All Chapters of เกิดใหม่อีกครั้งฉันจะไม่ยอมเป็นคุณหนูผู้อ่อนแอ: Chapter 31 - Chapter 40

คู่หมั้นตัวจริงตัดสินใจกดอินเตอร์คอมหน้าห้อง..ทว่านังลูกชู้ก็ทำเหมือนไม่ได้ยินดูอีหรอบนี้ ไอ้พี่หมอจอมหยิ่งกับนังพี่สาวแอ๊บแบ๊วคงคิดจะ ‘เล่นเกม’ ก็ดีเหมือนกันงั้นหล่อนก็จะเล่นด้วย!!มือน้อยลูบสร้อยคอที่ถูกติดกล้องไว้ให้มาอยู่ตรงกลางอก..ก่อนที่จะเอื้อมมาบิดลูกบิดประตู..และอย่างที่คิดห้องไม่ได้ล็อก!ริมฝีปากเคลือบสีหวานบิดยกยิ้มเย็น ดวงตายาวรีคู่สวยวาวโรจน์ไฮโซสาวคนสวยสูดลมหายใจเข้าเฮือกใหญ่เพื่อรวบรวมสติ..แม้ในใจจะร้อนรุ่มด้วยความโกรธ เพราะพอจะเดาได้ว่าพฤติกรรมของคนทั้งคู่ ไม่แคล้วคือการเหยียบย้ำศักดิ์ศรีคนเป็นคู่หมั้นแบบเธอเสียงน้ำในห้องฝั่งขวามือ..ราวกับเป็นตัวเรียกให้เอื้อมนางต้องสาวเท้าตามเสียงไปจุดมุ่งหมายคือห้องนอนของคู่หมั้นหนุ่มและใช่ภาพที่เห็นตรงหน้าคือ..เพื่อนสนิทคนสวยกำลังนั่งอยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่..เนื้อตัวขาวผ่องถูกคลุมด้วยผ้าห่มสีมืด..เห็นเพียงไหล่นวล..สภาพผมเผ้ายุ่งเหยิงในขณะที่คู่หมั้นหนุ่มสุดหล่อ..เดินออกมายืนเท้าแขนกับประตูห้องน้ำ..ดวงตาได้รูปชี้ขึ้นมองมาที่คู่หมั้นสาวด้วยสายตาเย็นชาจา

เมื่อคลิปตัดจบลง..ผู้เป็นแม่ถึงกับพูดไม่ออก..เพราะไม่นึกว่าลูกชายเพียงคนเดียวที่เลี้ยงมาอย่างดีจะทำตัวสารเลวได้ขนาดนี้ หล่อนรู้ใช่จะไม่รู้ว่าเจ้าตัวไม่ได้รักใคร่คู่หมั้นสาว..และอาจจะมีซัมติงบางอย่างกับนังเด็กแอ๊บแบ้วข้างบ้าน แต่ก็ไม่คิดว่าลับหลังคนทั้งคู่จะแอบมั่วกันความรู้สึกโกรธผิดหวังขึ้นมาเป็นริ้วๆ แน่ละ ความเป็นแม่ย่อมไม่เอาไปลงกับลูก ดังนั้นทุกอย่างจึงถาโถมใส่อีงูพิษผู้ล่อลวงลูกชายของเธอทันทีและก่อนที่คนในห้องจะทันได้มีปฏิกิริยาร่างกระฉับกระเฉงในวัยใกล้ห้าสิบกระโจนใส่หญิงสาวที่กำลังยืนหน้าซีด..คุณหญิงลินดาง้างมือฟาดเข้าให้เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้น..แก้มของกิ่งแก้วสะบัดหันเลือดกบปากทันที..ยังไม่ทันได้สติกลุ่มผมถูกจิกดึงแทบหลุดออกจากหนังหัว แทบจะซ้ำรอยเก่าที่อ้ายทำไว้"นังสารเลว นังลูกไม่มีพ่อ"คำด่าทอหยาบคายบาดใจคนฟังยังพร่ำออกมาไม่หยุดเมื่อได้สติกฤชษณะรีบเข้าไปชาร์จตัวมารดาทันที"ฉันบอกหล่อนไว้ตรงนี้เลยนังสารเลว..ถึงหล่อนจะแหกแข้งแหกขาให้ลูกชายฉันเอาจนพรุน ฉันก็ไม่มีวันยอมรับหล่อนเป็นลูกสะใภ้"คำด่าเจ็บแสบพาคนฟังหน้าชาน้ำตา

