All Chapters of รักนะยายจอมแก่น: Chapter 61 - Chapter 70

พายุกับปรินยังอึ้งตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน “น้องแคทมีแฟนแล้วเหรอวะ กูว่าจะจีบเสียหน่อย”พายุหันไปพูดกับปริน “กูก็เพิ่งรู้พร้อมมึงนี่แหละ”ปรินบอก “สวัสดีค่ะพี่พายุ” แคทเดินออกมาพอเห็นพายุนั่งอยู่จึงยกมือไหว้ทักทาย “สวัสดีคับน้องแคท เห็นปรินเล่าให้ฟังว่าแคททำสองหน้าที่ เก่งจังเลยนะคับ” “ไม่หรอกค่ะ แค่พอจะทำได้ มีพวกพี่ๆเขาคอยช่วยด้วย” แคทเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานของเธอ แล้วก้มหน้าทำงานต่อ “พี่พึ่งรู้ว่าแคทมีแฟนแล้ว”ปรินพูดลอยๆ แคทได้ยินอมยิ้มแต่ไม่พูดอะไร ยังคงทำงานต่อ “ปริน งั้นกูกลับก่อน แล้วจะแวะมาหาใหม่ พี่กลับก่อนนะคับน้องแคท” “ค่ะพี่พายุ กลับดีๆนะคะ”แคทบอก “เออ เอาไว้กูจะไปที่ร้านมึงนะ” หลังจากที่พายุออกไปแล้วปรินยังนั่งอยู่ที่โซฟา แต่ตามองจ้องแคทที่นั่งทำงานอยู่ “อยากจะถามหรือพูดอะไรก็ว่ามาเลยค่ะ มองอย่างนี้มันแปลกๆ”แคทพูดทั้งๆที่ไม่ได้เงยหน้า ปรินเดินมาหยุดที่หน้าโต๊ะทำงานของแคท “เรามีแฟนตั้งแต่เมื่อไร ทำไมพี่ไม่รู้ แล้วเป็นใคร ไปคบกันตอนไหน” ปรินถามน้ำเสียงหงุดหงิดมากๆ “พี่ปรินคะ แคทนึกว่าพี่ปรินจะเข้าใจเสียอีก” “จะให้พี่เข้าใจอะไร”

ตอนนี้สามสาวฝึกงานมาได้ครบเดือนแล้ว และวันนี้เงินเดือนออก มายด์กับปรางดีใจที่จะได้เงินจากการทำงานครั้งแรก สองสาวมาหาแคทที่ห้องแล้วออกมานั่งกันอยู่ที่ระเบียง ส่วนปริน ชยา กับเอกไปพบพ่อของปรางที่ห้อง “แคทไม่ดีใจเหรอ เงินเดือนออกแล้วนะ”มายด์ถาม “ดีใจสิ เดี๋ยวจะโอนไปให้พ่อกับแม่ด้วย”แคทพูด แต่ตาเธอยังมองแม็คบุ๊คและมือยังขีดๆเขียนๆอยู่ “พรุ่งนี้วันหยุดไปเดินห้างกันนะ”ปรางบอก “ก็ดีนะจะได้ซื้อของใช้ด้วย”มายด์บอก “จะไปกี่โมงล่ะ”แคทถามแต่ยังทำงาน “เดี่ยวปรางโทรบอกก่อนจะเข้าไปรับนะ” “จริงๆไปเจอกันที่ห้างเลยก็ได้นะไม่ต้องเข้าไปรับหรอก”แคทบอก “ไม่ได้ ปรางจะเข้าไปรับ ห้ามขัดนะแคท” “จ้าๆตามใจเลย” “แล้วนี่ยังทำงานอีกเหรอ ไม่พักบ้างเลยอ่ะตั้งแต่พวกชั้นเข้ามาเธอยังไม่หยุดทำงานเลยนะ”ปรางว่า “มันใกล้จะเสร็จแล้ว อยากทำให้มันเสร็จจะได้ให้พี่ปรีชาส่งกลับไปให้ที่สิงคโปร์ดูว่าเขาจะว่ายังไงบ้าง”แคทตอบ “ทั้งหมดกี่ห้องล่ะที่เขาส่งมา”มายด์ถาม “ก็มีห้องนอน ห้องนั่งเล่น ห้องน้ำ แล้วก็ส่วนของครัวกับระเบียงด้วยแค่นั้น” แคทบอก “โอ้โฮ้! ตั้งหลายห้องแต่บอกว่าจะเสร็จแล้ว พวกแกทำกันมาแค่อาทิต

พอทุกคนออกไปหมดแล้ว ปรินก็เดินมานั่งมองแคทที่นอนหลับเพราะยาที่ลุงหมอให้ เขาจะทำยังไงกับเธอดี เขาจะเป็นบ้าให้ได้ตอนที่เห็นเธอล้มลงไป ถ้าเธอเป็นอะไรไปเขาจะทำยังไง เขาไม่อยากให้เธอทำงานนี้ต่ออีกแล้ว เขากลัวจะเป็นอย่างนี้อีก แต่ถ้าเขาทำแบบนั้นเธอก็จะโทษว่าเป็นเพราะตัวเองที่ทำให้เขาเสียงานเสียเงินค่าผิดสัญญา เขาควรทำไงดี ปรินหยิบมือถือมาแล้วก็ตัดสินใจโทรหากวาง เขาต้องบอกให้กวางรู้ “ฮัลโล กวางยุ่งอยู่มั้ย พี่มีเรื่องจะบอก”. . “ไม่ยุ่งคับ พี่ปรินมีอะไรคับ”.แล้วปรินก็เล่าเรื่องให้กวางฟังทั้งหมด “พี่ควรทำไงดีกวาง” “พี่ปริน ใจเย็นๆนะคับ พี่แคทเป็นอย่างนี้บ่อยๆตอนที่อยู่บ้าน พี่ปรินไม่ต้องกังวลเรื่องพ่อกับแม่หรอกเขารู้นิสัยพี่แคทดี เรื่องดื้อ ไม่ค่อยฟังใคร คิดแต่ว่าตัวเองไหวมันเป็นเรื่องปกติของพี่แคทเลย” “แต่พี่กลัวว่าแคทจะเป็นอะไรมากกว่านี้ถ้าพี่ยังให้เขาทำงานนี้ต่อ สัญญามันตั้ง5ปีนะ นี่แค่งานแรกยังเป็นอย่างนี้แล้ว” “เรื่องงาน พี่ปรินไม่ต้องยกเลิกสัญญาหรอกคับ ผมว่าตอนนี้ถ้าพี่แคทรู้สึกตัวขึ้นมาก็คงไม่ค่อยกล้าทำแบบนี้แล้วล่ะคับ พี่ปรินก็รู้ว่าพี่แคทไม่ค่อยอยากให้ใครเป็นห่วงแต่ตัวเ

