All Chapters of ยั่วรักภรรยาในนาม: Chapter 21 - Chapter 30

ไม่กี่อึดใจต่อมาก็ถึงที่ฟาร์ม“มาทางนี้เลยครับ จะให้เด็กตั้งโต๊ะให้”“คุณศีลคะ อินยังไม่หิว ขอตัวไปเดินเล่นนะคะ” บอกจบ อินทุภาก็เดินหายไปอีกทางธีรุตม์ได้แต่มองตาม มายาวีรีบคล้องแขน“แม่นี่มันเก่งเรียกร้องความสนใจนะคะ ดูที่นายหัวศีลเอาใจไม่ห่าง รุตคะ รุต... วีพูดคุณฟังหรือเปล่า”“ก็ฟังอยู่”มายาวีทำหน้าเหวี่ยง“มันเป็นมารความสุขของวีจริง ๆ คุณไม่น่าเอามันมาด้วย”“ถ้าไม่พามา แม่ก็...”มายาวียกมือขึ้นมาปิดปากธีรุตม์“พอเถอะ ไม่ต้องพูดแล้ว” เพราะตอนนั้นนายหัวศีลเดินเข้ามาพอดี“ข้าวผัดเคย อ้อ... ข้าวผัดกะปินะ อร่อย มีกุ้งหวาน และก็น้ำพริกให้กินแนมด้วย ตามสบายนะรุต คุณวี ผมจะขอตัวไปทำงานก่อน เดี๋ยวกลับมาครับ” พูดแล้ว นายหัวศีลก็เดินหายไปทางที่อินทุภาเดินไป“ไปทำงาน หรือตามไปจีบเมียของรุตกันแน่คะ”“วี” ธีรุตม์เรียกมายาวีด้วยน้ำเสียงปราม“ถ้าวีอยากมีความสุข หยุดเอ่ยถึงสองคนนั้น” ธีรุตม์ชักสีหน้า มายาวีควรหยุด เพราะเธอเริ่มแน่ใจแล้วว่าธีรุตม์กำลังหึงอินทุภา“ทุกอย่างวีผิดตลอด ตั้งแต่มัดใจคุณแม่ของคุณไม่ได้ ทำให้ไม่ได้แต่งงานกับคุณ จนคุณต้องไปแต่งงานกับแม่นั่น วีผิดเองค่ะ ต่อไปนี้หากวีอยากจะอย

หญิงสาวเลือกที่จะนั่งบริเวณหน้าถ้ำเล็ก ๆ ที่พอมองเข้าไปก็เห็นแต่แง่งหินและหินงอกหินย้อยงดงาม แต่ว่าถ้าจะให้อินทุภาเดินเข้าไป เธอได้แต่บอกว่าไม่กล้าอินทุภากำลังจะนั่งลง แต่ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อมีมือของใครบางคนจับเข้าที่ท่อนแขน“อุ้ย! ตกใจหมดเลย” เธอผวาหายใจแรงออกมา“คิดอะไรอยู่ถึงไม่ได้ยินเสียงเดินของฉัน หรือคิดถึงนายหัวศีลอยู่หรือไง” เสียงของธีรุตม์ดังอยู่แทบจะชิดใบหู“เดินมาเสียไกล ไม่กลัวหรือ หรือคิดแค่ว่า จะมาเดินอ่อยให้ใครบางคนตามมา” เขากระแนะกระแหน“คุณรุตคิดได้แค่นี้เองหรือคะ แล้วคนที่คุณรุตหมายถึง ถ้าเป็นคุณศีลละก็ เขาทำงานค่ะ”“อ้อ รู้เรื่องของศีลทุกเรื่อง”“ก็คงจะพอ ๆ กับที่คุณรุตรู้เรื่องของคุณวีนั่นแหละค่ะ แล้วไม่ทราบว่า ที่คุณวีไม่สบายเธอดีขึ้นแล้วหรือคะ อีกอย่างคุณกับเธอคงจะทะเลาะกัน อย่างไรก็ไปมองคุณวีนะคะ ฉันไม่คิดแย่งคุณกับเธอ เพียงแต่ถ้าคุณวีอยากจะครอบครองคุณจริง ๆ ก็ให้เข้าหาคุณหญิงแม่”“เธออย่ามาสู่รู้”“ไม่ได้สู่รู้ค่ะ แค่แนะนำ”“ฉันบอกเธอเมื่อคืนว่า ห้ามเธอยุ่งกับนายหัวศีล” มือของเขาที่บีบอยู่ตรงแขนส่งแรงหนักขึ้น“ถ้าคุณรุตไม่อยากให้ฉันยุ่งกับเขา หรือไม่คุยกับเ

