Semua Bab โอบฟ้ามาห่มดิน: Bab 51 - Bab 60

“พี่ก็แค่เตือนเอาไว้ ถ้าไม่ยุ่งอย่างที่น้องพูดมาจริงมันก็ดี แต่เท่าที่พี่เห็นมันไม่ใช่ไง” รุ่นพี่คนนั้นยังคงพูดต่อ พราวนภากำลังจะอ้าปากเถียงก็มีนักศึกษาคนอื่นมาเข้าห้องน้ำด้วยเช่นกัน และดูเหมือนนักศึกษารุ่นพี่เหล่านั้นก็เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกับคนที่กำลังหาเรื่องเธออยู่“หนูกับพี่ตาร์ไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้นนอกจากรุ่นพี่รุ่นน้อง เข้าใจซะใหม่ด้วยนะคะ” พราวนภาเริ่มอารมณ์ขุ่นมัว ต่อให้กลุ่มคนตรงหน้าจะมีกันถึงสามคนเธอก็ไม่กลัว เพราะหากคนพวกนี้ทำอะไรเธอแม้แต่ปลายก้อย เธอจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด และจะไม่มีการยอมความหรือรอมชอมใด ๆ ทั้งสิ้น!“พวกเด็กไซด์ไลน์ก็ตอแหลอย่างนี้ทุกคนนั่นแหละ” หนึ่งในนั้นโพล่งขึ้นมาพร้อมกับเบะปากใส่ ยิ่งทำให้พราวนภาเดือดจัดที่ถูกกล่าวหาและต่อว่าอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย“เดี๋ยวนะพี่ ไซด์ไลน์อะไร ใครเป็นไซด์ไลน์ และพี่ว่าใครตอแหล!”เธอเริ่มขึ้นเสียงใส่พวกรุ่นพี่ หนึ่งในนั้นจึงยกมือเท้าเอวแล้วชี้หน้าเธออย่างเอาเรื่อง“ก็แกไงนังกะหรี่ แล้วกล้าดียังไงถึงมาขึ้นเสียงใส่รุ่นพี่แบบนี้ กราบขอ

หลังจากส่งบิดามารดาของพวกตนขึ้นรถกลับไปแล้ว อภัสราก็หันมาพูดกับพราวนภาทันทีราวกับตนเก็บคำพูดนี้ไว้นานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสได้พูด“พราว! นั่นพ่อเธอจริง ๆ น่ะหรือ หล่อมากกก” คำสุดท้ายเจ้าตัวลากเสียงยาวจนกาญจน์เกล้าได้แต่ยิ้มพลางส่ายหน้าไปมา“ก็จริงน่ะสิ เธอว่าหน้าฉันไม่เหมือนคุณพ่อหรือ มีแต่คนบอกว่าเหมือนจะตายไป ลักยิ้มยังมีข้างเดียวกันเลย” พราวนภาชี้ลักยิ้มของตัวเองบนแก้มซ้าย ก่อนจะพูดต่อ“ตอนหนุ่ม ๆ คุณพ่อหล่อกว่านี้อีก คุณแม่เคยเล่าให้ฟังว่าสมัยที่ท่านเป็นนักบินนะ สาว ๆ เพียบเลย” เธอหมายถึงแม่จันทร์เจ้าที่เป็นคนเล่าให้ฟัง เพราะตอนที่บิดาคบหากับแม่มัลลิกาแล้วนั้น ท่านถอดเขี้ยวเล็บแล้ว“เคยเป็นนักบินมาก่อนนี่เอง มิน่าละ บุคลิกคุณพ่อเธอถึงดูดีมากเลย แต่ท่านก็ยังดูหนุ่มอยู่มากจริง ๆ นะ ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีลูกสาววัยมหา’ลัยแบบเธอแล้วน่ะ บ้านเธอนี่หน้าตาดีกันทั้งครอบครัวเลยจริง ๆ เพราะคุณแม่เธอก็สวยแซ่บมาเชียว” กาญจน์เกล้าพูดขึ้นบ้าง ยอมรับว่าตอนแรกที่เห็นบิดามารดาของพราวนภายังอดแปลกใจไม่ได

“แหม พี่ดินไม่ต้องคิดมากเรื่องพราวหรอก พราวมากกว่าที่น่าจะเป็นฝ่ายคิดมาก พี่ไปอยู่ที่นั่นไม่รู้จะมีสาว ๆ มาปิ๊งบ้างไหม ตัวเองยิ่งเสน่ห์แรงอยู่” เธอทำหน้ายู่ใส่เขา ชายหนุ่มยิ้มให้แล้วพูดว่า“มีอะไรต้องคิดมากละหืม...พราวน่าจะรู้ดีที่สุดว่าพี่เป็นคนยังไง พี่ชอบกินอะไรก็จะกินอยู่แต่อย่างนั้นไม่เคยเบื่อ กับพราวก็เหมือนกัน”พราวนภารู้สึกหน้าร้อนผ่าวขึ้นทันที แม้เขาจะไม่ได้บอกรักออกมาโต้ง ๆ แต่ประโยคของเขากลับฟังแล้วรู้สึกได้ถึงความหนักแน่นในหัวใจของคนพูดได้เป็นอย่างดี นฤบดินทร์ยืนกอดอกมองแมทธิวจ้วงกำปั้นใส่กระสอบทรายรัว ๆ อย่างไม่มีแบบแผนแต่กระสอบทรายแทบไม่ขยับ เขาเริ่มรู้สึกทนมองไม่ได้จึงต้องตะโกนสั่งให้หยุดแล้วเดินเข้าไปหาพลางสวมนวมให้ตัวเองไปด้วย“นายเหวี่ยงหมัดแบบนั้นไม่ได้เพราะจะทำให้เหนื่อยง่ายและความแรงของกำปั้นไม่เพียงพอ นายดูนี่”ชายหนุ่มยืนแยกขาเล็กน้อย ตั้งการ์ดขึ้นแล้วพูดต่อ “ตั้งการ์ดไว้ตลอดเวลา ถ้านายถนัดขวานายต้องเอาแขนขวาไว้ข้างหลังแล้วให้แขนซ้ายอยู่ข้างหน้าเล็กน้อยเ

