Lahat ng Kabanata ng Her Billionaire Babymaker Is Her Ex-husband's Brother: Kabanata 241 - Kabanata 250

“Nais kong ipasyal ang aking fianceé sa labas. Gusto ko rin makita si Florenze kaya siguro doon na lamang kami unang tutungo sa golf field,” pang-iiba ni Terenze, sinisikap na iwasan ang tensyon na unti-unting nabubuo sa pagitan ni Eleanor at Pillar. Ang totoo niyan, wala talaga siyang ganang mamasyal ngayon. Mabigat ang kanyang talukap at ramdam pa niya ang puyat sa buong katawan. May dinaluhan siyang party kagabi, isang gathering na puno ng alak, ingay at business talks na hindi niya matanggihan dahil kailangan niya roon para sa ilang koneksiyon. Gayunpaman, dahil sa matinding pagnanais niyang makita muli ang kanyang kakambal na si Florenze, napilitan siyang magpasya na lumabas. Dalawang taon na rin ang huling pagkikita nila, kaya kahit pagod siya, minabuti niyang samahan si Victoria para maipasyal saglit at para na rin sa pagkakataong maka-musta ang kanyang kakambal. “Sige, kayo ang bahala. May golf cart naman kaya mabilis kayong makakarating roon sa golf field,” ani Eleanor

“See how mesmerizing the sunset is, Gabriel,” bulong ko sa katabi ko habang nakatanaw kaming dalawa sa papalubog na araw. Pareho kaming nakaupo sa ibabaw ng isang malaking natumbang puno ng niyog. Marahan niyang inilapag ang kanyang ulo sa aking balikat habang ramdam ko ang bahagyang bigat at init nito. Hinayaan ko siyang yumakap sa akin habang ako naman ay mahinang hinahaplos ang kanyang likuran. “Parang bumalik tayo sa nakaraan, Nath. Ganito na ganito tayo noon, hindi ba? Magkasamang nanonood ng sunset habang malayo sa ingay at gulo ng mundo,” aniya. Bahagyang mahina ang boses niya, pero damang-dama ko ang labis na paggunita niya sa madalas naming gawin noon kapag alas singko na ng hapon. “Pero kapag naging maayos na ang lahat, at kapag nakabalik na tayo sa siyudad, pakiramdam ko ay mahihirapan na tayong gawin ang bagay na ito. Magiging abala na tayo pareho sa trabaho natin, sa negosyo, at kung ano-ano pang responsibilidad,” may pag-aalala pang tuloy niya. Bago niya naisipang i

“Hold the trigger. I said, pull it. You need to pull the trigger at the exact time,” paalala ni Gabriel sa akin habang nakatago kami sa likod ng isang nakatumbang punò. Malaki ito, tuyo na ang kahoy, at halatang matagal nang nakahandusay sa lupa dahil sa mga lumot at tuyong dahon na nakadikit dito. Nasa parte kami ng bundok para mangaso, at narating na namin ang parte ng gubat na mas makapal ang mga puno, mas malamig ang hangin, at mas tahimik ang paligid. Sa di-kalayuan ay may nakita kaming limang baboy ramo na malayang nagpapagala-gala, naghahalungkat ng lupa gamit ang kanilang mga nguso. Legal naman ang pangangaso rito dahil may permit ito mula sa LGU, kaya ito ang naisipan ni Gabriel na aktibidad na gawin namin ngayong araw. Mahigpit kong hinawakan ang rifle, ramdam ko ang lamig ng metal na bumabalot sa aking mga palad. Seryoso kong itinutok ang baril sa isa sa mga baboy ramo na medyo nakadistansya sa grupo. Mas panatag akong targetin ito dahil nakahiwalay siya, kaya mas malina

**Natasha** Gabriel and I heard a loud bang. It was a gunshot. Napahinto kaming pareho at mabilis na nagkatinginan bago muling naglakad nang mas mabilis, pinabibilis ang pagbagtas pabalik sa camping site. Napahigpit ang hawak ko sa bitbit kong rifle. “Baka may nangangaso lang,” ani Gabriel, halatang sinusubukang pakalmahin ang sitwasyon kahit kita ko sa kanyang mga mata ang pag-aalala. Gusto niyang ipahiwatig sa akin na huwag masyadong kabahan. “Sana nga,” saad ko na lamang, pilit ding kumakapit sa pag-asang iyon, pero pareho kaming napatigil sa paglalakad nang hindi lang isa pang putok ang narinig kundi sunod-sunod. This time, mas malakas, mas malinaw, mas nakakapanginig ng laman. “Gab, hindi na iyon pangangaso. It's not a rifle but a high-caliber gun,” sabi ko sa kanya habang kumakabog ang dibdib ko. Mabilis kong naramdaman ang malamig na hangin ngunit mas malamig ang takot na yumakap sa akin. Iniwan namin ang dalawang bata kina Larry at Rod doon sa camping site kaya nangingini

“Bakit ka pa kasi bumalik sa mansiyon?” ani Gia sa kabilang linya. Ramdam ko ang tensiyon at pag-aalala sa boses niya. Tinawagan ko siya habang abala ang hairstylist sa pag-aayos ng buhok ko. Nasuot ko na ang mamahaling bridal gown. Ang gown na ako mismo ang nag-design. Pinili ito ng aking ina para isuot ko sa kasal ko kay Sullivan. My mother told me lately na isa siya sa kasama sa pagpaplano ng lahat para sa mabilisang kasal na ito. Humingi silang dalawa ni Dad ng tulong sa lahat ng kakilala nila. Mabilis ang galawan nila, halatang desperadong-desperado sa ideyang kasalan. Hindi sila papayag na hindi matuloy ang kasal na ito, dahil isa ito sa pangarap nila... ang maikasal ako kay Sull. “Wala akong ibang maisip na pupuntahan para maibalik sina Razts at Nazts sa kanilang ama. Akala ko kasi naririto ang kambal dahil iyon naman ang sinabi ng magulang ni Gabriel kagabi sa kanya. Hindi ko akalain na sinabi lang nila iyon para dito ako dumiretso,” paliwanag ko habang dahan-dahang kinu