All Chapters of ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว: Chapter 371 - Chapter 380

เหล่าสมาชิกในทีมของหนิงหนานเสว่ตบมือไฮไฟว์กันอย่างตื่นเต้น ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความตื่นเต้นและดีใจหนิงหนานเสว่อยืนอยู่บนเวที ส่งยิ้มบาง ๆ ไปยังด้านล่างเวที สีหน้าสงบนิ่งและสุขุม ราวกับทุกอย่างล้วนอยู่ในความคาดหมายของเธอสายตาของเธอเผลอกวาดผ่านฟู่เฉินที่นั่งอยู่ข้างล่างเวที มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยแฝงความหมายลึกซึ้งผลการนำเสนอแผนงานในรอบแรกขึ้นนำอยู่ชั่วคราว บรรยากาศในห้องประชุม หลังจากความอึกทึกชั่วครู่ ก็พลันกลับเข้าสู่ความสงบอย่างรวดเร็ว อากาศอบอวลไปด้วยความตึงเครียดและประหลาดยิ่งขึ้นตัวแทนแต่ละบริษัท ภายนอกยังคงพูดคุยกันอย่างออกรส ทักทายกันตามมารยาท แต่ในสายตาฉายแววความจริงจังและจับจ้องมากขึ้นทุกคนต่างรู้ดีว่า การแข่งขันที่แท้จริง เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้นหลังจากพักเบรกไปครู่หนึ่ง การประมูลเข้าสู่ได้เข้าสู่รอบที่สองซึ่งมีความสำคัญยิ่งกว่าเดิม...ช่วงการตอบคำถามรอบนี้ไม่เพียงแต่ทดสอบคุณภาพแผนงานของแต่ละบริษัท ยังทดสอบความสามารถในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า และการจับทิศทางตลาดอย่างแม่นยำหนิงหนานเสว่นำทีมกลับเข้าสู่ห้องประชุมอีกครั้ง บนใบหน้าของเธอยังคงมีรอยยิ้มมั่นใจ แววตา

แต่เทียบกับหนิงหนานเสว่ แผนงานของฟู่เฉินกลับดูอยู่ในกรอบเกินไป ขาดความแพรวพราวและความคิดสร้างสรรค์แถมยังตอนที่ตอบคำถามของกรรมการ การแสดงออกของฟู่เฉินไม่ค่อยน่าพอใจนัก หลายครั้งถูกกรรมการถามจนพูดไม่ออก ถึงกับเกิดช่องโหว่และข้อผิดพลาดอย่างชัดเจนคณะกรรมการด้านล่างเวทีไม่ได้แสดงท่าทีสนใจแผนงานของฟู่เฉิน กระทั่งระหว่างที่ฟู่เฉินกำลังตอบคำถาม ก็ยังมีกรรมการบางคนก้มลงเปิดดูแผนงานของบริษัทอื่น ชัดเจนว่าพวกเขาไม่พอใจกับการแสดงออกของฟู่เฉินฟู่เฉินเองก็ตระหนักถึงความผิดพลาดของตนเขารู้สึกได้ถึงท่าทีที่เปลี่ยนไปของคณะกรรมการ และยังมองเห็นความเย้ยหยันกับความสะใจที่ซ่อนอยู่ในสายตาของตัวแทนบริษัทอื่นความแตกต่างราวฟ้ากับดินเช่นนี้ ทำให้หัวใจของฟู่เฉินเต็มไปด้วยความพ่ายแพ้และความโกรธเดิมทีเขาคิดว่าการประมูลครั้งนี้ เขาจะสามารถคว้าชัยชนะได้อย่างง่ายดายเหมือนเช่นเคย และเอาชนะคู่แข่งทั้งหมดได้แต่ว่า ความเป็นจริงกลับซัดกระแทกใส่เขาอย่างหนักอีกครั้งการปรากฏตัวของหนิงหนานเสว่ทำให้แผนการของเขาปั่นป่วนจนหมดสิ้น และทำให้เขารู้สึกถึงอันตรายที่ไม่เคยมีมาก่อนสวีจือหรูเมื่อเห็นฟู่เฉินบนเวทีแสดงออกไ

อกของเขากระเพื่อมอย่างรุนแรง หายใจถี่รัว ความรู้สึกโกรธและความพ่ายแพ้แทบจะกลืนกินเขาไปทั้งตัวเขาหันขวับแล้วก้าวฉับออกไปทางนอกห้องประชุม ทิ้งให้สวีจือหรูยืนอยู่เพียงลำพังอย่างเดียวดายตรงนั้นหนิงหนานเสว่กล่าวคำขอบคุณสำหรับรางวัลอย่างสั้น ๆ อยู่บนเวที แสดงความขอบคุณต่อคณะกรรมการและทีมงาน ก่อนจะก้าวลงจากเวทีท่ามกลางการรายล้อมของผู้คนเธอหยิบโทรศัพท์กดโทรหาเจียงเหยียนเชินทันทีสายถูกกดรับอย่างรวดเร็ว เสียงอบอุ่นของเจียงเหยียนเชินดังลอดออกมาจากปลายสาย “เสว่เอ๋อร์ เป็นยังไงบ้าง? ผลออกมาแล้วหรือยัง?”น้ำเสียงของหนิงหนานเสว่แฝงไปด้วยความตื่นเต้นและดีใจที่เก็บไม่อยู่ “รุ่นพี่ ฉันทำสำเร็จแล้วค่ะ! พวกเราประมูลได้แล้ว! เสว่ฉิงเทคโนโลยีคว้าโปรเจกต์ประมูลของหัวอวิ่นกรุ๊ปมาได้แล้ว!’”จากปลายสาย น้ำเสียงของเจียงเหยียนเชินเต็มไปด้วยความดีใจและความปลื้มใจ “จริงเหรอ? เยี่ยมไปเลย! เสว่เอ๋อร์ ฉันรู้อยู่แล้วว่าเธอต้องทำได้แน่! ยินดีด้วยนะ ความพยายามของเธอในที่สุดก็ได้รับผลตอบแทนแล้ว!”มุมปากของหนิงหนานเสว่ยกโค้งเป็นรอยยิ้มแห่งความสุข ความดีใจเอ่อล้นหัวใจราวกับคลื่นทะเลถาโถมเข้ามา “รุ่นพี่ขอบคุณมากนะ

