Semua Bab ข้ามเส้นมาเล่นเพื่อน: Bab 51 - Bab 60

มหาวิทยาลัย Uวันนี้กลายเป็นม่านฟ้าที่ทำตัวไม่ถูกแทนหลังถูกเพื่อนสนิทหลบหน้า แม้จะนั่งเรียนอยู่ในห้องเดียวกัน แต่ตั้งแต่เช้าจนเลิกเรียนทั้งคู่กลับไม่ได้คุยกันสักประโยคเดียวคาเตอร์ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังคงนั่งหัวเราะกับเพื่อนสนุกสนานอยู่หลังห้อง พอเลิกเรียนก็ขอตัวแยกกลับทันที ไม่มีแวะเวียนมาก่

ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตอนไหน แต่เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ข้างตัวก็ปลุกเธอขึ้นมา ดวงตาคู่สวยดูบวมช้ำหลังจากผ่านการร้องไห้อยู่หลายชั่วโมง เธอเช็ดคราบน้ำตาที่แห้งบนพวงแก้มออก เหลือบมองรายชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอ ดวงตาก็ไหวระริกอีกครั้ง'คาเตอร์'หัวใจเต้นแรงด้วยความดีใจในแวบแรก แต่แล้วก็กลับไปหดหู่อีกครั้งหลั

"อื้ออออ~"ม่านฟ้าขยับกายบิดขี้เกียจเริ่มรู้สึกตัวตื่นในตอนเช้า ความอึดอัดบริเวณช่วงเอวทำให้ดวงตาล้อมด้วยแพขนตางอนยาวปรือขึ้นช้า ๆ ก็พบใบหน้าหล่อเหลาดูเจ้าเล่ห์อยู่ห่างออกไปเพียงคืบ ยามคาเตอร์หลับดูไม่ต่างจากเด็กหนุ่มทั่วไป ไร้พิษสง กรอบหน้ามีเหลี่ยมมุมชัดเจนส่งเสริมให้เขาดูหล่อคมเข้มเหลือเกิน ปลายจ

"ชอบปะ?""ฮะ? ถามม่านเหรอ?" หญิงสาวชี้หน้าตัวเองแบบงง ๆ เข้าใจว่าเขาจะซื้อใบนี้ให้พิ้งค์เสียอีก"เอ้า! ถามอะไรแปลก ๆ ก็ซื้อให้เธอสิ...ไหนลองสะพายดูดิ๊"ไม่ว่าเปล่า คาเตอร์ก็ดึงกระเป๋าผ้าเก่า ๆ ของเพื่อนรักมาถือไว้เอง และยัดกระเป๋าใบใหม่ให้ม่านฟ้าลองหิ้ว ถือวิสาสะจับตัวเธอหมุนไปมาเพื่อสำรวจ ไม่สนใจพิ

"ขึ้นมาโดนแน่!""แบร่~"ม่านฟ้ายังคงได้ใจเย้าแหย่ต่อ ว่ายน้ำเล่นวนอยู่ในสระอีกหลายรอบในขณะที่คาเตอร์ย้ายไปนั่งรอบริเวณเก้าอี้พลาสติกข้างสระแทน ระหว่างนั้นแม่บ้านก็ยกเครื่องดื่มและของว่างมาให้ และแยกตัวจากไปจนกระทั่งม่านฟ้าเริ่มเหนื่อยจึงตัดสินใจก้าวขึ้นจากสระมือบางหยิบผ้าเช็ดตัวที่ตนวางทิ้งไว้ใกล้