Semua Bab ปูเปลี่ยนชีวิต: Bab 11 - Bab 20

หลังจากวันที่พบว่าปูม้าหายไปเกือบหมด นนท์ก็ไม่อาจนอนหลับสนิทได้อีกเลยภาพของหาดทรายที่ว่างเปล่า โขดหินที่ไม่มีปูซ่อนตัว และตลาดปลาที่เงียบเหงายังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเขาทะเลที่เคยให้ทุกอย่างกับเขา… กำลังเริ่มแห้งเหือดลงไปทีละนิดเขาไม่สามารถปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ได้ค่ำคืนแห่งการครุ่นคิดนนท์นั่งอยู่ตรงระเบียงบ้าน แสงจันทร์สะท้อนลงบนผืนน้ำ เสียงคลื่นซัดเบา ๆ คล้ายกับกำลังบอกอะไรบางอย่างกับเขาปู่ดำเดินออกมานั่งข้าง ๆ นนท์ มือของปู่ยังคงถือกะลามะพร้าวที่ใส่ชาอุ่น ๆ เอาไว้และยกมันขึ้นมาจิบเป็นครั้งคราว"เอ็งยังคิดเรื่องปูอยู่เหรอ?" ปู่ถามเสียงเรียบ"ครับปู่" นนท์พยักหน้า "ผมหยุดคิดไม่ได้เลย… ถ้าพวกเรายังจับปูแบบนี้ไปเรื่อย ๆ อีกไม่นาน… ปูคงหมดไปจริง ๆ"ปู่พยักหน้าเบา ๆ มองออกไปที่ทะเล "ข้ารู้ว่าสักวันมันต้องเกิดขึ้น แต่ข้าไม่คิดว่ามันจะมาเร็วขนาดนี้"นนท์กำหมัดแน่น พร้อมกับเอ่ยขึ้นอย่างหนักแน่น "มันต้องมีทางแก้สิปู่ เราต้องทำอะไรสักอย่าง""แล้วเอ็งคิดจะทำอะไร?"นนท์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดออกมา"ปู่… ผมอยากเลี้ยงปู"แนวคิดที่ไม่มีใครเคยทำปู่เหลือบตามามองหลานชาย "เอ็งหมายความว่ายังไง?

หลังจากตัดสินใจที่จะพักการเรียนเพื่อทุ่มเทให้กับการสร้างบ่ออนุบาลปู นนท์ก็รู้ว่าเขาต้องการเงินทุน และโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับเขาตอนนี้ก็คือ…[การแข่งขันจับปูแห่งปี]นี่คือการแข่งขันที่จัดขึ้นทุกปีในหมู่บ้านชาวประมง เป็นกิจกรรมที่ทั้งเด็กและผู้ใหญ่รอคอย เพราะนอกจากจะเป็นโอกาสโชว์ฝีมือในการจับปูแล้ว ยังมีเงินรางวัลที่ล่อตาล่อใจถึง 5,000 บาทและครั้งนี้ นนท์ต้องการมันมากกว่าครั้งไหน ๆวันแข่งขัน—ความตื่นเต้นที่ปกคลุมหมู่บ้านเช้าวันนั้น หมู่บ้านเต็มไปด้วยความคึกคัก แม่ค้าในตลาดพูดถึงการแข่งขันกันอย่างสนุกสนาน เด็ก ๆ วิ่งไปมาด้วยความตื่นเต้น เสียงลุง ๆ ป้า ๆ ส่งเสียงเชียร์ให้กำลังใจกับผู้เข้าแข่งขันที่ตัวเองเชียร์"ปีนี้ใครจะชนะวะ?""น่าจะเป็นไอ้ก้านเหมือนเดิมมั้ง มันชนะมาสามปีซ้อนแล้ว""ไอ้หนูนนท์ก็มาลงแข่งนะ เห็นว่าปีนี้ตั้งใจมาก"ผู้เข้าแข่งขันมารวมตัวกันที่ชายหาด จุดเริ่มต้นของการแข่งขัน นนท์ยืนอยู่ในกลุ่มนั้นด้วยหัวใจที่เต้นแรงเขาเหลือบไปมองคนที่ถูกยกให้เป็นตัวเต็งของปีนี้—"ก้าน"ก้านเป็นเด็กชายที่อายุมากกว่านนท์หนึ่งปี เป็นคู่แข่งเก่าแก่ที่เคยแข่งจับปูกับนนท์ตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ช่วงหลัง

