All Chapters of เปลี่ยนมึงเป็นเมีย: Chapter 1 - Chapter 10

เอลฟ์..." ใครมาหรอภา " เสียงหญิงวัยกลางคนเอ่ยถามสาวใช้ในบ้านก่อนจะเดินออกมายังห้องนั่งเล่นที่ตอนนี้มีผมนั่งรอท่านอยู่" สวัสดีครับแม่ " ผมเอ่ยทักทายคนที่อายุมากกว่าก่อนจะยกมือไหว้อย่างนอบน้อมพร้อมกับส่งยิ้มให้ท่าน" ตาเอลฟ์!! กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ลูกแล้วนี่กินอะไรมาหรือยังหืม แม่กำลังทำมื้อเย็นอยู่เลยเดี๋ยวกินข้าวกับแม่ก่อนนะลูก" ผู้หญิงตรงหน้าแสดงท่าทางดีใจก่อนจะเข้ามากอดผม ท่านคือแม่ของไอ้เอิร์ธเมียผมเองอดีตมันคือเพื่อนสนิทผมเมื่อก่อนผมสนิทกับครอบครัวนี้มากเพราะครอบครัวเราพ่อกับแม่เป็นเพื่อนสนิทกันที่สำคัญผมกับไอ้เอิร์ธเราโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กๆผมกับมันเข้าออกบ้านของกันและกันได้เหมือนบ้านของตัวเอง และส่วนมากผมก็จะอยู่ที่บ้านไอ้เอิร์ธมากกว่าบ้านผมซะอีกทั้งๆที่บ้านผมกับบ้านมันก็อยู่ข้างกัน อาจเป็นเพราะบ้านผมมีแต่สาวใช้กับคนสวนอยู่มั้งส่วนบ้านมันมีแม่มันอยู่จึงทำให้ผมรู้สึกเหมือนได้อยู่กับแม่เพราะแม่ผมเสียตั้งแต่ผมยังเด็กและได้แม่ไอ้เอิร์ธนี่แหละที่ช่วยป๊าเลี้ยงผมมา" แม่อยู่คนเดียวหรอครับ " ผมถามก่อนจะมองซ้ายมองขวาเพื่อหาใครอีกคนที่ไม่ได้เจอกันนานนับปีไม่รู้ว่าตอนนี้มันมีเมียไปแล้ว

เช้าวันต่อมา...เอลฟ์..." เอิร์ธมึงจะไปไหนตื่นเหี้ยไรแต่เช้า" ผมถามคนที่เปิดไฟสว่างจ้าจนทั่วห้องทำให้ผมนอนต่อไม่ได้ด้วยอารมณ์หงดหงิด" กูจะออกไปข้างนอก " มันตอบขณะที่ยืนติดกระดุมเสื้ออยู่ปลายเตียงนอนไม่ได้สนใจหันมาพูดกับผมเลย" ไปไหน? "" ไปรับน้ำแข็งไง " เท่านั้นแหละผมรีบสปริงตัวลุกขึ้นจากที่นอนเลย ไปรับน้องรับหลานอะไรนั่นน่ะนะ" กูไปด้วย รอแป๊บนึง " ผมรีบกระโดดลงจากเตียงวิ่งเข้าห้องแต่งตัวไปหยิบผ้าเช็ดตัวออกมาก่อนจะรีบอาบน้ำ หึ!! ถึงมันจะบอกว่าแค่น้องแต่ผมไม่ไว้ใจไงไอ้เอิร์ธมันหัวอ่อนเผื่อผู้หญิงคนนั้นไม่ได้คิดกับมันแค่พี่แต่อยากได้ไอ้เอิร์ธเป็นผัว ผมก็บ้าตายนะสิ ผมไม่ยอมหรอกเพราะไอ้เอิร์ธมันจะไปเป็นผัวใครไม่ได้นอกจากเป็นเมียผมเท่านั้น!!ปริ๊นๆ!!ไอ้เอิร์ธส่งสัญญาณให้ผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนรออยู่หน้าคอนโด ผู้หญิงคนนั้นตัวเล็กผิวขาวน่ารักนี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงจับกินไปแล้วแหละ แต่ตอนนี้มีไอ้เอิร์ธเป็นเมียแล้วไง ผมเลยไม่สนใจผู้หญิงคนไหนผมว่าบางทีการมีเมียเป็นผู้ชายมันก็ดีนะ" ไงเรารอพี่นานมั้ย " ไอ้เอิร์ธลดกระจกฝั่งคนขับลงก่อนจะถามผู้หญิงคนนั้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม นี่ถ้ายัยนี่เป็นผู้ชายผ

เอลฟ์..." ว่าไงชอบมั้ยไม่เอามั้งไม่เอาม้งกูจะเอาชอบ" ผมพูดเอาแต่ใจพลางลุ้นคำตอบจากปากมัน" อืม กูก็ชอบ "จริงดิ อ๊าาาากกกก ผมล้มตัวลงนอนทับและกอดคนที่เพิ่งบอกว่าชอบผมเอาไว้ ตอนนี้หัวใจผมเต้นรัวแทบทะลุออกมาแล้ว" กูดีใจนะที่มึงเริ่มชอบกูแล้ว ต่อไปกูจะทำให้มึงรักกูให้ได้เลย "" กูว่ามึงไม่ต้องทำอะไรหรอกเพราะยังไงมึงก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี อยู่เฉยๆแบบนี้แหละดีแล้ว " คนใต้ร่างผมพูด อะไรของมันวะผมงงไหนบอกชอบผมแล้วไงทำไมไม่ให้ผมทำอะไรล่ะแล้วทำไมมันต้องหลบสายตาผมด้วย“ กูแอบชอบมึงมาตั้งนานแล้วตั้งแต่ประถมมั้งถ้าจำไม่ผิด”“ ...” จริงดิทำไมผมไม่รู้วะ“ แล้วมันก็กลายเป็นรักมากขึ้นทุกวันๆจนวันที่มึงทำท่าเหมือนจะจะชอบอามีนกูก็เลยเริ่มถอดใจ ที่ผ่านมากูเก็บความรู้สึกนั้นไว้เวลาที่มึงคั่วกับผู้หญิงคนอื่นเพราะกูกลัวว่าจะเสียมึงไป”“ ...”“ กูกลัวว่าความเป็นเพื่อนของเราจะจบลง กูกลัวว่ามึงจะเกลียดกู กูกลัวว่ามึงจะไม่คิดแบบกูเพราะมึงพูดมาตลอดว่าไม่ชอบไม้ป่าเดียวกัน กูก็เลยลองมีผู้หญิงบ้างนอนกับผู้หญิงไปเรื่อยๆเหมือนมึงแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกของกูที่มีต่อมึงเปลี่ยนไปเลย ” ทำไมผมรู้สึกผิดวะที่พูดแบบนั้นอ

