Semua Bab อุบัติรักซ้อนเงา: Bab 61 - Bab 70

ตอนที่ 23 คลายปม (ส่วนที่ 2) มือใหญ่แข็งแรงกำเข้าหากันแน่นจนเส้นเลือดปูดโปน ตอนนี้เมฆฉานอยากจะชกใครสักคน คนคนนั้นก็คือตัวเขาเอง ไอ้เลวเมฆ แกมันเลว ก่อเรื่องเลวๆลงไปโดยไม่รู้ตัวเลยสักนิด ภาพดวงตาที่เอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตา ความเจ็บปวดร้าวลึกที่เต้นเร้าอยู่ภายในนั้น แวบเข้ามาในสมอง เขาเคยโมโหโกรธเกลียดคนใจร้ายที่ทำให้ลีลาต้องจมอยู่ในกองทุกข์ แต่ไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นหนึ่งในนั้น คนที่ก่อความทุกข์สาหัสเอาไว้ในหัวใจละเอียดอ่อนนั่น วันที่เขาพาแม่นางฟ้าแสนสวยผู้รักสนุกไปขึ้นสวรรค์...สวรรค์ของเขาซึ่งเป็นนรกของสาวน้อย เขาเฉลียวใจหลายครั้งกับความแปลกของผู้หญิงคนนี้ บางสัมผัสมันทำให้เขาคิดว่าเธอเหมือนสาวบริสุทธิ์ แต่การที่เธอยอมมากับเขาง่ายๆ ตอบรับอารมณ์รักของเขาอย่างเร่าร้อน บวกกับความหน้ามืดตามัวในรสเสน่หา ทำให้เมฆฉานโยนความคิดนั้นทิ้ง ใครจะนึกว่านั่นคือการออกนอกกรอบครั้งแรกของลีลา และสาวน้อยก็โดนเพื่อนมอมยาจนแทบไม่มีสติเป็นตัวของตัวเอง เคราะห์ซ้ำด้วยการโดนจิ้งจอกชั่วอย่างเขาลากตัวไปขย่ำอีก มิน่าเล่าหลังจากคืนนั้นเขาถึงตามหาเธอไม่พบ เพราะลีลาอยู่คนละโลกกับเส้นทางชีวิต

ตอนที่ 24 สำนึกผิด (ส่วนที่ 1) เสียงเรียกเข้าทำนองประหลาดดังขึ้นทำเอาเจ้าของโทรศัพท์ซึ่งนอนเหยียดยาวอยู่บนพื้นกระดานขัดเงาถึงกับสะดุ้ง เวรและกรรมกระหน่ำให้อีกแล้วไอ้หมอกเอ้ย! แขนยาวๆ เอื้อมไปหยิบโทรศัพท์จับคว่ำลงเพื่อให้เสียงที่แผดดังเงียบลงโดยไม่ต้องกดตัดสาย ชายหนุ่มพ่นลมหายใจยาว คุกตะรางถามหาแต่วันเลย คนตัวโตบ่นงึมงำในใจ รู้ดีว่าปลายสายที่โทรเข้ามาคือใครจากเสียงเรียกที่ตั้งเอาไว้เป็นพิเศษ แต่เดี๋ยวเจ้าหล่อนก็คงเปลี่ยนเอาเบอร์แปลกๆ โทรเข้ามาอีก เด็กหนอเด็ก เขาไม่ใช่ดารานักร้องที่ต้องการแฟนคลับมาตามกรี๊ดนะ นี่เป็นครั้งแรกละมั้งที่คนอย่างภูหมอกหนีใครขนาดนี้ เฮ้อ! ไม่ใช่เพราะคนที่ตามติดเขา...สาวน้อยนุชรีนั่นอายุน้อยหรอกนะ แต่การกระทำของคุณเธอทำเขาเพลีย ชายหนุ่มกำลังคิดว่าตัวเองเคยไปตื้อใครมากๆ กรรมมันถึงตามมาสนองแบบนี้หรือเปล่า ก็ไม่น่าจะใช่ "มีอะไรหรือเปล่าลูก" กิรณาลดนิตยสารในมือลง ทอดสายตามองลูกชายที่ยังนอนอยู่ที่พื้น ภูหมอกชอบนอนบนพื้นกระดานขัดมันเล่นแบบนี้มาก เขาว่ามันเย็นดี ซึ่งดูเหมือนพื้นแบบนี้จะหาได้ที่บ้านเก่าของคุณย่าของเขาหลังนี้เท่านั้น บ้านที่ไ

