All Chapters of พระชายามาเฟีย สะท้านวัง: Chapter 21 - Chapter 30

ในขณะเดียวกัน เฮลิคอปเตอร์ขนาด 10 ที่นั่งของเจ้าพ่อไป๋โหย่งอี๋ถูกลูกชายนอกไส้นำมาใช้เพื่อกำจัดลูกสาวแท้ๆ ของนายใหญ่แห่งแก๊งสามพยัคฆ์เพื่อครอบครองทุกสิ่งทุกอย่างให้เป็นของตน  ใบพัดที่หมุนติดต่อกันมานานกว่าสี่ชั่วโมงจากทะเลทรายจนถึงใจกลางเมืองเซี่ยงไฮ้ เริ่มชะลอความเร็วลงก่อนจะค่อยๆ ร่อนลงบนลานกว้างสำหรับใช้จอดเฮลิคอปเตอร์โดยเฉพาะ ในขณะที่คนบนเครื่องนั่นก็คือไป๋หลันฮวาและหวังเหล่ย กำลังจับจ้องไปที่ร่างของเวรยามจำนวนสี่คนที่กำลังเดินตรงมาทางลานจอดเฮลิคอปเตอร์ดังกล่าว “ถ้าเราสองคนจัดการไอ้สี่ตัวนี้ลงแล้วละก็ รับรองว่าคนข้างในแม่งต้องแห่มาข้างนอกแน่ๆ”หวังเหล่ยเอ่ยออกมาก่อนจะได้ยินเพื่อนสาวตอบกลับไป “นายจะกลัวอะไรอาเหล่ย อย่าลืมสิว่าตอนนี้สมาชิกแก๊งมารวมตัวที่นี่กันหมด แสดงว่าเริ่นเจินมันฝังพ่อที่สุสานเรียบร้อยไปแล้ว เท่ากับว่าระยะเวลาที่เราถูกจับและถูกเอาไปฆ่ากลางทะเลทรายก็ประมาณ 3หรือ4วัน ตอนนี้มันกำลังเรียกประชุมสมาชิกแก๊งเพื่อประกาศว่ามันเป็นหัวหน้าคนต่อไป”หญิงสาวบอกสหายร่วมแก๊งกลับไป&nbs

พระพักตร์หล่อเหลาหันกลับมาทอดพระเนตรไป๋เริ่นเจินที่กำลังยืนมองด้วยความตื่นตระหนกไม่แพ้กัน วรองค์สูงทะมึนพระดำเนินไปเบื้องหน้าทรงยืนขวางระหว่างกลางไป๋เริ่นเจินและสตรีที่ทรงตามติดมาโดยตลอด  เพื่อออกหน้าปกป้องนางด้วยพระองค์เอง พระหัตถ์ใหญ่ที่เต็มไปด้วยกระสุนปืนนานาชนิดถูกทิ้งลงพื้นต่อหน้าอีกฝ่าย แกรก!แกรก!แกรก!แกรก! ลูกกระสุนร่วงกราวออกจากพระหัตถ์ตกลงสู่พื้นกระจัดกระจายต่อหน้าต่อตาไป๋เริ่นเจินอยู่ในขณะนี้ ท่ามกลางความงงงันซึ่งเกิดขึ้นกับทุกคนที่ได้เห็นเหตุการณ์  ไป๋เริ่นเจิ่นกะพริบตาขึ้นลงติดต่อกัน ก่อนจะสะบัดหน้าไปมาครั้นเมื่อหายจากอาการตกตะลึง ปากของมันก็เริ่มทำงานขึ้นมาทันที “แกไร้สิ้นฝีมือแล้วหรือวะหลันฮวาถึงได้หาพวกเล่นมายากลเอามาตายที่นี่พร้อมกับแกด้วย!ยอมรับว่ามันเล่นได้ดีวะเมื่อกี้ถึงกับอึ้งไปเลยเหมือนกัน แต่มันคงจะไม่รู้ว่าเข้ามาได้แต่กลับออกไปไม่ได้!!”มาเฟียปากเปราะเย้ยหยันน้องสาวนอกไส้พร้อมเหลือบสายตาหันกลับไปมองร่างสูงทะมึนในชุดสมัยโบราณ  “มึงมันจะแน่สักแค่ไหนกันเชียววะ มีปัญญาหลบลูกกระสุนเป็