“เชิญคุณสองคนเล่นเกมไปเถอะค่ะ ไม่ต้องเอาฉันเข้าไปเกี่ยวข้องกับเกมบ้า ๆ เนี่ย คุณจะไปรักกันที่ไหนก็ไปเถอะค่ะ คุณอย่าเอาฉันเข้าไปยุ่งเลย อยากได้เขานัก ฉันบอกให้คุณไปคุยกับคุณหญิงแม่ ไปพิสูจน์ตัวกับท่าน แต่ถ้าจะถามว่าฉันใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรให้เขาหลงใหล เปล่า... ไม่มี แค่ฉันเป็นดอกเบี้ยก้อนใหญ่ที่คุณรุตอยากคิดบัญชีเท่านั้น แค่นี้ใช่ไหมคะที่คุณพอใจ” อินทุภาหันไปฟาดสายตาให้กับธีรุตม์“พอใจหรือยัง หรือว่ายัง?” น้ำตาของอินทุภาไหลอย่างไม่ขาดสาย แล้วเธอก็ก้าวขาหนีทั้งคู่ฉับ ๆ โดยไม่หันหลังกลับมามอง“รุต คุณจะเอายังไง”“คือ...”“หรือว่าคุณอยากจะเก็บฉันกับมันเอาไว้ทั้งสองคนกันแน่คะ” มายา­วีมองธีรุตม์อย่างผิดหวัง เธอหมุนตัวหนีชายหนุ่มอีกคนธีรุตม์ได้แต่ยกมือมากุมศีรษะ ตอนนี้เขาเริ่มรู้หัวใจตัวเองแล้ว ที่เขาพยายามผลักไสอินทุภาออกไปเพราะอะไรในห้องน้ำอินทุภามองใบหน้าของตัวเองที่มีสภาพบอบช้ำเพราะแรงตบของมายาวี‘ทำไมเธอเป็นเมียแต่ดันมาถูกคนอื่นที่คิดจะแย่งเขาทำร้าย’ อินทุภาได้แต่ยิ้มเยาะตัวเอง เธอวักน้ำขึ้นมาราดรดใบหน้า หญิงสาวอยากจะชำระคราบน้ำตาที่อาบสองแก้มให้เหือดแห้งหายไป‘คุณรุต คุณเหยียบย่ำหัวใจ

