All Chapters of อุบัติรักซ้อนเงา: Chapter 51 - Chapter 60

ตอนที่ 19 ผิดแผน (ส่วนที่ 3) รถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวเข้าไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง ลีลากวาดสายตาสำรวจไปรอบๆ จนรู้ว่ามันคือสวนน้ำชื่อดังที่เต็มไปด้วยเครื่องเล่นน่าตื่นเต้น หญิงสาวอดนึกประหลาดใจไม่ได้ที่กองถ่ายแฟชั่นเลือกมาถ่ายทำกันที่นี่ “ไปครับ” เมฆฉานพาคนตัวเล็กเดินตรงไปยังทางเข้า คนของเขามาถึงก่อนแล้ว และจัดการทุกอย่างเตรียมเอาไว้เรียบร้อย ชายหนุ่มจึงพาลีลาเข้าไปด้านในได้เลย สาวน้อยหันซ้ายแลขวามองไปรอบๆ อย่างตื่นตาตื่นใจ ในชีวิตของลีลาสวนสนุกคือสิ่งที่เธอได้เห็นได้สัมผัสจากหนังสือ และสื่อต่างๆ เท่านั้น ผู้เป็นย่าและน้าสาวไม่อยู่ในวัยที่จะพาเธอมาเที่ยวเล่นในที่แบบนี้ และลีลาก็ไม่เคยมีเพื่อนสนิทจนถึงขั้นจะชวนกันไปเที่ยวไหน “ซื้อเสื้อผ้าเปลี่ยนก่อนนะ เดี๋ยวเอาไปเปลี่ยนที่บ้านพักตรงนู้น” คนตัวโตจูงมือสาวน้อยที่กำลังทั้งงุนงงและตื่นเต้น อดไม่ได้ที่จะขบขันกับท่าทางเหมือนเด็กๆ ของเธอ แม้ลีลาจะไม่กระโดดโลดเต้นกรี๊ดกร๊าดเช่นหญิงสาวคนอื่น แต่ประกายสุกใสที่ปรากฏชัดในดวงตากลมโตนั่น บอกทุกอย่างได้เป็นอย่างดี เมฆฉานจัดการเรื่องเสื้อผ้าทุกอย่างให้ลี

ตอนที่ 20 จุดเริ่มต้น (ส่วนที่ 2) ดวงตาคมเหลือบมองซีกแก้มนวลที่เป็นสีแดงจัดเพราะไอร้อนของแสงแดง ปากอิ่มนั่นหวานหอมนัก เมฆฉานลิ้มชิมมันหลายต่อหลายครั้งที่หาโอกาสได้ ถึงลีลาจะไม่พอใจพยายามขัดขืน หากสาวน้อยก็ไม่กล้าจะโวยวายให้เป็นเรื่องใหญ่โต สุดท้ายแล้วคนมากประสบการณ์และแสนเจ้าเล่ห์ก็หาโอกาสแนบชิดเธอได้ตลอด โธ่ยัยตัวนิ่มเอ้ย! ทุบตี หยิก กัด หรือโต้ตอบเขารุนแรงขนาดไหน เมฆฉานคนนี้ก็ทนไม้ทนมือยอมเจ็บตัว ขอให้ได้ฉกฉวยความหวานหอมของสาวน้อย ตีให้หัวแตกยังยอมเลยเอ้า “น้ำครับ กินน้ำธรรมดานะอย่ากินน้ำเย็นเลย อากาศร้อนกินน้ำเย็นร่างกายปรับตัวไม่ทันจะไม่สบาย” เสียงห้าวเอ่ยอย่างอ่อนโยน ลีลาสัมผัสความใส่ใจได้ในทุกรายละเอียด ถึงเมฆฉานจะมีภาพลักษณ์เป็นเพลย์บอยแสนเจ้าชู้ และร้ายกาจ แต่เมื่อเขาดูแลใครเขาจะดูแลอย่างดีจนคาดไม่ถึงเลยเชียว หากสิ่งเหล่านั้นก็ไม่อาจลบการกระทำแสนเจ้าเล่ห์ในวันนี้ได้ เขาจูบเธอกี่ครั้งกันหนอ หนึ่ง...สอง...สาม...โอ้ย! ลีลาอยากจะบ้าตาย สิ่งเหล่านั้นมันสร้างความระทึกในหัวใจมากเสียยิ่งกว่าเครื่องเล่นน่าหวาดเสียวเสียอีก ยิ่งเธอกับเขามีบางอย่างซ่อนเร้นเอาไว

