All Chapters of ผมไม่ได้ยั่ว เสี่ยต่างหากที่ห้ามใจไม่ได้[Mpreg]: Chapter 31 - Chapter 40

และในคืนเดียวกันเอยกำลังนอนบนเตียง มือของเสี่ยวางทาบเบาๆ บนหน้าท้องพูดเสียงนุ่มแต่ทุ้มหนักแนบเนื้อ“อย่าดื้อนะลูก… ให้แม่กินง่าย นอนง่าย อย่าทำแม่เหนื่อย”“ถ้ารู้ว่าใครดื้อ เดี๋ยวออกมาจะตีเบาๆ เลย” เสี่ยแกล้งพูดขำๆ แล้วจูบหน้าท้องอีกทีเอยหัวเราะทั้งน้ำตา แล้วกระซิบเบาๆ“พ่อเขาโหดแต่รักลูกที่สุดเลยเนอะ”เสี่ยคิงห์กระซิบตอบใกล้ๆ ท้อง“ใช่ครับ… แล้วก็รักแม่เขามากที่สุดในโลกด้วย”ช่วงเดือนแรกที่รู้ว่าท้อง เอยไม่มีอาการอะไรเลยนอกจากง่วงกับหิวบ่อยแต่คนที่เริ่มแปลกไปคือ… เสี่ยคิงห์อยู่ดีๆ ก็กินข้าวไม่ลง เหม็นกลิ่นน้ำปลา แค่เห็นของทอดก็เบือนหน้าแล้วตอนค่ำๆ อยู่ดีๆ เสี่ยก็นั่งจ้องทีวีแล้วน้ำตาไหลตอนดูโฆษณานมกล่อง“เสี่ยร้องไห้เพราะเด็กในโฆษณายิ้มเหรอ”“...เขายิ้มน่ารักมากอะเอย เสี่ยคิดถึงลูกเรา”เอยมองอย่างอึ้ง มือหนึ่งกุมท้องเบาๆส่วนอีกมือก็ลูบหลังเสี่ยเบาๆ ที่ตอนนี้กำลังเอาหน้าซุกหมอนเพราะหิวแต่กินไม่ได้วันรุ่งขึ้น เสี่ยตื่นมาหน้าซีด“เอย… เสี่ยฝันว่าเราเลี้ยงลูกไม่ไหว ฝาแฝดเอาแต่ร้อง”“แล้วร้องไห้เพราะฝันเหรอ”“ใช่… แถมยังฝันว่าตัวเองทำขวดนมตก ลูกไม่ยอมดูดจากพ่อเลย”เอยหัวเราะเบาๆ แ

[หลังคลอด]ห้องพักฟื้น VIP ของเอยเต็มไปด้วยของขวัญ ดอกไม้ ตุ๊กตามีทั้งกล่องของขวัญจากลูกน้องเสี่ย เสี่ยไม่ให้เอยอุ้มเองเลย เสี่ยเห่อเอง กอดลูกแน่นเหมือนเพิ่งเจอรักแรก“ลูกพ่อหล่อจังเลย… หน้าเหมือนแม่เลยเนอะ”“แล้วเสี่ยล่ะ หน้าเหมือนใคร”วันหนึ่ง กล่องของขวัญถูกส่งมาถึงคอนโดกล่องหรู ผูกโบว์สีฟ้า มีชื่อกำกับไว้ว่า"ถึงคชานนท์ & คุณาธิป จากอาเชนทร์"ของข้างในคือชุดตุ๊กตาหมีคู่แฝดสั่งทำพิเศษ ปักชื่อของลูกสองคนไว้เรียบร้อยเอยอมยิ้มตอนเห็น เพราะรู้ว่าเชนทร์ไม่ได้มีเจตนาอะไร"แค่ให้ของขวัญหลาน..." เอยคิดแค่นั้นแต่เสี่ยคิงห์เห็นชื่อคนส่งตั้งแต่กล่องยังไม่เปิดไม่ได้พูดอะไรสักคำแค่เดินผ่านไปเงียบๆ แล้วหยิบลูกขึ้นมาแนบอกแน่นกว่าเดิมคืนนั้นเสี่ยไม่พูดกับเมียแม้แต่คำเดียวนอนโซฟาเองโดยไม่บอกลูกฝาแฝดเริ่มพูดได้ เอยก็ชอบสอนให้เรียกชื่อญาติๆวันหนึ่งขณะที่เล่นตุ๊กตาหมีคชานนท์ กอดหมีไว้แน่นแล้วหันมาพูดใส่เสี่ย“อาเชนทร์ให้หมี อาเชนทร์ใจดี”เสี่ยชะงักทันทีมือที่กำลังเปิดฝาขวดนมแน่นขึ้นจนเส้นเลือดปูดคุณาธิปเสริมอีกคน“อาเชนทร์คือคนที่ให้เค้กพวกหนูตอนวันเกิด”เสี่ยหันไปมองเมียทันที น้ำเสียงเ

