Semua Bab ทะเบียนร้ายเล่ห์รัก: Bab 61 - Bab 70

หลังจากเดินแบบเสร็จ มาเรียก็ชวนสิบทิศไปรับประทานอาหารกันที่ร้านอาหารในโรงแรมหรู สิบทิศเองก็ไม่ได้ขัดอะไร ทั้งสองเดินเคียงคู่กันมา ไม่เกรงกลัวสื่อแต่อย่างใดเมื่อมาถึงพนักงานต้อนรับก็พาสิบทิศกับมาเรียไปยังโต๊ะอาหารที่ติดกับกระจก สามารถมองเห็นทิวทัศน์ของเมืองกรุงยามค่ำคืน ชายหนุ่มหยิบเมนูอาหารที่ห่อหุ้มด้วยปกสวยงามขึ้นมาดู ซึ่งรายการอาหารแต่ละอย่างนั้นราคาแพงหูฉี่เลยทีเดียว“ผมขอสเต็กเนื้อสันที่นึง ส่วนคุณจะเอาอะไรก็สั่งเอาแล้วกัน”มือหนายื่นรายการอาหารให้มาเรียในขณะที่มาเรียยังคงดูรายการอาหารอยู่ สิบทิศก็มองดูวิวทิวทัศน์ไปเรื่อยเปื่อย พลันสมองก็ไพล่คิดไปถึงหญิงสาวผู้เป็นภรรยา‘ป่านนี้ตรีชฎาคงจะอาบน้ำนอนแล้วละมั้ง เพราะตอนนี้ก็เริ่มจะดึกแล้ว เออ แล้วเราจะคิดถึงยายนั่นทำไมเนี่ย’ เขาสะบัดศีรษะเล็กน้อย ขับไล่ความคิดออกจากสมอง แต่เมื่อหันไปมองรอบห้องอาหาร สายตาคมก็ต้องสะดุดอยู่ที่ชายหญิงคู่หนึ่ง กำลังนั่งรับประทานอาหาร หัวร่อต่อกระซิกกัน เสมือนว่าโลกทั้งโลกมีแต่ความสุข“ตรีชฎา”เสียงเข้มดุเค้นลอดไรฟัน เขานึกว่าเธอนอนอยู่ที่บ้าน ที่ไหนได้เธอกลับออกมาระริกระรี้อยู่กับผู้ชายที่ไม่ใช่เขา แล้ว

ตรีชฎานั่งหงอยเหงาอยู่ในร้านเสื้อ จนพี่หมิวและลูกน้องต่างพากันแปลกใจ วันนี้เจ้านายคนสวยของพวกเธอ ทำไมถึงได้เอาแต่นั่งเหม่อลอยเช่นนี้ เมื่อถามไถ่ตรีชฎาก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไร ในขณะที่แววตาทอประกายความเศร้าหมอง พวกเธอจึงไม่อยากที่จะคาดคั้นเอาความอีก จำต้องปล่อยให้เจ้านายคนสวยอยู่คนเดียว และคอยมองดูอยู่ห่าง ๆ ด้วยความเป็นห่วง หญิงสาวเดินเข้ามาพักยังด้านใน มือเรียวบางเปิดลิ้นชัก หยิบสมุดบันทึกเล่มเล็ก ซึ่งหน้าปกมีรูปหัวใจคู่สุดน่ารักออกมาวางบนโต๊ะ นัยน์ตาคู่สวยมองสมุดตรงหน้า ก่อนจะเปิดไปยังหน้าที่ว่าง ต่อจากที่เธอเขียนครั้งล่าสุด หลังจากนั้นเธอจึงจรดปลายปากกาลงบนกระดาษสีขาว‘24 ก.ค. วันนี้ครบ 154 วันแล้ว ระหว่างผิงกับคุณสิบก็ยังเหมือนเดิม ผิงรู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา ต่อให้ผิงจะทำยังไงก็ตาม มันก็ไม่มีวันที่จะเปลี่ยนหัวใจของคุณสิบให้มารักผิงได้ เพราะคุณสิบเกลียดผิง คนที่เกลียดกัน ต่อให้ทำยังไงก็ไม่มีทางที่จะเปลี่ยนให้มารักได้ ผิงรู้ว่ามันไม่มีวันนั้น แต่ผิงก็ยังจะดื้อด้านที่จะทำทุกอย่างเพื่อคุณสิบ ผิงมันโง่มากเลยใช่ไหมคะ ทั้งที่รู้ว่าคุณสิบไม่เคยจะมองผิงแม้แต่หางตา ผิงควรจะทำยังไงต่อไปดี ผ

