All Chapters of ฉันถือเถ้ากระดูกบุกไปอาละวาดงานวันเกิดรักแรกของผู้ชายเลว: Chapter 381 - Chapter 390

415 Chapters

บทที่ 381

การประชุมเปิดตัวโครงการของหัวอวิ๋นกรุ๊ปเปิดม่านขึ้นท่ามกลางการจับตามองของคนมากมายในฐานะตัวแทนของผู้ชนะการประมูล หนิงหนานเสว่ยืนอยู่บนเวทีในชุดสูททำงานที่มีความเป็นมืออาชีพ ขับรูปร่างที่งดงามของเธอ ผมยาวถูกม้วนขึ้นไปอย่างพิถีพิถัน เผยให้เห็นหน้าผากสะอาดหมดจด ทั่วทั้งร่างแผ่ออร่าที่มั่นใจในตนเองและทรงพลังออกมา“ผู้บริหารทุกท่าน เพื่อนร่วมงานทุกท่าน สวัสดีค่ะ ฉันคือหนิงหนานเสว่ รู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ ได้เป็นสักขีพยานในช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์ของการเปิดตัวโครงการหัวอวิ๋นร่วมกับทุกท่าน...”เสียงของหนิงหนานเสว่ชัดเจนและดังกังวาน สะท้อนอยู่ในสถานที่จัดงานความเร็วในการพูดของเธอไม่เร็วและไม่ช้า แต่ละคำชัดเจนและมีพลัง แสดงความเป็นมืออาชีและพลังในการควบคุมได้อย่างยอดเยี่ยมด้านล่างเวที บรรดาผู้บริหารระดับสูงของหัวอวิ๋นกรุ๊ปพยักหน้าซ้ำไปซ้ำมา นัยน์ตาเผยให้เห็นถึงความชื่นชมตอนแรกที่พวกเขาเลือกหนิงหนานเสว่ ไม่เพียงเพราะแผนงานของเธอยอดเยี่ยม ยิ่งกว่านั้นเป็นเพราะเสน่ห์และความเด็ดเดี่ยวที่เป็นเอกลักษณ์ของเธอ ทำให้พวกเขาเชื่อมั่นในประธานหญิงที่อายุน้อยคนนี้ ว่าจะต้องนำทีมแล
Read more

บทที่ 382

“อาเฉิน คุณอย่ากดดันตัวเองมากเกินไปเลยค่ะ” สวีจือหรูกล่าวอย่างอ่อนโยน “ไม่ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ฉันก็จะอยู่เคียงข้างคุณค่ะ”ฟู่เฉินมองแววตาที่อ่อนโยนของสวีจือหรู ในใจรู้สึกซาบซึ้งไปชั่วขณะ เขาพยักหน้า พลางกล่าวว่า “อืม ผมรู้แล้ว”สวีจือหรูยิ้ม กล่าวว่า “อาเฉิน ฉันชงกาแฟให้คุณ คุณดื่มสักหน่อยเถอะค่ะ”“ได้” ฟู่เฉินพยักหน้า รับกาแฟที่สวีจือหรูส่งมา ค่อย ๆ จิบเบา ๆ และเวลานี้เลขาเฉิน กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของตัวเอง ครุ่นคิดถึงพฤติกรรมที่ผิดปกติของฟู่เฉินในช่วงนี้เขามักจะคิดอยู่เสมอว่า ฟู่เฉินดูเหมือนจะมีเรื่องบางอย่างในใจ แต่เขาไม่ยินยอมที่จะพูดออกมา“หรือว่า เป็นเพราะประธานหนิง?” เลขาเฉินแอบคาดเดาอยู่ในใจเขาคิดถึงวันงานประมูลวันนั้น สายตาของฟู่เฉินตอนที่มองเห็นหนิงหนานเสว่ ในสายตานั้น เต็มไปด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน มีความประหลาดใจ ความโกรธ และความไม่ยินยอม“ดูเหมือนว่าประธานฟู่จะยังปล่อยวางประธานหนิงไม่ได้ทั้งหมดสินะ” เลขาเฉินถอนหายใจ กล่าวกับตนเองว่าและในบ้านของสวีจือหรู สวีจ้าวกำลังนั่งอยู่ที่โซฟา กำลังดูรายงานข่าวที่เกี่ยวข้องกับหนิงหนานเสว่ในโทรทัศน์“พี่ พี่ดูสิ หนิงหนานเ
Read more

