Semua Bab Sucked Me, Mafia Dark: Bab 111 - Bab 120

"Akala ko ba, ang pangarap mo—tuwirin ang daan mo? Gusto mong maging inspirasyon? Gusto mong iligtas ang pangalan natin sa mga issue noon?" Humakbang si Tito JJ palapit, at sa bawat hakbang ay tila tinutulak si Jayten palayo."Pero anong ginawa mo? Sa isang iglap, sinira mo lahat."Si Cheska, nakatayo sa gilid ni Jayten, ay mahigpit na humawak sa braso nito. "Tito JJ... nakikinig lang po muna tayo. Please."Pero kahit siya, halata ang kaba.Tumango si Jayten, huminga nang malalim, at sa wakas ay nagsalita."Tito... Dad... minahal ko po siya. Hindi ko intensyong sirain ang pangalan natin. Hindi ko rin ginustong itago sa inyo. Pero pinili kong lumaban para sa isang bagay na totoo."Nagkatinginan ang mga magulang niya. Si Tito JJ, halatang hindi pa rin matanggap, pero hindi na rin nagsalita agad.Tahimik ang buong sala.Hanggang sa si Tita—ina ni Jayten—ang unang lumapit at hinawakan ang kamay ng anak niya. "Laban

Tumahimik muna ang buong kwarto matapos ng huling sinabi ni Jayten, habang si Cheska ay tahimik na nakatitig sa kanya, pilit inuunawa ang bawat emosyon sa likod ng kanyang mga salita."Hindi mo ba naisip na baka... ginamit ka lang niya para mapabagsak ka?" mahinang tanong ni Cheska, pero ramdam ang bigat sa boses niya—hindi ito para saktan si Jayten kundi para ilabas ang pag-aalala. Napatingin ako kay Cheska, at kita ko ang pag-aalalang kapatid ang turing niya kay Jayten.Napakuyom ng kamao si Jayten. Huminga siya nang malalim bago sumagot. "Hindi," madiin niyang sambit, nanginginig ang boses. "Kasi in the first place, she's my fan." Sandaling napatitig siya sa amin ni Cheska at tumingin sa sahig, tila bumabalik sa alaala. "Hindi nga daw siya makapaniwala na sa dami ng fans ko, siya pa yung napansin ko."Napahawak siya sa dibdib niya, tila pinipigilan ang bugso ng damdamin. "Alam niyo ba, noong una ko siyang nakita, literal siyang nanginginig. Akala mo mak

At doon ko naramdaman—na hindi lang siya ang target.Kami. Tayong lahat.Simula pa lang ito.Pagkasabog ng motorbike, para bang naputol ang oras—tapos biglang bumalik na may kasamang bangis.“YUMUKO KAYO!!!” sigaw ng isang lalaki sa labas.Bigla na lang bumagsak sa sahig ang mga tao sa café, nagsigawan, nagsiksikan sa ilalim ng mga mesa. May mga sumisigaw, may umiiyak. Ang mga waiter nagtatakbo, nagkakagulo. Pero hindi ‘to ordinaryong panic lang.May mga armadong lalaki sa labas—at papasok na sila.“YUKO!” sigaw ko, hinatak ko si Cheska pababa habang si Jayten, kinuha agad si Hannah at dinala siya sa likod ng counter.Pero bago pa kami makagalaw nang buo, isang grupo ng lalaki ang pumasok mula sa likod ng café, mukhang inabangan talaga kami.“Ay put—!” napamura ako, at mabilis akong tumayo para itulak ang isa, sabay bugbog ng baton ko sa balikat niya.“QUICEE!” sigaw ni Cheska, hawak ang maliit

Tahimik sa sala. Parang huminto ang oras. Napakapit ako sa sofa, pinipigilan ang panginginig ng kamay ko.“Sabi ko na nga ba... delikado ang pagpasok niya sa mundo naming 'yon,” mahina kong sabi, halos ako lang ang nakaririnig. “At ngayon... pati sila Quice, nadamay na.”“Mildred!” tawag ng ama ni Quice, may halong tensyon at kaba sa boses niya.Agad na lumapit ang kasambahay mula sa kusina, hawak pa ang basang kamaygaling sa pag-ayos ng mga pinggan. “Sir?” tanong niya, may halong pag-aalala sa tono. Ramdam niya ang bigat ng sitwasyon mula sa biglaang tawag at seryosong ekspresyon ng amo.“Papuntahin mo rito sina Tina at JJ—yung mga magulang ni Jayten. Sina Jai at Franz din, magulang ni Cheska. Pati sina Laica at Aicel. Sabihan mo rin ang ma’am mo, nasa kwarto lang siya.”Nagkatinginan kami ni Red habang nagsimulang mag-dial si Mildred sa landline at cellphone. Isa-isa niyang kinontak ang mga taong tinukoy. Sa bawat tawag, mahigpit ang pa

Napakapit si Jayten sa rehas, nanginginig ang kamay niya, habang pinipigilan ang sarili. "Bakit mo ‘to ginawa? Criscel... bakit pati sila? BAKIT?!"Hindi siya sumagot agad. Sa halip, napatingin siya sa apoy. Tumingala siya ulit sa amin—at kitang-kita ko ang takot sa mga mata niya."Kung hindi ko gagawin ‘to… mamamatay tayong lahat."At doon ko lang napagtanto—Hindi lang tayo ang nakakulong. Pati siya."Tangina!?" sigaw ni Jayten, nanginginig ang boses habang halos mapasubsob na sa rehas ng hawla. "Bakit pati ikaw kinulong?! Criscel… anong ginagawa mo d'yan?!"Nakita ko kung paanong dumilim ang mga mata ni Jayten, puno ng pagkagulat, galit, at hindi maipaliwanag na kirot. At habang tinititigan niya si Criscel sa ibaba, bigla kong naintindihan—hindi lang ito tungkol sa pagtataksil. May mas malalim pang sugat sa pagitan nila.Marami ang sugat sa katawan ni Criscel, may pilat sa pisngi, at nanginginig ang mga kamay. Nagsimu