All Chapters of The contract สัญญาป่วนชวนมารัก: Chapter 31 - Chapter 40

“กฤษณ์” ใบหน้าขาวนวลร้อนผ่าว เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกสารภาพรักอีกครั้ง แต่คราวนี้กลับรู้สึกวาบหวิวเหลือเกิน“ขอโทษนะครับ ที่ทำให้รู้สึกแย่”“ริสาเองก็ต้องขอโทษเหมือนกัน ที่ไม่เคยคิดถึงใจกฤษณ์เลย”“อย่าคิดแบบนั้นสิครับ เป็นกฤษณ์เองต่างหาก ที่จัดการกับความรู้สึกของตัวเองไม่ได้”“ความจริง ริสาเองก็อยากให้กฤษณ์มีความสุข เพียงแต่ขี้ขลาดเกินไป เพราะกลัวว่ากฤษณ์จะไม่เห็นคุณค่า” เธอกลัวมากจริง ๆ ถึงได้ประวิงเวลา“เด็กโง่ กฤษณ์ไม่มีทางคิดแบบนั้น ไม่งั้นจะข้ามน้ำข้ามทะเลกลับมาทวงสัญญา ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะสมหวังหรือเปล่าทำไม”สองสายตาสบประสานกันอย่างลึกซึ้ง ทั้งที่ต่างคนต่างนึกถึงความรู้สึกของกันและกัน แต่เพราะเป็นแบบนั้น ทำให้เกิดช่องว่างในหัวใจ“ขอบคุณนะคะ ที่กลับมา” คาริสาคิดว่าควรบอกเขาเช่นนี้พอได้ฟังถ้อยคำที่เปรียบเสมือนน้ำใสเย็น กฤษณ์ก็โน้มกายเข้าหาคนที่ใจคิดถึงทีละน้อยราวกับกลัวว่าเธอจะตกใจ คาริสาไม่คิดจะหลบเลี่ยงอีกต่อไป เธอตัดสินใจยกมือขึ้นโอบแขนรอบคอเขา ก่อนเงยหน้าขึ้นรับจูบนั้นอย่างเต็มใจริมฝีปากบางแตะลงบนกลีบปากอิ่ม สำหรับกฤษณ์มันทั้งหวานฉ่ำ นุ่มนิ่ม และดึงดูดให้ลุ่มหลง พอเธอกระชับวงแ

“จริงสิ...จะเที่ยงแล้ว ริสาหิวหรือยัง” สีหน้าของกฤษณ์ดูปกติมาก ไม่เหมือนคนที่กำลังกลั้นขำ“ยังไม่หิวเท่าไหร่ค่ะ” คาริสาโกหก หากตอนนี้มีปลาวาฬชุบแป้งทอดวางอยู่ตรงหน้า คงถูกเธอซัดจนเรียบ “กฤษณ์หิวแล้วเหรอคะ”“...ครับ หิวมากเลย” เขารู้ว่าคนฟอร์มจัดอย่างคาริสาไม่มีทางยอมรับว่าหิวแน่ ๆ จึงยอมรับสภาพคนหิวโซไว้แทน เพื่อรักษาหน้าเธอเอาไว้“งั้นริสาไปหาอะไรให้กฤษณ์กินก่อนนะคะ” เธอรู้สึกซาบซึ้งอย่างมาก เขาช่างเป็นสุภาพบุรุษเสียจริง ๆ แต่แล้วก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นได้ “ตายละ! เราไม่ได้แวะซื้อของสดหรืออะไรเข้ามาเลย ทำไงดี”พอคาริสาทำท่าจะผละออกไป กฤษณ์ก็ออกแรงรั้งเธอไว้ในอ้อมกอด แล้วบอกอย่างอารมณ์ดี “ไม่ต้องห่วง ผมบอกให้เจนเตรียมอาหารกลางวันไว้แล้ว”“โล่งอกไปที ตอนแรกนึกว่ามาเที่ยวแบบนี้ ต้องทำอะไรกินเองอย่างเดียวซะอีก”“นั่งรถมาตั้งไกล ริสาคงเหนื่อยแย่ แล้วกฤษณ์จะใจดำใช้ริสาทำอาหารให้กินได้ยังไงกัน” เขาทำเสียงอ้อน ในขณะเกยคางไว้บนไหล่เธอ คาริสาได้ฟังก็รู้สึกทั้งฉิวทั้งขัน เหตุผลแบบนี้เขาก็ยังอ้างออกมาให้ตัวเองดูเป็นแฟนที่แสนดีได้“ไปกินข้าวกันเถอะค่ะ กฤษณ์คงหิวแย่แล้ว” ความจริงคนที่หิวจะแย่อยู่แล้ว