หลังจากความล้มเหลวครั้งใหญ่ที่ ปูในบ่อเลี้ยงตายหมด นนท์ใช้เวลาหลายวันอยู่กับตัวเอง เขาไม่ได้ออกไปจับปู ไม่ได้พูดคุยกับใคร นอกจากนั่งเงียบ ๆ คิดว่าความผิดพลาดของเขาเกิดขึ้นจากอะไรปู่บอกว่า… "ความพยายามอย่างเดียวมันไม่พอ ต้องมีความรู้ด้วย"เขารู้ว่าเขาต้องเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการเลี้ยงปู แต่ปัญหาคือเขาจะไปหาความรู้นั้นจากที่ไหน?จนกระทั่ง… ปู่พูดถึงใครบางคนที่อาจช่วยเขาได้การพบกันของ "นนท์" และ "ลุงเฉื่อย""ปู่… เราต้องไปที่ไหนกันเหรอ?" นนท์ถามขณะเดินตามปู่ไปตามทางที่เต็มไปด้วยต้นโกงกางสูงใหญ่"ไปหาคนที่รู้เรื่องปูมากกว่าข้าไง" ปู่ตอบนนท์ขมวดคิ้ว "มีคนที่รู้เรื่องปูมากกว่าปู่ด้วยเหรอ?"ปู่หัวเราะเบา ๆ "แน่นอนสิวะไอ้หนู ข้าแค่จับปูขายไปวัน ๆ แต่ไอ้หมอนั่น มันคือคนที่ทำให้ปูเป็นธุรกิจจริง ๆ"นนท์เริ่มตื่นเต้นขึ้นเล็กน้อย "เขาเป็นใครเหรอปู่?""มันชื่อ เฉื่อย แต่ไม่ต้องไปหลงชื่อมัน มันไม่ได้เฉื่อยอย่างที่คิด"โกดังปู—ศูนย์กลางของการค้าปูในหมู่บ้านหลังจากเดินลัดเลาะป่าชายเลนมาเกือบครึ่งชั่วโมง นนท์และปู่ก็มาถึงโกดังปูของ ลุงเฉื่อยโกดังแห่งนี้ตั้งอยู่ริมคลองที่เชื่อมต่อกับทะเล มันเป

หลังจากคืนที่นนท์ แอบฟังการค้าของผู้ใหญ่ และค้นพบความจริงว่า พ่อค้าคนกลางกำลังกดราคาชาวบ้าน เพื่อเอากำไรจากปูไปขายในราคาที่สูงขึ้นเขารู้สึกโกรธ และที่สำคัญ—เขาตัดสินใจว่าเขาจะเปลี่ยนระบบนี้ให้ได้!แต่เขาจะทำยังไง?เขาเป็นแค่เด็กชายหาดคนหนึ่ง ไม่มีเงิน ไม่มีอำนาจ แต่เขามีสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากกว่า—"ไอเดีย"และมันจะเป็นก้าวแรกของ การขายปูแบบใหม่ ที่จะเปลี่ยนทั้งชีวิตของเขา และอาจเปลี่ยนทั้งหมู่บ้านการกลับมาสู่เกม—"ปู่ ผมอยากลองอะไรบางอย่าง"นนท์กลับไปหาปู่ดำในเช้าวันรุ่งขึ้น"ปู่ ผมจะไม่ขายปูให้พ่อค้าคนกลางอีกแล้ว!"ปู่เหลือบตามองหลานชายก่อนจะยิ้มบาง ๆ "แล้วเอ็งจะทำยังไงล่ะ?""ผมจะขายเอง!"ปู่หัวเราะ "ไอ้หนู มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะเว้ย ถ้าเอ็งไม่ขายให้เฮียตง เอ็งจะเอาปูไปขายให้ใคร?"นนท์ยิ้ม "ผมมีแผนแล้วปู่!"แผนที่ 1: ตัดพ่อค้าคนกลางออกไปนนท์รู้ดีว่าร้านอาหารในเมืองเป็น "ตลาดที่แท้จริง" ของปูม้า ร้านอาหารต้องการปูสด ๆ และพร้อมจ่ายราคาที่สูงกว่าตลาดหมู่บ้านแต่ปัญหาคือ... เขาจะขายให้พวกเขายังไง?เขาไม่มีโกดัง ไม่มีเครือข่าย และที่สำคัญ—เขาเป็นแค่เด็กอายุสิบกว่าขวบนนท์คิดหนัก จนเขานึกถ

หลังจากที่ นนท์ใช้การตลาดออนไลน์ ดึงลูกค้าด้วย เฟซบุ๊กเพจ "ปูเปลี่ยนชีวิต" และสร้างฐานลูกค้าประจำจากร้านอาหารขนาดเล็กและคนทั่วไป ยอดขายของเขาก็เพิ่มขึ้นหลายเท่าแต่เขารู้ว่า…"ถ้าผมอยากเติบโตมากกว่านี้ ผมต้องเจอลูกค้ารายใหญ่"เขาเคยขายให้ร้านอาหารเล็ก ๆ และลูกค้าทั่วไป แต่ถ้าเขาอยากให้ธุรกิจปูของเขาไปไกลกว่านี้ เขาต้องหาลูกค้าประเภทใหม่—ร้านอาหารระดับโรงแรม หรือผู้ค้าส่งขนาดใหญ่และโอกาสนั้น… ก็มาถึงเร็วกว่าที่เขาคิดข้อความที่เปลี่ยนทุกอย่างเช้าวันหนึ่ง ขณะที่นนท์กำลังไล่ตรวจเช็กออเดอร์สั่งซื้อในเพจเฟซบุ๊ก เขาก็ได้รับข้อความที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง"สวัสดีครับ ผมเป็นเจ้าของร้านอาหารทะเลใหญ่ในตัวเมือง สนใจสั่งปูจากน้อง แต่ต้องการปริมาณมากและต้องแน่ใจว่าของมีคุณภาพ"นนท์อ่านแล้วแทบไม่เชื่อสายตา!ลูกค้ารายใหญ่ที่เขารอคอย… มาเอง! เขารีบตอบกลับด้วยมือที่สั่นเล็กน้อย"ขอบคุณที่สนใจครับ ผมสามารถจัดส่งปูสดคุณภาพดีได้แน่นอนครับ!"ลูกค้าถามกลับมาทันที "ถ้าผมต้องการ 50 กิโลต่อวัน น้องส่งไหวไหม?"นนท์ชะงัก… 50 กิโลต่อวัน!?ที่ผ่านมาเขาขายแค่ 10-20 กิโลต่อวันเท่านั้น นี่เป็นปริมาณท