All Chapters of NINONG CONGRESSMAN (SPG): Chapter 21 - Chapter 30

LORIE LOVE“Kapag hindi ka pa tumigil ay pagsisihan mo talaga ang pagbulong-bulong mo sa akin,” sabi niya pa sa akin.“Ano ba ang gagawin mo sa ak—”“Ang hindi mo gustong gawin ko,” sagot niya at bigla na lang siyang lumingon sa akin kaya naman nagkadikit na naman ang mga labi naming dalawa. Nanlaki na naman ang mga mata ko. Bakit ba lagi na lang nangyayari ito sa aming dalawa? Bakit? Kailangan kong umalis pero nagulat na lang ako nang biglang magbago ang posisyon ko at nasa harapan na niya ako ngayon. Buhat niya ako para hindi ako mahulog.“Patikim ulit,” sabi niya at bigla na lang niyang inatake ang labi ko.Ako naman itong hindi alam ang gagawin ko. Siya ang unang halik ko. Iba ang halik niya ngayon hindi na naka-dikit lang ang mga labi namin dahil gumagalaw na talaga ito ngayon. Pero para naman ako tuod dito dahil hindi ko alam kung paano ba humalik pabalik. At bakit ko naman gagawin ‘yon? Bakit naman ako hahalik pabalik sa kanya? “Kiss me back, love.” utos niya sa akin.“Anong

LORIE LOVE“You stay in your room. ‘Wag kang lalabas,” sabi ni ninong sa akin.“Tatawagin mo na lang ba ako?” tanong ko sa kanya dahil iniisip ko kasi na baka may iutos siya sa akin.“Yeah, tatawagin na lang kita kapag may kailangan ako.”“Okay po,” sabi ko sa kanya.Tatalikod na sana siya ng hawakan ko ang kamay niya kaya lumingon siya sa akin. Na para bang nagtatanong siya. Kaya naman kahit pa nahihiya ako ay kailangan kong sabihin sa kanya. “Thank you po sa chocolates,” nakangiti na sabi ko sa kanya at ako na mismo ang pumasok sa loob ng room ko. Gusto magthank you sa kanya sa binigay niya sa akin.Hindi ko na pinansin o tinapunan ng tingin ang mga bisita ni ninong. Pagpasok ko sa loob ng silid ko ay umupo agad ako sa kama ko. Inilapag ko ang mga chocolates na binigay niya sa akin. Hindi ko inaasahan na bibigyan niya ako ng ganito. Mukhang mamahalin pa ito eh. “Napansin kaya niya ako kanina? Kaya ba pinauna niya ako?” tanong ko sa sarili ko.Napangiti na lang ako at tinago ko ito

LORIE LOVEAko lang mag-isa dito kaya naman naglinis na lang ako ng buong bahay. Wala naman kasi akong ibang gagawin kundi ang maglinis. Nandito na ang lahat ng kailangan ko at hindi ko naman alam kung anong oras ba uuwi ang ninong ko. Sa totoo lang ay okay talaga na nasa trabaho siya para naman hindi niya ginugulo ang buhay ko.Inis na inis pa naman ako sa mga ginagawa niya sa akin. Panay ang halik niya at nasasanay na talaga siya. Mamaya siya sa akin, lagot talaga siya. Naiirita na ako sa nguso niya. Baka magkaroon na nga ako ng sakit sa puso dahil ang bilis ba naman ng t*bok ng puso ko sa ginagawa niya sa akin. After ko maglinis ay pumasok ako sa room ni ninong at tumambay ako sa balcony niya. Maganda kasi dito kaya naisip ko na dito na muna ako tatambay. Kitang-kita ang mga tao sa baba at ang liit nila. Gusto ko sanang tawagan si nanay pero wala pala akong phone dahil iniwan na sa kanila ang dapat na akin. Kaya naman kumuha na lang ako ng book dito sa room ni ninong at ito ang bi

LORIE LOVE“N–Ninong?” hindi makapaniwala na sambit ko dahil nagulat ako na nandito soya ngayon.“Ihahatid kita,” sabi niya sa akin habang hawak niya ang kamay ko.“Po?”“Bakit ganyan ang suot mo?” tanong niya sa akin.“Magbibihis na lang po ako mamaya. Nagbaon po ako ng damit dahil balak ko sanang bumaba na hagdan ang gamit ko,” sagot ko sa kanya.“Magbihis ka na,” sabi niya sa akin.“Po? Dito?”Hindi siya sumagot pero tumalikod siya kaya naman hinubad ko ang damit ko at nagpalit ako. Alam ko naman na hindi siya sisilip dahil nakatalikod siya sa akin. Binilisan ko na lang para matapos na ako. At sakto naman nang matapos ako ay nauna na siyang lumabas. Ako naman itong nakasunod lang sa kanya. Nakasara ang likurang pinto ng kotse kaya sa tabi niya ako umupo.Naninibago ako sa kanya dahil ang tahimik niya. Para siyang si Cong na una kong nakilala. At masasabi ko na naninibago ako sa kanya dahil wala na ‘yong lalaking makulit na panay ang halik sa akin. Dalawang araw ko rin siyang hindi n

LORIE LOVE“Kumain na tayo,” sabi niya sa akin.“Ha? Kakain? Kumain na ako eh,” sabi ko sa kanya.“Kumain ka ulit,” sabi niya sa akin.“Busog na ak–okay, kakain na ulit ako,” sabi ko sa kanya dahil ang sama na naman ng tingin niya sa akin.Saka mukhang masarap ang mga niluto niya. Sayang naman ang effort niya kaya kakain na lang ako. Hindi kami puwedeng magsayang ng pagkain. Mahal pa naman ang mga bilihin ngayon.“Kumusta?”“Okay naman ako,” sagot ko sa kanya.“Hindi ikaw,” sabi niya.“Huh?”“Ang luto ko, kumusta ang lasa?” tanong niya sa akin.“Okay naman, masarap naman. Sakto lang? Pero okay lang?” sagot ko sa kanya para inisin lang siya pero ang totoo ay masarap talaga ang luto niya.“Hindi ka talaga maganda ang taste mo. Hindi mo man lang alam kung ano ba ang masarap at hindi,” sabi niya sa akin.“Pang mahirap kasi ang taste ko, ninong. Hindi naman kasi ako sanay sa pagkain ng mga mayaman kaya wala akong gaanong alam sa taste na sinasabi mo,” sabi ko sa kanya.“So, dapat na ba tayo