Semua Bab อ้อนรักหวานใจ: Bab 41 - Bab 50

ซูเปอร์มาร์เก็ต “พี่ภาคอยากทานอะไรคะ” แพรพลอยกำลังเดินเลือกซื้อของสดอยู่ โดยมีภาคภูมิคอยเข็นรถเข็นเดินตามหลังต้อยๆ “อยากกินเมียจ๋าครับ” เสียงนุ่มทุ้มกระซิบที่ข้างใบหูขาวสะอาดเบาๆ ทำให้แพรพลอยสวนกลับมาในทันที “อย่ามาพูดจาน่าตบในที่สาธารณะนะพี่ภาค” แพรพลอยหันไปแว๊ดกับภาคภูมิที่ยืนประกบอยู่ข้างหลังเธอทันที “ก็อยากกินจริงๆ”ภาคภูมิพูดอย่างขำๆ “หยุดพูดเรื่องใต้สะดือได้แล้วค่ะ” แพรพลอยชี้นิ้วอย่างคาดโทษแล้วหันไปเลือกผักต่อโดยไม่สนใจคนหน้ามึน “อย่าโมโหสิคนสวย พี่พูดเล่น พี่กินอะไรก็ได้ถ้าแม่ครัวเป็นเมียจ๋าของพี่” ภาคภูมิพูดเสียงหวานหยุดแหย่แม่ครัวคนสวยเพราะกลัวว่าจะอดกินของอร่อย “เมียจ๋า วันนี้ไอธีร์กับไอคลูซมันขอมาทานข้าวด้วยนะคะ” เขาลืมบอกแพรพลอยเลยว่าวันนี้เพื่อนเขามันจะมาขอมาทานข้าวด้วยเพราะพึ่งจะนึกออกเมื่อกี้นี้เอง “จริงเหรอคะ งั้นวันนี้พลอยต้องทำให้สุดฝีมือ ว่าแต่พี่คลูซมาเมืองไทยเมื่อไหร่คะ” “มาถึงเมื่อเช้านี้จ้ะ แต่พี่ว่าน้องพลอยไม่ต้องทำอร่อยมากก็ได้นะ ของอร่อยพี่อยากเก็บไว้กินคนเดียว” “แค่อาหารยังจะหวงอีก” แพรพลอยส่ายหน้ายิ้มๆ กลับมาถึงห้องแพรพลอยก็ลงมือทำอาหารทันทีมือบาง

เมื่อโดนสบประมาทถึงขนาดว่าไร้น้ำยาทำให้ภาคภูมิหวั่นวิตกไม่น้อย กลัวว่าจะเป็นดังที่เพื่อนพูดจริงๆ ถ้าหากเป็นดังนั้นเขาคงไร้ทายาทสืบสกุลด้วย ดังนั้นเขาเลยไม่รอช้ารีบไล่เพื่อนกลับไปเพื่อที่เขาจะได้ปฏิบัติหน้าที่สำคัญกับเมียสองคน หลังจากไล่ธีรเดชกับคลูซกลับไปได้แล้ว ภาคภูมิก็ดึงแพรพลอยเข้ามาจูบหลังจากที่เขาปิดประตูลงกลอน ทั้งคู่ยืนแลกจูบกันอย่างเร่าร้อนอยู่ที่บริเวณห้องนั่งเล่นอย่างดูดดื่มมือหนาข้างหนึ่งบีบเคล้นอกอวบอย่างหนักหน่วงแพรพลอยถูกจูบอยู่นานจนเริ่มหายใจไม่ทัน จะผละใบหน้างามออกแต่ถูกฝ่ามือใหญ่รั้งท้ายทอยเล็กเอาไว้ ลิ้นอุ่นชื้นไล้เลียทั่วกลีบปากอวบอิ่ม ฝ่ามือหนาเคล้นคลึงที่ก้นงามงอน วกมือกลับขึ้นมาแหวกชุดสวย ปลดเปลื้องบราเซียลูกไม้สีดำสุดเซ็กซี่ออกเผยให้เห็นความอวบใหญ่ของหน้าอกคู่โต บีบนวดฟอนเฟ้นจูบเม้มยอดอกสีหวาน ลากมือลงไปที่กลางกายสาวภายใต้อันเดอร์แวร์ลูกไม้สีดำสุดเซ็กซี่ บดขยี้ที่ติ่งเสียวกระสันก่อนกระชากจนขาดวิ่น“ทำไมต้องกระชากของพลอยจนขาดด้วย รู้ไหมว่ามันเป็นคอลเล็คชันใหม่ล่าสุดเลยนะคะ” แพรพลอยทุบอกกว้างเมื่อเห็นว่าชั้นในตัวน้อยของเธอถูกกระชากขาด“เดี๋ยวผัวซื้อคืนให้โหลหนึ่

