Semua Bab The Return Of The Abandoned Ex-Wife: Bab 221 - Bab 230

“Also, Miss Madrigal,” sabay tingin ni Zavian. “This is not a concert.”Zendaya’s smile faltered. Naikuyom niya ang mga kamay sa magkabilang gilid at nang may dumaang waiter dala ang cocktail drinks ay kumuha siya sabay tahimik na sumisimsim para itago ang pagpapahiya sa kanya.“It’s okay,” ani Zendaya, malawak ang ngiti sa labi. “We can talk about it later when we get a chance.” Ngiti lang ang isinukli sa kanya ni Zavian saka niya nilingon si Amber na tahimik lang sa kanyang tabi. “Magbabanyo lang muna ako. Okay ka lang ba rito?” Ngumiti si Amber saka tumango.Matamis na ngumiti si Zavian sa kanya at muling napatingin sa mga bisitang nasa harapan. “Please make yourself at ease.”Agad ding umalis ang mga tao sa paligid maging si Zavian ay tinanguhan ni Amber si Anthony saka itong inaya na umupo sa sofa.Susunod na sana si Anthony nang pigilan siya ni Zendaya. “I haven’t seen Finn these days. Ako kasi ang sumusundo kay Mavy and he said Finn dropped from school. Is he okay?” Anthony s

“That jerk!” sigaw ni Asha habang paikot-ikot sa kwarto. “Wala talaga siyang naidulot na mabuti sa buhay ko!”“Matanda ka na, Asha,” tugon ni Amber, habang nakaupo sa gilid ng kama, nakakunot ang noo. “If you get pregnant, then be it. Wala ka nang kawala kay Jael kung gano’n nga ang nangyari.”“No!” mariing sigaw ni Asha, halos mangiyak-ngiyak. “Kapag nalaman ‘to ng parents ko, I’m doomed! They won’t even let me fly to Paris with you! Tapos na ang buhay ko, Amber!”“Eh ginusto mo rin naman,” naiiling na sagot ni Amber, habang pinipigilan ang sarili na hindi batukan ang kaibigan. “Hindi mo na naisip ang consequences?”“Masarap kasi—no!” napasigaw si Asha, sabay takip sa bibig niya, para bang pinipilit burahin ang sinabi niya.Bahagyang natawa si Amber. “Tapos ka na talaga.”“Ipa-rush mo na ‘yung ID at passport mo, please,” ani Asha habang nagpa-panic na. “Kung hindi kakayanin, call Zavian! I don’t care! I need to leave the country now. As in now, na! Make it faster, Amber. I’m begging y

NANG MATAPOS ang dinner party ay umuwi na sina Amber, Zavian at pumapagitna sa kanila ay ang batang pamangkin ni Anthony na si Finn.Sandaling kinita ni Anthony ang pamangkin at halos hindi na ito kausapin ng bata kaya labis ang pagtatampo ni Anthony, pero initindi niya na lang ito dahil baka’y pagod na ang bata.Pinatulog na ni Amber ang bata at patulog na rin siya nang naalala niya ang pinag-usapan nila ni Natasha. Tumayo ito at lumabas ng kwarto para puntahan si Zavian sa study room. Ilang beses itong kumatok bago bumukas ang pintuan.Kunot noong nakatingin si Zavian kay Amber, suot ang yellow minions pajama set, habang si Zavian naman suot ang gray silk pajamas, at walang suot na eyeglass.“Hindi ka pa nagpapahinga?”Napatitig si Amber kay Zavian, kita nito ang magagandang kulay tansong mga mata ng lalaki ng walang suot na makapal na eyeglass. “May itatanong sana ako,” mahinang wika ni Amber.Inaya ni Zavian si Amber na umupo muna. Sinundan siya ni Amber at naupo sa tabi niya.“A

KINAUMAGAN, ay napansin ni Amber na wala si Zavian sa kusina at si Manong Leo lang ang nagluluto at naghahanda ng agahan.“Si Van po?” tanong ni Amber. Hindi sanay na hindi si Zavian ang nasa kusina.“Maagang umalis, Miss Amber,” sagot ni Manong Leo habang iniaayos ang huling ulam sa tray. “May trabahong kailangang ayusin.”Napatitig sandali si Amber, bago asikasuhin ang bata. Hindi na siya nagtanong pa dahil tungkol sa trabaho naman iyon.Gaya ng palaging hinahanda ni Zavian sa hapag-kainan na tila ba’y may fiesta, gano’n rin iyon sa paghahanda ni Manong Leo na tila ayaw na ayaw nilang magutom ang mga ito.Dinala ni Amber ang bata sa studio matapos kumain. Nagpinta at naglaro lang ang dalawa.Bandang hapon, pumasok si Manong Leo sa silid dala ang tray ng meryenda—gatas para kay Finn, at chamomile tea para kay Amber. Tahimik siyang tumayo sa gilid, pinapanood ang bata na nakaupo sa tabi ni Amber, abala sa pagdo-drawing gamit ang crayons.“Miss Amber,” mahinang tawag ng matanda. Napaang

“Three hundred million.”Naikuyom ni Amber ang kanyang mga kamay sa ilalim ng lamesa. Ang malamig na hangin sa silid ay tila hindi sapat upang patayin ang apoy ng galit na unti-unting bumabalot sa kanya. Ngunit sa kabila ng kirot sa loob ng dibdib, pinilit niyang manatiling kalmado.Muli, itinaas niya ang kanyang bidding card. “Three hundred and fifty million.”Halos marinig niya ang paghinga ng mga tao sa paligid—mga bulungan, mga matang nakatuon sa kanya, at ang kilig ng tensyon sa ere.But then, West raised his bidding card again, while looking intently at her. He smirked. “Four hundred million.”Nagtagpo ang mga mata nila. Malamig ang titig ni Amber, halos wala nang emosyon, ngunit ang pag-igting ng kanyang panga at ang pagkuyom ng kanyang mga kamay ay nagsiwalat ng tunay niyang nararamdaman.He was doing this on purpose.She raised her card again. “Five hundred million.”Nakarinig sila ng bulung-bulungan sa paligid. Ang presyo ng ruby na nagkakahalaga lamang ng twenty million pes