ดวงตาของมายาวีแดงก่ำยิ่งกว่าเดิม และมีน้ำตาคลอเบ้า“คุณจึงเลือกแม่นั่นสินะ และทำให้มันท้องเพื่อคุณแม่สินะ” เธอยิ้มหยันต่อโชคชะตาของตัวเองอีกครา“วี... เรามาเที่ยวกันนะ เราอย่ามาทะเลาะกันเลยกับเรื่องไม่เป็นเรื่องนี่...”มายาวีน้ำตาร่วงลงมาจริง ๆ เธอโผเข้ากอดธีรุตม์“วีกลัวจะเสียคุณไปค่ะ วีทำใจไม่ได้ วีต้องตายแน่ ๆ ถ้าคุณทิ้งวี ก็ได้ ๆ วีนั่งคิดนอนคิด วีรู้แล้วว่า วีต้องอยู่เงียบ ๆ สงบปากสงบคำ เป็นเมียเก็บของคุณต่อไป ฮือ...”วันนี้วันเดียวธีรุตม์ทำให้ทั้งมายาวีและอินทุภาเสียน้ำตา ธี­รุตม์ได้แต่กอดมายาวีเอาไว้หลวม ๆ เขาก่อเหตุสร้างปัญหา และชักศึกเข้ามาหาตัวเขาเองอินทุภาก็มองมาจากชั้นสอง เธอเห็นเขากับมายาวีกอดกันกลม ท้ายสุดคนที่รักกัน และต้องการอยู่ด้วยกัน เขาก็จะเห็นใจและให้อภัยกันไปเอง เธอเป็นส่วนเกินในชีวิตของธีรุตม์จริง ๆ เป็นได้แค่ภรรยาในนามครืด... มือถือของธีรุตม์สั่นขึ้น ทำให้ธีรุตม์ต้องผละจากมายาวี“ใครโทรมาคะ”“คุณแม่” เขาตอบแล้วก็ลุกไปในทันที มายาวีได้แต่มองตามตาละห้อย(“ว่าไงตารุต”)“ครับแม่” คนที่สร้างปัญหาเริ่มซ่อนสายตา กลัวเหมือนกันว่าจะโดนจับได้(“แม่โทรหาน้องแล้ว น้องอยู

‘เมษา’ พี่สาวที่เคยอยู่บ้านเด็กกำพร้าด้วยกันไลน์เข้ามาอีกคน มายาวีไม่กล้าเปิดอ่าน เพราะเมษาสอนเธอเยอะมาก แต่มายาวีที่ดื้อด้านและไม่ยอมทำตาม(ยายวี แกอย่าหนีหน้าพี่นะ พี่รู้ว่าทุกคราวที่มีปัญหาแกจะเป็นแบบนี้ ถึงแม้เราสองคนจะไม่ใช่ญาติพี่น้องที่คลานตามกันมา แต่พี่รักเธอเหมือนน้องสาวแท้ ๆ มีอะไรต้องบอกพี่นะ รักและคิดถึงเสมอ) และตามมาด้วยสติกเกอร์หน้ายิ้ม‘พี่เป็นหมอดูหรือไงฮึ ถึงรู้ว่าฉันกำลังทุกข์ใจนะ’ มายาวียิ้มทั้งน้ำตาคลอ ‘พี่จะเป็นคนสุดท้ายที่หนูจะไปรบกวนค่ะ แต่ตอนนี้วีรักรุต วีจะแย่งเขากลับมาเป็นของวีให้ได้’ตรงบันได นายหัวศีลเดินสวนลงมา“มึงไปไหนมาน่ะ” รู้ทั้งรู้“ขึ้นไปดูคุณอินมาหน่อย เธอท่าทางไม่ค่อยดี จึงเป็นห่วง”“ศีล กูคิดว่า มึงควรจะอยู่ห่าง ๆ เธอเอาไว้”“ทำไม” ศีลหน้าตาจริงจัง“อินทุภาเป็นคนมีเจ้าของ”“เฮ้ย! กูรู้แล้วเรื่องนั้นนะเว้ย คุณอินบอกกูแล้วว่าเธอแต่งงานมีสามี เธอไม่ได้เป็นคนโสด”ธีรุตม์ถึงกับเผลอยิ้ม“แล้วมึงมาทำอะไร เห็นคุณวีเดินลงไป”“จะกลับขึ้นมาอาบน้ำ”“โอเค เดี๋ยวเจอกันตอนดินเนอร์นะไอ้รุต”“โอเค” ธีรุตม์มองจนนายหัวศีลพ้นสายตาไป เขาจึงกลับขึ้นไปข้างบนอินทุภาเป