Lahat ng Kabanata ng ดาบพิฆาตสลับนภา: Kabanata 11 - Kabanata 20

ทว่านี่เป็นเพียงครั้งที่สองที่เขาควบคุมลูกแก้วสีดำลูกนี้ พลังอำนาจที่เขาสามารถใช้ได้ในยามนี้มีเพียงการปกปิดร่างของตนเองเท่านั้น ยังไม่สามารถใช้มันเพื่อเพิ่มความรวดเร็วในการเคลื่อนที่ หรือย่างก้าวอย่างแผ่วเบาไร้ร่องรอย เขาจึงจำเป็นต้องย่องเดินก้าวเข้าไปหาต้นเสียงอย่างช้าๆ เช่นเดิม ทุกการเคลื่อนไหวเต็

ยามเมื่อสุริยันเยื้องย่างลงจากนภา โลกธาตุพลันแปรเปลี่ยนเป็นสีส้มชาด แสงสุดท้ายสาดส่องทาบทาทิวเมฆราวกับผ้าไหมปักลาย เด็กหนุ่มนามว่าอวี้เหวินก้าวเดินอย่างเชื่องช้า ทอดฝีเท้าหนักแน่นแต่มิได้เร่งรีบ จุดหมายปลายทางคือบ้านหลังน้อย แสงไฟสลัวริบหรี่ลอดออกมาจากบานหน้าต่างไม้ในอีกไม่กี่ก้าวเบื้องหน้า ความเห

"ตอนนี้ข้ายังคิดไม่ออก หากคิดออกแล้ว ข้าจะบอกเจ้าก็แล้วกัน" อวี้เหวินตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยดุจสายลม "ย่อมได้ สุดแต่ท่านจะประสงค์ คุณชายอวี้" ซ่งเหยียนเฟยพยักหน้าขึ้นลงถี่ๆ ยิ้มแย้มยอมรับแต่โดยดี ทว่าภายในจิตใจกลับขุ่นเคืองเล็กน้อยกับท่าทางโอ้อวดของอวี้เหวิน จนต้องกัดฟันเน้นย้ำคำสุดท้ายออกมาอย่างแ

"หรือว่าจะเป็น... อาชาเมฆา...?" อวี้เหวินพึมพำกับตนเองอย่างแผ่วเบา ดวงตาจับจ้องไปยังลักษณะอันสง่างามและพลังที่แผ่ออกมาจากม้าตัวนั้นอย่างไม่ละสายตา อาชาเมฆาเป็นสัตว์อสูรที่มีชื่อเสียงในด้านความเร็วเหนือใคร มักถูกนำมาใช้เป็นพาหนะสำหรับผู้ฝึกตนและขบวนสินค้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเดินทางระยะไกล เนื่อง

เมืองเทียนฟูแห่งนี้มีขนาดเล็กเสียจนแทบมิอาจเรียกว่าเมืองได้ การขนานนามว่าเป็นหมู่บ้านก็คงมิผิดอันใดนัก สำหรับชายชราผู้นั้น การเรียกว่าผู้นำหมู่บ้านนั้นดูจะสูงส่งเกินไปนัก หากจะกล่าวให้ถูกถ่อง คงต้องเรียกว่าเป็นอันธพาลครองถิ่นแห่งหมู่บ้านกระมัง มีเพียงพละกำลังและความเหี้ยมหาญ มิเคยคิดกระทำการใดเพื่อป