ตอนบ่ายปรีชากับทุกคนในทีมมาประชุมกันที่ห้องของปริน “ที่แคทให้พวกพี่มาประชุม เพราะว่ามหาลัยจะเปิดแล้ว แคทจะเข้ามาบริษัทได้ก็คงเป็นวันเสาร์วันเดียว ถ้าพวกพี่มีอะไรก็ส่งข้อความทางบล็อคของเราได้ตลอดเวลาเลยนะคะ” “พวกพี่ไม่มีปัญหาเอาตามที่แคทสะดวกเลย”อามบอก “ส่วนงานที่สิงคโปร์ก็เอาตามที่บอสบอกพี่ปรีชาเลย พวกพี่ไม่มีปัญหา”โมทพูด “ขอบคุณพี่ๆมากค่ะที่เข้าใจ เราจะมีประชุมทุกวันเสาร์ช่วงเช้าเพื่อปรึกษากันเรื่องงาน และวางแผนงานต่อ พวกพี่มีอะไรจะเสนอเพิ่มเติมมั้ยคะ” “พวกพี่ไม่มีคับแคท” แจ็คบอก “แล้วเรื่องทางครอบครัวมีใครที่ยังเคลียร์ไม่ได้บ้างมั้ยคะ เราอาจจะมีข้อความคุยกันมากกว่าเดิม เพราะว่าเราจะไม่ได้เจอกันบ่อยๆ” “พวกพี่เคลียร์กันเรียบร้อยแล้ว แคทล่ะเป็นไงบ้าง”บีมถาม “แคทไม่มีอะไรค่ะ รับรองได้” “เอ่อ แล้วตอนไปสิงคโปร์ต้องไปค้างหลายคืนนะ แคทมีปัญหาอะไรมั้ยกับทางบ้านน่ะ” ปรีชาถาม “ไม่มีปัญหาค่ะ แคทคุยได้” “เป็นผู้หญิงไปต่างประเทศแถมค้างด้วย แฟนเราเขาไม่ว่าเหรอ”บีมแซว “ไม่ว่าหรอกค่ะ เขาเข้าใจว่าถ้าคนจะมีใหม่ต่อให้อยู่ใกล้กันก็มีใหม่ได้ จริงมั้ยคะพี่ๆ” แคทบอกแล้วก็ขำ ปรินที่

“พี่ปรินลงไปดูงานด้วยตัวเองทุกครั้งเลยหรือคะ”แคทถามขณะที่มานั่งกินข้าว “ทำไมล่ะ เราสงสัยอะไร” “ป่าวค่ะ แค่อยากรู้” “ก็ไม่ได้ไปทุกครั้งหรอก นานๆที” “แล้วทำไมครั้งนี้ถึงไปล่ะคะ” ปรินมองหน้าแคทตรงๆ “แล้วเราคิดว่าเพราะอะไรล่ะ” แคทถึงกับชะงักช้อนที่ถืออยู่ “เพราะแคทเหรอคะ” แคทชี้นิ้วมาที่ตัวเอง “ก็บอกแล้วว่าพี่ห่วง จะให้พี่ปล่อยให้เราไปไกลๆ ไปค้างคืนแถมที่ไปด้วยก็มีแต่ผู้ชายเนี่ยนะ แล้วที่หนักกว่าคือคนที่อยู่ทางโน้นไม่น่าไว้วางใจ”ปรินบอกด้วยสีหน้าจริงจัง แคทถอนหายใจยาวมาก “ทำไมถึงได้คิดมากนักล่ะคะ พวกพี่ๆที่ไปด้วยเขานิสัยดี ไว้ใจได้นะคะ เขาไม่คิดอะไรแบบนั้นหรอก ส่วนไมเคิลเขาทำอะไรแคทไม่ได้หรอกนะคะ มีพี่ๆไปด้วยขนาดนี้” “พี่ไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นล่ะ อีกอย่างพ่อกับแม่พี่เขาเป็นห่วงแคทเหมือนกัน ก็เลยให้พี่มาดูแลเรา” “เลยทำให้พี่ปรินต้องเสียเวลาทำงาน แล้วนี่พ่อแคทกับกวางก็คงรู้ใช่มั้ยคะว่าพี่ปรินไปด้วย” “ใช่คับ พี่โทรบอกพ่อกับกวางแล้ว” “ถึงว่า พ่อถึงไม่โทรมากำชับอะไรแคทเลย โดยปกตินี่โทรมาเตือนตลอด แล้วพวกพี่ๆเขาไม่แปลกใจกันเหรอคะที่พี่ปรินไปด้วยงานนี้” “พี่ว่าเขาค