All Chapters of พ่ายรักน้องสาวเพื่อน: Chapter 21 - Chapter 28

[ดาดฟ้าคฤหาสน์ ตกค่ำ หลังมื้อเย็น]เสียงจุดไฟแช็คดังเบา ๆ ก่อนเปลวไฟสีส้มจะลุกวูบขึ้นตรงปลายบุหรี่ โอบยืนพิงราวระเบียง มองออกไปยังสวนหลังบ้านที่ไฟสนามสลัว ๆ ส่องแสงเรื่อ ๆ"ไม่คิดเลยว่าแกจะกล้าบอกพ่อแม่ฉันตรง ๆ แบบนั้น" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นโดยไม่หันกลับไปมองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังภูผายืนห่างออกไปสองสามก้าว มือซุกอยู่ในกระเป๋ากางเกง เสื้อเชิ้ตที่ยังคงติดกระดุมเรียบร้อยแสดงถึงความระมัดระวังในสถานการณ์"ฉันไม่ได้อยากปิดบังอะไรอีกแล้วโอบ ถึงจะรู้ว่าเสี่ยง...แต่ฉันไม่อยากเสียเธอไป"โอบหันขวับไปมอง สีหน้าของเขายังคงสงบนิ่งแต่ดวงตากลับลุกวาว"แล้วตอนที่แกพาน้องฉันไปค้างคืนนั้นล่ะ? คิดดีแล้วเหรอว่าแกควรทำแบบนั้น?"ภูผาก้มหน้าลงเล็กน้อย รับผิดอย่างไม่หลบเลี่ยง "ฉันขอโทษที่ไม่ได้บอกล่วงหน้า ฉันไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเกิดขึ้นแบบนั้น...แต่ฉันรับผิดชอบทุกอย่าง ฉันรักหนูเอย"โอบพ่นควันบุหรี่ออกช้า ๆ ก่อนโยนก้นบุหรี่ลงในถังทรายข้าง ๆ แล้วหันกลับมาเผชิญหน้าเต็ม ๆ"แกกับฉันรู้จักกันมานาน...ฉันรู้จักนิสัยแกดี แกไม่ใช่พวกเจ้าชู้ แต่เอยน่ะ...เธอมองแกเป็นพี่ชายมาตลอด แกไม่เคยคิดบ้างเลยเหรอว่าเธออาจจะสับสน?""ไ

สองวันถัดมาแสงแดดยามสายสาดลอดม่านบางเข้ามาในห้องรับรองหรูของคฤหาสน์สไตล์คลาสสิก ครอบครัวของหนูเอยและครอบครัวของภูผานั่งล้อมวงบนโซฟาหลายชุดที่ถูกจัดไว้รอบโต๊ะกลางบุนวมสีครีมอ่อน บรรยากาศเป็นกันเอง มีเสียงหัวเราะเบา ๆ แทรกเข้ามาเป็นระยะบนโต๊ะกลางมีเอกสารลายมือเขียนที่ระบุ "ฤกษ์งามยามดี" พร้อมด้วยสมุดโน้ตและแคตตาล็อกชุดไทยประยุกต์หลายเล่มวางอยู่“ทางเราดูฤกษ์ไว้ให้แล้วนะครับ เป็นวันเสาร์ที่ 12 เดือนหน้า ช่วงสายประมาณ 9 โมง 29 นาที เป็นฤกษ์คู่มิตร พิธีมงคลเหมาะมาก” — คุณพ่อของภูผาพูดพลางเลื่อนกระดาษให้ทางบ้านนางเอกดูคุณแม่ของหนูเอยพยักหน้าเบา ๆ ขณะรับกระดาษไปดู “ฤกษ์นี้ดีค่ะ วันเสาร์แขกก็สะดวกด้วย แถมตรงกับช่วงที่เอยสอบเสร็จพอดี...” “พอดีมากครับ” — ภูผาเสริมเสียงนุ่ม ก่อนจะหันไปมองเอยที่นั่งนิ่งหน้าแดงอยู่ข้าง ๆ “เราจะได้มีเวลาเตรียมตัวกันเต็มที่...”คุณแม่ของภูผายิ้มพลางหยิบสมุดเล่มเล็กที่จดหัวข้อไว้ออกมาเปิด “แม่กับพ่อคุยกันแล้วนะลูก ถ้าฝ่ายหญิงไม่ติดอะไร อยากให้จัดพิธีหมั้นที่คฤหาสน์นี้เลย บ้านน้องเอยกว้างขวาง แขกญาติฝ่ายหญิงจะได้สะดวก” “ตกลงเลยค่ะ ทางเรายินดีมากที่จะจัดที่นี่” —