“น้องพลอยจ๋า เมียจ๋า” เสียงตะโกนเรียกเมียดังไปทั่วห้องนอนเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วไม่พบเมีนคนสวยใบหน้าหล่อบึ้งตึงกระแทกเท้าลงจากเตียงอย่างกระแทกกระทั้นควานหากางเกงนอนมาใส่อย่างลวกๆ เปลือยหน้าอกหนั่นแน่นเปิดประตูปึงปังออกไปด้านนอกเพื่อไปตามหาเมีย “หายไปไหนเนี่ยทำไมชอบทิ้งผัวอยู่เรื่อยเลย” เสียงเข้มสบถออกมาอย่างหัวเสีย แพรพลอยเปิดประตูห้องเข้ามาเห็นสามียืนเท้าเอวบ่นเสียงดังอย่างคนเอาแต่ใจ เธอลงไปใส่บาตรที่หน้าคอนโดมาไม่อยากจะปลุกคนที่กำลังนอนหลับสบายลงไปด้วย เพราะคิดว่าใช้เวลาไม่นานแต่ผิดคาด “ตื่นแล้วเหรอคะ” เดินเข้ามาสวมกอดสามีจากทางด้านหลัง แนบใบหน้าสวยลงบนแผ่นหลังเปลือยเปล่าเต็มไปด้วยกล้ามเนื้ออย่างคนชอบออกกำลังกาย เมื่อถูกสวมกอดภาคภูมิก็รีบหันมามองหน้าแพรพลอยก่อนจะดึงเข้ามาซบอกอุ่น กระชับเอาไว้ในอ้อมกอดแน่นราวกลับกลัวว่าเมียจะหายไปอีก “น้องพลอยหายไปไหนมา ทำไมไม่บอกก่อน รู้ไหมพี่เสียใจขนาดไหนนึกว่าเมียจะทิ้งไปแล้วซะอีก” “พลอยแค่ไปใส่บาตรที่หน้าคอนโดค่ะ ไม่ได้จะทิ้งไปไหนเสียหน่อย เอาอะไรมาพูดก็ไม่รู้” เงยหน้ามองใบหน้าคมที่ขมวดคิ้วมุ่น “คราวหลังเรียกพี่ไปด้วยไม่ใช่หนีไปคนเดียวแบบนี้” น

