All Chapters of ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก: Chapter 31 - Chapter 40

ผิดกับมาเรียที่มองร่างบางของตรีชฎาเดินจากไปด้วยความเคืองแค้นที่สุมอยู่ในอก มือทั้งสองกำหมัดแน่น เพื่อระบายอารมณ์ที่คุกรุ่นอยู่ภายใน ใจจริงเธออยากจะตบตรีชฎาให้หน้าแหกไปข้างนึงให้หายแค้น แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะติดตรงที่เธอยืนอยู่ในที่สาธารณชน และยังอยู่ต่อหน้าสิบทิศด้วย ถ้าเธอทำแบบนั้น เขาคงมองเธอไม่ดีแน่ เพราะฉะนั้นเธอต้องทำให้เขาเห็นว่าเธอเป็นผู้ถูกกระทำที่น่าสงสาร“สิบคะ นัง เอ่อ ตรีชฎาน่ะค่ะ ดูเธอมาว่ามาเรียสิคะ แล้วยังมาทำเป็นเจ้าข้าวเจ้าของคุณแบบนี้ มาเรียไม่ยอมนะคะสิบ”มาเรียรีบออดอ้อนออเซาะสิบทิศ“ไม่ยอมแล้วคุณจะทำยังไง จำไว้ ว่าไม่มีใครเป็นเจ้าของผมทั้งนั้น รวมทั้งคุณด้วยมาเรีย”ร่างสูงผละออกจากเธอไปเสียดื้อ ๆ ด้วยความหงุดหงิดและไม่พอใจเป็นอย่างมาก ที่แม่นางยั่วบังอาจมาหอมแก้มเขากลางห้างแบบนี้ ผู้หญิงอะไรช่างหน้าด้านไม่มียางอายอยู่บนหนังหน้าเอาซะเลย“ไม่มีใครเป็นเจ้าของคุณงั้นเหรอ หึ มาเรียนี่แหละ ที่จะเป็นเจ้าของหนุ่มหล่อรวยเพอร์เฟกต์ที่ผู้หญิงต่างพากันหลงใหลอย่างคุณ ตำแหน่งสะใภ้ของธาราธรณ์จะต้องเป็นของมาเรียเท่านั้น ถ้ามาเรียไม่ได้ ก็อย่าหวังเลยว่าใครหน้าไหนมันจะได้ โดยเฉพาะนังตร

ตะวันทอแสงยามรุ่งอรุณ สาดส่องคฤหาสน์สีขาวของธาราธรณ์ต้อนรับวันใหม่ คุณหญิงสิรินดาตื่นขึ้นมาใส่บาตรแต่เช้า ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันของนางด้วยหน้าตาสดชื่นแจ่มใสหลังจากใส่บาตรแล้ว นางจึงเดินชมสวนดอกไม้ภายในบ้าน สูดอากาศบริสุทธิ์ที่สดชื่นเข้าปอด จนเมื่อแม่บ้านตั้งโต๊ะอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อย เด็กสาวรับใช้ก็วิ่งมาเชิญนางไปรับประทาน“ตาสิบยังไม่ลงมาอีกเหรอพร”คุณหญิงสิรินดาเอ่ยถามนางพร เมื่อไม่เห็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนมานั่งรอเหมือนอย่างเคยตามปกติแล้ว ไม่ว่าจะเป็นวันหยุดหรือวันธรรมดา สิบทิศก็มักจะลงมาเร็วเสมอด้วยความเคยชิน แต่วันนี้กลับไม่เห็นแม้แต่เงาเสียนี่“พรยังไม่เห็นคุณสิบกลับมาตั้งแต่เมื่อคืนเลยค่ะคุณหญิง สงสัยคงจะค้างที่คอนโด เพราะงานเยอะกระมังคะ”แม่บ้านใหญ่ตอบ ขณะที่มือเหี่ยวย่นก็กำลังตักข้าวต้มใส่ชามให้ผู้เป็นนาย“ฮึ พรพูดอย่างกับว่าไม่รู้จักตาสิบอย่างนั้นแหละ คนอย่างตาสิบ งานเยอะแค่ไหนก็ต้องกลับมานอนบ้านเสมอ ถ้าไปนอนค้างที่คอนโด จะมีอะไร นอกซะจากเอาแม่คู่ขาของเขาไปนอนกกอยู่ที่นั่นทั้งคืนล่ะสิ เฮ้อ แม่ผู้หญิงพวกนี้ก็กระไร เอาตัวมาประเคนให้ผู้ชายเพียงเพราะเงินทองที่เขาเสนอให้ คอยดู

