All Chapters of A night with the Ruthless Mr. Andreev: Chapter 171 - Chapter 180

“To love and to cherish.”“Until death do us part.”“Pozhaluysta, prosnis' seychas zhe. Vse tebya zhdut. Tebe yeshcho nuzhno rodit' Evansa.” [translation: Please wake up now. Everyone's waiting for you. You still have to give birth to Evans.]“Mamma, svegliati adesso, per favore? Mi manca la tua voce. Prometto di essere una brava ragazza. Voglio mangiare ancora i tuoi biscotti pomeridiani. Mi manchi” [translation: Mommy, wake up now, please? I miss your voice. I promise to be a good girl. I want to eat more of your afternoon cookies snacks. I miss you.]She can hear faint voices. Ngunit hinidd niya matukoy kung saan ito galing. She’s starting to feeling scared. All she can see is darkness.“Who are you?” she asked, hoping to get an answer from the void. “Hello?! Is anybody there? Please talk to me and tell me where I am.”Naramdaman niyang may kung anong humaplos sa kanyang kamay ngunit nang tignan niya ito ay wala naman. And the next thing she heard is a man’s voice.“YA pereproboval

HE DOESN'T know what to do. He kept pacing back and forth in front of the delivery room. Nakakaramdam na siya ng panic at ang marinig ang pagdaing ng dalaga sa loob ng silid ay parang pinapatay rin siya sa takot at kaba.“Can you sit the hell down?” iritang tanong ng kanyang kaibigang si Liam. “Nahihilo na kami kakatingin sa ‘yo.”Hindi niya ito pinansin. Sinusubukan niyang sumilip sa loob sa pamamagitan ng maliit na glass window ng pinto ngunit hindi ‘yon naging sapat para makita kung ano ang na sa loob. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga saka hinarap ang mga taong kanina pa siya pinapanood.“Can't we really go inside?” he asked. Ngumiti sa kanya ang mommy ni Delancy na si Faye at tumayo saka hinawakan ang kanyang kamay. “You need to calm down, okay? You have to calm down. Delancy will make it.”Tumingin siya rito. Mababakas sa kanyang mukha na hindi siya naniniwala. Natawa naman ang ginang sa paraan ng kanyang pagtingin. I mean, how can he calm t

EVERYONE was praising and happy to see their youngest. Yung pagod na naramdaman niya matapos manganak ay napawi nang makita kung gaano kasaya ang mga taong nakalibot sa kanila. And now, they are on their way to their new house. Ewan niya ba kay Cydine. Gusto nito lagi ng bagong bahay. This time, na sa loob na raw umano ng isang high security villa. Malaki naman ang tiwala niya kay Cydine. Aaminin niyang mayroon pa ring kaunting kaba sa kanyang dibdib sa isiping habang payapa silang natutulog ay may biglang aatake sa kanila.Constant anxiousness at its finest. Siguro ganito rin ang nararamdaman ng kanyang Tita Irina araw-araw. Constantly looking behind her back, worried that someone might catch them. And to be honest, this is slowly exhausting her. Siguro isa o dalawang buwan kaya niya pa. Pero sa susunod na mga taon? Hell, nah.“You’re spacing out.”Wala sa sarili niyang nabaling ang tingin sa kanyang kaibigang si Ava na ngayon ay nagpupunas ng kamay sa apron. Mukhang kakagaling lang

Sinigurado niya munang nasara niya ang pinto sa terrace bago muling dinikit ang phone sa kanyang tenga. He cleared his throat before speaking again.“Who is this?” he asked.“Chto ty sdelala so svoyey zhizn'yu, Cydine?” A cold voice said from the other line. [translation: What have you been doing to your life, Cydine?]Hindi siya makasagot. His throat suddenly ran dry. Kahit na hindi ito pormal na magpakilala kung sino ito, alam na niya sa kanyang sarili kung sino ito.“Mr. Andreev,” he uttered.Growing up, he doesn’t call his father as ‘dad’ or ‘papa’ like any other kids, like how his kids calls him. Nakamulatan niyang Mr. Andreev ang pinapatawag dito. Mas nagre-respond kasi ang kanyang ama sa pangalang ‘Mr. Andreev’ kaysa sa papa o daddy.Wala sa sarili niyang sinulyapan ang dalaga sa loob ng silid. He saw her walking towards the bed with phone in her hand. Napahugot siya ng malalim na hininga at muling binaling ang tingin sa kalangitan.“Mogu li ya chto-nibud' dlya vas sdelat'?” ma

THEY’RE in the dining table and she kept glancing at her son. Si Axton naman ay sobrang tahimik lang sa tabi at kumakain. Wala ngayon si Cydine dahil may inasikaso raw ito nang maaga kaya naman ang na sa lapag lang ngayon ay siya at ang mga bata, kasama ang mga nanny ng mga ito sa kanilang likuran.She wanted to voice out her question, ngunit hindi niya magawa.Kung totoo mang nakakapagsalita si Axton, it’s a good news. She would be more than happy to know about it. At the same time, confused. Baka may mali sa kanya bakit sa lahat nga taong nakapalibot sa kanya, siya lang ang hindi pa naririnig na magsalita si Axton.Delancy can perfectly recall the time when Cydine told her that Axton can speak. Kahit ito ay nagulat nang malamang hindi ito nagsasalita. Could it be… ayaw talaga ng kanyang anak na makausap siya?“Mamma, stai bene?” tanong ni Dasha nang mapansin siyang nakatitig kay Axton. [translation: Mommy, are you okay?]Nag-angat ng tingin ang anak ngunit agad din itong nag-iwas ng