Semua Bab ถึงร้ายก็รัก นายมาเฟียจอมโหด25+++(ภาคต่อของป้าน่ะเมียผม25++): Bab 41 - Bab 50

คอนเนอร์ยังคงพยายามพาร่างกายอ่อนล้าของตัวเองเดินวนไปรอบบ้านเพื่อตามหาไอลินด้วยตัวเอง แต่ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะเจอเธอ"นายครับ"เบสกลับเข้ามาอีกครั้งเพราะนายใหญ่โทรตาม และเขาก็มาทันเวลาที่จะประคองร่างอ่อนแรงของคอนเนอร์ไม่ให้ล้มลง"มึงไปไหนมา"เขาเดินกลับห้องเองไม่ไหวนั่งอาเจียนอยู่ตรงสวนหลังบ้านอย่างทรมาน ทั้งที่พยายามจะลุกเดินหลายรอบแต่ก็ต้องเวียนหัวพื้นหมุนไปหมดต้องกลับมานั่งลงที่เดิมอีก"ผมว่านายไปหาหมอก่อนดีกว่าไหมครับ""พากูกลับห้องก็พอ"เขาไม่อยากออกไปข้างนอกหรือไปไหนอยากจะนอนพักมากกว่า อีกอย่างเดี๋ยวไอลินกลับมาเขาก็มียาวิเศษส่วนตัวรักษาอาการแล้ว"นายครับ ผมว่าไอลินไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว""มึงเอาอะไรมาพูด ญาลินก็ยังอยู่ที่นี่แล้วไอลินจะไปไหนได้ยังไง"เขาทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่ม นั่งพักเอาแรงด้วยยาดมที่เบสส่งมาให้ แต่ดมไปได้นิดเดียวก็ต้องชะงักเพราะคำพูดของลูกน้องที่มาสะกิดความคิดของเขา"นายใหญ่ฝากผมมาให้นายครับ"กล่องกำมะหยี่สีดำถูกควักออกมาจากในกระเป๋าเสื้อ นี้คือของสำคัญที่นายใหญ่กำชับให้เขาส่งถึงมือผู้เป็นนายให้ได้"อะไร""นายแกะดูเองเถอะครับ""นี้มัน"สร้อยเส้นเล็กที่ยังคงงดงามเหมือ

"หนูญาไม่เชื่อพี่ต้น ไม่เชื่อ"สองมือเล็กยกขึ้นปิดหูของตัวเองเอาไว้ พี่ต้นกำลังจะโกหกเธอถ้าพี่ต้นรักพี่สาวของเธอทำไมถึงปล่อยให้พี่สาวเธอไปอยู่ที่อื่น"พี่สัญญาว่าจะพาไอลินกลับมา""ไม่จริง พี่ไอไม่กลับมาแล้ว ใครๆ ก็พูดแบบนั้น""พี่จะเป็นคนพาพี่ไอกลับมาหาหนูญา แต่หนูญาต้องช่วยพี่ เราสองคนต้องช่วยกัน""พี่ต้นใจร้ายพี่ไอไม่มีทางกลับมา""พี่จะทำทุกอย่างให้เรากลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม พี่สัญญาเชื่อพี่นะ"ผู้ชายที่ยังคงคุกเข่าต่อหน้าเด็กน้อย ทำท่ายื่นนิ้วก้อยข้างซ้ายให้เด็กน้อยเกี่ยวเอาไว้เพื่อให้มั่นใจในคำสัญญาที่เขากำลังมอบให้"สัญญาแล้วนะ""เรากลับไปคุยกันที่บ้านนะญาลิน""ไปสวนสัตว์""กลับบ้านกัน แม่แพรคงรอแย่แล้ว""พี่ต้น หนูญาจะไปสวนสัตว์ ไม่รักหนูญาเหรอ""เอาไว้วันหลังนะ วันนี้เรากลับไปคุยเรื่องพี่ไอกันก่อน""จะไปวันนี้ พี่ต้นรักแต่พี่ไอไม่เคยรักหนูญาเลย""ไปก็ไป พี่ตามใจหนูญาอยู่แล้ว""แวะซื้อชุดพี่หมีด้วยนะ""ได้เลยครับ เชิญคุณหนูญาลินขึ้นรถได้ครับ""ขอบคุณค่ะ"ญาลินรีบขึ้นไปนั่งหน้ารถพร้อมรอยยิ้มแห่งความสุข ไม่มีพี่ไอก็ยังมีพี่ต้นคอยเอาใจเธอเหมือนกันไม่มีผิดเลย"พี่ไม่ลงไปได้ไหม"

