All Chapters of พระชายามาเฟีย สะท้านวัง: Chapter 11 - Chapter 20

ในขณะเดียวกัน “ไอ้บ้าเอ๊ย!ไม่ต้องมองเลยนะ!หันกลับไปเดี๋ยวนี้!ขืนนายหันกลับมามองแม่จะยิงให้ไส้แตกเลย!!!!”เสียงเอ็ดอึงดังก้องไปทั่วบริเวณ “เสี่ยวหลัน!เสี่ยวหลัน!ตื่นได้แล้วเว้ย!”เสียงหวังเหล่ยพยายามปลุกลูกสาวเจ้านายให้ตื่นจากการหลับใหล เฮือก!!! ร่างงามระหงสะดุ้งจนสุดตัวขึ้นมาทันที หลุดพ้นจากภวังค์แห่งความฝันที่ช่างแลดูเหมือนเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นเสียนี่กระไร  พรึ่บ! ดวงตากลมโตเปิดขึ้นมาโดยพลันและพบว่าสายตาหลายคู่ซึ่งเป็นผู้โดยสารร่วมไฟท์เดียวกันกับเธอ ต่างมองมาที่ไป๋หลันฮวาเป็นจุดเดียวกัน พร้อมเสียงของหวังเหล่ยกระซิบบอกอยู่ข้างๆ “ตื่นขึ้นมาก็ดีแล้ว รู้ตัวหรือเปล่าว่านอนละเมอด่ากราดใครก็ไม่รู้เสียงดังลั่นเครื่องบิน จะยิงใครไส้แตกกันห๊ะ!”หวังเหล่ยกระซิบบอกเพื่อนที่กำลังนั่งงงเป็นไก่ตาแตกอยู่ในขณะนั้น “นี่ฉันฝันไปเหรอ!”เธอรำพึงออกมาเบาๆ ครั้นได้ยินเช่นนั้นก่อนจะหันหน้ากลับไปมองเพื่อนสนิทร่วมแก๊งเดียวกัน สองนิ้วยกขึ้นหยิกแก้มตัวเองอย่

ยุคอดีต           ณ.ค่ายทหารกองทัพแคว้นซาง           ภายในกระโจมแม่ทัพไร้พ่าย           พระพักตร์งามคมคร้ามของบุรุษที่เลื่องลือไปทั่วทุกสารทิศ เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อผุดพรายปรากฏขึ้นเต็มไปหมด พระวรกายใหญ่ประทับอยู่บนฟูกบรรทม โคมไฟที่เคยลุกโชนมอดดับลงไปนานแล้วเวลาแห่งรัตติกาลกำลังผ่านพ้นไปรุ่งอรุณของเช้าวันใหม่กำลังก้าวเข้ามาเยือน           ทว่าแลดูเหมือนว่าแม่ทัพชื่อก้องกำลังตกอยู่ในห้วงภวังค์แห่งความฝัน พระพักตร์หล่อเหลาเริ่มส่ายไปมาเมื่อสิ่งที่พระองค์กำลังฝันอยู่ในขณะนั้น ทรงยืนทอดพระเนตรกลุ่มชายฉกรรจ์กำลังจับคนผู้หนึ่งสวมอาภรณ์พิลึกพิลั่น ช่างแปลกประหลาดเป็นยิ่งนักมิเคยพานพบจากแคว้นใดมาก่อน           ร่างนั้นถูกพันธนการด้วยเชือกอย่างแน่นหนา มือทั้งสองข้างถูกมัดไพล่หลังและยังมัดเท้าทั้งสองเอาไว้ด้วยกันศีรษะถูกคลุมด้วยผ้าสีดำ ก่อนจะถูกโยนลงไปในหลุมขน

ยุคปัจจุบันทะเลทรายบาเดนจารัน               ทะเลทราย บาเดน จารัน (Badain Jaran) ครอบครองพื้นที่ส่วนหนึ่งของประเทศจีนและมองโกเลียในพื้นที่กว่า 49,000 ตารางกิโลเมตร จึงกลายเป็นทะเลทรายที่ใหญ่เป็นอันดับสามของประเทศจีน แม้ว่าผู้คนจะไม่ค่อยคุ้นเคยกับทะเลทรายที่อยู่ไกลออกนอกประเทศ แต่ก็เป็นที่รู้กันเป็นอย่างดีว่า บาเดน จารัน เป็นทะเลทรายที่มีเนินทรายสูงที่สุดในโลก  ทั้งนี้มีการวัดระดับของเนินทรายและพบว่ามีความสูงกว่า 500 เมตรเลยทีเดียว โดยทะเลทรายแห่งนี้มีสภาพภูมิอากาศแห้งแล้ง มีฝนตกประจำปีระหว่าง 50-60 มิลลิเมตร โดยจะมีอุณหภูมิเปลี่ยนแปลงไปทำให้น้ำฝนจะระเหยเป็นไอก่อนที่จะเป็นเม็ดฝนตกลงมา ทะเลทรายที่มีสภาพอากาศแห้งแล้งแบบนี้เป็นลักษณะเด่นอย่างหนึ่งของ บาเดน จารัน แต่ภายใต้ความแห้งแล้งนั้นยังมีทะเลสาบหรือโอเอซิสกลางทะเลทรายเกือบ 140 แห่ง ตั้งอยู่ระหว่างเนินทรายโดยไม่มีใครทราบกระทั่งถูกพบมากขึ้นโดยภาพถ่ายดาวเทียม ซึ่งชาวมองโกเลียจึงเรียกทะเลสาบเหล่านี้ว่า “ทะเลสาบลึ

