ตอนที่ 3 รอยรำลึก (ส่วนที่ 1) มาลัยคล้องมือถูกดึงออกจากกล่องกระดาษ กลิ่นกุหลาบ โชยอวลคลุ้งทั่วรถ คุณหญิงรวีวรรณพิศมองมาลัยพวงสวยด้วยรอยยิ้มปลื้มเปรม “งามเหลือเกิน ฝีมือสมคำร่ำลือจริงๆ แม่คุณเอ้ย” เมฆฉานเหลือบตามองมาลัยพวงนั้น ไม่ต้องเดาเลยว่าคำสรรเสริญเยินยอของยายเขาน่ะหมายถึงใคร ก็คงไม่พ้นแม่สาวหน้าซื่อใจคดนั่นแหละ ผู้หญิงอะไรกระล่อนปลิ้นปล้อนได้หน้าตายนัก ตอนนี้ชายหนุ่มมั่นใจเสียยิ่งกว่ามั่นใจอีกว่าแม่หนูลี กุลสตรีหลงวังของคุณหญิงยายคงจะยืนยันกระต่ายขาเดียวที่จะไม่ยอมรับว่ารู้จักเขา อุตส่าห์แอบถามแล้วเชียว แม่คุณก็ยังปากแข็ง เมฆฉานมั่นใจว่าไม่มีทางที่เขาจะจำผิด และแม่คนนี้น่ะเล่นละครเก่งตัวแม่เลยเชียวล่ะ เจ้าหล่อนเล่นละครแม้กระทั้งบนเตียง จนเขาถึงกับติดใจคะนึงหามาเป็นเดือน คนอย่างเมฆฉานเคยที่ไหนจะติดใจสาวคนไหนขนาดนี้ ตาคมจับจ้องพวงมาลัยนิ่ง ใจกระหวัดนึกถึงค่ำคืนรัญจวนใจที่ยากลืมนั่น “เจ็บค่ะ จ...เจ็บ” ริมฝีปากเคลือบสีสดสั่นระริก มือเล็กๆกำผ้าปูที่นอนแน่น เหงื่อซึมทั่วใบหน้าสวยที่กำลังเหยเก ทำเอาคนที่กำลังมัวเมาถึงกับชะงัก ก็ช่องทางของเธอ
Huling Na-update : 2025-07-10
Mag-log in
