Semua Bab ก็แค่ของแถม (set..ก็แค่): Bab 21 - Bab 30

ตอกย้ำหลังจากเอาลูกชุบเข้ากรงนอนฉันก็อาบน้ำแต่งตัว แล้วออกจากห้องไปยังห้องนอนของคุณรณ แต่ก็ไม่ลืมที่จะหยิบกล่องถุงยางไปตามคำสั่งและเพื่อป้องกันตัวเองด้วย"เฮ้อ"ฉันยืนพ่นลมหายใจพรืดใหญ่ก่อนจะยกมือเคาะประตูห้องนอนของเขา ก๊อก ก๊อก"เข้ามา"สิ้นเสียงคนในห้องฉันก็เปิดประตูเข้าไปทันที ก็พบว่ามีร่างชายหนุ่มหน้านิ่งนั่งอยู่ที่โซฟาที่ตั้งอยู่ปลายเตียงมือถือแก้วเหล้าสวมใส่ชุดคลุม"มานั่งตรงนี้"เสียงทุ้มเอ่ยบอกให้ไปนั่งที่โซฟากับเขา"ค่ะ"ฉันตอบรับแล้วเดินไปนั่งอย่างว่าง่าย ชายหนุ่มหน้านิ่งยกกระดกแก้ววิสกี้ขึ้นดื่มแล้วจ้องมาที่ฉัน"ทำไมคุณรณถึงเอาแมวมาให้นับเลี้ยงล่ะคะ"ฉันเอ่ยถามสิ่งที่สงสัยทันที"เธอชอบไม่ใช่เหรอ"คุณรณตอบกลับด้วยน้ำเสียงเรียบ"แต่นับไม่ได้บอกว่าอยากเลี้ยงนี่คะ"ฉันบอกว่าชอบแต่ฉันไม่ได้บอกว่าอยากเลี้ยงสักหน่อย"...."เขาไม่พูดอะไรได้แต่ใช้สายตาคมจ้องหน้าฉันนิ่งแฝงความไม่พอใจกับคำพูดของฉันก่อนจะวางแก้วเหล้าลงเสียงดัง ปลั่ก! จนฉันสะดุ้งโหย่ง"นับขอ...""แก้ผ้าแล้วไปนอนบนเตียง"ฉันยังพูดไปจบประโยคคุณรณก็แทรกพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มดุ ฉันไม่อยากขัดใจเพราะกลัวจะต้องเจ็บตัวอีกจึงลุกขึ้นแล้

แสงสว่างปึก ปึก ปึก เสียงหยาบโลนดังไปทั่วห้องนานร่วมชั่วโมงฉันรู้สึกทรมานและเจ็บตรงช่วงล่างมาก ได้แต่นอนกัดฟันทนความเจ็บไว้ในใจด้วยความโกรธแค้นชายบนร่างทำกับฉันอย่างป่าเถื่อนราวกับว่าฉันไม่ใช่คน"อะ เจ็บ..."ไม่ว่าฉันจะร้องขอความเห็นใจเขาสักแค่ไหนมันก็ไม่ทำให้เขาหยุดกระทำ และยังคงยิ่งรุนแรงกว่าฉันเพิ่มมากขึ้น"จำวันนี้ไว้แล้วอย่าคิดหนีฉันอีก"ปึก ปึก ปึก เอวสอบกระแทกเข้ามาอย่างไม่ยั้ง จนกระทั่ง.."อ่า"ชายหนุ่มหน้านิ่งเงยหน้ามองเพดานแล้วคำรามออกมาเบา ๆ ในระหว่างที่ได้ปลดปล่อยสายธารน้ำคาวสีขาวขุ่นเข้ามาในกายฉันโดนไร้สิ่งป้องกัน"คะ คุณรณ.."ฉันหลุบตามองที่ท่อนล่างขณะที่ชายหนุ่มกำลังถอดท่อนเอ็นที่เปียกไปด้วยน้ำรักตัวเองออก"...คุณไม่ได้ป้องกัน"ฉันช้อนตามองคนตัวโตแล้วเอ่ยออกมาด้วยความตกใจ"หึ"เขาแสยะยิ้มร้ายแล้วจับฉันผลิกร่างฉันนอนคว่ำก่อนจะยกสะโพกฉันขึ้นไปที่ระดับเอวของเขา"พอเถอะ นับเจ็บไปหมดแล้ว""ฉันคิดว่าเธอยังไม่จำนะ"สวบ! ว่าจบแก่นกายที่ยังแข็งก็ได้สอดใส่เข้ามาในร่องแคบอีกครั้ง พรั่บ พรั่บเวลาผ่านไปนานแค่ไหนฉันไม่สามารถรู้ได้เลยเพราะว่าฉันสลบไป ตื่นมาอีกทีก็รู้สึกว่าแสงแดดส่องมาที่ต

