนที่อยู่
Last Updated : 2025-05-02
Latest chapter
สลักรักเคียงใจ บทที่ 97
บทที่ 97สองอาทิตย์แล้วที่นักรบกลับมาอยู่บ้าน และวันนี้เป็นวันแรกที่ธารทีราต้องไปยังบริษัทอีกแห่ง ซึ่งพ่อของเธอและพ่อของเขตแดนหุ้นกันเปิดขึ้นมาตั้งแต่เธอยังเล็ก ๆ“มาหาใครคะ” พนักงานต้อนรับเอ่ยถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“คุณเขตแดนค่ะ” ธารทีราบอกพนักงาน“เอ่อ คุณได้นัดไว้ไหมคะ แล้วคุณ…”ธารทีราไม่รอให้พนักงานถามจนจบ เธอก็บอกไปว่า“ฉันชื่อธารทีราค่ะ เป็นน้องสาวของคุณหนึ่งนที” เธอบอกออกไปก่อนจะส่งบัตรวีไอพีของที่นี่ให้อีกฝ่ายดู“อ๋อค่ะ สวัสดีค่ะ” พนักงานฟังแล้วก็รีบเอ่ยทักทายอย่างรวดเร็วจากนั้นพนักงานก็เชิญเธอไปที่ลิฟต์“ชะ...เชิญทางนี้เลยค่ะ”เมื่อขึ้นลิฟต์มาถึงหน้าห้องทำงานของเขตแดน พนักงานก็ขอตัวทันที ทำให้หญิงสาวเคาะประตูขออนุญาต“เชิญ”เมื่อได้รับอนุญาตจากคนด้านใน ธารทีราก็เปิดประตูเข้าไปทันทีด้านเขตแดนที่นั่งทำงานอยู่เงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อย พอเห็นว่าใครเปิดประตูเข้ามาก็รีบลุกขึ้นแล้วเดินไปหา“น้ำมาได้ยังไงครับ”“ทำอะไรอยู่คะ น้ำมากวนหรือเปล่า” หญิงสาวเอ่ยถาม ก่อนจะยอมให้อีกฝ่ายคว้าร่างของเธอไปกอด“ไม่กวนครับ” เขตแดนเอ่ยอย่างนุ่มนวล พลางฉวยโอกาสหอมแก้มไปหนึ่งที“พี่ดิน” เธอตีที่ท่อนแขนแข็
สลักรักเคียงใจ บทที่ 96
บทที่ 96“ป้านมคือคนที่คอยเลี้ยงเราสองคนไง” ธารทีราหันไปอธิบายให้พี่ชายฟังด้วยรอยยิ้ม“ขอโทษด้วยครับ ผม…” นักรบเอ่ยด้วยเสียงที่ขาดห้วงไป ด้วยรู้สึกผิดที่ตนเองจำคนใกล้ตัวในอดีตไม่ได้เลย ป้านมเห็นอีกฝ่ายมีท่าทีอึดอัดใจจึงเอ่ยแทรกขึ้นว่า“ไม่เป็นไรนะคะ ป้าดีใจที่สุดเลยค่ะที่คุณรบกลับมา”“นี่เป็นเอกสารใหม่ของรบนะ คุณลุงทำไว้ให้จ้ะ” คุณหญิงโสภายื่นซองเอกสารไปให้หลานชายนักรบหยิบเอกสารขึ้นมาเปิดดู ซึ่งมันคือเอกสารการเปลี่ยนชื่อและเอกสารกรรมสิทธิ์ต่าง ๆ ของเขา ทั้งเรื่องบ้านและตัวธุรกิจที่เคยเป็นส่วนแบ่งของหมอคาร์ล“ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นกรรมสิทธิ์ของรบนะ”“แล้วน้ำล่ะครับ บ้านหลังนี้ก็ของพ่อแม่นี่ ทำไมถึง…” นักรบถามไม่ทันจบคำ ธารทีราก็พูดขึ้นว่า“คุณแม่จะยกบ้านหลังโน้นของคุณแม่ให้น้ำค่ะ ส่วนของพี่ซีลคุณแม่จะยกบ้านตากอากาศอีกหลังหนึ่งให้แทน”นักรบมองตามมือน้องสาวที่ชี้ให้เขาดูบ้านที่มีขนาดใหญ่พอ ๆ กับบ้านหลังนี้ ซึ่งอยู่ข้าง ๆ กัน โดยแค่มีรั้วต้นไม้กั้นไว้เท่านั้น“รบคงไม่ว่าป้านะ ถ้าในช่วงนี้ป้าจะให้น้ำไปอยู่กับป้า”"ผมเข้าใจครับ มีน้ำไปอยู่กับคุณป้าก็ดีแล้วล่ะครับ““ขอบใจมากจ้ะ ตอนนี้ซีลไปพักท
