All Chapters of ปูเปลี่ยนชีวิต: Chapter 1 - Chapter 10

ดวงอาทิตย์กำลังจะโผล่พ้นขอบฟ้า แสงสีทองทอดลงบนผิวน้ำสะท้อนเป็นประกายระยิบระยับ ลมทะเลพัดเอากลิ่นเค็มของน้ำและกลิ่นสาหร่ายแห้งมาตามสายลม เสียงคลื่นกระทบฝั่งเป็นจังหวะที่คุ้นเคย สำหรับเด็กชายคนหนึ่ง นี่คือเสียงที่กล่อมเขานอนทุกคืน และปลุกให้ตื่นทุกเช้าเขาชื่อ “นนท์” เด็กชายตัวผอมผิวเกรียมแดดที่โตมากับหาดทราย บ้านของนนท์เป็นกระท่อมไม้หลังเล็ก ๆ ตั้งอยู่สุดซอยของหมู่บ้านชาวประมง ที่นี่ไม่ได้มีความหรูหราอะไร ไม่มีถนนลาดยาง ไม่มีไฟถนนที่สว่างไสว มีเพียงเส้นทางดินที่พาเขาไปสู่ชายหาด ที่ซึ่งเขารู้จักมันดียิ่งกว่าลายมือของตัวเองทุกเช้า นนท์จะชอบเดินเท้าเปล่าออกมาที่ชายหาด ปล่อยให้เม็ดทรายละเอียดซึมเข้าระหว่างนิ้วเท้า ความเย็นจากทรายบ่งบอกว่าเมื่อคืนฝนเพิ่งตก เด็กชายมองไปรอบ ๆ หาดทรายกว้างที่คุ้นเคย วันนี้ดูเงียบกว่าปกติ มีเพียงเสียงลมพัดไหวและนกทะเลบินโฉบหาเหยื่อ“วันนี้น้ำลง” นนท์พึมพำกับตัวเองน้ำทะเลถอยร่นออกไปไกล ทิ้งไว้เพียงสันทรายเปียกชื้นที่เต็มไปด้วยรอยเท้าปูและเปลือกหอยหลากสี เขาก้มลงเก็บเปลือกหอยบางอันที่ดูสวยเป็นพิเศษ หอยแครงสีขาว หอยตลับลายจุด และเศษปะการังที่ถูกคลื่นซัดมา“เจออะ

คืนนั้น ลมทะเลพัดเอาความเย็นมาปะทะผิว นนท์นั่งอยู่ตรงระเบียงบ้าน ไฟจากตะเกียงน้ำมันที่แขวนอยู่ตรงเสาชายคากะพริบไหวไปตามแรงลม ดวงจันทร์เต็มดวงส่องแสงนวลเหนือผืนน้ำ คลื่นยังคงซัดเข้าฝั่งเป็นจังหวะที่คุ้นเคย กลิ่นไอทะเลปนกับกลิ่นไม้เก่าของบ้าน ทำให้ค่ำคืนนี้ดูเงียบสงบปู่ดำลากเก้าอี้ไม้มานั่งข้าง ๆ นนท์ มือเหี่ยวย่นของปู่ถือกะลามะพร้าวที่บรรจุชาอุ่น ๆ เอาไว้ ปู่จิบมันช้า ๆ ก่อนจะถอนหายใจแล้วหันมามองหลานชาย"ไอ้หนู เอ็งรู้ไหมว่าทำไมที่นี่ถึงมีปูเยอะ?"นนท์เลิกคิ้ว มองหน้าปู่ด้วยความสงสัย "ก็เพราะมันเป็นทะเลไม่ใช่เหรอปู่?"ปู่หัวเราะเบา ๆ แล้วส่ายหน้า "มันไม่ใช่แค่นั้นหรอก..."ปู่วางกะลาชาลงข้างตัว ก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องราวของ “ปู” ที่นนท์ไม่เคยรู้มาก่อนปูที่เลี้ยงคนทั้งหมู่บ้าน"สมัยก่อน หมู่บ้านเรายังไม่เป็นแบบนี้นะนนท์" ปู่เริ่มเล่า "ตอนนั้นไม่มีไฟฟ้า ไม่มีถนน ไม่มีร้านค้า ทุกคนต้องพึ่งพาทะเลเพื่อหาเลี้ยงตัวเอง"นนท์นั่งฟังอย่างเงียบ ๆ ดวงตาของเขาสะท้อนแสงจันทร์ ปู่พูดต่อ"ตอนนั้น ใครที่มีเรือก็ออกเรือไปจับปลา ใครไม่มีเรือก็ต้องหาทางเอาตัวรอดกันเอง บางคนดำน้ำหาหอย บางคนจับหมึก แต่รู้ไหม

หลังจากตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง และใช้เวลาทั้งเช้ากับปู่จับปูจนได้มาพอสมควร นนท์ก็กลับมาถึงบ้านพร้อมกับตะกร้าที่เต็มไปด้วยปูตัวเล็กตัวน้อย เขามองดูพวกมันที่ยังดิ้นไปมา บางตัวพยายามไต่ขึ้นมาจากตะกร้า แต่ปู่ใช้ฝาตาข่ายคลุมไว้"คืนนี้เอ็งจะได้รู้เอง ว่าปูตัวเล็ก ๆ พวกนี้มีค่าขนาดไหน" ปู่พูดด้วยรอยยิ้มนนท์รู้สึกทั้งตื่นเต้นและสงสัย วันนี้เขาจับปูได้เยอะ แต่สิ่งที่สำคัญกว่าก็คือ—เขาจะขายมันยังไง?รุ่งเช้า: ตลาดปลาของหมู่บ้านตลาดเช้าในหมู่บ้านชาวประมงเป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา ตั้งแต่ก่อนพระอาทิตย์ขึ้น พวกแม่ค้า พ่อค้า และชาวประมงจะเริ่มทยอยกันมาตั้งแผงขายของทั้งเสียงพูดคุย เสียงเหรียญกระทบกัน และเสียงประกาศราคาสินค้าดังไปทั่วบริเวณ กลิ่นปลาสด ๆ คลุ้งไปทั่ว แซมด้วยกลิ่นของสมุนไพรและเครื่องปรุงที่แม่ค้ากำลังเตรียมขายนนท์มองไปยังแผงขายอาหารทะเลที่มีทั้งกุ้ง หอย ปู ปลา บ้างก็วางเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ บ้างก็ยังดิ้นไปมาบนถาดน้ำแข็ง"เอ็งพร้อมไหม ไอ้หนู?" ปู่หันมาถาม พลางยื่นมือไปยกตะกร้าปูขึ้นบ่า"พร้อม!" นนท์ตอบอย่างมั่นใจ แม้ในใจจะแอบกังวลเล็กน้อยแผงของป้าแมว—ลูกค้ารายแรกปู่พานนท

หลังจากวันแรกของการขายปู นนท์ก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังเดินบนเส้นทางใหม่ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน เขาเริ่มตื่นเต้นกับความคิดที่จะจับปูให้ได้มากขึ้น ขายให้ได้เยอะขึ้น และหาเงินด้วยตัวเองแต่ในใจของเขายังติดอยู่กับคำพูดของ ลุงหมึก ชาวเลผู้ลึกลับ"เจ้าจะมีโชคจากทะเล... แต่ก็จะมีอุปสรรคจากมันเช่นกัน"นนท์ไม่รู้ว่าอุปสรรคที่ลุงหมึกพูดถึงคืออะไร แต่เขาตัดสินใจจะเดินหน้าต่อไปเช้าวันใหม่ กับการจับปูครั้งที่สองพระอาทิตย์เพิ่งขึ้นจากขอบฟ้า น้ำทะเลยังนิ่งสงบ ลมพัดเย็นกว่าปกติ นนท์ออกจากบ้านแต่เช้าตรู่พร้อมปู่ดำ วันนี้เขาตื่นขึ้นมาด้วยใจที่ฮึกเหิม เพราะเขามีเป้าหมาย—จับปูให้ได้มากกว่าครั้งแรก!“วันนี้ข้าจะสอนเอ็งอีกวิธีหนึ่งในการหาปู” ปู่พูดพลางสะพายตาข่ายดักปูขึ้นบ่า“วิธีไหนเหรอปู่?”“ไปถึงหาดแล้วเดี๋ยวก็รู้” ปู่ยิ้มแล้วพานนท์เดินลัดเลาะไปยังบริเวณที่มีโขดหินและน้ำตื้นการพบกับ "ปูพิเศษ"ปู่ใช้ไม้เท้าชี้ไปที่แนวหินที่โผล่ขึ้นมาตามแนวชายฝั่ง “เอ็งเห็นอะไรไหม?” ปู่ถามนนท์เพ่งมอง ท่ามกลางซอกหินและสาหร่ายทะเล เขาเห็นอะไรบางอย่างเคลื่อนไหว“ปู! แต่มันตัวใหญ่กว่าที่เราจับเมื่อวาน!”ปู่พยักหน้า “นั่นแหละ ป

หลังจากที่นนท์ค้นพบความลับของปูม้า และเริ่มวางแผนเลี้ยงปูตัวเมียเพื่อปล่อยลูกปูกลับคืนสู่ทะเล เขาก็ยังคงออกไปจับปูตามปกติทุกเช้า แต่แล้ว… เช้าวันหนึ่ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเช้าที่ผิดปกตินนท์ตื่นขึ้นมาแต่เช้ามืดตามปกติ หยิบตะกร้าและตาข่ายดักปู ก่อนจะเดินออกจากบ้านไปพร้อมปู่ดำท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนจากสีดำเป็นสีส้มอมชมพู น้ำทะเลลดลงพอดี เผยให้เห็นพื้นทรายเปียก ๆ และโขดหินที่มักเต็มไปด้วยรอยปูแต่วันนี้… มีบางอย่างแปลกไปนนท์หยุดเดิน มองไปรอบ ๆ หาดทรายที่เคยเต็มไปด้วยร่องรอยปูเดินไปมามัน… หายไปหมด"ปู่! ทำไมวันนี้ไม่มีรอยปูเลย?"ปู่เองก็หยุดเดินเช่นกัน เขาขมวดคิ้วแล้วใช้ไม้เท้าจิ้มพื้นทราย "มันแปลกจริง ๆ ว่ะไอ้หนู"นนท์เดินไปดูที่โขดหิน จุดที่เคยมีปูดำซ่อนตัวอยู่เสมอ เขาค่อย ๆ แหวกสาหร่ายออก—แต่ไม่มีปูอยู่เลยความรู้สึกบางอย่างเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ"ปู่… ปูมันหายไปไหนหมด?"หาดที่เงียบเหงากับคำตอบที่ไม่มีใครอยากได้ยินพวกเขาเดินสำรวจแนวชายฝั่งต่อไปอีกหน่อย แต่มันก็เหมือนเดิม—ไม่มีปูเลยไม่ใช่แค่ปูดำที่จับยาก แต่แม้แต่ปูม้าที่มักจะเดินเล่นบนพื้นทราย หรือซ่อนตัวตามหลุมก็หายไปหมดนนท์เริ่มใจไม่ด