All Chapters of ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว: Chapter 351 - Chapter 360

“มา ลองชิมอันนี้ ฉันตั้งใจให้ร้านอาหารทำมาโดยเฉพาะเลยนะ” หนิงหนานเสว่คีบเนื้อปลาที่มีสีสันน่ากิน วางไว้ในชามของเจียงเหยียนเชิน“ขอบใจ” เจียงเหยียนเชินยิ้ม แล้วคีบเนื้อปลาเข้าไปในปาก ลิ้มรสอย่างละเอียด “อืม รสชาติไม่เลว สายตาเธอดีมากเสมอ”“แน่นอนอยู่แล้ว” หนิงหนานเสว่เลิกคิ้วอย่างภูมิใจ “ร้านอาหารร้านนี้ฉันคัดสรรมาอย่างดี อาหารของพวกเขามีเอกลักษณ์มาก ต่อไปพวกเราสามารถมาได้บ่อย ๆ เลย”“เอาสิ” เจียงเหยียนเชินพยักหน้า “แต่ว่า ช่วงนี้เธอยุ่งขนาดนี้ ใส่ใจกับการพักผ่อนดีกว่า อย่าให้เหนื่อยจนตัวเองเสียสุขภาพ”“วางใจเถอะค่ะ ฉันรู้ขอบเขตดี” หนิงหนานเสว่กล่าว “จริงสิ แผนพัฒนาล่าสุดของบริษัท รุ่นพี่คิดว่าเป็นยังไงบ้างคะ?”“ดีมาก แผนการของเธอแม่นยำมาก ทุกขั้นตอนเดินได้มั่นคง” เจียงเหยียนเชินกล่าวชื่นชม “ถ้าพัฒนาตามนี้ต่อไป ใช้เวลาไม่นาน พวกเราก็จะสามารถเข้ามาครอบครองพื้นที่ในตลาดได้”“ทั้งหมดนี้เป็นความดีความชอบของทุกคนค่ะ” หนิงหนานเสว่กล่าวอย่างถ่อมตัว “ถ้าไม่มีการสนับสนุนจากทุกคน ฉันคนเดียวก็คงทำอะไรไม่ได้มาก”“พวกเราเป็นทีมเดียวกัน ต้องสนับสนุนกันและกันอยู่แล้ว” เจียงเหยียนเชินกล่าว “แต่ว

“งั้นก็เอาเถอะค่ะ” เธอกล่าว “คุณพักผ่อนให้เต็มที่ มีเรื่องอะไรก็โทรหาฉัน”“อืม” ฟู่เฉินรับคำ จากนั้นก็หลับตาลงสวีจือหรูเห็นท่าทางของฟู่เฉิน ในใจรู้สึกหดหู่ไปชั่วครู่เธอเก็บข้าวของอย่างเงียบ ๆ จากนั้นก็หันหลังออกไปจากห้องทำงานฟู่เฉินได้ยินเสียงปิดประตู ก็ลืมตาขึ้นมาอย่างช้า ๆเลขาเฉินวางเอกสารปึกหนึ่งบนโต๊ะทำงานของหนิงหนานเสว่ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “ประธานหนิง คุณลองดู นี่คือเอกสารบัญชีบางส่วนของฟู่เฉินที่ผมตรวจสอบพบในช่วงนี้”หนิงหนานเสว่วางปากกาที่อยู่ในมือลง แล้วหยิบเอกสารขึ้นมาเปิดอ่านอย่างละเอียด ยิ่งอ่านคิ้วของเธอก็ยิ่งขมวดมุ่น “เอกสารบัญชีพวกนี้...มีปัญหาเยอะมาก” น้ำเสียงของเธอจริงจัง“ใช่ครับ” เลขาเฉินพยักหน้า “ผมสงสัยว่ามีคนกำลังทำบัญชีเท็จในฟู่ซื่อ ทั้งยังจำนวนมหาศาลด้วย”“ดูเหมือนว่า ปัญหาของฟู่เฉินจะใหญ่กว่าที่พวกเราจินตนาการไว้” มุมปากของหนิงหนานเสว่ยกยิ้มเย็นชา “สวรรค์ช่วยฉันจริง ๆ”“ประธานหนิง ขั้นต่อไปพวกเราควรทำยังไงดีครับ?” เลขาเฉินถาม“อย่าเพิ่งแหวกหญ้าให้งูตื่น” หนิงหนานเสว่พึมพำกับตัวเองชั่วครู่ “รวบรวมหลักฐานต่อไป พอโอกาสมาถึง ค่อยจับให้หมดในคราวเดียว”อ

