All Chapters of Scumbag Fiancée:Claimed by the Coldhearted Multimillionaire: Chapter 31 - Chapter 40

Napangisi si Kaira habang hawak pa rin ang cellphone.“Eh kung ako raw ang nag-text, ako nga ba talaga? Like, may pangalan ba ako riyan? At hindi rin ‘yan ang number ko, girl. Gamitin mo pa ‘yan bilang ebidensya? Oh come on, that’s so weak. Mahina ka talaga maghanap ng ebidensya, sorry not sorry.”Parang sinuntok ang dibdib ni Arniya. Ramdam niya sa katawan ang lalim ng pagkatalo. Malinaw na planado ang lahat ni Kaira. Wala itong iniwang bakas na makakapahamak sa kanya. Sa panahon ngayon na punô ng surveillance, kayang manipulahin ng sinumang may pera ang sistema. At si Kaira, isa sa mga taong ‘yon.“Eh ‘di pa-check natin ang CCTV mula bahay papuntang coffee shop. Baka doon makahanap ng—”“Tama na!”Bumagsak ang boses ni Nathaniel, malakas, puno ng puot.“Arniya, are you done with this drama? Kaira already said she had nothing to do with it. Killian admitted everything. Why are you still pushing this narrative? I seriously don’t get you anymore. You used to be kind. Now, you’re a liar,

Pero pinalabas niya sa imahe niyang hindi palaaway, hindi nakikipag-agawan. Dahil alam niyang pag nagpakita siya ng kahit kaunting pagiging demanding, siguradong magagalit si Nathaniel.Hindi na siya gano'n kamahal nito tulad ng dati. At may ibang babae na sa puso nito. Kaya’t kailangang maging maingat siya sa bawat kilos.Ibinaling ni Kaira ang tingin sa lupa, parang batang pinagalitan."Nathan... I mean, come on... I'm also from a decent family, you know that, right? I'm an only child. As much as I want to stay by your side forever, my parents won’t allow me to just stay here... like, walang label, walang future.""If you're marrying someone else, I’ll be forced to walk away."Pagkasabi niya nito, tumingala siya. Luhaan ang mga mata, nanginginig pa ang boses."You don’t understand. Four years, Nathan. I waited for you for four freaking years! And every day, it felt like I was slowly dying inside. If I lose you again… I swear, I don’t know how I’ll survive."Nag-iba ang ekspresyon ni

“Kung mapapasakamay natin ‘yon, magkakaroon ng puwesto ang pamilya Verano sa mundo ng medisina. Baka nga makapasok pa tayo sa pinakatuktok na social circle.”Tumigil saglit si Reyniel, tinitigan ang anak niya.“…At kapag nangyari ‘yon…”“…pati si David Sev, baka magpakumbaba na sa’yo.”Pagkarinig ng pangalang iyon, nagdilim ang mga mata ni Nathaniel. Naalala niya ang kahihiyang inabot niya sa pamilya Calderon kanina lang.Napayuko siya, mariing nakapikit.May bahagyang paggalaw sa puso niya—tila natukso siya sa plano ng ama, pero may alinlangan pa rin.“Dad, baka naman nagkakamali ka?” tanong ni Nathaniel, nakakunot-noo.“Matagal na siyang nakatira sa bahay natin, pero ni minsan, wala akong nakita na reseta o anumang mahalagang dokumento. Kagabi nga, habang nag-iimpake siya, nanonood ako sa gilid. Damit lang at ilang papeles ang dinala niya. If this reseta is really that important, bakit hindi niya ito ipinakita agad?”Habang nagsasalita, lalong lumalim ang tingin niya sa ama.“Nang u

Napakamot si Samuel sa ulo, nakatingin sa kisame na parang may malalim na tanong na gustong masagot.“Posible ba talagang kakaiba ang panlasa ni David Sev?” bulong niya sa sarili, halos di makapaniwala. “Na talagang gusto niya ‘yung mga bagay na hindi bet ng iba? Parang siya lang ang may kakaibang mundo…”Pumutok sa isip niya ang katulong na pumitas sa loob ng kwarto:“Sir, nakahain na po ang pagkain.”Tumango siya ng konti, pero nang lumingon sa mesa, hindi niya maiwasang magsimangot.“Ganito lang ba talaga? Sobrang simple na? Ano ba nangyayari sa pamilya Calderon? ‘Di ba dapat, kapag ang leader ng pamilya ay si David Sev, all-out dapat?” Napailing siya sa nakita — simpleng ulam, walang extravaganza, wala nang chef na nagsisipag-ayos ng kainan gaya noong buhay pa ang matandang Calderon.Habang sumisipsip ng kanin si Samuel, may kakaibang lungkot ang mukha niya.“Bakit ba hindi siya namatay sa gutom nung bata pa siya? Ako pa kaya ang nalugmok sa hirap niya…”Pinagmasdan niya ang bawat

“Yeah.”Napakapit si Arniya sa mesa. Para bang biglang bumilis ang tibok ng puso niya, parang may mainit na yakap na dumampi sa puso niya — isang lambing na hindi niya inaasahan.“Why?” tanong niya, may pagka-ungal pa pero may halong tunay na interes.Dahil ba sa akin?Hindi niya nasabi ang susunod na tanong. Natakot siyang mapahiya, at baka ito'y makasira pa.Tumawa si David, malalim at may bahid ng sarcasm.“Nothin’ personal. That old man just pissed me off, plain and simple.”Hindi pala dahil sa kanya.Pero sa halip na madismaya, napangiti si Arniya nang dahan-dahang ibaba ang tingin niya.“You’re grumpy, huh? But sometimes, helping others... It’s also a stroke of luck.”“Tsk.” Napairap si David, kunwaring naiinis.“Grumpy? Seriously?”Biglang sumingit si Helbert habang nginunguya, mukhang walang tigil.“Kung hindi ako binigyan ni Mr. Calderon ng ganung kalaking sahod, eh—”“Yeah, so?” si David, napalingon bigla kay Helbert, na para bang naghahanap ng kalaban.“Eh di syempre loyal