“ไหวไหมคะ” แพรพลอยลูบหลัง และถามด้วยความห่วงใย “ยังไหวอยู่จ้ะ แต่ตอนนี้ขอ อ้วก” พูดไม่ทันขาดคำภาคภูมิก็เกาะขอบชักโครกอาเจียนต่อจนแพรพลอยเริ่มกังวล “ค่อยๆ ลุกขึ้นนะคะ” เธอประคองภาคภูมิให้ลุกขึ้นยืน และพามาบ้วนปากที่อ่างล้างหน้าเ สร็จแล้วจึงพาคนตัวโตมานอนพักที่เตียง “น้องพลอยจ๋า พี่อยากทานอะไรเปรี้ยวๆ จังเลย น้องพลอยโทรบอกโทนี่ให้ไปซื้อมาให้พี่หน่อยนะ” ตอนนี้เขาต้องการของเปรี้ยวๆ มากไม่รู้เป็นอะไรแค่คิดก็อยากมากแล้ว “ได้ค่ะ พี่ภาครอสักครู่นะคะ” เมื่อสามีต้องการแพรพลอยจึงรีบโทรบอกให้โทนี่ไปหาซื้อมาให้ “น้องพลอยมาให้พี่กอดหน่อยค่ะ พอน้องพลอยออกไปเอายาดมพี่ก็อยากอาเจียน พี่อยากดมกลิ่นน้องพลอย” ภาคภูมิกางแขนออกกว้างแพรพลอยเลยโถมกายเข้าหาอกอุ่นให้เขาหอม เขาดมตามความต้องการ “หอมจัง ค่อยสดชื่นขึ้นมาหน่อย พี่ว่าพี่คงแพ้ท้องแทนเมียแน่เลย” ภาคภูมิงึมงำ สูดดมความหอมเข้าปอดใบหน้าหล่อซบอยู่ที่ซอกคอหอมกรุ่น “ถ้างั้นก็ถือว่าเป็นความโชคดีของพลอยนะคะที่มีสามีที่น่ารักแพ้ท้องแทนแบบนี้” แพรพลอยยิ้มหวานหอมแก้มสามีฟอดใหญ่ “ดีแล้วที่พี่เป็นคนแพ้ท้องแทน เพราะพี่ไม่อยากให้น้องพลอยทรมาน แค่อุ้มท้องลูกขอ
Terakhir Diperbarui : 2025-07-04 Baca selengkapnya