พราวนภามองดูนาฬิกาบนหัวเตียงแล้วก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ ใกล้เที่ยงคืนแล้วแต่ยังไร้วี่แววสายเรียกเข้าจากนฤบดินทร์ ทั้งที่ปกติชายหนุ่มจะต้องวิดีโอคอลมาหาตั้งแต่ช่วงหนึ่งหรือสองทุ่มแล้วเธอไม่กล้าโทร. หาเขาก่อนเพราะไม่แน่ใจว่าเวลานี้นฤบดินทร์กำลังเข้าคลาสเรียนหรือไม่ ดังนั้นหากเป็นเวลาช่วงนี้พราวนภาจึงมักเฝ้ารอให้เขาเป็นฝ่ายโทร. มาหา เว้นเสียแต่ว่าเวลาที่บอสตันเป็นช่วงกลางคืนที่เขาไม่มีเรียน เธอถึงจะกล้าโทรศัพท์ไปหาเขา“สงสัยอ่านหนังสือจนหลับไปแล้วมั้งเนี่ย” แม้รูปลักษณ์ของนฤบดินทร์จะดูเป็นหนุ่มเสเพลเจ้าสำอาง แต่น้อยคนนักที่จะรู้ว่าความจริงแล้วชายหนุ่มเป็นคนทุ่มเทและจริงจังกับสิ่งที่ตนสนใจอย่างยิ่งยวดตอนเรียนปริญญาตรีในช่วงใกล้สอบ เขาเหมือนทำตัวสบาย ๆ ไม่แยแสเรื่องผลการเรียน ซึ่งผลก็ออกมาดีเลิศทุกครั้งจนหลายคนคิดว่าเขามีมันสมองที่ฉลาดปราดเปรื่อง แต่คนเหล่านั้นไม่รู้เลยว่านฤบดินทร์อ่านหนังสือหนักแค่ไหน ทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำได้ล้วนมาจากความเพียรพยายามของเขาทั้งสิ้น“เอ๊ะ! หรือจะไม่สบาย” นึกถึงเรื่องนี้ก็อดเป็นห่

ภาวินนั่งเอามือกุมศีรษะพลางหลับตานิ่งอยู่บนโต๊ะทำงาน หนักใจไม่น้อยเมื่อเห็นสายตาผิดหวังของบุตรสาว ใช่ว่าเขาไม่มีเหตุผลหรือต้องการกีดกันทั้งคู่ไม่ให้เจอกัน แต่เพราะมีหลายสาเหตุที่ทำให้เขาตัดสินใจว่าพราวนภาไม่ควรไปอย่างยิ่งหนึ่งคือเขาไม่ได้ไปด้วย จึงไม่สามารถสอดส่องให้บุตรสาวอยู่ในสายตาได้ สองคือเพราะเขารู้ว่าพราวนภากับนฤบดินทร์มีใจให้กัน และรู้ด้วยว่าทุกวันนี้สองหนุ่มสาววิดีโอคอลคุยกันแทบทุกวัน เขากลัวว่าหากทั้งสองคนได้เจอหน้ากันแล้วอาจเกิดเรื่องเลยเถิดได้ และสามคือเขาไม่รู้ว่าสถานการณ์ทางนั้นเป็นอย่างไร ตึงเครียดหรือวุ่นวายมากแค่ไหน นฤบดินทร์อาจจะกำลังยุ่งกับการให้ปากคำตำรวจ หรือยุ่งกับเรื่องเหล่านี้อยู่ ดังนั้นเขาจึงอยากให้บุตรสาวคอยฟังข่าวอยู่ทางนี้มากกว่าลึก ๆ แล้วเขาไม่เคยรังเกียจนฤบดินทร์ ออกจะยินดีด้วยซ้ำหากว่าในอนาคตบุตรสาวของเขาจะลงเอยกับอีกฝ่าย แต่เพราะพราวนภายังเด็กเกินไป ยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยด้วยซ้ำ ส่วนนฤบดินทร์ก็อายุแค่ยี่สิบสี่ หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล หากทั้งสองคนเลยเถิดกันตอนนี้แล้วอนาคตต่างคนต่างเจอคนใหม่ แต่ยังต้องเจอหน้ากันเกือบทุกวันเพราะบ้านติด