Semua Bab เฮียไคอย่าร้าย: Bab 1 - Bab 10

#เฮียไคอย่าร้าย(1)คลับหรูใจกลางเมือง เวลานี้เป็นเวลานอนของใครหลาย ๆ คน แต่ที่แน่ ๆ มันไม่ใช่เวลานอนของ ‘อีเค้ก’ คนนี้ เมื่อตอนนี้เป็นเวลาตีหนึ่งแต่เค้กยังต้องแบกสังขารมาคลับเพื่อตามยัยน้องสาวตัวดีกลับบ้าน เค้กยืนอยู่หน้าคลับในขณะที่มือก็กดโทรศัพท์ด้วยสีหน้าและแววตาไม่สบอารมณ์ สิบกว่าสายที่เค้กพยายามโทรหาคนเป็นน้องแต่ทว่าก็โดนอีกฝ่ายตัดสายเค้กทิ้งอย่างไม่ไยดี “อะไรเนี่ยยัยเคท’ เสียงหวานบ่นพึมพำถ้าไม่ติดว่าคนเป็นแม่ขอร้องให้มาตามน้องสาวกลับ เธอไม่มีทางมายืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่ตรงนี้แน่ หลังจากที่กดโทรหาน้องสาวอยู่นานมากจนมั่นใจว่าอีกฝ่ายคงไม่ยอมรับโทรศัพท์เธอแน่ ๆ หญิงสาวเลยตัดสินใจเดินเข้ามาตามหาน้องในคลับแทน เค้กเดินเบียดเสียดผู้คนเข้ามาพลางกวาดสายตามองหายัยน้องสาวตัวดีที่จนป่านนี้แล้วยังไม่มีทีท่าจะกลับบ้านกลับช่องเลย“อีเค้ก” แต่ไม่ทันที่เธอจะได้เดินไปไหน เสียงใครบางคนก็เอ่ยเรียกเธอขึ้นมาซะก่อน จนเธอต้องหันหน้ามองแล้วพบเข้ากับกลุ่มเพื่อนสนิทของตัวเองที่กำลังนั่งดื่มเหล้ากันอยู่ เห็นดังนั้นหญิงสาวจึงเดินเข้าไปหา “ไหนบอกกูว่าไม่มา” วันใหม่หรี่ตามองเค้กราวกับกำลังจับผิดกัน เค้กไม่แ

#เฮียไคอย่าร้าย(3)“มึง ๆ เขาเดินมาจะถึงแล้ว” น้ำเสียงระริกระรี้ของวันใหม่ยังคงดังขึ้นมาไม่หยุด อีกทั้งมือก็คอยสะกิดเอวของเค้กยิก ๆ ให้หันไปดูยังชายหนุ่มรูปหล่อที่กำลังเดินเข้ามาหา “มองไกล ๆ ว่าหล่อแล้ว มองใกล้ ๆ หล่อฉิบหาย” เค้กกลอกตามองบนเมื่อได้ยินคำเยิ่นเย้อแสนเว่อร์วังของวันใหม่ หน้าตาเฮียไคอะไรนั่นก็ไม่ได้ดูหล่ออะไรมากมายถ้าให้เทียบกับเด็ก ๆ ในสต๊อกของเธอแล้วเฮียไคยังชิดซ้ายไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเพื่อนสาวของเธอถึงได้ระริกระรี้เหมือนปลากระดี่ได้น้ำมากขนาดนี้กัน“สวัสดีครับสาว ๆ “ เสียงทุ้มน่าฟังเอ่ยทักทายสามสาวขึ้นทันทีที่เดินเข้ามาหยุดยืนอยู่มุมโต๊ะ หัวใจของชายหนุ่มสั่นระรัวยามที่ได้มองใบหน้าจิ้มลิ้มของเค้กใกล้ ๆ ตอนมองไกล ๆ เขาว่าน่าฟัดแล้วนะ แต่พอมองใกล้ ๆ แม่งน่าฟัดฉิบหาย ไคละสายตาจากใบหน้าของเค้กไม่ได้เลย “สวัสดีค่ะ เอ่ออ..” เป็นวันใหม่ที่เอ่ยทักทายไคกลับ เมื่อเพื่อนตัวดีอย่างเค้กเอาแต่กระดกเหล้าเข้าปากไม่คิดหันมาสนใจไยดีพ่อหนุ่มรูปหล่อที่กำลังยืนมองเธอตาไม่กระพริบเลยสักนิด ทั้งกันตาทั้งวันใหม่ต่างตกอยู่ในภวังค์ความหล่อเหลาของไค แว่นตาที่เขาสวมใส่อยู่ไม่อาจปกปิดความหล่อที่ผู

