All Chapters of สงครามล่ามรัก (จบเรื่อง): Chapter 41 - Chapter 46

หนึ่งปีต่อมา.....ปัง! ฮู้!!!! เสียงปรบมือดังขึ้นกระหึ่ม เมื่อสองชายหญิงเดินย่างกรายเข้ามาในโรงแรมหรู ที่ตกแต่งด้วยดอกไม้สวยงาม ระหว่างทางโรยด้วยกลีบกุหลาบสวยงาม บ่งบอกว่าระหว่างทางเดินนั้นสวยงามมากแค่ไหน ลิญาจับจ้องชายหนุ่มข้างกายอย่างไม่วางตา ชายหนุ่มที่เธอหวาดกลัวในวันนั้น กลับกลายเป็นคู่ชีวิตของเธอในวันนี้"ยินดีด้วยนะ ลิญา"เสียงแซมและเพื่อน ๆ เอ่ยขึ้นก่อนจับมือลิญาไว้แน่น มิตรภาพตลอดหนึ่งไปที่ผ่านมา มันดีมากสำหรับพวกเธอมากจริง ๆ ลิญารับรู้ได้ถึงความหวังดีและจริงใจที่เพื่อนๆ มีต่อเธอ สงครามเองก็เช่นกัน" เราไปรับแขกด้านนอกก่อนนะ ตามสบายเลย"" ออร่าเจ้าสาวสวยมากแม่"เสียงแป้งร่ำเอ่ยขึ้นก่อนจะบีบเข้าที่มือของเพื่อนสนิท"เธออยู่คุยกับเพื่อนก็ได้นะ เดี๋ยวฉันออกไปรอด้านนอก"สงครามเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นท่าทีลิญาอยากคุยกับเพื่อน ๆ ทว่าลิญาไม่อยากให้ชายหนุ่มนั้นต้องออกไปรับแขกคนเดียวจึงอาสาตามไปด้วย" หนูไปกับเฮียค่ะ"แขกภายในงานเริ่มมากันครบ ก่อนทั้งสองจะเดินขึ้นไปบนเวที เสียงพิธีกรภายในงาน ยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ทว่าลิญากลับเหลือบไปเห็นสีหน้าท่าทางของคนเป็นแม่ ที่ดูจะมีความสุขมากกว่าเธอ.

คำพูดของชายหนุ่มทำเอาลิญาชะงักครู่หนึ่ง ก่อนที่หยาดน้ำตาจะหลั่งไหลออกมา แม้สงครามจะเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีเดือดดาล ทว่าทำเอาคนฟัง แทบล้มทั้งยืนสงครามเดินย่างกรายไปที่รถทันที ก่อนจะตามด้วยร่างของลิญา ไร้ซึ่งคำพูดใดใด มีเพียงเสียงสะอื้นไห้ของหญิงสาวดังขึ้นเป็นระยะ แม้จะโกรธเคืองหญิงสาวมากแค่ไหน ก็ทนเห็นภรรยาที่ตัวเองรักนั้น ร่ำไห้ต่อไปไม่ไหว" แม่งเอ๊ย!! เธอจะร้องทำไมหนักหนา"ไร้ซึ่งคำพูดใดใดจากหญิงสาว มีเพียงหยาดน้ำตาที่ยังคงไหลออกมาเป็นระยะ สร้างความโกรธเคืองให้กับสงครามมากขึ้นเป็นเท่าตัว ในเมื่อหญิงสาวเขือกที่จะเงียบ ก็คงไม่มีความจำเป็นใดใดที่ต้องคุยกันอีกต่อไป บรื้นนน!! เสียงรถสปอร์ตคันหรูขับเคลื่อนออกไปด้วยความเร็ว ตลอดการเดินทางลิญายังคงร้ำไห้ และเสียใจในคำพูดของสงครามที่คลาย ๆ ว่าเป็นการบอกเลิกเธอกลาย ๆ เพราะหลายปีที่อยู่ด้วยกันมา สงครามไม่เคยแม้แต่จะพูดคำนั้นออกมาเลยสักครั้ง จะด้วยความโกรธเคืองหรือเพราะอะไร เธอก็เสียใจไปแล้วทั้งนั้น ปีง !เสียงปิดประตูดังสนั่นเมื่อมาถึงคอนโดหรูของชายหนุ่ม สงครามเดินร่างกรายลงจากรถ พร้อมกับกระชากเรียวแขนหญิงสาวเข้าไปในห้องนอน พร้อมกับลากโซ่ตรวนขนา

สิรัญญาเดินย่างกรายลงมาจากตัวบ้าน ก่อนจะเห็นแม่บ้านเตรียมงานต่าง ๆ " เกิดอะไรขึ้น""วันนี้คุณสงครามจะมาทานข้าวที่บ้านค่ะ คุณท่านจึงให้เตรียมเลี้ยงฉลอง ที่คุณลิญาตั้งครรภ์ค่ะ นั่งไงคะ มานุู่นแล้ว"สงครามเดินย่างกรายเข้ามาในบ้าน ก่อนจะเอ่ยทักทายพี่สาวของตัวเอง " หน้าบานมาเชียวนะ"" แน่นอนก็คนมีความสุข"" แล้วนี่พ่อยังไม่กลับเหรอ""คงแวะซื้อของขัวญให้หลานอยู่มั้ง""มาเหนื่อย ๆ พักผ่อนก่อนเถอะ"สิรัญญาเอ่ยขึ้น ก่อนสาวใช้จะเดินย่างกรายเข้ามาพร้อมกับน้ำดื่ม ในช่วงสองเดือนแรก ลิญาแพ้ท้องหนักมากกินอะไรไม่ค่อยได้ จนร่างกายฟุบผอมลงไปมาก จึงพาเธอย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านของเขา เพื่อให้แม่ของเขาดูแลเธอซึ่งทุกคนภายในบ้าน ก็ยินดีต้อนรับเธอรวมถึงคนเป็นปู่ของเขา" เฮียคราม หนูอยากนอน"ลิญาเริ่มรู้สึกมึน ๆ เนื่องจากเพิ่งเดินทางมาถึง ทุกคนจึงพาหญิงสาวขึ้นไปพักผ่อนโดยมีสงครามตามดูแลอยู่ไม่ห่าง"ปวดหัว"ลิญาเอ่ยขึ้นก่อนจะสูดดมกลิ่นกายชายหนุ่ม สงครามจ้องมองร่างหญิงสาว ก็นึกสงสาร ลิญาอวกตลอดทั้งคืนจนแทบไม่ได้นอน " ถ้าเลือกได้ เฮียก็อยากเป็นแทนหนูนะ"ทั้งสองสบสายตากันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนลิญาจะร่ำไห้ออกมาด้วยค