สลักรักเคียงใจ บทที่ 95
บทที่ 95พอมาถึงเจดีย์สีขาวสะอาดที่โดยรอบมีการทำความสะอาดและมีดอกไม้พร้อมกระถางธูปจัดวางอย่างเรียบร้อย ชายหนุ่มก็หันมาหาน้องสาว“น้ำมาที่นี่บ่อยใช่ไหม”“คุณพ่อ...เอ่อ...ลุงจอห์นให้คนจัดการให้ตลอดค่ะ มันก็เลยดูดีแล้วก็สะอาดแบบนี้” หญิงสาวเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ เพราะทุกวันนี้เธอก็ยังคงเสียใจอยู่ จนพี่ชายต้องยกมือขึ้นไปจับที่บ่าบางแล้วบีบเบา ๆ“น้ำ ไม่เป็นไรนะ”“ค่ะ น้ำก็แค่คิดถึงอดีตที่ดี ๆ น่ะค่ะ คุณพ่อดีกับน้ำมาก ทั้งที่น้ำเป็นแค่หลานเท่านั้นเอง” เธอหันไปบอกพี่ชาย ก่อนจะยกมือขึ้นสัมผัสที่รูปของพ่อแม่ที่กำลังอุ้มพี่ชายของเธอตอนเล็ก ๆ อยู่ด้วย“เอาไว้น้ำจะให้คนมาเปลี่ยนรูปให้ใหม่นะคะ คุณพ่อคุณแม่”ธารทีราเอ่ยกับพ่อแม่ ทำเหมือนกับว่าท่านทั้งสองได้ยินสิ่งที่พูดไป จากนั้นก็หันมายิ้มให้พี่ชายสลับกับการมองเจดีย์ตรงหน้า“พ่อคะ แม่คะ น้ำพาพี่รบมาหาค่ะ”“พ่อครับ แม่ครับ ผมมาหาแล้วนะครับ” นักรบยกมือไหว้พ่อแม่ แม้หมอจะบอกว่าเขาคงไม่อาจจดจำอะไรได้แล้ว แต่เขาก็รู้ว่าพ่อกับแม่จะต้องรักเขามากอย่างแน่นอน จึงรู้สึกดีใจระคนเศร้าที่ได้มาหาพวกท่านจากนั้นสองพี่น้องต่างก็จมอยู่ในห้วงคิดส่วนตัว แต่แววตาของค
สลักรักเคียงใจ บทที่ 94
บทที่ 94หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...เมื่อรถจอดตรงลานจอด เขตแดนก็ลงจากรถเดินอ้อมไปฝั่งข้างคนขับเพื่อเปิดประตูให้ธารทีรา“นี่ถ้าคุณแม่ไม่บอกให้มา น้ำก็ไม่อยากมาหรอกนะคะ”“พี่เข้าใจ ยังไงเขาก็ตายแล้ว น้ำก็อโหสิกรรมให้เขาเถอะ”“ก็เพราะว่าอโหสิกรรมให้ไงคะน้ำถึงมา” ธารทีราย่นหน้าใส่เขตแดน เอาจริงๆ ถึงจะโกรธและแค้นดาเนียลมากแค่ไหนพ่อแม่เธอก็คงไม่ฟื้นขึ้นมาอยู่ดี“งั้นเข้าไปกันเถอะ” เขตแดนบอก พร้อมจับมือหญิงสาวมากุม แล้วพาเดินเข้าไปในวัดช่วงเวลาที่เดินเข้าไปในวัดนั้น