“อ๊ะ… คิงห์… ไม่เอาแล้ว… มันจะไหล”เสียงหวานคราง มือบางพยายามผลักอกสามีที่กำลังไซร้ซอกคอ ก่อนจะเลื่อนลงไปดูดนมบวมเป่งที่กำลังคัดจนเจ็บคิงห์ไม่ตอบ… ใช้ปากขบเม็ดเล็กสีชมพูเข้มเบา ๆ แล้วดูดแรงจนน้ำนมพุ่งใส่ปากเขา“อืม… หวานฉิบ… เมียของผัวนี่แม่งอร่อยไปทั้งตัว”เสียงต่ำกระเส่าเอ่ยอย่างกระหาย ดวงตาคมเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้ ขณะมือใหญ่กระชากเสื้อเอยออกจากตัวจนเผยเนินอกขาวนวลเต็มตา“อย่า… อย่ามองแบบนั้น… อ๊าาา”ไม่ทันตั้งตัว คิงห์กระแทกสะโพกเข้าใส่กลางร่องที่ฉ่ำเยิ้มจนลื่นไหลในทีเดียว เต็มลำแน่นลึกจนเอยสั่นทั้งตัว“อ๊าาาา คิงห์… เสียว”มือข้างหนึ่งของเขายังคงนวดนม อีกข้างกดสะโพกเมียแน่นก่อนจะเริ่มกระแทกแรงขึ้น แรงขึ้น จนเสียงเนื้อกระทบกันดัง“น้ำจะไหลอีกแล้ว… คิงห์… มันจะพุ่ง”“ก็ให้มันพุ่งสิ ผัวอยากดู… อยากเห็นนมเมียกระฉูดเพราะโดนกระแทก”ปากหยาบพร่าพูดขณะซอยสะโพกถี่เเรงขึ้นทุกที น้ำนมพุ่งออกจากเต้าจนเปื้อนหน้าอกและแผ่นอกของคิงห์ แต่เขากลับยิ่งคลั่ง ดูดกลืนมันลงคออย่างหิวกระหาย“อืมมมมม… ผัวจะกินให้หมด ทั้งนม ทั้งน้ำ ทั้งตัวเมีย”“อ๊าาาา คิงห์ แตกแล้ว ไม่ไหวแล้ว”ร่างบางกระตุกเกร็ง ปลดปล่อยอ