เริ่มหวงคุณรณพาฉันมายังผับของเขาที่ช่วยน้องชายที่ชื่อเทมโปบริหาร เขาสั่งให้พนักงานเตรียมห้องวีไอพีไว้เรียบร้อยแล้ว พอเขาไปในห้องพนักงานเสิร์ฟก็ยื่นเมนูมาให้ฉันก่อนที่จะไปรินเหล้ามาเสิร์ฟให้คุณรณซึ่งเป็นวิสกี้ยี่ห้อแพงที่เขาชอบดื่ม"อยากกินอะไรก็สั่งเลยนะ"พอรับแก้วเหล้ามาถือไว้ชายหนุ่มหน้านิ่งก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบก่อนจะกระดกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ส่วนฉันก็เปิดเมนูอาหารดูแต่ในหัวกลับคิดสงสัยในการกระทำของชายหนุ่มตรงหน้า'จะมาไม้ไหนอีกนะ ตามอารมณ์ไม่ทันจริง ๆ'ฉันคิดในใจแล้วแอบมองเขาที่กำลังเลื่อนโทรศัพท์ในมือเล่น"แล้วคุณล่ะจะทานอะไรคะ นับจะได้สั่ง..""อะไรก็ได้"เขาเอ่ยขึ้นแต่ใบหน้ายังจดจ่อไปที่หน้าจอโทรศัพท์ พอได้ฟังแบบนั้นฉันก็สั่งของที่เขามักจะชอบทานสำหรับเขา ฉันอยู่กับเขามาหลายเดือนย่อมรู้ว่าเขาชอบหรือไม่ชอบอะไร แต่แสร้งถามไปตามมารยาท เอาจริง ๆ ฉันก็รู้สึกดีกับเขานะ แต่พอนึกถึงเรื่องที่เขาทารุณร่างกายฉันขึ้นมาทีไรก็โมโหและโกรธแค้นขึ้นมาทันที 'รักและหวงของงั้นเหรอ?' จริงสินะที่เขามองแค่ฉันเป็นแค่สิ่งของ แต่รักนั้นฉันไม่เชื่อ เพราะเขาไม่ถนอมของแถมอย่างฉันเลยแม้กระทั่งวาจาที่พูดใส่ฉันให้รู

