All Chapters of Accidentally Yours, Mr. Billionaire!: Chapter 51 - Chapter 60

Tahimik ang buong penthouse. Tanging mahinang hampas ng hangin mula sa bukas na bintana at ang pag-ikot ng ceiling fan ang maririnig. Mag-iika-apat na ng madaling-araw pero hindi ako makatulog. Siguro dala na rin ng bigat sa tiyan ko at ng mga salitang naiwan sa isip ko kagabi.Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama, siniguradong hindi ako makakagising sa kahit sino man. Alam kong nasa kabilang kwarto si Emma, mahimbing ang tulog, at si Atticus, sinabi niyang babalik lang siya sandali sa opisina. Pero mahigit dalawang oras na ang lumipas.Lumabas ako ng kuwarto, dala ang maliit na baso ng tubig. Habang pababa ako sa hagdan, napansin ko ang bahagyang bukas na pinto ng isa sa mga silid na bihira kong makita na ginagamit, ang study room ni Atticus.Kumunot ang noo ko. Karaniwan itong nakasara, at madalas niyang sabihin na may mga confidential na papeles doon. Pero ngayong bukas… hindi ko alam kung bakit parang may pumipilit sa akin na silipin.Lumapit ako, maingat ang bawat hakbang. At

Tahimik ang buong bahay, ngunit sa bawat hampas ng hangin sa bintana ay tila may kasamang bulong na hindi ko mawari. Nasa kwarto ako, yakap ang unan, habang nakatingin sa kisame. Hindi pa rin ako makatulog.Mula sa crib sa tabi ng kama, nakasabit ang maliit na mobile na may mga bituin at buwan, marahang umiikot sa ihip ng hangin mula sa bukas na bintana. Ilang oras na ang lumipas mula nang umalis si Atticus, ngunit ang kaba sa dibdib ko ay tila hindi lumuluwag.Pinilit kong ipikit ang mga mata ko, pero bumabalik-balik ang mga imahe kanina. Ang malamig na metal ng bar*l sa kamay niya, ang matalim na tingin niya habang inilalagay iyon sa loob ng jacket, at ang paraan ng kanyang pagsabi.“Kailangan ko ito, Ceila.”Ano bang mundong ginagalawan mo, Atticus? Ano bang hindi mo sinasabi sa akin?Huminga ako nang malalim at hinaplos ang tiyan ko.“Baby… Daddy will come home. He promised.” Mahina kong bulong, bagama’t ang boses ko’y nanginginig. Hindi ko alam kung para bang ipinaaalala ko iyon

Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Parang may malamig na tubig na ibinuhos sa ulo ko. Escort?Ni Atticus?Hindi agad ako nakasagot. Nanginginig ang kamay ko, at para akong biglang nilamon ng katahimikan.Si Caitlin naman, tila nasiyahan sa reaksyon ko. Humigop siya sa baso ng alak, saka dahan-dahang naglakad palapit, animo'y pusang sanay lumapit sa biktima."You look surprised," aniya, habang inaayos ang buhok niyang parang nasa runway. "Well, hindi ko naman siya pag-aari. Hindi na ngayon. But before… oh darling, he used to call me every night. Minsan nga, kahit may mga babae siyang kausap, he still wanted me."Napakapit ako sa gilid ng lamesa para ‘di matumba. Nasa bahay ako. Bahay namin ni Atticus.Buntis ako. Malapit na akong manganak. At may babaeng ngayon lang dumating, dala-dala ang sarili niyang kasaysayan, isa na hindi kailanman sinabi sa akin.“Umalis ka,” mahina pero mariin kong sabi. Pinipilit kong panatilihin ang kontrol.“Wala kang karapatang pumasok dito.”Ngunit ngumiti la

“He helps me while I’m studying pa,” kwento ni Caitlin habang nakaupo nang kampante, hawak ang mainit na tasa ng tsaa. “Bale, being his escort is a working job for me. Pangtustos sa pag-aaral. Sinamahan ko lang siya, ganun lang. Nothing else.”Tahimik lang akong nakatingin sa kanya. Her voice was steady, matter-of-fact, almost clinical. Ramdam kong nagsasabi siya ng totoo. Walang bahid ng pagtatanggol, wala ring drama. Pero kahit na… it was hard to trust her. Hindi dahil may ginawa siyang mali sa akin kundi dahil may parte sa akin na alam kung gaano kalapit siya noon kay Atticus.And yet, it felt like she didn’t even care if I believed her or not. Parang wala siyang kailangan patunayan. She wasn’t trying to please me, or earn my approval. Ginagawa lang niya ang ipinag-utos sa kanya ni Atticus na samahan ako habang wala siya.That was it.Dumating si Emma, dala ang tray ng snacks at bagong paritong tsaa. Inilagay niya ito sa mini table sa gitna. Isang mabilis na tango lang at tumalikod

Makalipas ang halos tatlumpung minutong biyahe, huminto ang van sa harap ng isang bakod na gawa sa matibay na bakal, napapalibutan ng makakapal na punong-kahoy at mga halaman. Ang paligid ay malamig, tahimik, at tila malayo sa kahit anong sibilisasyon.Pagbukas ng gates, lumantad sa amin ang isang malawak na bakuran. mMalinis ang pagkakatanim ng mga damo, may fountain sa gitna, at sa dulo'y isang malaking bahay na parang modernong cabin. Gawa ito sa dark wood at tinted glass, may mga ilaw sa loob pero hindi sobra sakto lang para sa isang lugar na nais manatiling lihim.Nagulat ako. Ito ba ‘yong safe house?Hindi ito mukhang hideout. Mukha itong... private sanctuary ng mayayaman."Welcome to Sanctuary House," bulong ni Caitlin habang bumababa ng van. "Athena designed this herself."Pumihit ako sa pintuan ng sasakyan at inilahad ang kamay ko kay Emma. Nang makababa siya, pinunasan niya ang pawis sa noo kahit malamig ang hangin. Ramdam kong tensyonado pa rin siya, gaya ko.Pagsapit namin