"ก็ถ้าอ้ายรักกฤชจริง..อ้ายคงพยายามปรับตัวเข้าหากฤชมากกว่านี้ละมั้ง""...""แต่สิ่งที่ตงเห็น อ้ายแค่มองว่าไอ้กฤชเป็นสิ่งของ..แค่อยากครอบครอง"คำพูดเรียบเรื่อย...แต่พาใจดวงน้อยเจ็บจี๊ด ซึ่งหล่อนรู้มันเป็นความรู้สึกของร่างเดิม..อีกทั้งยังยืนยันว่าสิ่งที่เพื่อนรักพูดเป็นเรื่องจริงน่าแปลกความรู้สึกแย่ๆ กลับพุ่งขึ้นกลางใจ ส่วนหนึ่งก็อดจะสงสารพี่หมอที่โดนบีบบังคับให้หมั้นไม่ได้.. อีกส่วนก็ยังคงสับสนว่าตนเองควรจะรู้สึกยังไงดีอีกทั้งแท้จริงแล้วอ้ายปรารถนาอะไรกันแน่นะ"ตง""ว่าไง""แล้วทำไม...ตอนนั้นนายไม่ช่วยเตือนเราล่ะ"เอื้อมนางถามจริงจัง..ดูยังไงคนที่อ้ายรับฟัง และเข้าใจตัวตนเธอมากที่สุดคงเป็นผู้ชายข้างๆ นี่ละมั้งใบหน้าคมครามเองยังคงส่งยิ้มละไมมาให้..มือหนาของไอ้คนขี้อ่อยเปลี่ยนมาลูบหัวหล่อนแทน..มันมาพร้อมกับความรู้สึกอบอุ่นซึมลึก"ก็ตอนนั้น...กฤชเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้อ้ายอยากมีชีวิตอยู่ต่อไง อย่างน้อยอ้ายยังมีสิ่งยึดเหนี่ยว ยังมีแรงปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่..ถึงวิธีการที่อ้ายทำ..เอ่อ..มันค่อนข้างจะแย่ไปหน่อยก็เถอะ"น้ำเ

สามอาทิตย์ผ่านไป ณ ห้องนอนคุณหนูสามตระกูลเศวษฐกิจ เอื้อมนางเองกำลังนั่งกอดหมอนดูบอลเป็นเพื่อนไอ้ต้าวตัวโต..ดวงตาคู่สวยก็แอบชำเลืองมองผู้ชายข้างตัวไปด้วย..พอเขารู้ตัวก็รีบกลับมามองหน้าจอขนาดแปดสิบนิ้วต่อ…แก้มใสขึ้นสีแดงระเรื่อเสียง..หึ..ในลำคอบ่งบอกว่าเขารู้เฮ้อ...หล่อนอุตส่าห์บอกเขาว่าไม่ต้องมาๆ หล่อนอยู่คนเดียวได้..แต่ไอ้คนซึนยังตีเนียน ยังคงมานั่งเชียร์บอลเย้วๆ ในห้องคนอื่นแถวบ้านหล่อนเรียกว่า ‘อ่อย’ เขาจะรู้ตัวบ้างมั้ย?“มีเรื่องกลุ้มใจเหรอ” เสียงทุ้มแหบพร่าถูกส่งมา..ทั้งที่ตายังลุ้นบอลอยู่สนุกตรงไหนก็ไม่รู้..เพราะให้ตายหล่อนก็ดูไม่รู้เรื่อง“หึ”“ทำไม..ทำเสียงแปลกๆ แบบนั้นละ”“หน้าเราก็ไม่มอง...มองแต่จอ” น้ำเสียงทะแม่งๆ เหมือนเจ้าหล่อนกำลังงอน..เรียกใบหน้าหล่อเหลาต้องผินมามอง มือหนาเปลี่ยนมาเกาหัวแกรกๆ ก่อนจะโน้มหน้าหล่อๆ เข้าไปใกล้คนตัวเล็กท่าทางชวนล่อแหลม..ชวนให้อวัยวะทางฝั่งซ้

คำว่า 'เดทแรก' พานให้คนตัวเล็กเขินอายไม่น้อย แต่เจ้าหล่อนก็ไม่ได้ตอบอะไร ทำได้เพียงแต่เดินตามต้อยๆ ส่วนมือน้อยก็ยังถูกกุมไม่ปล่อย คำสอนของคนท่านเจ้าสัวบุญชัยลอยขึ้นมา..คุณตาเคยสอนหล่อนว่า'หลานจำไว้นะ ในอนาคตไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น..เจอเหตุการณ์ไม่ว่าดีหรือเลว..ตาอยากให้หลานจำไว้ว่า..ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่..เราสามารถเริ่มใหม่ได้เสมอ..ดังนั้นจงหวงแหนชีวิต และใช้ชีวิตอย่างรู้คุณค่า''เอื้อมไม่ค่อยเข้าใจเลยค่ะ'หล่อนในวัยห้าขวบพยายามคิดตาม ทว่าก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรนัก..ที่หล่อนจดจำได้จึงเป็นรอยยิ้มของคุณตา..และความรู้สึกอบอุ่นจากมือใหญ่ที่ลูบบนศีรษะตอนนี้ที่ชีวิตผ่านความตายมาหนึ่งรอบ..หล่อนถึงได้เข้าใจว่า ใดๆ บนโลกนี้ล้วนสู้ 'สุขภาพที่แข็งแรง' กับการมีชีวิตอยู่ไม่ได้แม้บางครั้งเราอาจจะเจอความทุกข์สาหัสจนข้างในเหมือนแตกสลาย..แต่วันหนึ่งมันก็ผ่านไป...ขอแค่เราอดทนมากพอ"อ้าย""คะ?"คนที่ถูกเรียกชื่อขานรับเสียงหวาน ทว่าดวงตายาวรีคู่สวยสีอ่อนกลับคลอด้วยน้ำตา..คนเป็นแฟนสะดุ้ง..ชักทำอะไรไม่ถูกน้ำเสียงที่ใช้จึงเริ่มร้อนรน