คาริสารู้สึกหัวหมุนไปหมด เธอปรือตามองชายหนุ่มด้วยความประหม่าแกมลังเล ตอนแรกก็อยากจะดันเขาออก แต่พอถูกรุกเร้าอย่างเอาแต่ใจ มือไม้กลับอ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรง ยิ่งเขาพรมจูบไปทั่ว สติของเธอยิ่งกระเจิดกระเจิง ความยับยั้งใจค่อย ๆ หมดลงทีละนิด ได้แต่นอนระทดระทวยปล่อยให้เขาทำทุกอย่างตามใจต้องการในที่สุดเขาก็จัดการถอดทุกสิ่งออกจากตัวเธอได้ทั้งหมดกฤษณ์ค่อย ๆ เคลื่อนฝ่ามือจากปลีน่องมายังจุดอ่อนไหวที่สุดของลูกผู้หญิง แล้วลูบมันอย่างเบามือที่สุด“ริสาสวยจัง สวยกว่าที่กฤษณ์คิดไว้ซะอีก” เขาพูดในขณะที่เคลื่อนกายขึ้นทาบทับเธอ แล้วแทรกเข่าตรงกึ่งกลางหว่างขาเรียว เผยให้เห็นกลีบดอกไม้สีชมพูสดที่ยังปิดสนิท เชิญชวนให้เขากรีดปลายนิ้วลงบนกึ่งกลางเกสร“อะ...อย่า...” เธอร้องห้ามเสียงกระเส่า แต่ชายหนุ่มที่กำลังพ่ายแพ้กับความต้องการไม่สามารถหยุดยั้งการกระทำของตนเองได้ กลับยิ่งส่งปลายนิ้วร้ายแทรกซอนสู่เส้นทางที่ทั้งอุ่นทั้งชื้นเข้าไปหาจุดอ่อนไหวที่สุดของลูกผู้หญิง เมื่อพบเจอจุดที่ทำให้เธอเกร็งไปทั้งร่าง เขาก็ตวัดปลายนิ้วเบา ๆ แล้วเคลื่อนเข้าออกจนกระทั่งปลายนิ้วอาบย้อมไปด้วยน้ำหวานสีใสถึงยอมหยุดมือ“ริสา เป็นขอ