สมัยราชวงศ์โจวตะวันตก พรึ่บ! แสงสว่างเจิดจ้าพลันปรากฏขึ้นกลางทะเลทรายเวิ้งว้างสุดสายตา ขยายเป็นบริเวณกว้างก่อนจะค่อยๆ ปรากฏซากโครงกระดูกมนุษย์จมอยู่บนผืนทรายครั้นแสงดังกล่าวมลายจางหายไปอย่างช้าๆ  ในขณะที่แผ่นฟ้าสีฟ้าครามดวงอาทิตย์กลมโตค่อยๆ สาดแสงรำไรขึ้นสู่ท้องฟ้าเบื้องบนอย่างช้าๆ เผยให้เห็นผืนทรายสีทองอร่ามกระทบกับแสงสุริยันจนเม็ดทรายมากมายสะท้อนเงาระยิบระยับไปทั่วบริเวณ แผ่นน้ำสีฟ้าสะท้อนเงาวูบวาบมาจากทะเลสาบซึ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติกลางทะเลทราย ท่ามกลางท้องทะเลทรายอันเงียบงัน ซากโครงกระดูกแห้งกรังของแม่ทัพในตำนานได้หวนกลับคืนสู่ยุคอดีตกาล ณ บริเวณอันเป็นสถานที่เคยตั้งกองทัพของแม่ทัพไร้พ่ายแห่งแคว้นซางเมื่อ 6 ปีก่อน และทันทีที่ดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าซากโครงกระดูกของแม่ทัพในอดีต ค่อยๆ หวนกลับคืนเป็นมนุษย์ดั่งเดิม  ซากแห้งกรังที่กำลังนอนคว่ำหน้าไปกับผืนทรายอยู่ในขณะนั้น บัดนี้ปรากฏแสงสว่างจากกระดองเต่าศักดิ์สิทธิ์ค่อยๆ ลามเลียตั้งแต่พระเศียรจรดถึงพระบาท  พระวรกายใหญ่ที่เต็มไปด้วยเลือดเนื้อแ

ฉาด!!! จิ๋นฟานยกฝ่ามือใหญ่ตีเข้าที่หน้าขาของตนทันทีครั้นได้ยินเช่นนั้น “กระหม่อมคาดเอาไว้ไม่มีผิด นึกแล้วเชียวว่าจะต้องเป็นการกระทำของปีศาจและจื่อโหย่วก็คือปีศาจตนนั้น หากแม้นคนผู้นี้ได้ขึ้นครองแผ่นดินแล้วไซร้ ภัยพิบัติจะยิ่งทวีมากขึ้นไปอีกทุกวันนี้ชีวิตของผู้คนต่างสูญหายอย่างไร้ร่องรอยไปนับไม่ถ้วนเลยพ่ะย่ะค่ะ”จิ๋นฟานกราบทูลกลับไปเต็มไปด้วยน้ำเสียงแฝงเร้นความกังวลได้อย่างชัดเจน “สิ่งที่เจ้ากล่าวมามันก็ถูกแต่จะพลีพลามอีกไม่ได้ เพราะสาเหตุที่ข้าต้องจบชีวิตลงเมื่อคราก่อนก็เพราะว่าชะล่าใจจนเกินไปจะต้องวางแผนให้ดี โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องค้นหาผู้ครอบครองเจี่ยกู่เหวินอีกครึ่งซีกให้พบและนำมาอยู่รวมด้วยกันกับข้าในสถานที่อันปลอดภัยที่สุด” “เรื่องนั้นพระองค์มิต้องเป็นห่วง เผ่าจินเจียงมิได้มีกระหม่อมและบุตรชายเพียงสองชีวิตเสียที่ไหนกันเล่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาพระองค์มีชนเผ่าของกระหม่อมอยู่เคียงข้างมาโดยตลอดทรงมิล่วงรู้เท่านั้น และคาดว่าอีกไม่นานน่าจะได้พานพบผู้ครอบครองเจี่ยกู่เหวินในเร็ววันนี้ บันทึกของจอมเวทย์มิเคยผิดพลาดแม้แต่ครั้ง

มือเรียวรีบคว้าม้วนไม่ไผ่ขึ้นมาจากพื้นอย่างรวดเร็ว พลางรีบคลี่ออกเพื่อดูตัวหนังสือด้านในซึ่งแลดูคล้ายจดหมายเขียนข้อความทิ้งไว้ถึงใครบางคน ดวงตาคู่สวยกวาดสายตาไปตามตัวอักษรแต่ละตัวพร้อมเริ่มอ่านอักษรจีนโบราณออกมา ถึงตัวข้า!ไป๋หลันฮวา ในขณะที่เจ้ากำลังอ่านจดหมายอยู่ในขณะนี้ ข้าซึ่งเป็นตัวของเจ้าในเวลานี้ได้สิ้นลมหายใจไปแล้ว เจ้าอ่านต้องงุนงงเป็นแน่แท้ว่าเพราะเหตุใด ดังนั้นข้าจะอธิบายเพื่อให้เจ้าเข้าใจง่ายๆ นั่นก็คือ ข้าคือชีวิตในชาตินี้ของเจ้า ส่วนตัวเจ้าที่กำลังอ่านจดหมายอยู่ในเวลานี้คือชีวิตใหม่ของข้าในชาติหน้า พรึ่บ! ม้วนไม้ไผ่ถูกปิดเข้าหากันทันใดด้วยความตกใจอย่างยิ่งยวด ครั้นได้อ่านประโยคดังกล่าว “เป็นไปไม่ได้! นี่ฉันกำลังอ่านจดหมายของตัวเองในชาติอดีตอย่างนั้นเหรอ อย่าบอกนะว่าเราย้อนเวลากลับมาในอดีตชาติของตัวเอง!เฮ้ย!เป็นไปไม่ได้!เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!”มาเฟียสาวคนงามกล่าวพร้อมส่ายหน้าไปมาด้วยไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในขณะนี้ แต่แล้วเพียงครู่ ภาพความทรงจำกับเหตุการณ์นับตั้งแต่ได้พานพบซากโครงกระดูกกลางทะเลทรายผุดพรายขึ้นมาทันใด เหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านพ้นไปจนถึงปาฏิหาร