สงครามล่ามรัก (จบเรื่อง)

เวลา 00:09เสียงเพลงจังหวะโดนใจวัยมันส์ดังกระหึ่มไปทั่วห้องหรู หากไม่มีระบบการกักเก็บเสียงที่ดีเยี่ยมเจ้าของห้องคงโดนข้างห้องด่าไปแล้ว เนื่องจากพวกเขาจัดปาร์ตี้กันเกืิอบทุกคืน“เด็กไอ้กันต์แม่งเด็ดว่ะ!”มาร์คหนุ่มหน้าหล่อลุคแบดพูดขึ้นมาขณะที่สายตาจับจ้องไปยังเพื่อนสนิทอย่างกันต์ที่กำลังเมคเลิฟกับสาวสวยอยู่มุมหนึ่งของห้องอย่างเร่าร้อนภาพที่เห็นอาจจะดูล่อแหลมเกินไปสำหรับคนที่ไม่เคยเห็น แต่สำหรับพวกเขามันคือเรื่องปกติ แม้กระทั่งหนังสดที่มีการร่วมรักต่อหน้ายังเคยดูมาแล้ว“อิจฉามันหรือไง?”สิงห์เพื่อนสนิทอีกคนในกลุ่มเอายขึ้นมาพลางยกแก้วขึ้นดื่ม“พูดอย่างกับมึงไม่อิจฉามัน ขาวหมวยสวยเอ็กซ์ แถมบริสุทธิ์อีก หาได้ง่ายๆ ซะที่ไหน”มารค์พูดออกมาด้วยความอิจฉาที่เพื่อนได้แซ่บกับรุ่นน้องปีหนึ่งที่สวยใสบริสุทธิ์เกินจะหาได้ในสมัยนี้ ส่วนมากมีแต่คนผ่านมือชายมาแล้วทั้งนั้น บางคนประสบการณ์เยอะกว่าพวกเขาเสียอีกนั่งดูไปสักพักสองหนุ่มก็เริ่มจะทนไม่ไหวจนต้องสั่งรุ่นน้องคนสนิทไปหาสาวๆ มาให้ เน้นย้ำคำว่าบริสุทธิ์“มึงเอามั๊ย?”มาร์คหันไปถามเข้าของห้องอย่างสงครามที่เอาแต่นั่งฟังอยู่เงียบๆ โดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเ

“ไหนหล่ะครับหลักฐาน” “มีแน่นอนครับ ผมว่าคุณยอมถอนฟ้องแล้วรับเงินไปดีกว่านะครับ” ทนายหนุ่มบอกไปด้วยท่าทีสุภาพและยื่นหลักฐานผลตรวจจากแก้วที่สงครามดื่มให้พ่อนีน่าดู แต่นั้นก็ทำให้พ่อของนีน่ารู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว สมองจินตนาการไปถึงตอนถูกฟ้องกลับ แล้วยิ่งรู้ว่าสงครามเป็นลูกคนมีเงินยิ่งรู้ถึงชะตากรรมตัวเอง สู้ไปก็คงไม่ชนะอยู่ดี “ตกลงครับ ผมจะถอนฟ้อง” “ขอบคุณครับ แล้วผมจะทำการโอนเงินค่าปลอบขวัญให้น้องนีน่าไม่เกินหนึ่งชั่วโมง” ทนายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงสุภาพเช่นเคยก่อนที่จะเดินกลับไปหาสงครามคุณชายที่สร้างเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน “เรียบร้อยแล้วครับ นายน้อยกลับไปพักผ่อนเถอะ ทางนี้ผมจะจัดการเอง” สงครามรีบเดินออกมาจากสถานที่แสนอึดอัดทันที เขารู้อยู่แล้วว่าเรื่องแค่นี้ทนายของเขาจัดการได้ แต่สิ่งที่ทนายจัดการให้ไม่ได้คือพ่อของเขา ที่โทรมาสั่งให้กลับไปที่บ้านด่วนเลย ฟังจากน้ำเสียงก็รู้แล้วว่าท่านโกรธมากแค่ไหน สงครามที่รู้จักนิสัยของพ่อจึงรีบโทรไปอ้อนแม่ก่อนเลย สารภาพความจริงแค่สิบเปอร์เซ็นต์ให้แม่ฟัง เพื่อให้ท่านช่วยพูดกับพ่อตอนที่เขาไปถึง ไม่งั้นโดยพ่อบ่นหูชาแน่ เพียะ! ใบหน้าหล่อหันไปตามแ

" ลิญา กลับไปที่บ้านก่อนนะลูก ส่วนทางนี้ เดี๋ยวพ่อจะดูแลแม่เอง"" เราจะทำยังไงกันดีคะ พ่อ... เราจะเอาเงินที่ไหน ไปรักษาแม่"" พ่อพอจะรู้จัก คนใหญ่คนโตอยู่บ้าง นี่เป็นที่อยู่ของ เพื่อนพ่อ หนูไปขอความช่วยเหลือ ตามที่อยู่นี้นะ"" ค่ะพ่อ"ลิญาก้มมองแผ่นกระดาษที่เต็มไปด้วยที่อยู่ของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนของพ่อด้วยความดีใจ อย่างน้อยในช่วงเวลาเลวร้าย ก็ยังคงมีความหวังในการที่จะพึ่งพิง@บ้านลิญาใช้เวลาเพียงไม่นาน ลิญาก็กลับมาที่บ้านของตัวเอง เธอรวบรวมคว่มกล้าทั้งหมดที่มี หมายจะขับรถออกไปตามที่อยู่ ที่พ่อให้มา แต่ก็ยังไม่กล้าพอ ที่ไปขอความช่วยเหลือจากเขา เนื่องจากลิญานั้น ไม่ได้รู้จักอธิบดีเป็นการส่วนตัว ทว่าสถานการณ์ในตอนนี้ มันบีบบังคับให้เธอต้องไปที่บ้านหลังนั้น ไวกว่าความคิด ลิญาขับรถออกมาจากบ้านของตัวเอง ด้วยความเร็ว ก่อนจะมุ่งหน้าเพื่อไปที่นั่น ด้วยความร้อนใจใช้เวลาเพียงไม่นาน รถสปอร์ตคันหรูของหญิงสาว ก็ขับเคลื่อนมาที่บ้านของ อธิบดี ลิญา ก้าวขาลงจากรถด้วยท่าทีกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะรวบรวมกล้าทั้งหมดที่มี เดินย่างกรายเข้าไปในคฤหาสน์สุดหรู ลิญามองไปรอบๆ บ้าน ทว่ากลับไม่มีใครอยู่แถมยังเง