บทที่ 383

“หนิงหนานเสว่ เธอหาฉันมีเรื่องอะไรเหรอ?” ซ่งซือหลี่ถาม“เสี่ยวลี่ ฉันขอถามนายหน่อย นายรู้จักคนมากมายในแวดวงธุรกิจใช่ไหม” หนิงหนานเสว่ถาม“ใช่แล้ว ทำไมเหรอ?” ซ่งซือหลี่พยักหน้า แล้วกล่าวว่า “ปกติฉันชอบคบหาเพื่อนฝูง ฉันรู้จักคนในแวดวงธุรกิจไม่น้อย”“งั้นนายช่วยฉันแนะนำคนสักสองสามคนได้ไหม?” หนิงหนานเสว่กล่าว “ฉันอยากพูดคุยเรื่องความร่วมมือกับพวกเขาสักหน่อย”“ไม่มีปัญหา!” ซ่งซือหลี่รับปากอย่างรวดเร็ว “เธออยากเจอใคร? ฉันจะช่วยเธอนัด”“ที่ฉันมีรายชื่ออยู่ นายลองดู ช่วยฉันนัดพวกเขาได้ไหม?” หนิงหนานเสว่ส่งรายชื่อชุดหนี่งให้กับซ่งซือหลี่ “”ซ่งซือหลี่รับรายชื่อมา เหลือบมองชั่วครู่ แล้วกล่าวว่า “คนพวกนี้ ส่วนใหญ่ฉันรู้จักหมด นัดพวกเขาออกมา น่าจะไม่มีปัญหาอะไร”“แต่ว่านะหนิงหนานเสว่ อยู่ ๆ เธอต้องการพบคนมากมายขนาดนี้ คิดจะทำอะไรงั้นเหรอ?”“ฉันอยากจะ...” หนิงหนานเสว่ลังเลเล็กน้อย กล่าวว่า “ฉันอยากสร้างปัญหาให้ฟู่ซื่อกรุ๊ปนิดหน่อยน่ะ”“เอ๋?” ซ่งซือหลี่เลิกคิ้ว กล่าวว่า “เธอคิดจะทำอะไรงั้นเหรอ?”“ฉันมีแผนอยู่อย่างหนึ่ง...” หนิงหนานเสว่นำแผนของตน บอกกับซ่งซือหลี่อย่างละเอียดเมื่อซ่งซือหลี
Read more

บทที่ 384

และที่บ้านของสวีจ้าว สวีจ้าวกำลังนั่งอยู่บนโซฟา มองดูรายงานข่าวเกี่ยวกับหนิงหนานเสว่ที่อยู่ในโทรทัศน์รอยยิ้มชวนให้คิดเผยออกมาจากมุมปากของเขา“หนิงหนานเสว่ นับวันเธอก็น่าสนใจมากขึ้นจริง ๆ” สวีจ้าวพึมพำกับตัวเอง “ฉันอยากจะเห็นนัก เธอจะเล่นลูกไม่อะไรออกมาได้อีก”เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ต่อสายไปที่หมายเลขหนึ่ง “ฮัลโหล ช่วยฉันสืบความเคลื่อนไหวของหนิงหนานเสว่ช่วงนี้หน่อย ”ปลายสายโทรศัพท์ มีดสียงทุ้มต่ำแว่วดังออกมา “ได้เลย คุณสวี ผมจะไปสืบเดี๋ยวนี้”สวีจ้าววางสาย โยนโทรศัพท์ไปที่ด้านข้าง แล้วดูโทรทัศน์ต่อแววตาของเขา เปลี่ยนเป็นลึกล้ำมากขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ผุ้อื้นไม่สามารถคาดเดาได้ ในเวลานี้ ฟู่เฉินกำลังนอนอยู่บนเตียง พลิกตัวไปมา ยากที่จะหลับลงในสมองของเขา มีเงาร่างของหนิงหนานเสว่โผล่ออกมาไม่หยุด รวมถึงแววตาที่มั่นใจในตัวเองและเด็ดเดี่ยวนั้นของเธอ“หนิงหนานเสว่...” ฟู่เฉินพึมพำเรียกชื่อของหนิงหนานเสว่ เสียงของเขา เต็มไปด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน และมี...ร่องรอยของความคิดถึง เขาหลับตาลง พยายามไล่เงาร่างของหนิงหนานเสว่ออกไปจากสมองแต่ว่า ยิ่งเขาอยากลืมมากเท่าไร เงาร่างของหนิงหนานเสว่
Read more