ธารทีราก็ถามเพราะสงสัยมากที่ดาเนียลซึ่งเป็นลูกครึ่งนั้นนับถือศาสนาพุทธ“ตอนแรกนึกว่าเขาจะจัดงานศพแบบคริสต์นะคะเนี่ย”“เห็นว่าเขานับถือศาสนาตามภรรยาน่ะ”“อ้อ...” ธารทีราตอบรับ ก่อนจะถามถึงเรื่องอื่น “พี่ดิน พี่รู้ไหมว่าพี่ซีลไปไหน ตั้งแต่เสร็จงานศพคุณพ่อก็ไม่ยอมกลับบ้านเลยค่ะ โทรไปหาก็บอกแต่ว่าขอไปพักผ่อนเงียบ ๆ สักพัก พอถามก็ไม่ยอมบอกว่าอยู่ที่ไหน”“ไม่รู้สิ พี่ก็ไม่เห็นมันไปที่ผับนานแล้วนะ ปกติมันจะเข้าผับทุกคืน นี่มันยังทิ้งงานที่บริษัทให้พี่ทำเลย บอกแค่ว่าอยากไปทำใจสักพัก”“ความจริงงานศพของดาเนียลคุณแม่จะให้พี่ซีลมานะ แต่พี่ซีลเล่น
สลักรักเคียงใจ บทที่ 93
บทที่ 93นักรบเองก็อึ้งไปเช่นกัน แต่แล้วชายหนุ่มก็ดึงสติกลับมาเมื่อมีมือของนาเดียร์ยื่นมาจับมืออีกข้างของเขาไว้ โดยที่มีอีกข้างตอนนี้มีธารทีราจับไว้เช่นกัน“แล้วแม่ล่ะ” นักรบถามเสียงเรียบ ทั้งที่ในใจกำลังห่วงใยมาดามอันนาอย่างที่สุด“คุณแม่ความดันกำเริบหมดสติ ตอนนี้นอนพักอยู่ที่ห้องพักฟื้นค่ะ” หญิงสาวร้องไห้ออกมาอีก ตอนนี้เธอเอาแต่ก้มหน้า เพราะไม่กล้าจะสู้หน้าใคร ทั้งที่เมื่อก่อนเป็นผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเองมาตลอด“แม่...” นักรบเอ่ยเสียงสั่น ครั้งนี้เขายอมปล่อยมือน้องสาวแท้ ๆ เพื่ออ้าแขนโอบกอดน้องสาวอีกคนไว้ ถึงจะไม่ใช่น้องแท้ ๆ แต่เขาก็รักเธอเหมือนน้องสาว“ไม่ต้องร้องไห้นะ เงียบซะ” นักรบกอดนาเดียร์ไว้แน่น และพูดปลอบขวัญอย่างอ่อนโยน“พี่ไทด์อยู่เป็นเพื่อนเดียก่อนได้ไหม เดียไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี ป๋ายังนอนอยู่ในนั้น คุณแม่ก็…” นาเดียร์ไม่ทันได้พูดจบประโยค เสียงทุ้มต่ำที่เธอไม่อยากได้ยินก็ดังขึ้น“ไอ้รบ ถ้ามึงช่วยเป็นธุระจัดงานศพให้ไอ้ฆาตกรที่มันฆ่าพ่อแม่มึงและฆ่าพ่อกู กูจะขอเป็นศัตรูกับมึงตลอดไป” หนึ่งนทีปล่อยแม่ให้ยืนอยู่กับธารทีรา แล้วเดินเข้าไปยืนใกล้นักรบที่กำลังยืนกอดนาเดียร์อยู่“ซี
สลักรักเคียงใจ บทที่ 92
บทที่ 92ณ โรงพยาบาลคุณหญิงโสภรีบเดินทางมายังโรงพยาบาลทันทีหลังทราบว่าสามีของตนถูกยิงได้รับบาดเจ็บ“ซีล น้ำ พ่อเป็นยังไงบ้าง” เสียงสั่นเครือของคุณหญิงดังมาก่อนตัว โดยตอนนี้ที่หน้าห้องฉุกเฉินมีทั้งธารทีรา นักรบ หนึ่งนที รวมถึงเขตแดนยืนออกันอยู่“หมอยังไม่ออกมาบอกเลยค่ะ”“เกิดอะไรขึ้น