Lahat ng Kabanata ng Scumbag Fiancée:Claimed by the Coldhearted Multimillionaire: Kabanata 11 - Kabanata 20

Kakatapos lang ni Arniya na palakasin ang loob nang marinig niya ang matinis na sigaw pagkapagbukas niya ng pinto.“Sir David… Sir David… nagkamali ako! Patawarin n’yo po ako! Hindi ko na po uulitin! Isasauli ko na po ‘yung perang kinuha ko! Pakiusap, patawarin n’yo na po ako...”Nanginginig na tinig iyon, punung-puno ng takot at paghihinagpis. Napakilabot si Arniya sa narinig. Napayuko siya habang mariing kumapit sa malamig na railing.Mula sa taas, aninag niya ang dalawang matitipunong lalaki—mga bodyguard na nakasuot ng itim. Kinaladkad nila ang isang lalaking nasa kalagitnaang edad, duguan ang noo at basang-basa ng luha ang mukha habang pilit na tumatangis."Please... please!" sigaw ng lalaki habang hinahakbangan ng mga guwardya na para bang wala silang dinadalang tao, kundi isang sako lang ng basura.Mabilis ang tibok ng puso ni Arniya. Hindi niya alam kung dahil sa awa o sa takot—pero ang isang bagay ay malinaw: ibang klaseng mundo ang pinasok niya.Napaatras siya, parang biglang

Nahulog si Reign sa pagkabigla at napaupo sa sahig, lantad ang panty dahil sa pag-angat ng kanyang palda. Ni hindi siya nilingon ni David, bagkus ay lumipat ito ng upuan na may pagkasuklam sa mukha.Maingat na bumulong ang isang katulong sa tabi, “Reign, ang palda mo...” Napatingin si Reign pababa, napasigaw, at dali-daling inayos ang palda habang tumatayo.Lubos siyang naguluhan.Mabaho? Iniisip ni David na mabaho siya? Para lang makaharap si David kaninang umaga, naligo siya ng espesyal, inayos ang sarili nang maigi, at ginamit pa ang paborito niyang pabango.Paano siya naging mabaho?Namula sa galit si Reign. Napahiya siya, at nasaktan pa ang kanyang likod sa pagkakabagsak. Malapit na siyang maiyak.Nakatayo naman si Arniya Belle sa di kalayuan habang pinapanood ang lahat. Kung tutuusin, natuwa siya sa kanyang nakita. Sa dami ng taon na paninirahan niya sa pamilya Verano, araw-araw siyang inaapi ni Reign. Pero ngayon lang niya nakita itong ganoon ka-eskandaloso at kahiya-hi

Alam ni Kaira na sa bawat sandali ng kawalan ng pag-asa, may isang taong inaasahan—isang inaakalang sandalan. At sa puso ni Nathaniel, gusto niyang siya ang maging taong iyon.Pero kagabi, habang mahigpit silang magkahawak-kamay sa ilalim ng malamlam na ilaw, isang pangalan ang lumabas sa mga labi ni Nathaniel—Arniya.Pagkarinig niya sa pangalan, tila binuhusan siya ng malamig na tubig. Lahat ng init sa katawan niya, lahat ng damdaming kanina lang ay umaapaw, ay naglaho. Napalitan ng matinding kahihiyan at pagkasuklam sa sarili.Hindi siya nakatulog buong gabi. Paulit-ulit niyang iniisip ang bawat sandaling kasama niya si Nathaniel. Iba ang lalaking ito—wala sa mga naging nobyo niya sa abroad ang kasing guwapo, katalino, o kayaman niya. Lahat ng nasa checklist niya, check kay Nathaniel. Kaya nang malaman niyang nakakagalaw na muli ito, agad siyang bumalik sa bansa—desididong muling pumasok sa buhay nito.Laking tuwa niya nang mapansing tila galit pa rin si Nathaniel kay Arniya. Nilalai

Sa loob ng coffee shop, nanginginig ang katawan ni Arniya habang pinipilit niyang labanan ang epekto ng gamot na pilit sumisira sa kaniyang ulirat. Nakakulong siya sa kalituhan, pero sa gitna ng kadiliman ng kanyang isipan, nananatili ang isang bagay—ang pagnanais na lumaban.“Bang!”Bumasag sa katahimikan ang tunog ng basag na tasa. Sa isang iglap, hawak na ni Arniya ang matatalim na piraso ng baso. Nakatayo siya sa gitna ng shop, pawis na pawis, pulang-pula ang pisngi, nanginginig ang mga kamay, at ang kanyang mga mata—puno ng apoy.“Huwag kayong lalapit! Lalayuan n’yo ako o masusugatan kayo!”Walang makagalaw. Napatigil maging ang dalawang lalaking kasama ni Killian. Umaalog ang tuhod ni Arniya habang paurong siya sa sulok, ngunit kahit nanginginig ang boses, palaban ang titig.Si Killian, may sugat sa labi at pulang marka sa pisngi, ay napailing habang pinupunasan ang dugo gamit ang likod ng palad.“Damn, even with the drug, this one’s still fighting,” sabay tapon ng tissue sa sah

“Doc?” tanong ni David, lumapit agad.“Sir David… hindi ito ordinaryong gamot. Tinikman ko lang ng kaunti, pero ramdam ko na agad ang epekto. Mas malala pa ito kaysa sa mga classified aphrodisiacs sa black market.”Humugot siya ng malalim na hininga, pinunasan ang leeg na pinagpapawisan.“Ito ay isang synthetic neural stimulant—pinapabilis ang daloy ng impulses sa utak at sa katawan. Pero ang mas delikado... tumatama ito sa sensory system ng reproductive nerves. Lalo na sa babae.”“Anong ibig mong sabihin?” malamig ang boses ni David.“Ibig sabihin, sir… kahit anong willpower meron siya, mawawala. She’ll feel like she’s burning from the inside. Hindi ito basta libog. It’s neurological. Overstimulated ang katawan niya, pero hindi niya ma-release.”“Then give her something to counter it!” sigaw ni David.Tumango si Dr. Shiela, pero bakas ang pag-aalinlangan sa mukha niya.“I can prepare suppressants… but they’ll only slow it down. They won’t stop it completely. At kung hindi siya makaka