บทที่ 385

ฟู่เฉินกำลังนั่งอยู่ในห้องทำงาน มองดูรายงานข่าวเกี่ยวกับหนิงหนานเสว่ที่อยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์“อาเฉิน คุณกำลังดูอะไรอยู่คะ?” สวีจือหรูยกกาแฟพลางผลักประตูเข้ามา เมื่อมองเห็นฟู่เฉินกำลังจ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ก็ถามอย่างอยากรู้ฟู่เฉินรีบปิดคอมพิวเตอร์ หันหลังกลับมามองสวีจือหรู แล้วกล่าวว่า “ไม่มีอะไร แค่ดูข่าวไปเรื่อยเปื่อยเท่านั้น”“อ้อ” สวีจือหรูพยักหน้า เดินไปที่ข้างกายฟู่เฉิน โอบกอดเขาอย่างแผ่วเบา กล่าวด้วยเสียงอ่อนโยน “อาเฉิน คุณยังหนักใจเรื่องการประมูลอยู่เหรอคะ?”“ไม่มีอะไร” ฟู่เฉินส่ายศีรษะ กล่าวว่า “ผมแค่รู้สึกว่า กาแฟที่คุณชง รสชาติดีมากเท่านั้นเอง”“จริงเหรอคะ?” สวีจือหรูยิ้ม แล้วกล่าวว่า “งั้นถ้าคุณชอบละก็ ต่อไปฉันจะชงให้คุณทุกวันเลย”“ได้สิ” ฟู่เฉินพยักหน้า ดื่มกาแฟที่อยู่ในแก้วหมดในรวดเดียว“อาเฉิน คุณเรียกฉัน...เหมือนกับที่เรียกหนิงหนานเสว่สักครั้งได้ไหมคะ?” อยู่ ๆ สวีจือหรูก็พูดขึ้น น้ำเสียงแฝงไปด้วยความวิงวอนฟู่เฉินลืมตาขึ้นในทันที มองสวีจือหรู สายตาเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจและประหลาดใจฟู่เฉินไม่รู้ว่าควรพูดอะไร เขาคิดไม่ถึงเลยว่าสวีจือหรูจะเอ่ยขอแบบนี้ออกม
Read more

บทที่ 386

หนิงหนานเสว่รับเอกสารมา แล้วอ่านอย่างจริงจังคิ้วของเธอขมวดมุ่นเป็นครั้งคราว บางคราวก็คลี่ออก นิ้วมือเคาะบนโต๊ะอย่างแผ่วเบา จนเกิดเสียงดังขึ้นเป็นจังหวะ“ตรงจุดนี้ ยังสามารถปรับให้ดีขึ้นได้อีกหน่อย” หนิงหนานเสว่ชี้ไปที่โมดูลหนึ่งบนหน้าจอ แล้วกล่าวว่า “พวกเราต้องคำนึงถึงประสบการณ์ของผู้ใช้ ขั้นตอนการดำเนินงานนี้ ยังสามารถปรับให้เรียบง่ายขึ้นได้เล็กน้อย”“ได้ครับ ประธานหนิง พวกเราจะแก้ไขเดี๋ยวนี้” เสี่ยวหลี่กล่าวอย่างรวดเร็วผ่านการทำงานอย่างตึงเครียดไม่กี่ชั่วโมง ในที่สุดแผนงานที่แก้ไขใหม่ก็เสร็จสมบูรณ์หนิงหนาวเสว่ดำเนินการตรวจสอบอีกครั้ง หลังจากแน่ใจว่ามี่ข้อผิดพลาด ก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ“ค่ะ ทุกคนลำบากแล้ว” หนิงหนานเสว่ปิดคอมพิวเตอร์ แล้วกล่าวว่า “พรุ่งนี้ พวกเราก็จะส่งแผนงานสุดท้ายให้กับหัวอวิ๋นกรุ๊ป”“ยอดเยี่ยมจริง ๆ!” เสียงโห่ร้องดังขึ้นในห้องทำงานชั่วครู่ ทุกคนตบมือกันและกันเพื่อฉลอง บนใบหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มแห่งความตื่นเต้นและภูมิใจในตัวเองและในห้องประชุมของฟู่ซื่อกรุ๊ป บรรยากาศกลับแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง“ประธานฟู่ คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?” เลขาเฉินถามอย่างระมัดระวั
Read more