#เฮียไคอย่าร้าย(5)หนึ่งอาทิตย์ต่อมา…หลังจากเลิกเรียนเค้กก็แยกย้ายกับเพื่อนสนิทของเธอ เนื่องจากวันนี้เธอมีนัดเดทกับหนุ่มรุ่นน้องปีหนึ่งที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง เค้กใช้เวลาเดินทางไม่นานก็มาถึงร้านอาหารที่เธอได้นัดกับหนุ่มรุ่นน้องไว้ เด็กหนุ่มคนนี้มีชื่อว่า ‘วิน’ “รอพี่นานไหม” เค้กเอ่ยถามทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะที่วินนั่งรออยู่ ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามชายหนุ่ม “ไม่นานครับ ผมก็เพิ่งมาถึงเอง” เด็กหนุ่มระบายยิ้มบาง ๆ ชวนใจเต้นแรงเพื่อโปรยเสน่ห์ให้เค้กหลงใหล วินพอจะรู้มาบ้างว่าเค้กชอบผู้ชายแบบไหน เขาจึงพยายามทำตัวเหมือนผู้ชายที่เค้กชอบ ทำทั้งที่หญิงสาวไม่ได้ร้องขอ แต่วินทำเพราะต้องการให้หญิงสาวสนใจ เค้กกับวิน รู้จักกันตอนรับน้อง วินเป็นคนเข้าหาเค้กก่อน วินรู้สึกชอบเค้กมาก ชอบตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกัน ส่วนเค้ก เธอไม่ได้รู้สึกชอบวินสักนิด แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธการเข้าหาของเด็กหนุ่ม เค้กไม่เคยปิดโอกาสให้ใครเข้ามาในชีวิต ยกเว้นเขาคนนั้น ‘เฮียไค’ ผู้ชายที่เค้กไม่ชอบหน้าและรู้สึกไม่ถูกชะตาตั้งแต่แรกเจอ แค่มองตาก็รู้ว่าผู้ชายคนนั้นร้ายกาจและดูไม่น่าไว้ใจและให้ตายยังไงเค้กก็ไม่มีทางญาต

#เฮียไคอย่าร้าย(7)เค้กกัดฟันมองไคตาเขียวปั้ด‘ปลิงหน้ามึงสิบักปอบ’ พลางก่นด่าไคในใจไคมองคนตัวเล็กที่กำลังถลึงตาใส่เขาด้วยความไม่พอใจอยู่ด้วยใบหน้าล้อเลียนและรอยยิ้มยียวนชวนให้คนตัวเล็กหัวร้อนมองค้อนเขาแล้วมองค้อนเขาอีก “สองคนนั้นน่ะอย่ายืนจ้องตากันนานเดี๋ยวท้องเอา เฮียว่าเราเข้าไปในงานกันเถอะ” ก่อนที่เสียงของพีจะดังขึ้นมา ดึงความสนใจของไคและเค้กให้หันไปมอง แต่ไอ้ประโยคที่พีว่า ‘จ้องตากันนานเดี๋ยวท้องเอา’ ไคอยากท้วงเหลือเกินว่าเขาไม่ใช่ปลากัด เพียงจ้องตากันแล้วจะออกลูกเป็นโหลได้ อย่างเขาต้องสอดใส่และแตกในเท่านั้นแต่ทว่าเขายังไม่เจอแม่พันธุ์นี่สิ จะหาใครมาเป็นแม่ของลูกเขาได้หรือเอาคนหน้างอแถว ๆ นี้มาเป็นแม่ของลูกดี ไคได้แต่คิดแล้วยิ้มในใจจากนั้นทุกคนก็พากันเดินมายังริมสระว่ายน้ำสถานที่ ที่ใช้จัดปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้ บริเวณแห่งนี้รายล้อมไปด้วยผู้คนมากมายทั้งชายและหญิง ผู้ชายอาจจะเป็นเพื่อนของกันต์ ส่วนผู้หญิงพวกนั้น พวกเขาอาจจะจ้างมาก็เป็นได้ เค้กมองแล้วก็ได้แต่คิดในใจจนกระทั่งที่กันต์พาพวกเธอเดินมาหยุดอยู่ที่โต๊ะ โต๊ะหนึ่งภายในโต๊ะมีผู้ชายคนหนึ่งนั่งดื่มเหล้าอยู่เงียบ ๆ ข้างกายของเขาม

#เฮียไคอย่าร้าย(9)“หนู”“……..” “หนูคะ” “…….”“เค้ก”“ฮะ” หญิงสาวที่สติล่องลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัวสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจเมื่อจู่ ๆ ชายหนุ่มก็ตะโกนเรียกชื่อเธอเสียงดังลั่น หญิงสาวละล่ำละลักขานตอบน้ำเสียงสั่นพลางยกมือเกาแก้มตัวเองแก้เก้อทันทีที่ได้สติว่าเมื่อกี้ตัวเธอเผลอทำอะไรลงไป หญิงสาวก่นด่าตัวเองในใจที่บังอาจไปเผลอไผลให้กับความหล่อของชายหนุ่ม ‘เป็นบ้าไปแล้วหรือไงอีเค้ก’ เค้กก่นด่าตัวเองในใจ“หนูเป็นอะไรไปคะ เฮียเรียกชื่อหนูตั้งนาน หนูเหม่ออะไรคะ” ไคถามด้วยความห่วงใยที่ได้เห็นอาการเงียบงันของหญิงสาวเมื่อครู่ คล้ายว่าสติของเธอได้หลุดลอยไปไกลจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ในยามที่เธอมองหน้าเขา ไคไม่อยากเข้าข้างตัวเองหรอกนะว่าหญิงสาวน่ะหลงเสน่ห์ความหล่อเหลาของเขา แต่มันก็อดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้จริง ๆ เมื่อได้เห็นสายตาของเธอที่มายังเขาด้วยแววตาหวานฉ่ำ “ปะ เปล่า” เค้กปฏิเสธเสียงสั่นพลางหันหน้าหนีไคไปอีกทาง จู่ ๆ เธอก็รู้สึกร้อนผ่าวที่หน้า ไม่ต้องดูกระจกเค้กก็พอเดาได้ว่าตอนนี้หน้าเธอแดงด้วยความเขินอายขนาดไหน“หนูจ้องหน้าเฮีย เฮียเห็นนะ” ไคกระหยิ่มยิ้มย่องมองหน้าหญิงสาวด้วยความชอบใจ “เ