ตอนที่ 24 สำนึกผิด (ส่วนที่ 3) เมฆฉานหยุดยืนมองร่างบอบบางที่กำลังยืนคุมคนงานทำขนมอยู่บริเวณใต้ถุนบ้านเรือนไทยด้านหนึ่ง ซึ่งต่อเติมเป็นครัวขนาดใหญ่ สาวน้อยดูซีดเซียวไปมาก ใบหน้าเล็กๆ นั้นซูบตอบ และดวงตาของเธอก็อิดโรย หัวใจของคนตัวโตปวดแปลบ เมื่อตระหนักดีว่าลีลาเป็นเช่นนั้นเพราะความทุกข์ที่ถมทับในหัวใจดวงน้อย ยายตัวนิ่มของเขาต้องพบกับเรื่องทุกข์ใจซ้ำๆ ไม่รู้กี่ครั้งกี่หน เธอพยายามกลับมาเข้มแข็งเช่นเดิมได้หลายต่อหลายครั้ง แต่แล้วเรื่องร้ายก็โถมใส่เธออีก และส่วนหนึ่งเขาคือคนก่อมันขึ้นมา ขายาวๆ ก้าวย่างเข้าไปใกล้บริเวณนั้น ดวงตายังไม่ละไปจากร่างน้อย ลีลาเงยหน้าขึ้นเมื่อรู้สึกว่ากำลังถูกจับจ้อง ดวงตาคู่สวยแลสบตาคมที่กำลังจ้องมองมา สาวน้อยถอนหายใจเบาๆ กับตัวเอง แต่ดูเหมือนมันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิด ความอึดอัดแน่นในอกมันยังคงอยู่ รวมทั้งอารมณ์หดหู่สิ้นหวัง เวลานี้เธอไม่อยากเจอเขา ไม่อยากคิดถึงสิ่งใดอีก เหตุการณ์เมื่อคืนมันตอกย้ำให้ลีลารู้สึกถึงการอับจนหนทาง เธอเหนื่อยทำในสิ่งที่เปล่าประโยชน์...การกระทำแสนโง่เง่า ตอนแรกที่คิดแผนการนี้ขึ้นมา ลึกๆในใจหญิง

ตอนที่ 25 ดันทุรัง (ส่วนที่ 2) อาจารย์สาวฟังหลานสาวเล่าถึงสิ่งต่างๆ ในวันนี้ เมื่อเธอโทรไปถามไถ่ความเรียบร้อยด้วยความเป็นห่วงที่ลีลาต้องดูแลบ้านและบริวารทั้งหมดแทนคุณจงกล "น้าลักษณ์ พี่เมฆเขาไม่ยอมกลับบ้าน เขาจะเฝ้าอยู่ที่นี่" ลีลาตัดสินใจบอกเล่าให้น้าสาวฟังเป็นเชิงปรึกษา สาวน้อยไม่มั่นใจเลยว่าการยอมให้ผู้ชายมาค้างอ้างแรมในบ้าน ขณะที่ผู้ใหญ่ไม่อยู่มันสมควรมั้ย แต่เธอก็ไม่รู้จะทำอย่างไร "เหรอ แล้วหนูลีว่าไง" เลอลักษณ์ย้อนถาม "หนูลีเลยให้นอนใต้ถุนบ้าน บนบ้านมีแต่ผู้หญิงนี่ แล้วหนูลีไม่ไว้ใจพี่เมฆ" "นอนใต้ถุนบ้านหรือหนูลี ตายแล้ว แล้วคุณเมฆเขานอนได้หรือ" สีหน้าของผู้เป็นน้าฉายแววกังวล ตอนนี้เมฆฉานคงกำลังรุกทำคะแนนกับหลานสาวเต็มที่ "หือ ถ้านอนไม่ได้ก็คงกลับไปเองแหละ" ลีลาว่า "ถามจริงๆนะหนูลี ที่ให้คุณเมฆเขานอนใต้ถุนนี่แกล้งเขาหรือเปล่า ยังโกรธเขาใช่มั้ย" คนถูกถามนิ่งอั้นไปครู่ ราวกับพยายามใคร่ครวญหาคำตอบ "แกล้งค่ะ ให้เขานอนไม่ได้จะได้กลับไป หนูลีไม่ไว้ใจเขา กลัวเขาจะทำบ้าๆ กับหนู

ตอนที่ 26 คิดเองเออเอง (ส่วนที่ 2) คนตัวโตมองภาพชายหนุ่มหญิงสาวที่นั่งคุยกันอย่างสนิทสนมด้วยความขุ่นใจ ตกลงไอ้เพื่อนน้าคนนี้นี่มันยังไงกันแน่ ทำไมถึงต้องมาหาลีลาลำพัง น้าของสาวน้อยก็ไม่ได้มาด้วย แถมคุยกันอยู่เป็นนานสองนานแล้ว พอเมฆฉานได้รับรายงานจากลูกน้องที่ให้เฝ้าดูที่นี้ไว้ ระหว่างที่เขาไปทำงาน ว่านายแพทย์เวทิตมาหาลีลา ชายหนุ่มก็ทิ้งทุกอย่างมาทันที เขาติดใจในสถานะของนายแพทย์ผู้นี้มาตั้งแต่วันที่เวทิตไปคุยกับเขาพร้อมน้าสาวของลีลา ชายหนุ่มผู้นี้ดูรู้จักและเข้าอกเข้าจ้อยตัวนิ่มดีเหลือเกิน "หนูลี พี่กลับมาแล้ว" เสียงห้วนๆ ดังขึ้น ให้ลีลาและเวทิตให้ไปมองต้นเสียง ใบหน้าเล็กๆ ของสาวน้อยแสดงความงุนงงออกมาอย่างชัดเจน อยู่ๆ เขาจะมาบอกเธอทำไมว่ากลับมาแล้ว ทั้งๆ ที่นี่เป็นบ้านของเธอไม่ใช่บ้านเขาเสียหน่อย บางทีลีลาก็คิดว่า เมฆฉานน่าจะคุยกับเวทิตบ้าง ในฐานะจิตแพทย์กับคนไข้ "อ้าวสวัสดีครับคุณเว...ร" เมฆฉานจงใจกระดกลิ้นให้เสียงผิดเพี้ยนเพื่อกวนอารมณ์เจ้าของชื่อ หากกลับเป็นลีลาที่ตวัดสายตาไม่พอใจใส่ชายหนุ่มแทบในทันที หญิงสาวไม่ชอบให้เขาเรียกชื่อคนที่เธอเคาร