ข้อตกลงพี่ทอยขับรถพาฉันมายังที่บ้านริมน้ำซึ่งมันน่าอยู่มาก ฉันถูกใจที่นี่สุด ๆ อากาศดีแถมยังสงบเงียบอีกด้วย พอเปิดประตูบ้านเข้าไป ฉันต้องเบิกตาโตเมื่อเห็นภายในบ้านยังดูสะอาดและจัดเรียงของอย่างเป็นระเบียบราวกับมีคนคอยมาดูแล"บ้านของใครเหรอคะ"ฉันเอ่ยถามด้วยความอยากรู้"บ้านแม่พี่เอง ท่านซื้อเก็บไว้มาพักผ่อนกับท่านน่ะ แต่ท่านก็เสียไปก่อนยังไม่เคยมาเที่ยวที่นี่ด้วยกันเลย"พี่ทอยตอบกลับมาพร้อมกับสีหน้าเศร้าเมื่อพูดถึงแม่ของเขา ซึ่งฉันเองก็รู้สึกแปลกใจได้แต่ขมวดคิ้วจ้องหน้าพี่เขาด้วยความสงสัย แม่พี่ทอยเสีย?"จริง ๆ แล้วพี่กับรณเป็นพี่น้องต่างมารดากัน"ฉันผงกหัวรับช้า ๆ อย่างเข้าใจ ฉันไม่รู้มาก่อนเลยนะเนี่ย น่าสงสารพี่ทอยจัง เห็นสีหน้าเศร้าแบบนั้นฉันจึงเปลี่ยนเรื่องที่จะพูด"แล้วพี่มาที่นี่บ่อยเหรอคะ เห็นสภาพบ้านยังดูดีแถมยังสะอาดสะอ้านอีกด้วย"ว่าจบ ชายหนุ่มหน้าตาดีก็ส่ายหน้า"พี่ไม่ได้มาที่นี่หลายปีแล้ว ตั้งแต่...."พี่ทอยลอบหายใจเบา ๆ ราวกับคิดอะไรบางอย่างในใจ ก่อนจะคลี่ยิ้มบางแล้วพูดขึ้น"....พี่จ้างแม่บ้านให้มาดูแลทำความสะอาดทุกอาทิตย์""แบบนี้เอง บ้านน่าอยู่มากเลยค่ะ"ฉันเอ่ยแล้วคลี่ยิ้มห

รู้สึกรักคุณรณขับรถพาฉันมาถึงที่คอนโดเขาก็เป็นคนถือกระเป๋าขึ้นมาบนห้องให้ฉัน ส่วนตัวฉันก็เป็นคนอุ้มลูกชุบขึ้นมา พอเข้ามาในห้องเขาวางกระเป๋าของฉันไว้บนโต๊ะกระจกกลางโซฟาแล้วหันมาที่ฉันขณะที่กำลังจะพาลูกชุบและตัวเองไปนั่ง"อยากไปดูบ้านของเธอมั้ย"ฉันเงยหน้าจ้องมองคนร่างสูงด้วยความแปลกใจแฝงความดีใจ"คุณรณยังไม่ได้รื้อบ้านนับเหรอคะ"เขาส่ายหน้าช้า ๆ แล้วเอามือล้วงไปในกระเป๋ายืนท่าทางสบาย ๆ"ถ้าจะไปก็ไปตอนนี้เลย ฉันจะไปตรวจงานพอดี""ไปค่ะ เอาลูกชุบไปด้วยนะคะ"ฉันตอบกลับแล้วคลี่ยิ้มหวาน"แล้วจะให้มันอยู่กับใครล่ะ"ว่าจบ ชายหนุ่มหน้านิ่งก็หันหลังเดินนำหน้าฉันออกไประว่างทางคุณรณมักจะเอื้อมมือมาลูบหัวแมวน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของฉันอยู่บ่อยครั้ง ท่าทางเขาดูเป็นผู้ชายอ่อนโยน รักสัตว์ถ้าไม่ติที่ปากของเขา และเซ็กซ์ที่รุนแรงป่าเถื่อน เขาก็เป็นผู้ชายที่เพอร์เฟกต์ทีเดียวเลย ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา การศึกษา การทำงานเขาเก่งไปซะทุกเรื่อง แต่ถึงจะยังนั้นฉันก็ยังใจเต้น และยิ่งรู้สึกหวั่นไหวกับเขาอยู่ตลอด ยิ่งตอนนี้ฉันแอบมองเขาบ่อยมากแถมยังรู้สึกว่าหัวใจมันพองโตแล้วสายตาคมก็หันมาพอดีขณะที่ฉันกำลังมองเขาอยู่เราสองค