“ริสาไม่อยู่ที่นี่ค่ะพี่ศรุต” กีรติกานต์เอ่ยเสียงเข้ม แต่ดูเหมือนศรุตจะไม่สนใจ ทั้งยังตั้งท่าจะเดินไปดูที่ห้องนอน ซึ่งหญิงสาวยอมให้ชายหนุ่มทำอย่างนั้นไม่ได้ จึงปรี่เข้ามายื้อยุดตัวเขาไว้สุดแรง “พี่ศรุตหยุดเดี๋ยวนี้นะคะ กุ๊กกิ๊กบอกแล้วไงคะว่าริสาไม่อยู่ที่นี่”ศรุตหันมามองกีรติกานต์ที่รั้งตนเองไว้ด้วยดวงตาแดงก่ำ เห็นเธอไม่หลบตาทั้งยังจ้องมาอย่างเอาเรื่อง ก็คิดได้ว่าเขาบุกเข้าบ้านและกำลังจะบุกเข้าไปในห้องนอนของผู้หญิงคนหนึ่ง ดีที่สำนึกในส่วนลึกทำให้เขาเลิกดึงดัน ตัดสินใจหยุดยืนอยู่กับที่พอเห็นว่าศรุตไม่พยายามจะเข้าไปในห้องนอนเธออีกแล้ว กีรติกานต์ก็ปล่อยมือ“จะไม่อยู่ได้ยังไง ก็ริสาบอกว่าจะมาค้างกับเธอ”“ริสาไม่ได้มาค้างกับกุ๊กกิ๊กจริง ๆ ค่ะ”“เธอรู้ใช่ไหมว่าเขาไปไหน” ศรุตถามเสียงเย็น“...” กีรติกานต์สบดวงตากรุ่นโทสะของเขานิ่ง ถึงจะรู้สึกกลัวอยู่บ้าง แต่ยังคงเชื่อมั่นว่าชายคนนี้ไม่ใช่คนประเภทที่จะลงมือกับผู้หญิงได้ครั้นเห็นความดื้อดึงในแววตาคมสวย ศรุตก็ได้แต่หายใจฮึดฮัด ท่าทางไม่สบอารมณ์“ต้องขอโทษพี่ศรุตด้วยนะคะ แต่กุ๊กกิ๊กไม่รู้จริง ๆ ค่ะ ว่าริสาไปไหน” เธอยืนกราน พยายามคงน้ำเสียงสุภา

เนื่องจากเตียงในห้องของคาริสาเปียกชื้นจากชุดว่ายน้ำ กฤษณ์จึงมีเหตุผลในการย้ายเธอไปนอนห้องเดียวกับเขาอย่างชอบธรรมตอนแรกกฤษณ์ตั้งใจว่าจะปล่อยคาริสาที่ให้พักผ่อนเร็วหน่อย ยังไงเธอก็เพิ่งมีประสบการณ์ครั้งแรก หากเขาหักโหมเกินไปความแบบบางของเธออาจบอบช้ำ แต่พอเห็นเรือนร่างขาวกระจ่างในชุดนอนซีทรูสีดำสุดเซ็กซี่ เขาก็พ่ายแพ้ให้กับสัญชาตญาณของความเป็นชาย เปลี่ยนใจมาสอนบทรักใหม่ ๆ ให้หญิงสาวหลายต่อหลายยก จนกระทั่งตนเองไม่เหลือเรี่ยวแรงแล้วจริง ๆ นั่นแหละ เธอถึงได้เป็นอิสระคาริสาตื่นมาพร้อมกับความรู้สึกปวดเมื่อยอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เธอไม่คิดมาก่อนว่าผู้ชายจะสามารถเล่นเกมพิศวาสได้ตลอดทั้งคืน นึกว่ามีเพียงพระเอกในนิยายเท่านั้นที่จะทำได้ซะอีก ดูเหมือนเธอต้องเปลี่ยนความคิดใหม่เสียแล้วระหว่างที่คาริสาลุกขึ้นนั่งบิดเนื้อบิดตัวเผื่อขจัดความเมื่อยขบอยู่นั้น กฤษณ์ก็เปิดประตูเข้ามา เขาสวมเสื้อยืดสีขาวสะอาดตากับกางเกงลำลองดูเรียบง่าย ผมที่ยังไม่ถูกเซตให้เป็นทรงปรกลงมาที่หน้าผากทำให้ใบหน้าคมสันแลดูอ่อนกว่าวัยขึ้นเล็กน้อย ชายหนุ่มมองคนที่ตื่นแล้วด้วยแววตารักใคร่ ก่อนเดินอาด ๆ มาที่เตียงพร้อมกับถาดใส่อาหารเ