“ทำไมมันเมื่อยอย่างนี้เนี่ย” ร่างบางสะดุ้งตื่นขึ้นมาก็รู้สึกว่าร่างกายตัวเองเมื่อยไปหมด ทว่าคิดถึงสาเหตุที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้ก็อดที่จะโมโหเล็กๆ ไม่ได้ เพราะคนไม่รู้จักพอคนเดียวที่ทำให้เธอต้องเมื่อยไปทั้งตัวอย่างนี้ ขนาดเธอบอกว่าให้พอ สามีจอมดื้อก็ไม่ยอมฟัง ตักตวงจากเธอเหมือนคนขาดน้ำหรืออาหารมานาน สูบพลังเธอไปจนหมดหลังจากวันที่เขาอ้อนมาก เอาแต่ใจสุดๆ และขี้น้อยใจจนน่าสงสัยในวันนั้น จนตอนนี้อาการเหล่านั้นก็ยังไม่ยอมหายไปสักที มีแต่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และจะเป็นมากเมื่อเธอไม่ได้อยู่ด้วย “ตื่นแล้วเหรอจ๊ะเมียจ๋า นอนต่อเถอะ ยังไม่ต้องรีบลุก พี่เหนื่อยมากเลย” เสียงทุ้มงึมงำอยู่บนอกอวบ แนบจูบเต้าสวยของเมียรัก “สมน้ำหน้า คนไม่รู้จักพอ” ร่างบางเบ้หน้าใส่คนที่บอกว่าเหนื่อย ก็สมควรอยู่หรอกเล่นจับเธอกินไปไม่รู้ตั้งกี่รอบ ตั้งแต่บ่ายจนตอนนี้ก็เย็นมากแล้ว “ก็เมียพี่น่ากินน่าฟัดขนาดนี้ ทีเดียวมันไม่พอหรอกค่ะ” พูดแล้วก็บีบหน้าอกเธอด้วยความมันเขี้ยว “ลุกได้แล้วค่ะ เย็นมากแล้วพลอยอยากอาบน้ำ” แพรพลอยตีมือซุกซนที่เริ่มทำงานยุบยับไปตามร่างกายของเธอ หากนอนอยู่อย่างนี้ไม่ต้องลุกไปไหนกันพอดี “พี่บริการเอ

“น้องพลอยจ๋าเรากำลังมีเจ้าตัวเล็กกันใช่ไหมคนดี” ภาคภูมิลูบหน้าท้องแบนราบระหว่างกำลังอาบน้ำด้วยกัน ดวงตาคู่คมอ่อนโยน แพรพลอยชะงักมือที่กำลังสระผมให้สามีพลางอมยิ้มให้คนสนใจหน้าท้องของเธอเป็นพิเศษ “แล้วพี่ภาคคิดว่ายังไงล่ะค่ะ” “คิดว่าต้องใช่แน่ๆ เพราะพี่มั่นใจในการทำประตูของตัวเอง” เขายิ้มภูมิใจเรื่องการทำประตู แต่เสี้ยวเล็กๆ ก็มีความไม่มั่นใจแฝงอยู่ “แล้วเมียพี่ตอนนี้ก็มีน้ำมีนวลมากขึ้น โดยเฉพาะหน้าอก พี่ว่ามันใหญ่ขึ้นกว่าเดิม” เขาบีบอกอวบล้นมือด้วยความพอใจ ต้องไม่ใช่แค่เขากินมันบ่อยจึงใหญ่ แต่มันคือการรองรับการเป็นคุณแม่ด้วย “มั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอคะว่าตัวเองทำสำเร็จแล้ว” แพรพลอยเลิกคิ้ว “มั่นใจค่ะ ประกอบกับอาการของพี่ และอารมณ์ของน้องพลอยที่ดูจะแปลกไปจากเดิมมาก แล้วน้องพลอยล่ะคะรู้ตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าเราอาจมีข่าวดี ทำไมไม่ยอมบอกให้พี่รู้ตัวสักคำ ปล่อยให้ผัวเดาเองได้ยังไงหืม” มือหนาเคล้นคลึงบั้นท้ายงามงอนด้วยความมันเขี้ยวขณะที่เมียกำลังล้างฟองยาสระผมให้ สำหรับเขาช่างที่ไหนก็สู้การบริการจากเมียไม่ได้ “เดาเอาจากประจำเดือนน่ะค่ะ มันขาด อาการของเราสองคนด้วย แต่ก็ยังไม่มั่นใจค่ะ จนกว่