สองเดือนก่อนงานแต่งไฟในห้องนอนสว่างเพียงแสงสีส้มสลัวจากโคมข้างเตียง หนูเอยเพิ่งเปลี่ยนชุดนอนเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ ชุดนอนสายเดี่ยวผ้าซาตินเนื้อบางเฉียบแนบเนื้อ รั้งชายเสื้อไว้แค่ต้นขา ก้อนนูนเล็กๆ สองข้างหน้าอกดันผ้าบางจนเห็นเป็นรูปทรงเด่นชัด โดยไม่มีเสื้อชั้นในกั้นอยู่แม้แต่นิดสายตาคมเข้มของภูผาไล่ตามเธอทุกก้าว“พี่ผา...” หนูเอยเอ่ยเสียงแผ่ว เมื่อเห็นสายตาของคนตรงหน้ากำลังลุกวาว ไม่ใช่แค่ลุกวาว...แต่มันเหมือนคนหิวกระหายอะไรบางอย่างอย่างสุดขีด“มาใส่ชุดแบบนี้ เดินออกมาแบบนี้ แล้วจะให้พี่ทำเฉยเหรอ หนูเอย”น้ำเสียงทุ้มต่ำ ฟังแล้วขนลุกวาบไปถึงกลางหลัง หนูเอยชะงักเท้า แต่ยังไม่ทันได้ถอยหนีก็ถูกร่างสูงใหญ่คว้าเข้าไปแนบอกแน่น แขนแกร่งรัดรอบเอวบางไว้แน่นจนตัวแทบติดกัน“พี่ผา… เดี๋ยวก่อนสิ”“ไม่เดี๋ยวแล้ว หนูเอย พี่จะอดใจไม่ไหวแล้วจริง ๆ”เขาพูดจบก็กดจูบลงมาที่ซอกคอขาวเนียนของเธอทันที เสียงสูดลมหายใจเข้าลึกบ่งบอกถึงความอดกลั้นอย่างสุดขีด มือหนึ่งเลื่อนขึ้นจับเนินอกเล็กผ่านผ้าบาง บีบเคล้นด้วยความกระหาย“ตัวเล็กขนาดนี้ แต่ทำพี่แทบบ้า...”เสียงครางต่ำในลำคอเขาทำเอาเธอใจเต้นรัว ขาแทบยืนไม

[คืนส่งตัว / ห้องสวีทชั้นบนสุดของโรงแรมหรู]เสียงประตูห้องสวีทเปิดออกช้า ๆ แสงไฟสลัวจากโคมแก้วคริสตัลสะท้อนบรรยากาศโรแมนติกละมุนตา กลีบดอกพุดที่โรยตามทางเดินทอดยาวไปถึงเตียงขนาดคิงไซซ์กลางห้อง ช่วยแต่งเติมให้ค่ำคืนนี้ต่างจากคืนไหนในชีวิตเอยก้าวเข้ามาก่อน หยุดยืนมองห้องอย่างประหม่า ใจเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้ยินเสียงประตูปิดลงอย่างเงียบเชียบจากข้างหลังสองแขนแข็งแรงโอบกระชับจากด้านหลัง กลิ่นกายอบอุ่นที่คุ้นเคยของพี่ผาทำให้หัวใจเธอสั่นสะท้าน“วันนี้เอยสวยที่สุดเลยรู้ไหม...” เสียงกระซิบแผ่วข้างใบหูทำให้เธอขนลุกวาบ“พี่ผา... ห้ามแกล้งเอยนะ...” เธอพูดเสียงสั่น พลางหันกลับมาเผชิญหน้ากับเขา ใบหน้าแดงจัดราวกลีบพุดแต่แทนคำตอบ เขาเพียงยกมือขึ้นแตะแก้มเธอแผ่วเบา แล้วก้มลงจูบหน้าผากอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนไปยังข้างแก้มและริมฝีปากที่กำลังสั่นระริกสัมผัสแรกของค่ำคืน เริ่มต้นจากความอ่อนหวาน...ริมฝีปากของเขาละเมียดละไม ค่อย ๆ เกลี่ยไล้ความกลัวและความเขินออกไปทีละน้อย... จนเธอเริ่มตอบรับกลับด้วยปลายลิ้นอย่างกล้า ๆ กลัว ๆเสียงหายใจเบาบางกลายเป็นเสียงครางน้อย ๆ เมื่อมือหนาเริ่มปลดสายชุดแต่งงานของเ