Semua Bab เมียรัก ยอดเสน่หา: Bab 61 - Bab 65

นอนจนเต็มอิ่มแล้วแพรวพิชชาก็ออกไปเจอเพื่อน นั่งคุยกันนานหลายชั่วโมงตั้งแต่บ่ายแก่ๆ จนเย็นถึงได้แยกย้ายกันกลับ ถึงบ้านก็มาเดินดูดอกกุหลาบรอเวลาสามีเลิกงานไปพลางๆ วันนี้ทั้งวันยังไม่ได้คุยกันเลยนับจากราฟาเอลออกไปทำงาน“คุณหนูขา”“ขามีอะไรคะพี่แวว” แพรวพิชชาไม่หันกลับไปมองต้นเสียง เพราะกำลังใส่ปุ๋ยให้กับต้นกุหลาบอยู่“คุณราล์ฟโทรมาบอกว่าวันนี้จะกลับบ้านดึกหน่อยนะคะ ท่านโทรหาคุณหนูแต่คุณหนูไม่รับสายค่ะ แล้วยังฝากบอกด้วยว่าให้คุณหนูโทรกลับด่วนค่ะ” แววรายงานตามที่ได้รับข้อมูลมาจากเจ้านายหนุ่มโดยตรง“พี่ราล์ฟไปไหนคะพี่แวว ได้บอกเอาไว้หรือเปล่าคะ” แพรวพิชชาหันกลับไปถามอย่างสงสัย เธอไม่ได้พกโทรศัพท์ลงมาด้วยเลยไม่ได้รับสายด้วยตัวเอง“เห็นว่าจะไปนั่งคุยกับเพื่อนนะคะ คุณหนูลองโทรถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจดีกว่าค่ะ”“ขอบคุณมากค่ะพี่แวว” แพรวพิชชายิ้มหวาน“พี่ขอตัวกลับไปทำอาหารเย็นต่อนะคะ”“ค่ะพี่แวว” แพรวพิชชาพยักหน้า และตั้งหน้าตั้งตาใส่ปุ๋ยต่อ ไม่ได้รีบร้อนไปโทรศัพท์หาสามีแต่อย่างใดคลับหรูมีระดับที่มีเพียงเศรษฐีกระเป๋าหนักมาใช้บริการ เปิดเพลงคลาสสิคคลอเบาๆ จิบเครื่องดื่มชั้นเลิศระหว่างพบปะเพื่อน

“อืม” ราฟาเอลคำรามในลำคอเบาๆ ก่อนจะลืมตาตื่นขึ้นมา เหลือบมองร่างยุกยิกที่นอนทับอยู่บนตัวยิ้มๆ ปีนขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่เขาก็ไม่รู้ตัว เพราะเมื่อคืนหลับสนิทมาก“พี่ราล์ฟขา” เสียงหวานเอ่ยเรียกสามีอย่างออดอ้อน และยังแนบเรียวปากลงบนอกเปล่าเปลือยชวนให้ร่างแกร่งสั่นสะท้านเล่นอีก คนโดนกระทำถึงกับขบกรามเข้าหากันแน่น“ว่าไงครับ” สายตาอ่อนหวานมองกลุ่มผมสีน้ำตาลที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่กับอกอย่างเสน่หา“แพรวอยากให้พี่ราล์ฟกอดแน่นๆ พี่ราล์ฟกอดแพรวแน่นอีกหน่อยสิคะ แค่นี้มันยังไม่อุ่นพอ” ใบหน้าขาวใสยามตื่นนอนอมชมพูมีเลือดฝาดอย่างเป็นธรรมชาติ เวลาทำหน้าอ้อนๆ ยิ่งดูน่ารักเข้าไปใหญ่ เมียเขาจะรู้รึเปล่าว่าตัวเองน่าขย้ำน่าขยี้ขนาดไหนถึงได้ขยันอ้อนเสียเหลือเกิน ไม่อ้อนก็รักก็หลงจะแย่อยู่แล้ว“ถ้าอยากได้แน่นมากกว่านั้น พี่ว่าเราต้องหลอมรวมร่างกายเข้าด้วยกันแล้วล่ะจ้ะ เมื่อคืนน้องแพรวไม่ยอมให้รางวัลพี่ เช้านี้พี่ขอทวงเลยละกันนะ” ราฟาเอลตั้งท่าจะทำตามอย่างที่พูดไว้จริงๆ แต่แพรวพิชชาดันไหล่เอาไว้อย่างไม่ยอมเช่นกัน“แพรวอยากนอนเฉยๆ นะคะ” แพรวพิชชาหน้าตูม ใช้มือปิดปากปิดจมูกสามีให้วุ่น แต่ราฟาเอลก็ปัดออกอย่างง่าย

“ไม่พร้อมยังไงพี่ไม่เข้าใจ ทุกทีเราก็ทำกันหลายรอบ หรือว่าน้องแพรวไม่สบายตรงไหน” ราฟาเอลถามอย่างไม่เข้าใจในประโยคกำกวมของเมียตัวน้อยที่เริ่มจะออกอาการพยศอีกแล้ว แต่เท่าที่สังเกตดูเมียเขาก็ไม่ได้มีอาการที่จะบ่งบอกว่าไม่สบายเลยสักนิด นอกเสียจากอาการอ้อนที่มีมากกว่าปกติเท่านั้น หรือว่า“น้องแพรวกำลังจะมีลูกให้พี่ใช่ไหมคนดี” ดวงตาสั่นไหวเปล่งประกายยามเอ่ยถึงลูก ขอให้สิ่งที่คาดเดานั้นเป็นความจริงด้วยเถอะ ฝ่ามือหนาวางทาบทับลงบนหน้าท้องเนียนนุ่ม แล้วอยู่ๆ ก็เหมือนมีกระแสอะไรบางอย่างขณะที่ลูบไล้อย่างเพลิดเพลิน ความอุ่นวาบพุ่งตรงเข้าสู่กลางใจเข้าอย่างจังแพรวพิชชาวางฝ่ามือของตัวเองลงบนหลังมือใหญ่ของสามี ก้มหน้าต่ำลง มองมือคนละขนาดที่ทาบทับกันด้วยสีหน้ายากจะคาดเดา ประจำเดือนเธอขาดไปราวสองเดือนเศษแล้ว และก็เพิ่งจะมาเอะใจเมื่อสามสี่วันก่อนนี่เอง แต่มันก็แค่ความคาดเดาเท่านั้น เธอยังไม่ได้ไปตรวจหรือซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจเพื่อความแน่ชัด ตอนนี้ได้แต่หวังว่าลูกจะมาอยู่กับเธอแล้วจริงๆ รอยยิ้มหวานเปื้อนใบหน้างดงามเมื่อเงยขึ้นสบตากับราฟาเอล“ประจำเดือนแพรวขาดไปสองเดือนแล้วค่ะ แต่ก็ยังไม่สามารถยืนยันได้นะค