“ก็ดี” ฟู่เฉินกล่าว“หมอว่างยังไงบ้างคะ?” สวีจือหรูถาม“หมอบอกให้ผมเลิกเหล้า พักผ่อนให้เพียงพอ” ฟู่เฉินกล่าว“งั้นก็ดีค่ะ” สวีจือหรูกล่าว “ฉันจะดูแลคุณให้ดี”ฟู่เฉินไม่ได้พูดอะไร เขามองดูทิวทัศน์นอกหน้าต่างรถที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว จมลงสู่ความคิดเขาหวนกลับไปคิดถึงสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่หนิงหนานเสว่ดูแลเขาหนิงหนานเสว่มักจะต้มซุปแก้เมาให้เขา ตอนที่เขาดื่มจนเมา นวดให้กับเขา อยู่เป็นเพื่อนคอยเคียงข้าง จนกระทั่งเขาหลับไปทว่าสวีจือหรู เพียงแค่ผสมน้ำผึ้งให้ตนเองเพียงแก้วเดียวเท่านั้น จากนั้นก็ไปเล่นโทรศัพท์ ไม่ได้สนใจความเป็นความตายของตัวเขาเลยอยู่ ๆ ฟู่เฉินก็รู้สึกว่าตัวเองน่าหัวเราะ ตอนแรกเขาเป็นคนผลักหนิงหนานเสว่ออกไปเอง ตอนนี้มีสิทธิอะไรมาคิดถึงเธอกันล่ะ?ในเวลานี้ มือถือของเขาดังขึ้น เลขาเฉินเป็นคนโทรมา“ประธานฟู่ แย่แล้วครับ พวกเราเสียลูกค้าสำคัญไปอีกรายแล้ว!” เลขาเฉินกล่าวอย่างกระวนกระวาย“อะไรนะ?!” หน้าของฟู่เฉินเปลี่ยนสีอย่างมาก “เกิดอะไรขึ้น?”“ผมไม่รู้สถานการณ์อย่างละเอียด” เลขาเฉินกล่าว “อยู่ ๆ อีกฝ่ายก็ยกเลิกความร่วมมือของพวกเรา บอกว่าต้องการร่วมมือกับบริษัทของหนิงหนา

เจียงเหยียนเชินบอกรายละเอียดของสถานการณ์กับหนิงหนานเสว่ จากนั้นก็กล่าวว่า “ฉันคิดว่าพวกเราลองดูสักครั้งได้ ถ้าคว้าโปรเจกต์นี้มาได้ก็จะมีประโยชน์อย่างมากต่อการพัฒนาของบริษัทเรา”หนิงหนานเสว่พยักหน้า พลางล่าวว่า “รุ่นพี่ รุ่นพี่พูดถูกแล้วค่ะ พวกเราจะพลาดโอกาสนี้ไม่ได้ แต่ตอนนี้สถานการณ์ของทางฟู่เฉินก็ย่ำแย่มาก ฉันกลัวว่าเขาจะเป็นสุนัขจนตรอก”เจียงเหยียนเชินมองหนิงหนานเสว่ กล่าวอย่างอ่อนโยน “เสว่เอ๋อร์ เธอไม่ต้องกังวล ฉันจะปกป้องเธอเอง แล้วก็ ฉันคิดว่าตอนนี้พวกเราควรจะให้ความสำคัญกับงานประมูลในตอนนี้ วางเรื่องของฟู่เฉินเอาไว้ก่อนนะ”หนิงหนานเสว่คิดอยู่ชั่วครู่ คิดว่าที่เจียงเหยียนเชินพูดมามีเหตุผล เธอพยักหน้า กล่าวว่า “รุ่นพี่ รุ่นพี่พูดถูกค่ะ พวกเราจะให้เรื่องฟู่เฉินมาส่งผลกระทบไม่ได้ ตอนนี้ที่สำคัญที่สุดคือพวกเราต้องเตรียมการประมูลให้ดี”สวีจือหรูอยู่ในบ้าน มองดูโทรศัพท์ของฟู่เฉิน ในใจเต็มไปด้วนความริษยาและไม่ยินยอม เธอเผลอเปิดดูอัลบั้มรูปของฟู่เฉิน เห็นภาพหน้าจอที่รายงานข่าวพวกนั้นของหนิงหนานเสว่ก็รู้สึกเดือดดาลในทันที เธอคิดไม่ถึงว่าฟู่เฉินจะถึงขั้นแอบเก็บรูปภาพของหนิงหนานเสว่เอาไ

เธอเปิดตู้เย็น มองดูวัตถุดิบละลานตาที่อยู่ด้านใน รู้สึกปวดหัวไปชั่วครู่“ช่างเถอะ สั่งเดลิเวอรีดีกว่า” สวีจือหรูพูดกับตนเองเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา สั่งอาหารสองสามอย่างที่ปกติฟู่เฉินชอบกิน“อาเฉิน ฉันทำอาหารที่คุณชอบกินที่สุดมาให้ คุณรีบมาชิมเถอะค่ะ” สวีจือหรูกล่าวอย่างอ่อนหวานฟู่เฉินมองดูอาหารที่อยู่บนโต๊ะ แต่กลับไม่มีความอยากอาหารแม้แต่น้อย “ผมไม่อยากกิน คุณกินเถอะ” เขากล่าว“อาเฉิน คุณเป็นอะไรคะ?” สวีจือหรูถามอย่างห่วงใย “ไม่สบายหรือเปล่า?”“ผมไม่เป็นไร” ฟู่เฉินกล่าว “คุณไม่ต้องสนใจผม”สวีจือหรูมองท่าทีที่เย็นชาของฟู่เฉิน รู้สึกน้อยใจไปชั่วครู่ เธอไม่รู้ว่าตนเองผิดตรงไหน ทำไมฟู่เฉินถึงได้เย็นชากับเธอขนาดนี้“อาเฉิน คุณยังโกรธฉันอยู่เหรอคะ?” สวีจือหรูถามอย่างระมัดระวัง “ฉันรู้ว่าก่อนหน้านี้ฉันไม่ควรเอ่ยถึงหนิงหนานเสว่ แต่ว่าฉันหวังดีกับคุณนะคะ”“ผมไม่ได้โกรธคุณ” ฟู่เฉินกล่าว “ผมแค่...ผมแค่อารมณ์ไม่ดีเท่านั้น”“อาเฉิน ฉันรู้ว่าช่วงนี้คุณกดดันมาก” สวีจือหรูกล่าว “แต่ว่าคุณจะทำลายสุขภาพของตัวเองแบบนี้ไม่ได้นะคะ”“ผม” ฟู่เฉินอ้าปาก แต่กลับไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร“อาเฉิน คุณก็กิ