May flashback tayo sa life ni Aidan next chapter guys. This is really really important.
“Huwag kang magulo.” Sabi ni Peres na siyang naglilinis ng sugat sa kamay ko.Wala ng tao sa loob ng club at nakaalis na rin ang ambulansya na kumuha sa gag0ng yun. Sana talaga ay hindi na siya magising. Kung wala ang mga kaibigan ko, baka ay baka hindi lang yun ang inabot niya.“Ako na,” sabi ko pero diniinan lang niya ang bulak na may alcohol sa sugat ko.“Fvck! It hurts.”Nginisihan niya ko. “Masakit pala? Akala ko ay hindi ka na tinatablan.”Sinamaan ko siya ng tingin pero mukhang wala lang sa kaniya. Maya-maya pa, pumasok si Lucio, at iba pa naming mga kaibigan na kakarating lang. Nakita ko si Casper at Aris na kausap si Fero at Jed.Malaki ang grupo naming magkakaibigan. Pero ang madalas ko lang nakakasalumuha ngayon ay si Fero, Peres at Lucio but other than them, meron pa, busy lang sa mga buhay nila.Lumapit si Aris sa harapan ko. “May ginawa ka na naman daw na kabulastugan.”“Shut up! Kararating mo lang. I don’t need to hear your nagging, Ris.”“Dan, you never change. May I r
Nang makatulog na siya sa tabi ko, agad akong bumangon. I kissed her forehead at saka ako dumiretso sa banyo para kumuha ng malinis na towel. Nilinisan ko muna siya saka ko binihisan ng damit saka ako pumasok ng banyo at naligo.When I’m done, agad kong tinawagan si Monique. It’s past midnight. I don’t know if she’s still up.Nang magring ang phone niya, wala pang 10 minutes ay sinagot niya na ang tawag.[Monique, did I wake you up?]She groaned kaya alam kong oo.[Yes sir. Bakit po kayo napatawag?][Sorry for this sudden call but can I ask you a favor?]Tumingin muna ako kay Merida saka ako lumabas ng kwarto para hindi ko siya magising.[Sige po sir. Ano po yun?][Can you come over? May kailangan kasi akong puntahan. Walang kasama si Merida dito.]I know this is not her job but wala na akong ibang mapagkakatiwalaan pa maliban sa kaniya.[Magkano po increase sir?][I’ll double your salary for today.][Sige po sir. Pupunta na po.]She’s a
“Ano bang ginagawa mo? Halika nga!” Agad niyang kinuha ang kamay ko para hugasan ang dugo.“Ano bang nangyari?” I can sense the fear from her voice.Kung takot siyang masugatan ako, she should know by now na hindi siya dapat mag-entertain ng ibang lalaki because it’s killing me inside. She should think that all men except me are fraud. She should stop being this naïve. She should remember me.Ang dami na niyang kasalanan. Pinalagpas ko na ako lang ang nakakaalala sa kaniya no’ng nakaraan namin. Tapos no’ng may nangyari pa sa amin, kinalimutan rin niya.She thought that it was her fvcking ex-husband na nakasama niya sa bar.Ganoon lang ba talaga ako kay daling kalimutan?I fvcking hate this. Gusto kong maalala niya ang bawat haplos ko, ang mukha ko at ang haIik ko. Gusto kong hindi niya makalimutan ang kahit maliit na detalye sa’kin kahit pa mawala ang memorya niya.Agad kong binawi ang kamay ko at yumakap ako sa kaniya.“Aidan?”Mukhang nagulat siya. Ibinaon ko ang mukha ko sa leeg niy
Aidan’s POVSomething feels off. Bakit niya biglang nabring-up ang tungkol sa ama ng bata? May nangyari bang hindi ko alam?Nang mahimbing na ang tulog niya sa sofa, pumasok si Monique dala ang snack na pinapakuha ko sa kaniya.“Pakitignan si Merida while I’m gone, Monique.”“Saan po kayo sir?”“I have something to do.”Lumabas ako ng opisina para pumunta sa pwesto ni Merida kanina. I saw this employee whose name is Shakira? Am I correct?“Sir, magandang hapon po.” Agad siyang tumayo at I saw in her nameplate that her name was Shaira.“Ikaw ba ang kasama ng fiancée ko kanina?”“Yes po sir,”“What happened? May nangyari bang kakaiba?” tanong ko.Tumahimik siya then biglang namilog ang mata niya na para bang may naalala siya. “Ah yes sir. Meron po. Kanina, may lalaki pong nagcheck-out. Mukhang kilala po niya si ma’am Merida. Nag-usap po sila ng ilang sandali.”Lalaking nagcheck-out?“Sinong lalaking nagcheck-out ang sinasabi mo?”“Hindi ko po kilala sir e. Mukha po siyang pinalayas.”Eri
“Ma’am Merida, ayos lang po ba kayo?” nag-aalalang tanong sa akin ni Shaira. Siguro nakita niya na hindi ako mapakali kanina pa. Hindi pa rin kasi mawala sa isipan ko ang usapan namin ni Eric. Hindi ko maintindihan kung bakit pananagutan pa niya ako e sinabi ko na nga na hindi na kailangan. Ganoon ba siya ka responasableng tao para habulin ang responsibilidad niya?“Ma’am, namumutla po kayo. Baka po gusto niyong dalhin ko na lang kayo sa clinic o 'di kaya ay tawagin ko na lang si sir Aidan.”“Hindi na Shai. Ayos lang ako.”“Sigurado po ba kayo ma'am? Binastos ba kayo no’ng lalaki kanina? Kasi matapos niyong mag-usap e pansin kong parang ang putla niyo na po.”Nakakatakot naman tong si Shaira. Ang observant. Talagang napansin pa niya ang mukha ko.“Shai, I'm really fine. Salamat…”“Nag-aalala po kasi ako ma’am. Baka po mamaya ay hindi kayo okay. May problema po ba kayo? Pwede niyo pong e share sa’kin.”Nagdadalawang isip ako kung tatanungin ko ba siya tungkol dito sa bumabagabag sa’ki
Parang ayoko nalang bumaba sa kotse. Hindi pa umaalis si Eric at pinapanood niya kami na para bang alam niya na ako itong nasa sasakyan kahit na hindi pa naman niya ako nakikita talaga.“What’s the problem?” tanong ni Aidan nang mapansin niya na hindi pa ako kumikilos.“Wala naman,” sabi ko sa kanya at dali-daling bumaba pero nang makalabas ako ng kotse, nagtagpo ang paningin namin ni Eric.Hindi man lang siya nagulat. Para bang inaasahan na niya na makikita niya ako ngayon na kasama si Aidan.Hindi ko na maipaliwanag kung gaano katindi yung kabang nararamdaman ko. Iniisip ko na baka ay lumapit siya bigla. Alam kong magsiselos si Aidan at ayokong mag-away kami at masira pa itong relasyon na sinimulan namin.Sa lalim ng iniisip ko, hindi ko na namalayan na huminto na pala ako para tignan si Eric. Huli ko nang natanto yun at mukhang napansin na ako ni Aidan na may tinitigan akong ibang lalaki.Nang bumaling ako sa kaniya, halos lukot na ang mukha niya . Agad niyang kinuha ang kamay ko at