“ติ๊ด ๆ ติ๊ด ๆ”เสียงแจ้งเตือนข้อความดังถี่รัวไม่หยุด ชวนให้รณฤทธิ์ต้องหยิบโทรศัพท์มือถือมาดูอย่างไม่อาจละความสนใจได้'พี่ริวช่วยผิงด้วย ตอนนี้ผิงอยู่ที่โรงแรม... ห้อง... โทรศัพท์ผิงแบตหมด ผิงยืมของคนอื่นมา พี่ริวรีบมาหาผิงนะคะ’ ข้อความที่ถูกส่งมาซ้ำ ๆ เขียนเหมือนกันทุกตัวอักษร อ่านแล้วรณฤทธิ์ก็คิ้วขมวดมุ่นด้วยความประหลาดใจ“น้องผิง”ใจนึงร้อนรน อีกใจก็สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับตรีชฎา ทำไมหญิงสาวถึงส่งมาเช่นนี้ชายหนุ่มพยายามกดโทร.ไปหาเบอร์โทรศัพท์ที่ส่งข้อความมา แต่โทร.เท่าไหร่ปลายสายก็ไม่รับ ยิ่งทำให้ใจเขาร้อนรุ่ม นึกห่วงตรีชฎาจับใจ ไม่รู้ว่ามีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นกับเธอหรือไม่สุดท้ายรณฤทธิ์ก็ตัดสินใจไปหาหญิงสาวตามที่ข้อความระบุไว้โดยเร็ว เพราะกลัวว่าถ้าหากมีเรื่องเกิดขึ้นกับเธอจริง ขืนมัวชักช้าเขาจะไปช่วยเธอไม่ทัน ยิ่งเข้าแผนวางกับดักตื้น ๆ ของมาเรียเสียจริงทันทีที่รณฤทธิ์มาถึง สิ่งที่เขาเห็นทำให้หัวใจเขาแทบหยุดเต้น ร่างบางที่นอนเปลือยกายภายใต้ผ้าห่ม บนคอมีแต่รอยแดง มันหมายความว่าอย่างไร เกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่ หรือว่าเธอจะถูกคนระยำข่มเหงน้ำใจเสียแล้ว นี่เขามาช้าเกินไปใช่ไหม เขามา

ตรีชฎาเปิดประตูเข้ามายังห้องนอนกว้างใหญ่ เห็นเขานั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียง ไม่เงยหน้ามองเธอสักนิด ร่างบางจึงเดินเข้าไปหาเขาอย่างหวาดหวั่นก่อนจะเอ่ย“คุณสิบขา ผิงอยากจะอธิ...”“รีบเก็บข้าวเก็บของของเธอออกไปจากห้องฉันซะสิ เร็ว ๆ ด้วย ก่อนที่เสนียดมันจะลามไปทั่วห้องนอนฉัน ฉันขี้เกียจเอาแอลกอฮอล์มาล้าง” น้ำเสียงเยือกเย็นเอ่ย ทำเอาตรีชฎาเจ็บปวดใจไม่น้อย“ผิงไม่ได้มาเพื่อเก็บของนะคะ ผิงจะไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่าคุณสิบจะให้ผิงได้อธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น”มือหนาปิดหนังสือลง แล้วโยนมันลงบนหัวเตียงจนเสียงดัง สิบทิศลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ดวงตาสีดำทะมึนมองมาที่ร่างบาง“ฉันไม่ต้องการฟังคำอธิบายไร้สาระของเธอ ไสหัวออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้ ไป!”สิบทิศตวาดไล่อย่างไม่ปรานี“ไม่นะคะ คุณสิบอย่าไล่ผิงเลยนะคะ ได้โปรด ฮือ ๆ ฮือ ๆ”ร่างบางวิ่งเข้ามากอดเขาแน่น แต่สิบทิศก็ผลักเธอออกอย่างรังเกียจ ก่อนจะใช้วาจาที่แสบลึกเข้าไปถึงทรวงใน“ผู้หญิงอย่างเธอจะให้ฉันเก็บเอาไว้ทำไมให้ขายขี้หน้าฉันเปล่า ๆ ที่มีเมียเป็นนังกากีแพศยาร่านไปทั่ว หึ ไม่รู้ว่ามั่วมากี่คน เพียะ!”พูดจบก็เกิดเสียงผิวเนื้อกระทบกัน พร้อมกับหน้าของสิบท

“ไม่ต้องมาทำเป็นอายหรอก แก้ให้คนดูมานักต่อนักแล้ว กับอีแค่ฉันอีกคนที่ได้เห็นของเธอ จะมาทำเป็นดัดจริตว่าอาย หึ ตอแหลจริง ๆ”เขาว่า จากนั้นร่างสูงจึงถอยออกมาปลดพันธนาการของตัวเอง จนเผยให้เห็นร่างชายชาตรีอันแข็งแกร่ง แผงอกกว้างกำยำและหน้าท้องแกร่งที่เป็นลอนสวยดั่งคนออกกำลังกายเป็นประจำ ทำเอาตรีชฎาต้องหลบสายตาเพราะไม่กล้ามอง แต่สายตาเจ้ากรรมก็ดันไปเจอกับแก่นกายที่แสดงถึงความเป็นชายเข้า ความไร้เดียงสาเพราะไม่เคยเจอะเจอ ตรีชฎาถึงกับผงะ รีบลนลานถอยหนีอย่างตื่นตระหนก“จะหนีไปไหน มานี่!”สิบทิศรีบเข้าไปตะครุบร่างบอบบางที่กำลังจะหนี ตรีชฎาหวีดร้องเสียงหลง เมื่อเขาลากเธอกลับคืน แล้วใช้ขาแกร่งกดทับต้นขาเรียวเอาไว้“ไม่นะคะคุณสิบ”ตรีชฎาสั่นสะท้านไปทั้งตัว“อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสาไปหน่อยเลยน่ะ ร่านอย่างเธอ ผ่านมาหลายเผ่าพันธุ์แล้ว”สิบทิศจัดการสำรวจกายสาวอีกครั้ง มือหนาเลื้อยต่ำลงมาสัมผัสดอกกุหลาบแสนสวย กรีดไล้นิ้วตามรอยแยกของกลีบกุหลาบ ตรีชฎากัดฟันแน่น มือทั้งสองขยำผ้าปูที่นอนอย่างสุดจะทน ยิ่งเขาไล้ปลายนิ้วสำรวจภายใน ถูไถเกสรเล่นบดขยี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร่างบางก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว จนสิบทิศรู้สึกได้ ต