“ฮื้อ…พี่คิงห์…เบาๆหน่อย”เสียงครางแผ่วสั่นปนหอบหายใจดังขึ้นจากใต้ร่าง เอยที่กำลังถูกจับพาดขาไว้บนบ่า ร่างเปลือยเปล่าแดงระเรื่อ สั่นไหวเพราะแรงกระแทกที่โหมเข้ามาไม่หยุด“บอกว่าจะให้ทำลูกอีกคนไม่ใช่เหรอ?” เสียงทุ้มต่ำของคิงห์ดังชิดใบหู มือหนาจับเอวบางแน่น “งั้นก็ต้องรับให้ไหวนะครับเมีย”ปั่ก ปั่ก ปั่กเสียงกระแทก เอยเหงื่อไหลเต็มแผ่นหลัง ยิ่งร้องเบา คิงห์ก็ยิ่งเร่งแรงมากขึ้น ทั้งจังหวะและเสียงที่กระทบกันทำเอาทั้งเตียงสั่นสะเทือน“อ๊ะ ไม่ไหว เสี่ย มัน…มันจะขาดใจแล้ว”“ก็แค่กระเเทกเบาๆเอง” คิงห์กระซิบ ก่อนกระแทกทีสุดท้ายเต็มแรงจนร่างบางสะท้าน “คืนนี้จะไม่หยุด จนกว่าจะมีอีกคนจริง ๆ”เขาก้มลงจูบริมฝีปากของเอยอย่างดูดดื่ม ทั้งดูแล ทั้งลงโทษไปพร้อมกันในคราวเดียว จังหวะรักดำเนินต่อไม่มีหยุด เพราะคำว่า ทำลูก ไม่ใช่แค่คำพูด แต่มันคือภารกิจสุดร้อนแรงของคืนนี้แสงสลัวจากโคมไฟหัวเตียงไล้เงาลงบนเรือนกายเปลือยเปล่าสองร่างที่แนบชิดกันบนผ้าปูเตียงยับย่น เสียงหอบหายใจสอดประสานกับสัมผัสร้อนระอุที่ยังไม่หยุด"พี่คิงห์" เอยครางชื่อคนบนร่างด้วยเสียงแผ่ว ใบหน้าขึ้นสีจัดจนมองเห็นชัดริมฝีปากร้อนของคิงห์ประทั

หลังจากฝาแฝดเข้านอนไปแล้ว พร้อมตุ๊กตาคู่ใจและนิทานเล่มเดิมที่เอยอ่านให้ฟังทุกคืนทั้งบ้านก็ตกอยู่ในความสงบอีกครั้งภายในห้องนอนใหญ่ ไฟหัวเตียงเปิดไว้สลัว ๆเอยนอนหนุนแขนเสี่ยคิงห์ ใต้ผ้าห่มผืนหนา กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มกับกลิ่นกายของอีกฝ่ายอบอวลผสมกันไปหมดเสี่ยใช้ปลายนิ้วเกลี่ยแก้มเอยเบา ๆ“มีความสุขไหมครับวันนี้”เอยพยักหน้า แล้วขยับตัวเข้าหาอีกฝ่าย“มากเลยครับ ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาทุกปี แล้วก็ขอบคุณที่ทำให้วันธรรมดากลายเป็นวันพิเศษเสมอ”“เสี่ยต้องขอบคุณเอยมากกว่านะครับ ที่ยอมแต่งกับคนดุ ๆ อย่างเสี่ย แล้วก็เลี้ยงลูกซน ๆ สองคนให้โตมาเป็นเด็กดี”เอยหัวเราะเบา ๆ แล้วซุกหน้าลงกับอกกว้าง“ถ้าไม่มีเสี่ย… เอยก็คงไม่รู้จักคำว่าครอบครัวแบบนี้หรอกครับ”เสี่ยคิงห์ยกมือขึ้นลูบผมนิ่ม ๆ ของเอย ก่อนจะประคองใบหน้าขึ้นมาจูบแผ่วเบาที่หน้าผากแล้วเลื่อนลงมากดริมฝีปากจูบลงเบา ๆ ที่มุมปาก อบอุ่นและแผ่วหวานจนเอยขนลุกซู่“สุขสันต์วันเกิดอีกครั้งนะครับ เมียเสี่ย”“ครับ… แล้วก็ฝันดีนะครับ สามีของเอย”ผ้าห่มค่อย ๆ ถูกดึงขึ้นคลุมถึงปลายคางคืนนี้ เอยไม่ได้ขอพรอะไรจากวันเกิดเพราะแค่ได้หลับไปในอ้อมแขนของคนที่