ฟู่เฉินนั่งอยู่ในห้องทำงานตามลำพัง เอกสารมากมายกระจัดกระจายเต็มโต๊ะใหญ่ แต่กลับไม่มีสักชิ้นที่เขาใส่ใจมองนอกหน้าต่าง ค่ำคืนดึกมากแล้ว เมืองยังคงสว่างไสวด้วยแสงไฟจ้า เสียงจอแจจากรถราที่พลุกพล่านดังแว่วมา แต่กลับยิ่งตอกย้ำความเงียบวังเวงภายในห้องทำงานนี้เขาหลับตาลงแน่น ทุกรายละเอียดในการประมูลเมื่อวันนี้ยังคงเวียนวนไม่หยุดอยู่ในหัว เขาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงแพ้?ทั้ง ๆ ที่ทุกอย่างอยู่ในกำมือเขาแท้ ๆ แต่ทำไมผลลัพธ์สุดท้ายกลับกลายเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากเห็นที่สุด?หนิงหนานเสว่ ผู้หญิงที่เคยถูกเขาทอดทิ้งราวกับเป็นสิ่งของไร้ค่ากลับเอาชนะเขาได้ ชนะการประมูลของหัวอวิ่นกรุ๊ป ทั้งยังได้รับความนับถือและคำชื่นชมจากทุกคน“อาเฉิน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”ประตูห้องทำงานถูกเคาะเบา ๆ เสียงอ่อนหวานของสวีจือหรูราวกับขนนกนุ่มนวล พยายามปลอบประโลมความกระวนกระวายในใจของฟู่เฉินเธอถือแก้วนมร้อนแก้วหนึ่ง เดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความห่วงใยและความกังวล“อาเฉิน ดื่มนมสักหน่อยเถอะ จะได้อุ่นท้อง” สวีจือหรูวางแก้วนมลงบนโต๊ะของฟู่เฉินเบา ๆ พลางเอ่ยเสียงนุ่มนวล “ฉันรู้ว่าวันนี้คุณอารมณ์ไม่ดี แต่

“ครับ ประธานหนิง ผมเข้าใจแล้ว” เลขาเฉินพยักหน้า ก่อนจะเอ่ยว่า “จริงสิ ประธานหนิง ที่ผมมีหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่ง คุณอยากดูไหมครับ?”“หนังสือพิมพ์อะไร?” หนิงหนานเสว่ถามขึ้น“หนังสือพิมพ์การเงินและเศรษฐกิจประจำวันนี้ครับ พาดหัวข่าวหน้าแรกเป็นบทสัมภาษณ์พิเศษของคุณ” เลขาเฉินยื่นหนังสือพิมพ์ให้หนิงหนานเสว่หนิงหนานเสว่รับหนังสือพิมพ์มา มองเห็นภาพถ่ายของตัวเองถูกตีพิมพ์เด่นอยู่บนพาดหัวข่าวหน้าแรก พร้อมหัวข้อว่า “ดาวรุ่งแห่งวงการธุรกิจ : เส้นทางการก้าวขึ้นมาของหนิงหนานเสว่”“นี่…” หนิงหนานเสว่มองหนังสือพิมพ์ด้วยความประหลาดใจ ไม่คิดเลยว่าตนเองจะได้ขึ้นพาดหัวหน้าแรก“ประธานหนิง ตอนนี้คุณกลายเป็นคนดังแล้วครับ ทั้งวงการธุรกิจต่างจับตามองคุณอยู่” เลขาเฉินพูดยิ้ม ๆหนิงหนานเสว่ยิ้มบาง ๆ วางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ แล้วกล่าวว่า “พอแล้ว อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลย คุณก็กลับไปทำงานต่อเถอะ”“ครับ ประธานหนิง” เลขาเฉินพยักหน้า ก่อนถอยออกจากห้องทำงานของหนิงหนานเสว่ส่วนในวิลล่าของฟู่เฉิน สวีจือหรูได้ตั้งใจเตรียมอาหารเย็นไว้อย่างพิถีพิถันเธอตั้งใจทำอาหารหลายอย่างตามความชอบของหนิงหนานเสว่ และยังตกแต่งโต๊ะอาหา