บัดนี้แม่ทัพไร้พ่ายในตำนานได้ฟื้นคืนชีพหวนกลับคืนมาอีกครั้งอย่างไม่คาดฝัน ครั้นเมื่อกระดองเต่าศักดิ์สิทธิ์ซีกที่อยู่กับไป๋หลันฮวาและที่อยู่กับองค์ชายโจวโยว่เฉิงประกบเข้าหาเป็นชิ้นเดียวกันด้วยความบังเอิญ ประจวบเหมาะกับได้เลือดของมาเฟียสาวคนสวยหลั่งรินลงบนพระศพซึ่งเป็นซากโครงกระดูกที่ตายมานานกว่า 3000 ปี  ด้วยพลังเวทย์ที่อยู่บนกระดองเต่าและเลือดของสตรีสาวพรหมจรรย์ของไป๋หลันฮวา จึงทำให้แม่ทัพในตำนานหวนคืนพระชนม์ชีพกลับมาอีกครั้งชนิดที่ว่าเขียนเป็นนิยายยังอ่านแล้วต้องอึ้ง คนอ่านคงว่าเพ้อเจ้อสิ้นดีแต่ของจริงในเวลานี้คนที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบแทบจะสติแตกไปตามๆ กัน  “ผะ..ผะ...ผี..ผี!!!”หวังเหล่ยเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก   ในขณะที่ริมฝีปากหยักได้รูปสวยของแม่ทัพในอดีตองค์ชายโจวโยว่เฉิง ได้สัมผัสกับริมฝีปากอวบอิ่มเต็มไปด้วยความเย้ายวนของสตรีสาวปริศนาตรงพระพักตร์เป็นครั้งแรกในพระชนม์ชีพ ครั้นกลับมามีชีวิตอีกครั้ง    แม่ทัพรูปงามเริ่มบอดเบียดริมฝีปากของตนที่เต็มไปด้วยความร้อนรุ่มลงทาบทับอย่างหนักหน่วง ระดมจุมพิตเร่าร้อนอย่างลืมตัว ลิ้นเก

“หลันฮวา! รีบหนีออกมา!!!” เสียงตะโกนก้องของหวังเหล่ยดังขึ้นท่ามกลางความเงียบงัน ร่างสันทัดของหัวหน้าแก๊งฮ่องกงพยายามยันกายของตนออกจากหลุมทรายขึ้นมาอย่างทุลักทุเล จนสามารถประคองร่างของตัวเองให้ลุกขึ้นยืนได้เป็นผลสำเร็จ และเสียงตะโกนดังกล่าวปลุกสติและความเป็นตัวตนของแม่สาวน้อยคนงามให้หวนกลับคืนมา พรึ่บ!!! ดวงตากลมโตคู่งามเปิดขึ้นทันใด ขนตางามงอนกะพริบขึ้นลงติดต่อกันเมื่อเธอพบว่ากำลังจุมพิตตอบโต้ซากโครงกระดูกที่บัดนี้คืนร่างกลับมาเป็นคนได้อีกครั้ง “ยะ..แย่แล้ว! ทำไมเราจะต้องเคลิบเคลิ้มฟินไปกับการจูบด้วยวะเนี่ย นี่ฉันกำลังจูบกับผีอยู่นี่หว่า” หญิงสาวรำพึงในใจ ตุบ! ตุบ! ตุบ! กำปั้นน้อยๆ ทุบลงบนแผ่นอกกว้างตรงหน้าเธออย่างไม่ยั้งมือเลยทีเดียว ทว่าแทนที่ร่างใหญ่นั้นจะรู้สึกแต่ตรงกันข้ามแรงทุบตีของหญิงสาว มิได้สะเทือนผิวกายหรือระคายเคืองแม้แต่น้อย แม่ทัพในตำนานยังคงระดมจุมพิตสตรีสาวโฉมงามตรงพระพักตร์อยู่เช่นนั้น ในขณะที่อีกฝ่ายพยายามขืนร่างของเธออย่างเต็มที่ให้หลุดพ้นจากร่างใหญ่ที่เริ่มจะทำท่าดึงรั้งกายอรชรของไป๋หล