หลายวันผ่านไป...ลิญาเดินหางานมาตลอดหลายวัน ทว่ากลับไม่มีที่ไหนที่กล้ารับเธอเข้าทำงาน เนื่องจาก เด็กสาวนั้นเพิ่งจบมันธยมปลาย และร่างกายที่ดูเหมือนจะบอบบางเกินไปสำหรับงานหนักๆ ลิญาจึงตัดสินใจไปสมัครงานที่ผับหรูแห่งหนึ่ง@DNAPUBเมื่อไม่มีทางเลือก ลิญาจึงตัดสินใจเดินย่างกรายเข้าไปในผับแห่งหนึ่ง ด้วยท่าทีมั่นใจ แม้ว่าเธอจะเด็ก ทว่าเธอเองก็เคยแอบพ่อแม่มาเที่ยวที่นี่อยู่บ่อยครั้ง" เอาวะ แค่เสิร์ฟคงไม่ยากเกินไปสำหรับเรา สู้สิลิญา"ลิญาเอ่ยขึ้นกับตัวเอง ก่อนจะเดินย่างกรายเข้าไปในร้านด้วยท่าทีมั่นใจ ก่อนจะพบกับผู้จัดการร้าน"สวัสดีค่ะ หนูชื่อ ลิญา นะคะ มาสมัครงานค่ะ"" มาสมัครต่ำแหน่งอะไร""หนูเลือกได้ด้วยเหรอคะ"" ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นเธอ"" ขอโทษค่ะ เด็กเสิร์ฟก็ได้ค่ะ""อืม ฉันชื่อเจ้ไฝ เป็นบอสของทุกคนที่นี่""ค่ะ คืนนี้มาเริ่มงานได้ ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ มาช่วยกันหน่อยก็ดี"" ขอบคุณค่ะ"ลิญาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจ ก่อนจะรีบกลับบ้าน เพื่อเตรียมเริ่มงานในคืนนี้ เธอจ้องมอง กระเป๋าแบรนด์เนมและเครื่องประดับมากมาย ก่อนจะนำของทุกอย่างไปขายทั้งหมด ทว่าจำนวนเงินที่ได้มา ก็ไม่ได้มากพอ ที่จะรักษาพ่อและแม

" เป็นไงบ้างครับ"" ขม ค่ะ"เสียงหัวเราะดังขึ้นภายในโตะพร้อมกันทันที เพชรรภีร์ รู้สึกถูกใจหญิงสาวอย่างบอกไม่ถูก ลิญาเริ่มรู้สึกมึนๆ ที่ศีรษะก่อนจะซบลงที่แผงอกแกร่ง" ไหวไหม"เพชรภีร์เอ่ยถามขึ้น ก่อนลิญาจะพยักหัวเป็นคำตอบ ชายหนุ่มมาดขรึมค่อย ๆ ดึงแว่นออกช้า ๆ พร้อมกับค่อย ๆ จับใบหน้าเธอขึ้นสบตา โดยไม่รู้ว่าทุกการกระทำของเขาตั้งแต่ต้น ตกอยู่ในสายตาของ สงครามทั้งหมดพรืบ!!" เห้ย อะไรวะ!"สงครามกระชากร่างหญิงสาวออกจาก เพชรภีร์ทันที สร้างความตกใจ ให้สิงห์ที่เป็นเจ้าของร้านเป็นอย่างมาก" ส่งเธอมา ถ้าไม่อยากมีปัญหา"น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยเชิงข่มขู่ ทว่าสงครามเองก็เอ่ยตอบ อย่างไม่เกรงกลัวเช่นกัน" โทษทีว่ะ มึงกำลังยุ่งกับเหยื่อของกู"คำตอบของสงคราม ทำเอาสิงห์แทบกุมขมับกับสิ่งที่ได้ยิน เพชรภีร์ ไม่ใช่คนที่สงครามควรจะมีเรื่องด้วย และสงครามเองก็ไม่ใช่คนที่เพชรรภีร์ควรจะมีเรื่องด้วยเข่นเดียวกันไม่รอให้อีกฝ่ายพูดหรือเอ่ยอะไรมากกว่านั้น สงครามก็อุ้มร่างเด็กสาว ออกจากร้านทันทีอื้อ.... เสียงหวานร้องครางขึ้น เมื่อรับรู้ถึงแผงอกแกร่ง ก่อนจะได้สติ" นี่! ปล่อยนะ ไอ้โรคจิต"" หุบปาก! แล้วอยู่นิ่ง ๆ""กร