All Chapters of เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์: Chapter 71 - Chapter 80

ต่อจากนั้น“วัฒน์คุณจะทำอะไรน่ะ” เขาสวมกอดศศิตาเอาไว้แน่น มือไม้ล้วงลงไปที่ใต้ชายชุดที่เธอสวมใส่“ทำแบบที่เราเคยทำ แล้วคุณอยู่กับใคร”“ฉันก็อยู่กับคุณแม่ไงคะ”“แล้วคนใช้”“ไม่อยู่”“อ้า... แสดงว่าทางโล่ง โปร่งสบาย” ฐิติวัฒน์ยิ้มกริ่ม“อะไรของคุณทางโล่ง”ฐิติวัฒน์ล้วงเข้าไปและแหวกกางเกงในของเธอ ก่อนจะสอดใส่แท่งหรรษาอันใหญ่เข้าไปในช่องของเธอจากด้านหลัง“อย่านะวัฒน์” ปากว่าไม่ แต่ก้มลงโก้งโค้ง และหยัดสะโพกโยกส่วนกับแกนเขื่องของฐิติวัฒน์อย่างไม่ลดละ“วัฒน์ตรงนี้ มันไม่ได้นะ มันประเจิดประเจ้อ อ้า ซี้ด... เสียว วัฒน์ อะ อะ”“งั้นไปที่ไหนดีจ๊ะ”“ทางนี้” ศศิตาเดินนำไปยังห้องอ่านหนังสือของรามิลทั้งคู่ยังประสานสอดกันแน่น ฐิติวัฒน์ยังโยกขยับชักลำแท่งเข้า ๆ ออก ๆ อยู่ตลอดเวลา ศศิตาส่งเสียงสุขดังซี้ดซ้าด คงจะลืมว่าที่นี่บ้านของพ่อแม่ของรามิล ผู้เป็นสามีที่จดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายของเธอ“บนโต๊ะทำงานของผัวคุณไหม” ไม่พูดเปล่า แต่จับร่างของศศิตาขึ้นไปบนโต๊ะ เธอพลิกตัวนอนหงาย ยกขาขึ้นชันตั้งเข่า ฐิติวัฒน์เข้าประชิดและจดจ่อแกนแกร่งเข้าไปในช่องทางที่คุ้นเคย และใส่เธอแบบไม่ยั้งทั้งสองคนไม่อายฟ้าดิน หรื

โรงพยาบาลกระบี่ ที่หน้าห้องคลอด อรนิลได้ถูกพยาบาลนำตัวเข้าไปข้างในแล้วนรินภัทรยืนจังก้าเท้าสะเอว และมีอาการหอบแฮก ๆ เพราะหอบของขึ้นมาบนชั้นสามที่เป็นห้องคลอด“ฉันบอกพี่แล้วใช่ไหมว่า ให้เตรียมตะกร้าเอาไว้ด้วย จะได้หยิบฉวยมาง่าย ๆ แล้วเห็นไหมพอเจอเหตุการณ์เข้าจริง ๆ มันฉุกละหุกไปหมด แล้วเดี๋ยวฉันก็ต้องวิ่งรอกกลับไปบ้าน ไปเอามาให้พี่อีก” หายใจจนตัวโยก“ปัดโธ่! ก็คนมันลืมนี่หว่า ตื่นเต้นจนไม่รู้จะทำตัวยังไงแล้ว พี่ทำตัวไม่ถูกแล้วเนี่ย” หน้าตาตื่นสมกับจะได้เป็นคุณพ่อ เพราะลูกกำลังจะคลอดออกมาแล้ว ณัฐกรเหงื่อแตกโชก“ลุงเหงื่อแตก เช็ด เช็ด...” เอามือน้อย ๆ ที่จับผ้าอ้อมอยู่เช็ดไปที่หน้าของลุง“ชูใจจ๊ะ”“จ๋าแม่”“ชูใจอยู่ที่นี่กับลุงก่อนนะ แม่จะกลับบ้าน”“อื้อ”“เฮ้อ... เพราะพี่คนเดียว ฉันจะขับรถกลับบ้านอีก เพราะดูแล้วเหมือนจะลืมสองตะกร้าเลย”“แป้งรีบไป รีบมานะ เผื่อว่าพยาบาลจะต้องรีบใช้”“หน็อยแน่... ความผิดของตัวเองแท้ ๆ ทำไมฉันต้องไปเอา ที่จริงต้องเป็นพี่”“อ้าว... ก็พี่จะรอดูหน้าลูกนี่นา และเป็นกำลังใจให้พี่อรด้วย ไปเถอะนะจ๊ะน้องรัก น้องสาวสุดที่รักพี่ นะนะ พี่ขอโทษพี่ลืมเอง”“ฉันล่ะปวดหั

