เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 15.เขาฝืนใจยกกาแฟขึ้นจิบอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ความขมของมันไม่ได้มาจากเมล็ดกาแฟอีกต่อไป แต่กระนั้นศักดิ์ศรีที่แบกอยู่เต็มบ่าและหลังก็ทำให้เขาเลือกที่จะพูดสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความรู้สึกจริงๆ ออกมา“รสชาตินี้ก็อร่อยดี ฉันชอบ...”แล้วเขาก็วางถ้วยกาแฟลง แต่คงเพราะหงุดหงิดอยู่ลึกๆ ทำให้วางแรงจนเกิดเสียงดังกังวานขึ้นในความเงียบคุณปู่พับหนังสือพิมพ์ลงช้าๆ แล้วหันมามองหลานชายอย่างจับผิด พร้อมยิ้มเยาะบางๆ“ถ้าจะแกล้งทำเป็นไม่สนใจ ก็น่าจะเนียนกว่านี้หน่อยนะ... เจ้าช้าง”ชยางกูรปรายตามองปู่นิ่งๆ ไม่พูดโต้ตอบ แต่ปลายนิ้วข้างหนึ่งเคาะบนโต๊ะอย่างไม่รู้ตัว“แกจะหย่าเมื่อไหร่ก็โทรไปบอกหนูพราวได้เลยนะ หนูพราวเขารออยู่”“ผมรู้แล้วครับ”เขาตอบเสียงเรียบ พยายามไม่ให้สีหน้าเปลี่ยน“หน้าตาแกไม่ค่อยดีเลยนะ... หรือว่า... ไม่อยากหย่าล่ะ”“ผมเนี่ยนะไม่อยากหย่า?”เขาหัวเราะเบาๆ ในลำคอ แต่ฟังดูฝืดเคืองจนน่าเวทนา“ผมอยากหย่าใจจะขาดต่างหากล่ะ”คุณปู่หัวเราะอย่างเยาะเย้ย“ดี งั้นก็นัดวันเลย พรุ่งนี้ไหม หรือวันนี้ตอนบ่ายดี”ชยางกูรอึกอักเล็กน้อย สมองเขาว่างเปล่า คำตอบถูกกลืนไปกับความลังเล“ว
Terakhir Diperbarui : 2025-06-09
Masuk