บทที่ 387

เจียงเหยียนเชินมองไปยังเงาร่างที่ยุ่งวุ่นวายของหนิงหนาเสว่ ความอ่อนโยนผุดขึ้นมาในใจ ระยะนี้ หนิงหนานเสว่พยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อโปรเจกต์ของหัวอวิ๋นกรุ๊ป แทบจะไม่มีเวลาพักผ่อนแม้แต่วันเดียว เขามองเห็นด้วยตา และเจ็บปวดที่ในใจ“เสว่เอ๋อร์ ช่วงนี้ทำงานเหนื่อยเกินไปแล้ว พวกเราออกไปผ่อนคลายสักหน่อย ดีไหม?” เจียงเหยียนเชินเดินไปอยู่ข้างกายหนิงหนานเสว่ แล้วกล่าวด้วยเสียงแผ่วเบา “ฉันจองตั๋วเครื่องบินสองใบ พวกเราไปเมืองโบราณคลายเครียดกัน”หนิงหนานเสว่เงยหน้าขึ้น มองแววตาที่ห่วงใยของเจียงเหยียนเชิน อบอุ่นใจในฉันพลันเธอพลิกดูตารางเวลาของตนเองอยู่ชั่วครู่ ช่วงนี้ไม่มีเรื่องอะไรที่เร่งด่วนเป็นพิเศษจริง ๆ “เอาสิคะ รุ่นพี่” หนิงหนานเสว่ยิ้ม แล้วกล่าวว่า “งั้นพวกเราจะออกเดินทางเมื่อไรคะ?”“พรุ่งนี้” เจียงเหยียนเชินกล่าว “ตั๋วเครื่องบินกับโรงแรม ฉันจัดเตรียมไว้หมดแล้ว”“รุ่นพี่ รุ่นพี่รอบคอบแบบนี้เสมอ” หนิงหนานเสว่กล่าวด้วยความซาบซึ้ง“กับฉันยังจะเกรงใจอะไรอีก” เจียงเหยียนเชินลูบผมของหนิงหนาวเสว่อย่างรักใคร่ “เธอน่ะ ทุ่มเทมากเกินไป ต้องเรียนรู้ที่จะทำงานกับพักผ่อนให้สมดุลกัน”“ฉันรู้แล้วค่ะ
Read more

บทที่ 388

“เสว่เอ๋อร์ ลองชิมอันนี้ นี่เป็นอาหารขึ้นชื่อของเผ่าน่าซี ไก่ตุ๋นหม้อไอน้ำ” เจียงเหยียนเชินคีบเนื้อไก่หนี่งชิ้น วางไว้ในชามของหนิงหนานเสว่“ขอบคุณค่ะรุ่นพี่” หนิงหนานเสว่ชิมไปหนึ่งคำ รสชาติอร่อย เนื้อสัมผัสเป็นเอกลักษณ์ “อืม อร่อยจังเลยค่ะ”“เธอชอบก็ดีแล้ว” เจียงเหยียนเชินยิ้ม แล้วคีบอาหารจานอื่นให้กับหนิงหนานเสว่ทั้งสองคนกินไปด้วย พูดคุยกันไปด้วย บรรยากาศเข้ากันได้ดีอย่างมากหนิงหนานเสว่พบว่า เมื่ออยู่ด้วยกันกับเจียงเหยียนเชิน เธอรู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก รู้สึกเป็นอิสระ ราวกับได้ย้อนกลับไปสมัยมหาลัย ช่วงเวลาที่ไร้ความกังวล“รุ่นพี่ รุ่นพี่รู้ไหมคะ? ฉันขอบคุณรุ่นพี่มากจริง ๆ” อยู่ ๆ หนิงหนานเสว่ก็พูดขึ้น “ถ้าไม่มีข้อมูลที่รุ่นพี่ให้มาพวกนั้น ฉันก็คงไม่สามารถทำแผนงานโปรเจกต์ของหัวอวิ๋นกรุ๊ปได้รวดเร็วขนาดนี้”“เด็กโง่ จะมาเกรงใจอะไรกัน” เจียงเหยียนเชินยิ้ม แล้วกล่าวว่า “ฉันรู้สึกมีความสุขมากที่ช่วยเธอได้ อีกอย่าง ฉันเชื่อว่าด้วยความสามารถของเธอ ต่อให้ไม่มีข้อมูลพวกนั้น เธอก็จะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน”“รุ่นพี่ รุ่นพี่มักจะเชื่อในตัวฉันเสมอ” หนิงหนานเสว่กล่าวอย่างซาบซึ้ง“เพราะว่าเธอค
Read more

