Semua Bab Her Billionaire Babymaker Is Her Ex-husband's Brother: Bab 201 - Bab 210

**Natasha** Kinuha ko ang Bible storybook sa bedside table at binuksan ko ito sa pahina ng kwento tungkol sa Five Loaves and Two Fishes, kung saan may isang batang nagbahagi ng tinapay at isda. Tahimik na nakikinig si Nazts habang marahan kong hinahagod ang kanyang buhok. Sinimulan ko nang magbasa, at paminsan-minsan ay nagtatanong siya tungkol sa mga drawing sa bawat pahina. Hanggang sa napansin ko na unti-unti nang pumipikit ang kanyang mga mata, dahan-dahan siyang hinihila ng antok. Nang tuluyan na siyang makatulog, maingat kong inayos ang higa niya. Ipinatong ko nang maayos ang kumot sa katawan niya at marahan kong tinapik ang hita niya nang bahagya siyang gumalaw. Habang pinagmamasdan ko siya, hindi ko maiwasang mapangiti. Ang maamo niyang mukha ay parang sa isang anghel. Sigurado ako, paglaki ni Nazts, maraming magkakandarapa sa kanya. Ang tangos ng ilong niya, mahahabang pilikmata, at makinis na kutis na para bang nilikha siya para mahalin ng mundo. Ewan ko ba, pero bago

7:45 A.M. Nahuli na akong nagising. Wala na sina Nazts at Gabriel sa tabi ko. Napahikab muna ako bago dahan-dahang napaupo sa kama at iniunat ang katawan. Ilang sandali kong inilibot ang paningin sa kwarto bago napatingin sa suot kong damit. Hindi ko maiwasang mapangiti at mamula ang mukha habang naaalala ang nangyari sa banyo. Suot ko pa rin ang white long sleeves ni Gabriel. Naisipan kong amuyin iyon at napahinga ng malalim. I like his scent na nakakapit pa rin sa pinasuot niyang damit sa akin—amoy masculine, may halong mild musk at sandalwood, na parang bawat paghinga ko ay lalo akong nilulunod sa presensiya niya. Pagkatapos kong magmuni-muni, napababa na ako at lumapit sa nightstand para kunin ang phone ko, ngunit napatigil ako nang mapansin ko ang arm sling na nakapatong sa ibabaw. Tinanggal niya ito kagabi dahil sabi niya, hindi siya komportableng matulog nang may suot nito. Pinagmalaki pa nga niya sa akin na hindi na masakit ang braso niya dahil kaya na raw niya akong buhati

**Natasha** “Sure ka bang ayos ka lang, Nath?” tanong ni Gabriel muli habang nasa biyahe kami patungo sa bahay ni Gia. Tahimik lang ako buong biyahe, nakatuon ang mga mata sa labas ng bintana. “I am fine, Gab,” mahinang tugon ko, bakas pa rin ang kalamigan sa tono ko. “No, you’re not,” sagot niya, kaya napalingon ako sa kanya. Sandali kong napansin ang mahigpit niyang kapit sa steering wheel. Siya ang nagda-drive ng kotse ko; sinabi niyang sasakay na lang siya pabalik sa bahay ni Clarenze pagkatapos niya akong ihatid. “Halata mo naman pala na hindi ako okay, tapos nagtatanong ka pa?” tugon ko, may halong pabalang na tono. Mahina siyang natawa. “Sorry, My Love,” paumanhin niya. Saglit akong natigilan sa tawag niya. Ibinabalik niya ang dati naming call sign. “My love?” “Yeah, My Love. Iyan ang tawagan natin dati, hindi ba? Huwag mong sabihing nakalimutan mo na,” aniya, bahagya pang napapangiti habang seryoso ang titig niya sa daan. “Malas ang call sign na iyan, Gabriel,” sagot

“Hindi naman kita pinipilit sa gusto kong mangyari. I just want to get a wife for my kids. Iyong nangyari sa atin kagabi, kaya kong kalimutan iyon, pero hindi ko kayang kalimutan ang mga tanong ng mga anak ko na gusto nila ng nanay. Hindi ko kayang ipagsawalang-bahala ang tanong nila kung kailan ako magpapakasal.” Nanahimik siya sandali bago tumingin sa akin nang mas seryoso. “I just want to get married for the sake of my kids, not for myself. Mas maganda rin kasi na may nanay at tatay sa isang tahanan. At sa totoo lang, hindi ko na kayang sabayan ang paglaki nila dahil lumalago ang business ko. Hindi rin ako naghahanap para maging katulong o taga-alaga ng mga anak ko. I just want a partner. A companion. If you can suggest someone, I am willing to meet her for a serious talk and a deal, at sana willing na magpakasal sa akin.” Kahit may kirot akong naramdaman sa dibdib ko dahil sa mga sinabi niya, napatango na lang ako at pilit na napangiti. “Sige. Ite-text ko si Hannah. She is sti

“Gabriel, your mouth!” saway sa akin ni Mommy pero napangisi lamang ako sa kanya. “Hindi niyo ako mapipigilan na sagutin siya. Dahil tama naman talaga ang lumabas sa bibig ko,” sabi ko. Sinamaan niya lamang ako ng tingin. Sa senaryo namin ngayon, ako na naman ang masama sa mga mata niya. “He cheated first—not once but many times,” dagdag ko pa. “Kaya nagawa mong saluhin si Natasha dahil sa paniniwala mong nagtaksil ako?” singit ni Uncle. “Hindi lang paniniwala ko iyon. Dahil totoong isa kang taksil.” “Hindi ako isang taksil, Gabriel. Hindi ko pinagtaksilan si Natasha. Wala akong ibang babae. Mahal ko siya at hindi ko magagawang pagtaksilan siya,” muling pagtanggi niya. Natawa lang ako, hindi sa katuwa kundi sa pang-uuyam. Napakasinungaling niya talaga. Wala pa rin siyang pagbabago, simula’t sapul, isa na siyang taong sanay magsinungaling. “Kahit bingi ay hindi maniniwala sa kasinungalingan mo. Alam ng lahat na isa kang taksil, at hindi ko kayang pagmasdan habambuhay ang i