เอลฟ์..." เจอละ "ผมยิ้มมุมปากนิดๆก่อนจะเดินลงไปยังชั้นล่างที่เหล่าผีเสื้อราตรีกำลังโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาตามเสียงเพลงแต่ไม่ลืมที่จะหันกลับไปยังโต๊ะเพื่อมองหาไอ้เอิร์ธด้วย แต่ในเวลานี้ที่ห้องน้ำคิวคงยาวแหละมันคงยังไม่กลับมาตอนนี้หรอก" นี่ยัยน้ำแข็งแกเมามากแล้วอะ ปะฉันจะพาแกไปนั่งก่อน " เสียงเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ผมเห็นว่าเธอมางานวันเกิดรุ่นพี่ด้วยกันพูดขึ้นพลางเขย่าตัวน้ำแข็งไปด้วยเมื่อน้ำแข็งนั่งหลับกับพื้น สงสัยจะดื่มไปเยอะสินะแบบนี้ก็ดีสิ" มาเดี๋ยวพี่ช่วย " ผมเดินตรงเข้าไปอุ้มน้ำแข็งขึ้นมาจนเพื่อนของเธอมองผมอย่างอึ้งๆก่อนจะเปลี่ยนแววตาเป็นสงสัย" อะเอ่อ คุณเป็นใครคะ "" พี่ชื่อเอลฟ์เป็นเพื่อนสนิทไอ้เอิร์ธพี่ชายน้ำแข็งวันนี้พี่พาน้ำแข็งมาที่นี่" ผมตอบคนตรงหน้าที่กำลังสงสัยอยู่พลางส่งยิ้มที่คิดว่าเป็นมิตรที่สุดให้เธอ" อ๋อค่ะ ว่าแต่พี่จะกลับเลยมั้ยหนูจะฝากเพื่อนหนูกลับด้วย" คนตรงหน้าถามต่อ" สักพักก็กลับครับแต่พี่ว่าให้น้ำแข็งกลับกับแฟนเขาดีกว่ามั้ย"" แต่ยัยน้ำแข็งไม่มีแฟนนะคะ "" ก็คนนั้นไงเห็นว่ากำลังตามง้อกันอยู่ พี่ว่าเราน่าจะช่วยให้เขาคืนดีกันนะ" ผมไม่พูดเปล่าแต่บุ้ยหน้า

เอิร์ธ..." เอลฟ์ อึกกูจุก " ผมร้องบอกคนที่ขยับสะโพกอยู่พลางเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อแก่นกายขนาดใหญ่ของมันแทรกเขามายังเบื้องล่างของผม ความรู้สึกคับแน่นแทบตัวปริไหนจะเจ็บเสียวสลับกันไปมาทำให้ผมคิดอะไรไม่ออก" อะ อ๊ะ อ่ะ " ไอ้เอลฟ์ที่เริ่มขยับท่อนล่างเร็วขึ้นๆแรงขึ้นๆครางออกมาอย่างพอใจ ในตอนนี้สองมือของมันบีบเคล้นหน้าอกผมไปมาอย่างไม่มีทีท่าว่าจะทนุถนอมทั้งเบื้องล่างก็ยังกระหน่ำลงมาเรื่อยๆไม่ยอมหยุด สองแขนของผมที่ค้ำกำแพงห้องไว้เริ่มจะหมดแรงไม่ต่างจากขาทั้งสองข้างที่สั่นแทบยืนไม่อยู่" อืมม ซี๊ดด สะเสียวว เชี้ยย!! " ความเสียวซ่านเริ่มแล่นเข้ามาอีกครั้งแขนขาผมชาไปหมดเมื่อไอ้เอลฟ์ขยับตัวเร็วขึ้นๆ หนักขึ้นๆจนรู้สึกจุกและหน่วงบริเวณช่องท้องมือข้างหนึ่งของมันเอื้อมมากำแก่นกายเบื้องล่างของผมไว้แน่นพลางบีบๆที่หัวก่อนจะค่อยๆรูดเข้ารูดออกช้าๆบ้างเร็วๆบ้างสลับกันส่วนสะโพกของมันก็ขยับไม่หยุด มือของมันก็รูดไปรูดมา ไอ้บ้านี่มันจะเอาทุกทางเลยหรือไงวะแมร่ง!!“ อะ อ๊ะ พะพอแล้วแมร่งกูไม่ไหวแล้ว ” ผมร้องบอกเมื่อเริ่มรู้สึกหมดแรง" อืมม มึงโครตแน่นเลยเอิร์ธน่ากินไปทั้งตัวเลย "" เชี้ยเอลฟ์ กูสะเสียว อ๊ะ อ๊ะ เ