นรินภัทรรู้สึกดีมาก ๆ ที่ชูใจเลี้ยงง่าย เธอหันไปอีกทีพี่สะใภ้ก็หลับไปแล้ว หญิงสาวจึงเอาไอแพดออกมาจากกระเป๋าแล้วนั่งวาดรูปความสุขที่เห็นตรงหน้า ครอบครัวของพี่ชายที่สุขสมบูรณ์พร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก ทำให้เธอเจ็บปวด ทุกครั้งเธอก็อดคิดถึงอสูรร้ายตนนั้นไม่ได้ เขาช่างหลอกหลอนเธอนัก นรินภัทรยังคิดถึงที่นักเขียนบรีฟเรื่องวาดปก นักเขียนอยากได้ปกเป็นผู้หญิงท้อง และบนใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นมีหยาดน้ำตาฮึ... นักอ่านชอบเรื่องดราม่าจริง ๆ เหรอ แต่ถ้าใครได้เจอกับตัวเองอาจจะดราม่าไม่ออกก็ได้ ‘รามิล ไอ้คนใจร้าย ฉันขอสาปส่ง และสาปแช่งให้เขาไม่มีความสุขตลอดชีวิต’ผ่านงานศพของคุณนิรันรัตน์ไปแล้ว บรรยากาศเต็มไปด้วยความโศกเศร้ารามิลยังเฝ้านึกถึงคำของแม่ที่พูดกับเขาเสียงแผ่วให้เขาหย่าขาดกับศศิตาเสียศศิตานั่งหน้าซีดอยู่ต่อหน้ารามิล“ถ้าตาบอกพี่ว่า ตาจะไม่หย่ากับพี่หรอกค่ะ พี่จะว่ายังไง” เธอกอดอกแสร้งทำตัวว่าไม่เป็นไร ทั้ง ๆ ที่ใจหาย“ตาดูหลักฐานทั้งหมดนี้ก่อนเถอะ ตาจะไม่พูดว่า ตาจะไม่หย่า”ศศิตาเอื้อมมือไปหยิบซองน้ำตาลที่เปิดอยู่แล้ว เธอดึงภาพถ่ายเหล่านั้นออกมา ศศิตาต้องผงะตกใจ รูปที่ยับย่นมีหลายเวอร์ชัน

รามิลได้เปิดคลิปเสียงที่ในมือถือของแม่ ก่อนที่แม่จะเป็นอะไรไป ท่านเห็นศศิตาเริงรักกับฐิติวัฒน์ในห้องหนังสือ(แม่ขอโทษนะรามที่แม่บังคับลูกทุกอย่าง แม่ได้เห็นรูปอัลตราซาวนด์ของเด็กสาวคนนั้นแล้วนะ หลานของแม่ ลูกของรามฮือ... ราม... แม่อยากให้รามไปตามหาเธอ แล้วรับผิดชอบเด็กคนนั้นเสียนะ อย่างน้อย ๆ เรื่องนี้จะทำให้วิญญาณของแม่มีความสุขแม่ทำผิดกับรามมาเยอะแยะมากมาย แม่ไม่รู้จะขอโทษรามยังไงถึงจะให้รามยกโทษให้แม่ได้ หนูตาทำสิ่งเลวร้ายมาก จนแม่รับไม่ไหว แม่โกรธตัวเองมากเหลือเกิน ที่ทำให้รามตกอยู่ในสภาพแบบนี้หนูตาไม่ได้ซื่อสัตย์ เธอสวมเขาให้กับลูก รามหย่ากับเธอเสีย แล้วไปใช้ชีวิตของลูกอย่างที่ลูกต้องการ ขายทุกอย่างเสีย แล้วไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ในที่ใหม่ กับลูกของราม หลานของแม่ แม่รักรามนะ แม่รักราม)‘แม่ครับ ผมไม่รู้จะไปหาเธอที่ไหน ผมตามไปหาแถวที่เธออยู่ มีคนหนึ่งบอกว่า สองพี่น้องย้ายไปนานแล้ว ย้ายไปหลายปีแล้ว ก็คงจะเป็นตั้งแต่วันนั้น แม่... ผมมันเลวระยำที่ไปบอกให้เธอทำแท้ง แล้วคนอย่างผมจะเอาหน้าไปเจอลูกได้หรือครับ’สามวันต่อมา คลินิกหมอนวลพรรณ“แคก แคก แคก” ชูใจตัวร้อนจี๋ ทั้งไอ และเจ็บคอ“ล

ที่นอกห้องรามิลออกจากลิฟต์มา เขาหยุดมอง แสงไฟที่ลอดส่องออกไป ทำให้เขารู้ว่าห้องนี้มีคนมาอยู่‘มีคนมาอยู่แล้วหรือ นึกว่าจะไม่มีเพื่อนบ้านเสียอีก เดือนละหมื่นห้า ใครจะมาจ่าย สงสัยจะเป็นฝรั่ง ขอแค่อย่าส่งเสียงดังก็แล้วกัน’รามิลรีบเดินเข้าห้องไป มาอยู่ที่นี่ ชายหนุ่มชอบเสียแล้ว อยู่ในที่ไม่มีคนรู้จัก แล้วได้อยู่กับตัวเองเขาเข้าห้องไปแล้ว ก็รีบอาบน้ำ แล้วลงไปนอนบนเตียง รามิลหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน การอ่านหนังสือทำให้เขาไม่ฟุ้งซ่าน และได้ความรู้เพิ่มด้วยเสียงหนึ่งดังขึ้นมาในหัว พร้อมกับภาพที่เกิดขึ้นในอดีต รามิลจึงหลับตาลง“พี่รามคะ เลิกอ่านหนังสือเถอะ” ร่างนุ่มนิ่มของเธอ ค่อย ๆ เบียดชิดจนรามิลรับรู้ได้ถึงเนื้อกายอันแสนอบอุ่นของเธอ นรินภัทรซบหน้าลงคลอเคลีย“ไหนว่าจะพาไปกินอะไรข้างนอกไง”“กินอะไรอีกล่ะแป้ง เราสองคนเพิ่งกินอะไรกันไปเองนะ ยังไม่ถึงสองชั่วโมงด้วยซ้ำ กินเก่งแบบนี้ ระวังจะอ้วนนะ แล้วกิน ๆ นอน ๆ อีก”“แต่แป้งหิวนี่คะ อีกอย่างระหว่างแป้งกับหนังสือพวกนี้ พี่รามสนใจอะไรมากกว่ากัน”นรินภัทรเบียดหน้าอกลงไปกับเนื้อแขนของรามิลอย่างตั้งใจ หัวใจของชายหนุ่มเต้นคร่อมจังหวะ“พี่ไม่อยากทำอะไ