ใครยิงพ่อ” คุณหญิงโสภามองลูกสาวและลูกชายที่ยังยืนหันหลังให้ เพราะหนึ่งนทีเอาแต่ยืนมองประตูห้องฉุกเฉินอย่างไม่ยอมละสายตาคำถามของแม่ ทำให้หญิงสาวหันไปมองนักรบ เมื่อพี่ชายพยักหน้าจึงเล่าให้แม่ฟัง“น้ำไม่แน่ใจค่ะว่าใครยิงคุณพ่อ เหตุการณืตอนนั้นวุ่นวายไปหมด แต่ที่แน่ ๆ ดาเนียลสั่งลูกน้องให้ยิงพวกเราค่ะ”“ไอ้ดาเนียล มึงทำร้ายพ่อกู ถ้าพ่อกูเป็นอะไรขึ้นมา กูจะฆ่าล้างโคตรมึง” หนึ่งนทีมองนักรบด้วยแววตาไม่พอใจ แม้เขาจะไม่โทษอีกฝ่ายออกมาตรง ๆ แต่ลึก ๆ ธารทีรารู้ดีว่าหนึ่งนทีคงไม่พอใจนักรบอย่างมากที่เอาตัวเข้าไปเสี่ยง จนทำให้พ่อของเขาต้องตามไปช่วย“คุณหมอ คุณลุงเป็นยังไงบ้างครับ” เขตแดนเอ่ยถามเมื่อเห็นว่ามีหมอคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินด้านคุณหมอมีสีหน้าเคร่งเครียด เขามองหน้าทุกคน โดยเฉพาะคุณหญิงโสภา ก่อนจะพูดอ
สลักรักเคียงใจ บทที่ 91
บทที่ 91“พี่รบ” ธารทีรากรีดร้อง ขณะถูกผลักให้พ้นจากวิถีกระสุน“ไม่เป็นไรนะน้ำ” นักรบถามพร้อมกับเข้าไปกอดน้องสาวไว้ แล้วยิงสวนกลับไปแต่ก็พลาดเป้าเนื่องจากฝ่ายตรงข้ามหลบเข้าที่กำบังได้ทันเวลา“ไทด์ ไม่ต้องห่วงแม่ พาน้องไทด์หนีไป” มาดามอันนาตะโกนบอกลูกชายดาเนียลจึงหันไปยิงปืนขู่ภรรยาทันที ทำให้ทั้งอันนาและนาเดียร์ต่างก็กรีดร้อง และกระโจนเข้ากอดกันด้วยความกลัว“กูบอกให้เงียบ!” ดาเนียลสั่งพร้อมชี้ปืนใส่ภรรยากับลูกสาว“พอได้แล้วดาเนียล” คุณจอห์นที่เข้ามาใกล้ตัวดาเนียลมากขึ้นพยายามห้าม แต่ตอนนี้ดาเนียลได้คลั่งไปแล้ว ทั้งยังสั่งให้ลูกน้องกราดยิงไปทั่ว“กูไม่หยุด วันนี้พวกมึงกับกูต้องตายกันไปข้าง ยิงพวกมันให้ตายไปให้หมด!”หลังจากที่คาเนีลออกคำสั่งก็เกิดการชุลมุนกันเกิดขึ้น กระสุนจำนวนมากสาดไปทั่วทุกทิศ ทว่านัดหนึ่งกลับพุ่งเข้าใส่คุณจอห์นที่หลบไม่ทัน“โอ๊ย!” คุณจอห์นใช้มือกุมหน้าอกที่เลือดค่อยๆ ไหลออกมา ทำให้เขาทรุดลงไปนอนนิ่งบนพื้น“คุณพ่อ!” ธารทีราที่อยู่ใกล้ที่สุดรีบวิ่งเข้าไปหาพ่อที่นอนนิ่งอยู่บนพื้นด้วยความตกใจด้านนักรบทนเห็นดาเนียลทำร้ายใครต่อไปไม่ได้อีกแล้ว จึงตัดสินใจยิงไปที่อีกฝ
สลักรักเคียงใจ บทที่ 90
