“หมายความว่าไงคะ หมายความว่าฉันผิดงั้นเหรอ!?” ลูกปัดเงยหน้าขึ้นไปสบตาของราเชนทร์แล้วชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง“พ่อเลี้ยงคะ แต่ผักเธอสาดน้ำใส่พี่ปัดนะคะพ่อเลี้ยงควรจะ…”“ผักมีเพื่อนคนเดียวคือเธอ แต่คงเพราะไม่ได้สนิทกันฉะนั้นจะเลิกคบไปเลยก็ได้ พี่สาวเธอแสนดีขนาดนั้นก็รีบพาพี่สาวไสหัวออกไปจากบ้านของฉันและอย่าก้าวมาเหยียบที่นี่อีกหากฉันไม่อนุญาต!!” เมื่อถูกตวาดไล่เช่นนี้แล้วปุ๊กลุ๊คก็รีบดึงมือของลูกปัดให้ออกจากบ้านนี้ไปด้วยความโมโหที่พวกเขาต่างมารุมว่าพี่สาวของตัวเอง“ทำไม โกรธที่ฉันไล่เพื่อนเธอไปเหรอ?” ราเชนทร์นั่งลงข้างผักกาดแล้วเอ่ยถามเธอที่นั่งกอดอกขมวดคิ้วอยู่“หนูมีเพื่อนคนเดียว ปะกี้ยังคุยกันดีๆ อยู่เลย”“แต่สายตาพี่สาวมันผักก็เห็นนะ ปุ๊กนั่นมันก็เข้าข้างพี่มันอยู่แล้วเลิกคบไปก็ไม่น่าเสียดายหรอก” พะพายบอกหญิงสาวตัวเล็กที่คงจะเสียดายเพื่อนที่มีอยู่คนเดียว เพื่อนที่คบมาได้แค่ปีกว่าๆ แน่นอนว่าไม่ได้สนิทหรือรู้จักกันดีแค่คบเป็นเพื่อนกันเฉยๆ“พี่พาย พ่อเลี้ยงไม่ให้กุญแจรถหนู!” แต่แล้วจากสีหน้าที่เศร้าสร้อยก็แปรเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่ออดอ้อน ผักกาดรีบขยับเข้าไปกอดแขนพะพายไว้แล้วซบหน้าลงบนต้นแขนขอ
Terakhir Diperbarui : 2025-06-08 Baca selengkapnya