Semua Bab ขย่มรักพ่อเลี้ยง: Bab 21 - Bab 30

ชายหนุ่มเพ่งพิศหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาคมกริบเมื่อเจ้าตัวเล็กนั้นเงียบไปหลังจากเขาตอบเธอกลับไปเช่นนั้น แต่ไม่ถึงห้านาทีร่างบางก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดทุกชิ้นก่อนจะเดินไปนอนแผ่หลาอยู่บนที่นอน จากนั้นเรียวขาของเธอก็ยกขึ้นตั้งฉากแยกออกจากกันอัตโนมัติ“หนูอยากลุกออกจากเตียงไม่ได้ค่ะ” คำท้าทายของผักกาดนั้นทำให้ราเชนทร์ถึงกับแค่นหัวเราะออกมาในลำคอ นี่เธออยากให้เขาคลั่งเธอตายไปตรงนี้เลยใช่มั้ยถึงได้อ้อน ได้ยั่วเขาเก่งขนาดนี้!ร่างสูงจึงโยนผ้าขนหนูลงบนที่นอนแล้วจัดการถอดกางเกงของตัวเองออกจนเหลือเพียงร่างกายที่เปลือยเปล่าเช่นเดียวกับหญิงสาวที่นอนกัดปากตัวเองยั่วเขาอยู่บนที่นอน“ท้าทายฉันเก่งแบบนี้ถ้าพรุ่งนี้เธอเดินไม่ได้อย่ามาโทษฉันนะ”“รีบมาทำให้หนูเดินไม่ได้เร็วๆ สิคะ” สิ้นเสียงหวานที่เอ่ยเรียก ราเชนทร์ก็รีบขยับตัวลงไปคร่อมเธอพร้อมกับโน้มใบหน้าลงไปซุกไซร้ตามซอกคอขาวขบเม้มทำรอยความเป็นเจ้าของไว้สองสามจุดแล้วเงยหน้าขึ้นมาจ้องดวงตากลมโต“ปากเก่งจังนะ” พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่าแล้วเขาก็กดจูบลงบนริมฝีปากเรียวอย่างรุนแรง แขนเรียวยกขึ้นมาคล้องคอของเขาไว้เช่นเดียวกับขาที่ก็รัดเกี่ยวเอวของเขาไว้แน่

“พ่อจะให้หนูไปอยู่กับพ่อจริงเหรอคะ?” เสียงของชมพูเอ่ยถามราเชนทร์หลังจากพากันเข้ามานั่งในรถที่กำลังถูกขับเคลื่อนออกไปแล้ว ชายหนุ่มจึงพยักหน้าให้แล้วเอื้อมมือไปลูบศีรษะของน้องสาวเบาๆเขาไม่ยอมให้ชมพูอยู่ที่นี่แน่ถ้าหากมีภาวิณีย์อยู่ด้วยน่ะ คุณชุติมาโดนรังแกก็เอาตัวรอดได้บ้างแต่น้องสาวเขาเป็นแค่เด็กคงไม่มีทางเอาตัวรอดเองได้หรอก“หรือว่าอยากอยู่นี่ล่ะ”“หนูแค่ถามว่าจะให้หนูไปอยู่ด้วยจริงมั้ยทำไมต้องมาตั้งคำถามหนูกลับ”“ก็ถ้าพ่อไม่อยากให้เธอไปจะรับเธอมามั้ย”“ก็อาจจะรับไปเที่ยวเฉยๆ คนอย่างพ่อเหรอจะพาหนูไปอยู่ด้วย”“เมื่อไหร่เธอจะเลิกยอกย้อนพ่อ?”“หนูยอกย้อนตรงไหน หนูพูดแต่ความจริงพ่อนั่นแหละชอบทำให้มันเข้าใจยากเอง” ชมพูตอบพลางยกมือขึ้นมากอดอกตัวเองเมินหน้าหนีคนข้างกาย เธอเคยขอไปอยู่ด้วยตั้งหลายครั้งแต่เขากับบอกว่าให้อยู่กับป๊าม๊าแหละดีแล้วอยู่กับพ่อพ่อไม่มีเวลาดูแล ข้ออ้างแหละ! ทีสาวๆ ยังดูแลได้แค่น้องสาวคนเดียวดูแลไม่ได้ เชอะ!“น่าให้ไปอยู่กับผักกาด!”“แน่นอนถ้าหนูไปอยู่นั่นแล้วหนูจะไปอยู่กับพี่ผักกาด”“เธอต้องไปเรียนเธอลืมหรือไง”“หนูไม่อยากเรียนพิเศษแล้ว ปิดเทอมก็ยังต้องเรียนมันเหนื่อยน