บทที่ 90หลังวางสายจากดาเนียลเมื่อวาน ในที่สุดนักรบก็ออกจากโรงพยาบาล ทั้งที่ยังบาดเจ็บและหมอก็ห้ามแต่เขาไม่ฟัง และในตอนนี้ทั้งธารทีรากับนักรบก็เดินทางมาถึงโกดังร้างที่นัดหมายไว้กับดาเนียลเรียบร้อยแล้ว โดยมีน้องสาวเป็นคนขับรถมาให้“ผมมาแล้ว” นักรบลงจากรถ แล้วเดินอ้อมไปยืนข้างน้องสาว พร้อมพูดเสียงเรียบใส่มือถือที่กำลังสนทนาอยู่กับดาเนียล“เข้ามา” ดาเนียลพอใจที่เห็นสองพี่น้องมากันแค่สองคนผ่านกล้องวงจรปิด เขาละสายตาจากกล้องที่ดูอยู่หันไปหัวเราะใส่ภรรยา“ฮ่า ๆ มันรักเธอจริง ๆ นะอันนา”“คุณมันเลว” มาดามอันนาโกรธจัด จึงต่อว่าสามีที่เอาเธอกับลูกสาวมาเป็นเหยื่อล่อดาเนียลหัวเราะเสียงดัง เขาไม่สนใจความรู้สึกของภรรยาและลูกสาว เพราะตอนนี้เขามีความสุขมากที่กำลังจะได้ทวงแค้นคืนจากครอบครัวนั้น และช่วงที่เขากำลังมีความสุขกับเสียงหัวเราะ ดาเนียลก็ต้องหุบยิ้ม เมื่อสองพี่น้องก้าวเข้ามา“หวัดดี ไอ้ลูกรัก หนูธารทีรา” ดาเนียลทักทายทั้งสองคนด้วยท่าทางสบาย ๆ“พี่รบ” ธารทีรารีบขยับไปยืนข้างหลังของพี่ชาย เพราะรู้สึกกลัวสายตาของคนตรงหน้าที่มองมา“น้ำไม่ต้องกลัว” นักรบกระซิบบอกน้องสาว พลางใช้ร่างของตนบังอีกฝ่ายเ
สลักรักเคียงใจ บทที่ 89
บทที่ 89เมื่อได้ยินเสียงปืนและเสียงร้องของแม่กับน้องนักรบก็ยิ่งร้อนรน เขาพยายามจะลงจากเตียง ทำให้น้องสาวที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ต้องถลันเข้าไปหา“พี่รบ อย่าค่ะ” ธารทีราพยายามห้ามพี่ชาย แต่ก็พอจะเดาได้ว่าคงจะเกิดเรื่องไม่ดีบางอย่างขึ้นกับมาดามอันนาและนาเดียร์แน่นอน พี่ชายของเธอถึงได้ร้อนรนปานนี้“ว่ายังไง”เสียงถามจากคนในสาย ทำให้นักรบหลือบตามองธารทีราครู่หนึ่ง ก่อนจะถามกลับไปว่า“ที่ไหน”“โกดังร้างนอกเมืองที่มึงก็น่าจะรู้จักดี”เมื่อได้บอกที่นัดหมายแล้ว ดาเนียลก็วางสายไปทันทีด้านนักรบเมื่อได้คำตอบแล้ว ชายหนุ่มก็ทรุดนั่งบนขอบเตียง มือใหญ่กำมือถือไว้แน่นจนเส้นเอ็นปูด“พี่รบเกิดอะไรขึ้นคะ” หญิงสาวเอ่ยถาม พร้อมทั้งเอามือถือจากมือพี่มาเก็บไว้ “คลายมือออกก่อนนะคะ เลือดย้อนขึ้นไปในสายน้ำเกลือหมดแล้ว”“น้ำ…” นักรบยังไม่ทันได้บอกน้องสาว ทั้งสองก็ต้องหันไปมองที่ประตูที่มีคนเปิดเข้ามา“มีอะไรกัน” คุณจอห์นเอ่ยถามขึ้น เพราะเมื่อครู่เหมือนจะทันได้ยินเสียงร้อนรนของลูกสาว ในขณะที่คุณหญิงโสภา หนึ่งนที รวมถึงเขตแดนที่ตามเข้ามาด้วยก็มองมาอย่างห่วงใยเช่นกัน“คุณพ่อ คุณแม่” หญิงสาวเรียกท่านทั้งสอง แต่ยังไม่กล
