Semua Bab โอบฟ้ามาห่มดิน: Bab 91 - Bab 100

พราวนภาหอบหายใจถี่จนอกกระเพื่อมไหว นฤบดินทร์เลื่อนตัวขึ้นมานอนด้านข้าง ดึงผ้าห่มมาคลุมไว้ด้วยกันแล้วกอดเธอไว้แนบอกหญิงสาวสังเกตเห็นกล่องถุงยางอนามัยที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงแล้วรู้สึกแปลก ๆ จู่ ๆ ก็ไม่รู้สึกตื่นเต้นอย่างที่คิดแต่กลับกลัวมากกว่า ใบหน้าของบิดาลอยเข้ามาในห้วงความคิดก็ยิ่งรู้สึกผิดจนในใจปวดหนึบ“พี่ดิน” เธอเปลี่ยนใจแล้ว ขอเลื่อนของขวัญออกไปก่อนดีกว่าเพราะตอนนี้รู้สึกไม่สบายใจ“ครับ” น้ำเสียงอ่อนโยนของเขาที่ขานรับก็ทำให้เธอรู้สึกผิดอีกเช่นกัน อุตส่าห์รับปากเขาไว้เองแท้ ๆ แต่ทำไม่ได้ กลายเป็นว่าเธอผิดคำพูดทั้งกับบิดาของตัวเองและคนรัก“วันนี้พราวขอเลื่อนไปก่อนได้ไหม พราวขอโทษ” เธอไม่กล้าเงยหน้ามองเขา แต่ถ้าทำตามคำพูดของตนที่ให้ไว้ เธอก็จะไม่กล้ามองหน้าบิดาเช่นกันนฤบดินทร์เชยคางของเธอให้รับจูบจากเขาครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า“จะขอโทษทำไม พี่เข้าใจพราว พี่เคยบอกแล้วไงครับว่าทุกอย่างแล้วแต่พราว ถ้าพราวไม่พร้อมพี่ก็รอได้ไม่ซีเรียส พี่ไม่ได้รักพราวเพราะเรื่องอย่างว่าสักหน่อย”

ทั้งสองหนุ่มคุยกันอีกเพียงไม่กี่ประโยคก็พากันแยกย้าย และไม่มีใครแตะเรื่องที่อัครัฐเคยลักพาตัวพราวนภาไปที่บ้านเพราะไม่ต้องการขุดเอาเรื่องเก่ามาพูดให้ขัดเคืองใจนฤบดินทร์ดูเวลาแล้วเห็นว่าเพิ่งบ่ายสี่โมงเท่านั้น เขาจึงตัดสินใจว่าคืนนี้จะกลับบ้าน คิดได้ดังนั้นจึงรีบกลับไปโรงแรมเพื่อเก็บข้าวของทุกอย่างลงกระเป๋าไว้ตามเดิม กระเป๋าเหลือพื้นที่ว่างอีกเพียบเพราะของฝากหลายรายการได้ถูกนำออกไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงจัดใหม่ให้เหลือเพียงสองกระเป๋าเพื่อให้ง่ายต่อการขนย้ายหลังจากเช็กเอาต์ ชายหนุ่มก็ขับรถไปคืนเพื่อนที่ร้านอาหาร จากนั้นก็นั่งแท็กซี่กลับมาบ้านด้วยตนเองโดยมาถึงบ้านในเวลาประมาณสองทุ่มนฤบดินทร์กดออดหน้าบ้านแล้วยืนรอให้คนในบ้านมาเปิดด้วยใบหน้าเรียบนิ่งหากแต่แววตานั้นระยิบระยับไปด้วยความตื่นเต้นเพราะอยากเห็นสีหน้าบิดามารดาว่าจะเป็นอย่างไรเมื่อเห็นหน้าเขาคนมาเปิดประตูเป็นบิดาของเขาตามคาด ท่านเขม้นมองเขาจนหัวคิ้วขมวดมุ่นจนเขาต้องแกล้งพูดออกไปว่า“อะไรกันครับพ่อ อายุยังไม่เข้าเลขเจ็ดเลย หูตาฝ้าฟางแล้วหรือครับ”“ไอ้ดิน! นี่แกมาโผล่อยู่ที

“ไม่ใช่นะ อยากหมั้น แต่มันกะทันหันมากเลย วันนี้วันศุกร์เท่ากับว่าอีกอาทิตย์เดียวเองนะที่เราจะหมั้น พราวยังไม่ได้บอกเพื่อนฝูงเลยสักคน จัดกันที่บ้านพราวใช่ไหม”“ใช่ จัดที่บ้านพราวนั่นแหละเพราะมีบริเวณมากกว่าบ้านพี่ เย็นนี้กลับบ้านไปก็ประกาศออกสื่อซะ ไอ้พวกหมาเห็นปลากระป๋องมันจะได้เลิกมาวนเวียนใกล้เราสักที” เย็นนี้เขามีแผนจะขี่รถจักรยานยนต์ไปบ้านเพื่อนสนิททั้งสามคนที่อยู่หมู่บ้านเดียวกันเพื่อเอาของฝากไปให้ จากนั้นก็บอกข่าวเรื่องงานหมั้นเสียเลยบ้านของเกม เจ และบาสอยู่ห่างกันออกไปไม่กี่หลัง แต่ถ้าไปเยือนทั้งสามบ้านก็จะเหมือนวนรอบหมู่บ้านครบพอดี ซึ่งอาจเป็นไปได้ว่าบรรดาหนุ่ม ๆ ที่ตบเท้าพากันมาจีบพราวนภาจะได้เห็นกันถ้วนหน้าว่าเขากลับมาแล้ว และอย่าได้คิดมายุ่งกับผู้หญิงของเขาอีก“ขี้หวง” พราวนภาเอานิ้วจิ้มอกของเขาแล้วอมยิ้มจนแก้มบุ๋มชายหนุ่มได้แต่ยิ้มแล้วจับมือเธอเอาไว้ เขาหวงพราวนภาตั้งแต่เธอเริ่มโตเป็นสาวแล้วแต่เจ้าตัวไม่เคยรู้เรื่องเลยต่างหาก ใครที่คิดจะจีบเธอโดยการเข้ามาตีสนิทกับเขาเพราะเห็นว่าเป็นน้า จะโดนเขาสกัดดาวรุ่งไ