ตอนที่ 21 แรงส่ง (ส่วนที่ 1) ประตูห้องนอนถูกไขเปิดออกอย่างง่ายดาย เพราะคนรุกล้ำมีกุญแจอยู่ในมือ เจ้าของร่างสูงใหญ่เดินฝ่าความมืดไปหยุดตรงหน้าเตียงกว้าง ร่างเล็กๆ ขดตัวหลับสนิทอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น มีเพียงใบหน้านวลที่โผล่พ้นกองผ้าออกมาให้มองเห็นลางๆ ท่ามกลางแสงริบหรี่จากไฟตาม ไอ้เมฆ...ไอ้โรคจิต...ไอ้หื่นกาม...คนตัวโตก่นด่าตัวเองในใจ หวังลากเอาสำนึกผิดถูกขึ้นมาหยุดยั้งการกระทำอุกอาจของตัวเอง แต่ร่างกายกลับไม่หยุด ดื้อดึงไม่ยอมถอยออกไปจากห้องนี้ ไม่ยอมไปให้ห่างคนตัวน้อยที่กำลังสั่นคลอนความรู้สึกในหัวใจ ยัยตัวนิ่มหวาน นางฟ้าที่ฝังรอยล้ำลึกไว้ในหัวใจและความทรงจำของเขา เมฆฉานจ้องนิ่งไปที่หน้านวล สำนึกถูกผิดกำลังตีกันรุนแรงในสมอง ไอ้เลวเมฆ...แกกำลังจะลักหลับรังแกเด็กหรืออย่างไร ไม่ใช่ซิเขาไม่ได้รังแก แค่ทวงสิทธิ์การครอบครองที่เขาพึงมี เธอเป็นคู่หมายของเขา และที่สำคัญเธอเป็นของเขา เขาและเธอเคยเป็นของกันและกัน แม้ที่ผ่านมาเมฆฉานพยายามจะเลิกสนใจในเรื่องนี้ แต่ใช่ว่าเขาจะเชื่อว่าลีลาเป็นคนละคนกับนางฟ้าคืนเดียวคนนั้น เขาแค่ไม่อยากขุดคุ้ยอีกแล้ว คงมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เธอจำแลงกายไปทำอ

ตอนที่ 21 แรงส่ง (ส่วนที่ 3) “บ้าชิบ” เสียงสบถดังลั่น พร้อมกับข้าวของประดามีถูกจับเหวี่ยงไปแบบไร้ทิศทางจากอารมณ์ร้ายกาจ เมฆฉานถูกสอนเสมอไม่ให้เอาแต่ใจ และแสดงอารมณ์ร้ายๆ ใส่คนอื่น ยิ่งอาละวาดยิ่งไม่ควรทำอย่างเด็ดขาด แต่สงสัยความโมโหร้ายอาจเป็นกรรมพันธุ์ ตอนนี้เขาใจร้อน หรือร้อนใจกันนะ รู้แต่ว่ามันหงุดหงิดจนพาลพาโลไปหมด ทุกสิ่งทุกอย่างขัดหูขัดตา เมื่อมีบางอย่างขัดใจ “แม่ให้มาพาไปส่งโรงพยาบาลบ้า” เสียงห้าวๆ ดังจากเจ้าของร่างสูงที่เปิดประตูเข้ามายืนมองพี่ชายฟาดงวงฟาดงาราวช้างตกมันอยู่พักใหญ่แล้ว “ใครปากเสียไปฟ้องล่ะ” คนกำลังตกมันตวัดเสียงถาม อยากรู้ว่าใครคาบข่าวเรื่องที่เขาขยันอาละวาดไปฟ้องมารดา ถ้ารู้เขาจะได้ฟาดปากถูกตัว อายุจนจะสามสิบแล้ว พอเขาทำอะไรไม่ดีหน่อยยังจะมีคนเอาไปฟ้องแม่เขาอีก มันคิดว่าแม่จะเอาไม้เรียวมาหวดก้นเขาหรือไง “กุมารทอง หรือพรายกระซิบมั้ง” น้องชายเอ่ยติดตลก แต่ดูเหมือนไม่ทำให้อะไรๆดีขึ้น “เมฆ ไม่สบายใจทำไมไม่กลับบ้าน” ภูหมอกเอ่ยถามตามคำที่ผู้เป็นแม่ฝากมา ถึงแม่ของเขาจะอยู่ต่างประเทศเป็นหลัก นานๆจะก

ตอนที่ 22 คืนหลอกลวง (ส่วนที่ 2) มือที่กำแก้วเหล้าอยู่ออกแรงบีบแน่นอย่างเผลอตัว ตาคมจับจ้องบนจอมอนิเตอร์ที่ฉายภาพต่างๆในผับแห่งนี้ และภาพที่ทำให้เมฆฉานรู้สึกแทบคลั่งคือสาวน้อยที่เต้นอยู่บนบาร์เคาเตอร์กระโดดสู่อ้อมกอดของไอ้หนุ่มคนหนึ่ง ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจเข้าออกช้าๆ พยายามอย่างยิ่งที่จะระงับสติอารมณ์ อาจไม่ใช่เธอ ไม่ใช่ยัยตัวนิ่มของเขา เมฆฉานเฝ้ามองดูเธอมาตั้งแต่ได้รับรายงานว่าผู้หญิงที่เขาเคยถามหาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ ผู้จัดการผับมั่นใจว่าเป็นเธอ เพราะเขาเคยชี้ตัวนางฟ้าคืนเดียวคนนั้นให้ดูจากบันทึกของกล้องวงจรปิดภายในผับ พร้อมกับคำสั่งว่าถ้าพบเธออีกให้รีบบอกเขา วันนี้เธอปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง และเมฆฉานก็เฝ้ามองเธอตลอดจากภาพในกล้องวงจรปิด จริตท่าทีของเธอผู้นั้นไม่เหมือนหญิงสาวอีกคนเลยสักนิดแม้ยามเผลอไผล การแต่งเนื้อแต่งตัวก็แตกต่าง คนหนึ่งแสนหวานส่วนอีกคนดูทันสมัยและมั่นใจ คนของเขาบอกว่าเธอชื่อ ‘พริสซี่’ เสียดายที่ภาพจากกล้องไม่สามารถทำให้เขาเห็นแววตาของเธอได้ เมฆฉานมั่นใจว่าแววตานั่นจะทำให้เขาแยกผู้หญิงทั้งคู่ออกจากกันได้ ยังไม่ทันที่เขาจะลงไปหาเธอคนนั้น ไอ้บ้าที