Semua Bab THE ABANDONED WIFE'S GRAND REVENGE : Bab 41 - Bab 50

Lumapit sila at naglabas ng warrant of arrest para kay Iris, Mirasol Bonaventura, at pati na rin kay Hendrix. "You have the right to remain silent. Anything you say can and will be used against you in court. You have the right to an attorney, and if you cannot afford one, the state will provide one for you." Saad ng isa sa mga pulis matapos silang basahan ng warrant of arrest. Nagsisisigaw si Iris, parang kinakatay na baka sa ingay habang nilalabas ng mga police, pero wala namang magawa ang pamilya Mendoza dahil may mga ebidensya, may witness, at sa dami ng tao sa mundo ay si Giovanni Romanov pa ang tumistigo. Wala silang ibang nagawa kundi sundan ito at tawagan ang abogado nila. Sa pagkakahuli sa tatlo ay natapos na ang palabas. Pagod ang lahat, pero lahat ng nakasaksi sa nangyari ay satisfied sa napanood nila. For the next few weeks, everyone in the high society would be gossiping about this night’s events—and those who hadn’t attended would regret missing such a show. Unti-u

SAMANTALA, sa dalawa pang magkaibang silid ay kinekwestyon din si Iris at ang ina ni Hendrix. Katulad pa din kanina ang linyahan ni Iris. Kahit nakita at narinig na ng lahat kanina ang recording ay ipinapasa pa din niya kay Mirasol ang sisi. Umiiyak ito habang nagsusumbong sa pulis, pero sa pagkakataong ito ay totoo na ang mga luha nita dahil sa takot na makukulong siya. Pero kapag naman tinatanong siya kung ano ang partisipasyon ni Hendrix ay sinasabi nito na wala itong kinalaman at sinabi nya lang iyong mga sinabi niya sa tawag para inisin si Althea. Napapakunot nalang ng noo ang mga pulis, pero hindi na nagkomento pa sa klasikong drama na ilang ulit na din nilang nakita rito sa interrogation room. Ang 'di baleng ako ang mapahamak, huwag lang ang lalaking ponakamamahal ko' na ginagawa ngayon ni Iris. Pero kung totoo man o hindi ang sinasabi nito ay malalaman pa din naman sa gagawing imbestigasyon. Pero sa hawak na report at ebidensyang ng mga pulis ngayon ay sapat na para mai

"I-I see... t-tatawagan nalang k-kita k-kapag okay na ako." Natatarantang sagot niya sa kaibigan sabay end sa tawag. Siguro naman ay maiintindihan ni Lucy ang bigla niyang pagputol sa pag-uusap nila. She also turned her phone off dahil baka tawagan siya ni Hendrix at gumawa ito ng paraan para matrack siya. Nanatiling nakatingin si Althea sa may bintana. Nahihiya siyang lumingon sa mga kasama dahil sa mga narinig nila. Sinwerte nga siya na nagkatrabaho, minalas naman na nalantad sa mga ito ang personal niyang buhay. She knows that Arturo and Oscar are aware of what happened at the hotel last night, but that doesn't mean she needs to rub her personal life in their faces again and again. The car went silent for over a minute, kaya mas lalo tuloy siyang nahiya. “Don’t worry, ms. Althea. Sir Giovanni owns a private jet. Hindi na natin kailangang pumunta sa check-in counter at security checkpoint, so I assure you, mr. Hendrix Bonaventura won’t be able to find or track you.” Sa kanilang

"Five more minutes..." Inaantok na usal ng binata habang nakapikit, at akto pang tatagilid para humarap sa kabilang side ng kama, pero dahil sa biglaang pagkilos nito habang hindi pa nakakatayo ulit ng tuwid si Althea ay nawalan siya ng balanse at bumagsak sa kama. Nanudnod ang mukha niya sa kutson, at nakasampa ang katawan sa bandang dibdib ni Giovanni. Hindi kaagad nakakilos si Althea dahil napadasal nalang siya na sana ay panaginip lang ang nangyayari at isang mala-cartoons na eksena sa isang pambatang palabas. Giovanni cleared his throat. "Ahem—I'm awake now. How long do you plan to stay like this?" Tanong nito sa kanya. Nang marinig ni Althea ang sinabing iyon ng boss niya ay natataranta siyang bumangon, pero nahirapan siya dahil bumabaon ang kamay niya sa malambot na kama. "Ah—Ack! Ouch! Ack!" Daing ni Giovanni dahil kung saan saan na naitutukod ni Althea ang mga kamay niya para lang makatayo, sa hubad na dibdib niya, sa bandang tiyan, at kamuntik pa sa parteng hindi

Hindi niya naiwasan agad ang tingin nito kaya huling huli ni Giovanni ang kuryoso at naiintriga niyang pagtitig sa kanilang tatlo. Giovanni narrowed his eyes at her, halatang nabasa agad nito ang mga iniisip niya patungkol sa kanila. “O-Oscar, pwede ba akong maglakad lakad muna? P-Para kasing nangangawit na yung mga paa ko kakatayo.” Natatarantang paalam niya sa katabi para maiwasan ang mga tingin ni Giovanni sa kanya. “Sure, go ahead. Ako na muna ang bahala dito.” Sagot ni Oscar sa kanya. “Thank you. Call me if anything comes up, or kung gusto mong ikaw naman ang magpahinga muna.” Paalam nya rito at umalis na. Umakyat siya sa itaas kung nasaan ang entertainment area, pero nanatili lang sa labas at pinagmasdan ang naggagandahang city lights. Mas lalo siyang namangha ng makita ang ilaw sa palibot ng kilalang London bridge. Naisip niyang kunan ng picture ang tulay, at pagbukas niya ng bag ay dalawang cellphone ang bumungad sa kanya. Ang company phone na ibinigay ni Oscar, at