"กรี้ดดดด คุณต้น"ร่างใหญ่ที่พึงคิดถึงสุดหัวใจลอยละลิ่วตามแรงกระแทกของรถใหญ่ตกลงกับพื้นถนนตรงหน้าเธอ เขาเห็นเธอแล้ววิ่งมาหาเธอเขาไม่มองแม้แต่รถที่กำลังวิ่งสวนกันไปมาบนท้องถนนนอกจากมองเธอ"คนโดนรถชน"ผู้คนมากมายริมถนนต่างกรีดร้องไม่แพ้หญิงสาวต่อเหตุการณ์ตรงหน้า"พี่คอนเนอร์"ร่างใหญ่วิ่งกลับมาตามเสียงกรีดร้องของไอลินเขายังไปไม่ถึงรถที่จอดอยู่ไม่ไกล แต่พอวิ่งมาถึงเขาแทบจะล้มทั้งยืนเมื่อร่างของพี่ชายที่แสนรักนอนจมกองเลือดอยู่กลางถนนผู้คนมากมายวิ่งเข้ามาดูร่างใหญ่ที่นอนไร้สติรวมถึงไอลินที่รีบวิ่งเข้าไปกอดร่างใหญ่ที่เริ่มมีเลือดออกมากมายตามบาดแผลที่มาจากแรกกระแทกจนลืมห่วงตัวเองว่ายังมีอีกสองชีวิตในตัวเธอที่ต้องดูแล"คุณต้น อย่าหลับนะ คุณต้น พี่ซานเดอร์ช่วยคุณต้นด้วย"ไอลินร้องไห้อย่างคนเสียสติเธอทั้งเรียกเขา ทั้งขอร้องให้ซานเดอร์ช่วย เธออยากจะขอให้เป็นตัวเธอที่นอนเจ็บแทนเขาเดี๋ยวนี้ เธอทนดูร่างกายของเขาเจ็บปวดต่อไปไม่ได้อีกแล้ว"ส่งรถพยาบาลมาที่นี้ให้เร็วที่สุด ถ้าช้าแม้แต่นาทีเดียวกูจะยิงพวกมึงทิ้ง"ซานเดอร์ที่รวบรวมสติได้ในทันที เขาโทรสั่งการลูกน้องที่คอยดูแลความปลอดภัยอยู่ใกล้ๆ พร้อมกั

​"เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ""กินข้าวต้มก่อนนะคะ มันจะเย็นไม่น่ากินแล้ว""คุยไปกินไปก็ได้ เข้ามาป้อนใกล้ๆ สิ""ต้องกินให้หมดนะ รู้ไหมพี่ต้นดูผอมไปมากเลยนะ"ไอลินนั่งลงข้างกายเขาอย่างว่าง่าย คอนเนอร์ไม่ชอบคนขัดใจและการตามใจเขามันคือความสุขของเธออย่างที่ใจต้องการ"อื้ม หนูไอกินมาหรือยัง อื้ม กินพร้อม อื้ม"ได้ข่าวคำแรกเข้าปากเขาก็เคี้ยวแก้มตุ่ย และรีบอ้าปากรอคำที่สองสามเหมือนเด็กๆ แต่ก็ยังอดห่วงเธอไม่ได้เดี๋ยวจะแอบเก็บความรู้สึกอะไรเอาไว้อีก"ไออิ่มมาแล้วค่ะ"ข้าวต้มคำสุดท้ายถูกตักใส่ปากของคนตัวใหญ่อย่างรวดเร็ว เขาไปอดมาจากไหนทำไมถึงกินอะไรได้มากขนาดนี้ จนเธอต้องอมยิ้มให้ความหิวของเขา"แน่ใจนะ""แน่ใจสิคะ พี่ต้นถามทำไม""ไอชอบเก็บความเจ็บปวดเอาไว้คนเดียว ชอบเข้มแข็งเกินกว่าที่ผู้หญิงตัวเล็กจะทำได้ รู้ไหมว่าต่อไปนี้มันไม่จำเป็นอีกแล้ว พี่จะเจ็บปวดแทนหนูไอเอง จะอดทน จะเข้มแข็ง จะเป็นทุกๆ แทนหนูไอ"เขาทิ้งตัวลงนอนบนตักเล็กของเธอทั้งที่ข้าวในท้องยังไม่ย่อยแต่ก็ช่างมันเขาอยากนอนตักเมียใครจะมาห้ามได้ คิดถึงจนอยากแต่จะอยู่ใกล้เธออย่างห้ามใจไม่ไหว"ทำไมต้องทำอะไรมากมายแบบนั้นด้วยค่ะ"คำพูดของเขา

"พี่ต้นเป็นอะไรคะ"พ่อเทพบุตรของเธอเอาแต่นิ่งเงียบไม่ยอมพูดถามคำก็ตอบคำตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลจนตอนนี้ใกล้จะถึงบ้านเขาก็ยังไม่ยอมพูดผิดกับคนเมื่อคืนที่ดูอยากจะพูดกับเธอไม่อยากหลับอยากนอน"เราจะไปไหนกันค่ะ เลยทางเข้าบ้านแล้วนะ"พาลสงสัยเข้าไปกันใหญ่เมื่อรถคันที่นั่งมาเลยทางเข้าบ้านจุดหมายปลายทางที่เธอกับคอนเนอร์คุยกันไว้ในตอนแรกรถทั้งคันเงียบสนิทไม่มีเสียงใครพูดอะไรออกมารวมไปถึงไอลินที่เริ่มจะไม่พอใจร่างใหญ่ทั้งสองคนที่เอาแต่นั่งนิ่ง แทนที่จะอธิบายอะไรให้เธอฟังบ้างก็ไม่มี"ถึงแล้วครับนาย"เบสลงมาเปิดประตูให้ผู้เป็นนายของเขาลงมา เขาพานายมาที่บ้านของพ่อแม่ไอลินที่โดนยึดจนไอลินถูกไล่ออกจากบ้านพร้อมน้องสาวตามคำสั่งลับเมื่อตอนเช้าก่อนที่จะออกจากโรงพยาบาล"นี้มันอะไรกันคะ"ไอลินชะเง้อคอมองตามร่างใหญ่ที่ลงจากรถ เธอแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองตั้งแต่เบสเลี้ยวรถเข้ามาแล้วว่าเธอจะได้กลับมาที่นี้อีกครั้ง"บ้านของเราไง""มันหมายความว่ายังไงคะ""พี่ซื้อที่นี้และก็อีกสองหลังข้างๆ แล้วก็ทำทางเชื่อมให้ถึงกันหมดทุกหลัง ไอลงมาดูสิชอบไหม"ตั้งแต่เขารู้ว่ากำลังจะมีลูกเขาก็คิดอยากจะมีบ้านมีครอบครัวกับไอลิน