Semua Bab ดาบพิฆาตสลับนภา: Bab 111 - Bab 120

“ระบบคะแนนของสำนัก…ภารกิจของตำหนัก!” ดั่งดวงตะวันที่ฉายแสงเจิดจ้าในใจอันหม่นมัว เขาเงยหน้ามองฟ้า ริมฝีปากเผยอออกเล็กน้อยก่อนแสยะยิ้ม “พรุ่งนี้…ข้าจะไปยังหอภารกิจ! เลือกภารกิจที่เหมาะสมที่สุด…ภารกิจที่ข้า ต้องได้ต่อสู้! ต้องหลอมร่าง! ต้องชโลมเลือด!” ดวงจันทร์เหนือศีรษะราวจะสั่นสะท้านต่อถ้อยวาจานั้

ชายหนุ่มยืนนิ่งไม่พูดจา เพียงปล่อยใจให้จมลงสู่กระแสของตัวอักษรเบื้องหน้า ขณะนั้น ความคิดอันแหลมคมได้เริ่มทำงาน ภารกิจเล็กน้อย แม้จะปลอดภัย แต่ไร้ซึ่งคุณค่าในการฝึกฝน ต่อให้สะสมแต้มทีละเล็กทีละน้อย คงต้องใช้เวลานานนับเดือนจึงจะเพียงพอสำหรับสิ่งที่เขาต้องการในวันข้างหน้า ทว่าภารกิจที่อันตรายเกินไป ก็อ

ศิษย์คนนั้นรับมันมา ตรวจสอบด้วยความเคยชิน หากแต่เมื่อสายตาเหลือบเห็นอวี้เหวิน ความรู้สึกก็เปลี่ยนไป เขามองเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยแววตาเคารพเล็กน้อย ผู้ใดกันจะกล้าหาญถึงเพียงนี้ มีเรื่องกับหลินเซวียนแล้วยังยืนหยัดอยู่ตรงนี้ได้ “เจ้ามาคนเดียวหรือ น้องชาย?” เขาเอ่ยถามพลางมองซ้ายขวา ไม่พบใครอยู่เคียงข้าง

เมื่อเดินลึกเข้าสู่ตัวเมืองมากขึ้น เส้นทางก็มุ่งหน้าไปยังถนนสายตะวันตก เบื้องหน้าคือประตูเมืองที่นำออกไปสู่แนวหุบเขาและชายฝั่งทะเล ที่ซึ่งภารกิจของพวกเขารออยู่ อวี้เหวินหยุดยืนพลางหันมองทิวทัศน์เมืองซูไห่เป็นครั้งสุดท้าย ดวงตาเข้มลึกของเขาฉายแววหนักแน่น “ภารกิจครั้งนี้… แม้มิใช่ระดับสูง ทว่ามันคือ

ชายผู้นั้นถอนหายใจเบาๆ ดวงหน้าคร้ามแดดแปรเป็นแววสลด “ข้ามีนามว่าหลิวหง บ้านของข้างอยู่ทางเหนือของป่านี้จริงๆ ท่าเรือแห่งนี้… ข้าเป็นผู้บุกเบิกมันกับมือเมื่อหลายปีก่อน” เขายกมือเสยผมที่กระเซิงเล็กน้อยพลางเล่าต่อด้วยเสียงทุ้มแผ่ว “แม้ตอนนี้จะไร้ผู้คน หากแต่ข้ามีเพิงพักอยู่สองหลังไว้ใช้ดูแลเรือและอุป