ตรีชฎามองทั้งคู่หยอกล้อกัน ก็อดยิ้มในความน่ารักไม่ได้ เวลาที่สิบทิศอยู่กับมารดา เขาช่างเป็นผู้ชายที่น่ารักและอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ แต่เวลาที่เขาอยู่กับเธอนี่สิ ชายหนุ่มจะชอบสวมบทบาทเป็นผู้ชายใจร้ายที่เอาแต่ดุด่าว่าเธอสารพัด ช่างผิดกับตอนนี้เหลือเกิน“แม่ไม่ใช่เด็กนะตาสิบ จะได้มาร้องไห้ขี้มูกโป่ง เพราะลูกชายไม่กลับบ้านน่ะ อึ้ม สิบมาก็ดีแล้ว ลูกรู้ไหมว่าน้องมารอเราตั้งแต่เช้าแล้วนะ”“เหรอครับ จะมาทำไมก็ไม่รู้”สิบทิศพูดอย่างไม่แคร์ความรู้สึก ทำเอาหน้าสวยเจื่อนลงอย่างเสียมิได้“ตาสิบ!”แม้มารดาจะส่งสายตาปรามมาให้ ชายหนุ่มก็ไม่สนใจ ยังทำเฉยเมย ก่อนจะหันมาคุยกับแม่บ้านใหญ่“ป้าพรครับ ผมหิวจัง ป้าพรทำอะไรให้กินหน่อยสิครับ”สิบทิศออดอ้อนนางพรเหมือนเด็ก ๆ ไม่มีผิด จนคุณหญิงสิรินดาส่ายหน้าเอือมระอากับนิสัยของลูกชายและด้วยความที่ตามใจกันมาตั้งแต่เด็ก พอเจอลูกอ้อนเข้าหน่อย นางพรก็อ้าปากจะเอ่ยถามว่าอยากรับประทานอะไร แต่ก็ต้องค้างอยู่อย่างนั้น เมื่อตรีชฎาเสนอตัวเองเสียก่อน“คุณสิบหิวเหรอคะ เดี๋ยวผิงไปทำอาหารให้ทานเองก็ได้ค่ะ”ดวงตาคมกริบตวัดไปทางเธอ ไล่สายตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วกระตุกยิ้มอย

“ไม่เบื่อหรอกค่ะ ดีซะอีกที่ผิงจะได้เห็นหน้าคุณสิบทุกวัน”ริมฝีปากอวบอิ่มเอื้อนเอ่ย ท่อนแขนกลมกลึงก็คล้องแขนเขาเหมือนอย่างเคย “แต่ผมเบื่อ แล้วก็ไม่อยากเห็นหน้าคุณด้วย ตรีชฎา”สิบทิศบอกด้วยน้ำเสียงกระด้าง รู้สึกเหนื่อยหน่ายกับคนช่างตื๊ออย่างเธอเสียจริง“ไม่อยากเห็นก็ต้องเห็นค่ะ คุณสิบอย่าใจร้ายกับผิงมากนักสิคะที่รัก ผิงคิดถึงคุณทุกวัน ก็เลยมาหาคุณทุกวันไงคะ ผิงว่าเราเข้าไปข้างในกันดีกว่านะคะคุณสิบขา”ตรีชฎาตัดบท ฉุดแขนสิบทิศให้เข้าไปในห้องทำงานด้วยกัน ตั้งแต่เข้ามาในห้อง สิบทิศก็เอาแต่นั่งทำงานงก ๆ ไม่ได้สนใจเลยว่าหญิงสาวก็อยู่ในห้องกับเขาด้วย เขาทำเหมือนว่าเธอเป็นเพียงอากาศที่อยู่ในห้องอย่างไร้ตัวตน จนตรีชฎาเริ่มจะอึดอัดกับสภาวะของความเงียบงันที่เกิดขึ้นภายในห้อง“คุณสิบขา ใจคอคุณจะนั่งทำงานอย่างเดียว ไม่คุยกับผิงบ้างเลยเหรอคะ ผิงเหงานะคะคุณสิบขา”เสียงใสเอ่ยขึ้นทำลายความเงียบงัน ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมองด้วยความเบื่อหน่าย “ผม-ไม่-มี-อะ-ไร-จะ-พูด-กับ-คุณ”เสียงเข้มพูดชัดถ้อยชัดคำช้า ๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาทำงานต่อ“แต่ผิงอยากคุยกับคุณนี่” ร่างบางเดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เมื่อเขาเง

“เอ่อ มันจะดีเหรอคะ คุณสิบคงไม่อยากให้ผิงไปหรอกค่ะ ถ้าคุณสิบรู้เข้า คงไม่ให้ผิงเข้าไปในงานแน่ ๆ”ตรีชฎาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเศร้าใจยิ่งนัก เขายิ่งเกลียดเธออยู่แล้ว ถ้าเขาเห็นว่าเธอไปงานนี้ เขาจะไม่เรียก รปภ. มาลากตัวเธอออกไปหรือ“ตาสิบจะให้หนูไปหรือไม่ก็ช่างปะไร แต่ป้าอยากให้หนูผิงไปในฐานะแขกของป้า ใครก็ขัดขวางไม่ได้”คุณหญิงสิรินดาบอกอย่างแน่วแน่ เพราะยังไงตรีชฎาก็ต้องไปงานนี้ ต่อให้สิบทิศขัดขวางอย่างไรนางก็ไม่สนงานครบรอบหกสิบปีของธาราธรณ์ กรุ๊ป เต็มไปด้วยแขกผู้มีเกียรติในแวดวงธุรกิจและคุณหญิงคุณนายที่ให้เกียรติมาร่วมแสดงความยินดีกันอย่างคับคั่ง แม้กระทั่งเหล่าบรรดานักข่าวจากสำนักข่าวทุกฉบับ ต่างก็ให้ความสนใจกับงานในค่ำคืนนี้โดยเฉพาะเจ้าของงาน ซึ่งจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากนักธุรกิจหนุ่มมากฝีมืออย่างสิบทิศ ธาราธรณ์ ผู้คุมอาณาจักรอันยิ่งใหญ่ไพศาลของธาราธรณ์ กรุ๊ปเพียงแค่ร่างสูงสง่าในชุดสูทสีดำมันเงาสุดเรียบหรูก้าวเข้ามาในงาน ควงคู่มากับอดีตนางงามสามสมัยอย่างคุณหญิงสิรินดาผู้เป็นมารดา ที่วันนี้มาในชุดราตรีสีเขียวมรกตสวยเด่นดั่งนางพญา นักข่าวที่ยืนออกันอยู่หน้างานต่างก็วิ่งกรูกันเข้ามาหาทั้