ที่รีบกลับมาทั้งที่ยังพาชมพูเดินเล่นในห้างไม่เสร็จเพราะแอบดูกล้องวงจรปิดจากโทรศัพท์ว่าผักกาดทำอะไรอยู่ ทำให้เห็นว่ามันเริ่มมีความผิดปกติจึงรีบชวนโจอี้กับชมพูให้กลับมาจนเห็นความผิดปกติตั้งแต่หน้าบ้านที่มีดินกับไส้เดือนเกลื่อนพื้น พอเข้ามาในบ้านก็เห็นว่าตัวรุ่งฟ้าเต็มไปด้วยดินและลำดวนกำลังพาเดินตรงไปยังหลังบ้านและแน่นอนว่าความผิดปกติที่สองคือห้องน้ำสำหรับแขกในบ้านก็มีทำไมต้องไปหลังบ้าน อีกอย่างถ้าจะไปหลังบ้านเดินอ้อมไปด้านนอกก็ได้นี่ ฉะนั้นเขาจึงให้โจอี้เดินนำหน้าไปก่อนเพราะไม่รู้ว่าเจ้าผักจะเล่นอะไรอีก จนสุดท้ายมันก็เป็นแบบที่เห็นนั่นแหละ“พ่อเลี้ยงขา”“โจอี้ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนผักกาดไปเก็บกวาดสิ่งที่เธอทำเละให้เรียบร้อยแล้วเรียกลำดวนกับช้องนางมาหาฉัน” เมื่อโจอี้เดินกลับเข้าไปในบ้านแล้วราเชนทร์ก็หันมาพูดกับหญิงสาวตัวเล็กที่ตอนนี้เดินมาจับชายเสื้อของเขาแกว่งไปมาเบาๆ“ไม่ใช่หนูที่ต้องไปหาพ่อเลี้ยงแล้วพี่ลำดวนกับพี่นางมาทำความสะอาดเหรอคะ?”“เธอจะไม่ได้รับบทลงโทษแค่เรื่องบนเตียง”“มะ หมายความว่าไง?”“ในเมื่อฉันทำให้เธอได้ใจจนดื้อขนาดนี้ ฉันก็ต้องเป็นคนรับผิดชอบ”“หมายความว่าไง

“ฉันไม่ได้แกล้ง แต่ฉันแต่งหน้าไม่เป็น” ผักกาดพูดพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดรูปตัวเองที่ไปออกงานให้รุ่งฟ้าดูว่าการแต่งหน้าของเธอแค่ทาปากปัดแก้มแค่นั้นไม่ได้แต่งอะไรเยอะเลย เพราะคนมันสวยอยู่แล้ว เอ้ย! เพราะมันแต่งไม่ค่อยเก่งต่างหาก“เหอะ! ฉันไปล้างออกได้ยัง เด็กอนุบาลยังแต่งสวยกว่านี้อีก!”“อืม ฉันอยากไปเดินเล่นที่ห้างไปเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”“งั้นฉันต้องไปล้างหน้าออกก่อน”“ใครบอกว่าจะให้ไปล้างหน้าคะ ต้องไปแบบนี้สิ” ผักกาดเก็บอุปกรณ์แต่งหน้าใส่กระเป๋าแล้วบอกกับหญิงสาวข้างกายที่หันมามองเธอด้วยสายตาเขม็งสักพักมือเรียวก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาพ่อเลี้ยงทันที(มีปัญหาอะไร!!?)“มันจะให้ฉันไปเป็นเพื่อนเดินห้างทั้งที่มันแต่งหน้าให้ฉันเหมือนกับลิง ฉันไม่ไปหรอกนะ!!”(เพิ่มให้อีกห้าพัน!)“แต่…”(วันเดียวเธอได้หมื่นห้า ได้เยอะกว่าเงินเดือนปกติของเธออีกนะ)“ฉันไม่อยากได้แล้ว!!”(ถ้างั้นฉันจะบอกแม่เธอว่าเธอเรียนไม่จบแถมยังเอาเงินที่ท่านส่งให้นั้นไปเปย์ผู้ชายจนต้องไปกู้เงินธนาคารเป็นหนี้หลา…)“หยุดพูด! โอนมาก่อน!”(อืม) แล้วเขาก็ตัดสายไปพร้อมกับเสียงแจ้งเตือนยอดเงินเข้าบัญชี รุ่งฟ้าจึงหันมากัดฟัน

สองวันต่อมา~“ทำไมบ้านเงียบแบบนี้ พี่ลำดวนพี่นางอยู่มั้ยครับ?!” เสียงของสองพี่น้องอย่างคลอสกับคลาสเดินเข้ามาในบ้านของราเชนทร์ แต่ทั้งบ้านกับเงียบกริบเหมือนไม่มีใครอยู่แต่ก็ต้องมีคนอยู่แหละไม่งั้นประตูรั้วไม่เปิดไว้หรอก“อยู่ค่ะคุณคลอสคุณคลาส”“พ่อเลี้ยงไม่อยู่เหรอครับ?”“พ่อเลี้ยงไปถ่ายแบบให้คุณพายค่ะ เที่ยงก็น่าจะกลับ”“อ่อ แล้วน้องสาวผมล่ะอยู่มั้ย?”“อยู่บนห้องค่ะ ยังไม่ลงมาเลย”“ห้ะ! นี่มันจะสิบโมงแล้วนะปกติผักไม่ตื่นสายนี่ ไม่สบายหรือเปล่า?” คลอสพูดไปแบบนั้นแล้วเขาก็เดินตรงขึ้นไปบนห้องตามด้วยคลาส เคาะประตูอยู่เพียงสองสามครั้งประตูก็ถูกเปิดออกพร้อมกับร่างเพรียวในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่ง แต่ที่ทำให้เขาสองพี่น้องต้องรีบเอามือมาปิดตาตัวเองก็คงเพราะเจ้าน้องสาวนี่สวมเพียงเสื้อเชิ้ตอย่างเดียวไงด้านในไม่มีชั้นในทั้งข้างล่างและข้างบน!“ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าดีๆ!”“เข้ามาเถอะ” ผักกาดไม่ตอบคำถามของคลาสเพียงแต่เดินไปนอนลงบนที่นอนแล้วเอาผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ สองหนุ่มจึงเดินเข้าไปยืนตรงปลายเตียงมองน้องสาวที่มีสภาพเหมือนซอมบี้ยังไงก็ไม่รู้“ไปทำอะไรมาทำไมสภาพเป็นแบบนี้?”“ก็หนูบอกแล้วไงว่าพ่อเลี้ยงใจ