บทที่ 389

“เสว่เอ๋อร์ เธอชอบเพลงบัลลาดไหม?” เจียงเหยียนเชินถาม“อืม ชอบค่ะ” หนิงหนานเสว่พยักหน้า แล้วกล่าวว่า “เนื้อเพลงบัลลาด มักจะเรียบง่ายและจริงใจมาก สามารถเข้าถึงจิตใจของผู้คนได้”“ใช่แล้ว” เจียงเหยียนเชินกล่าว “ก็เหมือนกับที่เพลงนี้ร้อง ‘ฉันยังคงชอบเธอมาก เหมือนลมที่พัดไกลถึงแปดพันลี้ ไม่มีวันหวนคืน’”เมื่อหนิงหนานเสว่ได้ฟังเนื้อเพลงประโยคนี้ หัวใจก็เคลื่อนไหวในฉับพลัน เธอหันมามองเจียงเหยียนเชิน แล้วถามว่า “รุ่นพี่ รุ่นพี่...ยังจำเพลงนี้ได้เหรอคะ?”“ต้องจำได้สิ” เจียงเหยียนเชินกล่าว “นี่เป็นเพลงหนึ่งที่พวกเราชอบมากที่สุดเพลงหนึ่งสมัยมหาลัย”“ใช่แล้ว” สีหน้าในความทรงจำฉายวาบผ่านดวงตาของหนิงหนานเสว่ “ตอนนั้น พวกเราไปฟังเพลงบัลลาดด้วยกันบ่อย ๆ ไปเที่ยวด้วยกัน ทำสิ่งต่าง ๆ มากมายด้วยกัน”“เสว่เอ๋อร์ ความทรงจำที่สวยงามพวกนั้น ฉันจะไม่มีวันลืมตลอดไป” เจียงเหยียนเชินกล่าวอย่างลึกซึ้ง “ฉันหวังว่า พวกเราจะสามารถสร้างความทรงจำที่งดงามด้วยกันมากขึ้นกว่านี้”หนิงหนานเสว่มองเจียงเหยียนเชิน รอยยิ้มบนใบหน้าหวานซึ้งยิ่งขึ้นและอีกด้านหนึ่งของเมือง ในวิลล่าของฟู่เฉิน บรรยากาศกลับแตกต่างอย่างสิ้นเชิ
Read more

บทที่ 390

“ให้ฉันเคารพการตัดสินใจของแก? แกลองดูสภาพของแกตอนนี้สิ แกยังเหมือนคนตระกูลฟู่อยู่ไหม?” แม่ฟู่โมโหจนทั่วทั้งร่างสั่นเทา “เพื่อผู้หญิงคนนี้ แม้แต่บริษัทแกก็ไม่ใส่ใจ แกยังจะเอาอะไรอีก?”“เรื่องของบริษัท ผมจะจัดการให้เรียบร้อย แม่ไม่ต้องกังวล” น้ำเสียงของฟู่เฉิน เปลี่ยนเป็นแข้งกร้าวขึ้น “นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของผม แม่อย่ามายุ่งอีกเลยจะได้ไหม?”“ดี ดี ดี!” แม่ฟู่พูดคำว่า ‘ดี’ ติดต่อกันสามครั้ง “อาเฉิน แกโตแล้ว ปีกกล้าขาแข้งแล้ว ฉันเลยยุ่งเรื่องของแกไม่ได้สินะ? งั้นก็ดี ฉันจะไป ต่อไปฉันจะไม่ยุ่งกับแกอีกแล้ว?”เมื่อพูดจบ แม่ฟู่ก็หันหลังจากไป ฟู่เฉินคิดจะขัดขวาง แต่กลับถูกสวีจือหรูรั้งเอาไว้“อาเฉิน คุณอย่าขวางป้าเลยนะ” สวีจือหรูร้องไห้พลางพูดว่า “ทั้งหมดเป็นเพราะฉันไม่ดี ฉันทำให้ป้าโกรธ คุณรีบไปขอโทษป้าเถอะค่ะ อย่าทำให้เธอเสียใจเลย”“จือหรู คุณอย่าเป็นแบบนี้เลยนะ” ฟู่เฉินโอบกอดสวีจือหรูอย่างสงสาร แล้วกล่าวว่า “เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับคุณ เป็นเพราะแม่ผมดื้อรั้นเกินไป”“แต่ว่า...” สวีจือหรูคิดจะพูดอะไร แต่กลับถูกฟู่เฉินขัดจังหวะ“เอาละ อย่าพูดเลย” ฟู่เฉินกล่าว “คุณกลับไปพักผ่อนที่ห้องก่อน
Read more
PREV
1
...
373839404142
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status