บิดามารดาของนฤบดินทร์มองดูบุตรชายที่กำลังนอนเอกเขนกดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟาในห้องรับแขกอย่างไม่ทุกข์ร้อน ตั้งแต่กลับมาจากเมืองนอกจนกระทั่งหมั้นกับสาวข้างบ้านไปแล้วเรียบร้อย เจ้าตัวก็ยังไม่มีทีท่าจะออกไปหางานทำอย่างที่ควรจะเป็น จนในที่สุดผู้เป็นบิดาก็ทนไม่ไหวจนต้องเอ่ยปากถามออกไปในที่สุด“ไอ้ดิน นี่แกไม่คิดจะออกไปหางานหาการทำรึไงเนี่ย แกจะเอ้อระเหยเกินไปแล้วนะ”“ไว้ก่อนครับ ขี้เกียจ” เจ้าตัวตอบมาสั้น ๆ พลางหยิบขนมในจานมากินทั้งที่ยังนอนอยู่“ตาดิน แกจะทำตัวอย่างนี้ไม่ได้นะลูก เรามีคู่หมั้นคู่หมายแล้วนะ นี่ถ้าบ้านโน้นเขาเห็นแกยังนอนไม่รู้ร้อนรู้หนาวไม่ยอมออกไปหางานทำเขาจะคิดยังไง” ผู้เป็นมารดาเอ่ยปากเตือนขึ้นมาบ้าง เพราะกิจวัตรประจำวันของบุตรชายตอนนี้นอกจากไปรับส่งคู่หมั้นสาวที่มหาวิทยาลัยทุกวันแล้วก็ไม่ได้ทำอะไรอีกนอกจากนอนดูโทรทัศน์“เอาน่า ถ้าผมอยากไปหางานทำเมื่อไรเดี๋ยวก็ไปเองนั่นแหละ พ่อกับแม่ไม่ต้องห่วงหรอก” ชายหนุ่มพูดยิ้ม ๆ ยิ่งได้ยินบิดามารดาบ่นกันตามประสาคนแก่ เขาก็แทบกลั้นขำไม่ไหว นั่นเ

“ไม่จริงมั้งพี่ต่าย วันก่อนผมเห็นนะว่าพี่ควงสาวไปกินซูชิน่ะ สาวคนนั้นก็หน้าคุ้น ๆ ซะด้วยสิเหมือนว่าจะทำงานที่นี่เหมือนกันด้วยนี่นา” เขาพูดไปแค่นั้น ในแผนกก็ฮือฮาขึ้นทันที ต่างพากันรุมถามกันยกใหญ่ว่าหญิงสาวที่ต่ายพาไปออกเดตนั้นคือใคร แต่นฤบดินทร์ไม่ตอบเพราะต้องการให้เจ้าตัวพูดเอง“แหมไอ้นี่ พี่อุตส่าห์แกล้งทำเป็นไม่เห็นแกกับสาวนักศึกษาคนนั้นแล้วนะ แต่แกเสือกเห็นพี่ด้วยหรือวะ” ต่ายพูดไปยิ้มไป ใบหน้าขึ้นสีระเรื่อเล็กน้อย“เห็นสิพี่ ผมยังชี้ให้แฟนผมดูเลยว่านั่นน่ะรุ่นที่พี่แผนก ส่วนสาวคนนั้นก็...พวกพี่ไปสอบถามกันเองละกันนะ ผมพับไมค์ละ” เขาเว้นเอาไว้เพราะจะให้ทุกคนไปถามกับเจ้าตัวเลยดีกว่า หลังจากเลิกงาน นฤบดินทร์รีบไปที่คอนโดมิเนียมที่ตนซื้อเอาไว้เพราะช่างโทรศัพท์มาแจ้งว่าเดินสายไฟเสร็จเรียบร้อยหมดแล้ว และอยากให้เขาเข้าไปตรวจเช็กความเรียบร้อยอีกครั้งหนึ่งเมื่อตรวจดูและทดสอบทุกจุดแล้วไม่มีปัญหา อีกทั้งช่างก็เก็บงาน และทำรางเก็บสายไฟเอาไว้ให้ด้วยทำให้นฤบดินทร์พอใจมาก จึงโอนเงินค่าจ้างส่วนที่เหลือให้ช่างทันที ครา